Guðmundur Andri og karlaveldið

Tillaga hæfisnefndar um skipan 15 dómara í landsrétt gerði ráð fyrir að konur yrðu 30 prósent dómara, eða 5. Eftir samráð við formenn flokka breytti dómsmálaráðherra kynjahlutföllunum þannig að þau urðu jafnari, sjö konur urðu dómarar.

Guðmundur Andri þingmaður Samfylkingar finnst óhæfa af dómsmálaráðherra að jafna hlut kvenna við landsrétt.

Hann kennir jafnræði kynjanna við ,,geðþótta, valda­sýki og frænd- og vina­hygli."

Og hver skyldi bera ábyrgð á þeim ósköpum? Jú, sjálft alþingi sem samþykkti jafnari hlut kynjanna við val á dómurum í landsrétt.

„Fokið í flest skjól“

Alþingi ber ábyrgð á dómaravali

Alþingi samþykkti tillögu dómsmálaráðherra að dómurum í landsrétti, eins og lög kveða á um. Ef alþingi hefði viljað fara að vilja hæfisnefndar hefði þinginu verið í lófa lagið að taka þá tillögu og samþykkja.

Dómsmálaráðherra breytti tillögu hæfisnefndar eftir að hafa ráðfært sig við formenn allra flokka á alþingi.

Aðför fjölmiðla, RÚV og Stundarinnar sérstaklega, beinist ekki að réttum aðila þegar dómsmálaráðherra er skotmarkið. Það er alþingi sem samþykkti dómaravalið í landsrétt.

Var tilneydd til að gera breytingar

Samfylking: útlendingar stela frá Íslendingum

Fyrrum formaður Samfylkingar, Oddný G. Harðardóttir, segir útlendinga stela frá Íslendingum launum og réttindum. Stuldurinn felist í félagslegum undirboðum, þar sem útlendingar undirbjóða Íslendinga, sætti sig við lægri laun og lélegri kjör.

Stuldurinn fer einkum fram í þeim atvinnugreinum þar sem útlendingar eru flestir, byggingariðnaði og ferðaþjónustu.

Nú þegar búið er að greina vandann er næsta skref að grípa til aðgerða. Aukið eftirlit með starfsmannaleigum og hert viðurlög við félagslegum undirboðum er eðlilegt framhald.

Velferð byggð á þjófnaði

Oddi starfar í hálaunalandi

Oddi þoldi ekki tvöfalda launahækkun sterkrar krónu og prósentuhækkun í kjarasamningum og segir upp 86 starfsmönnum.

Verkefni Odda verða flutt til láglaunalanda enda Ísland hálaunaland.

En launin eru of lág á Íslandi er viðkvæðið, við búum í þrælakistu.

Ef Oddi ætti kost á láglaunafólki hefði ekki verið gripið til uppsagna.

86 sagt upp hjá Odda

Sósíalismi í verkó og félagsauður

Verkalýðshreyfingin fær óbeina aðkomu að ákvörðunum ríkisvaldsins í krafti félagsauðs. Þá er verkalýðshreyfingunni treyst fyrir aðkomu að lífeyrissjóðum, sem ávaxta ævisparnað þjóðarinnar.

Félagsauður verkalýðshreyfingarinnar safnaðist upp í áratugi, ASÍ er ekki nema rétt rúmlega 100 ára. Það er hægt að sóa þessum félagsauði á altari hugmyndafræði eins og sósíalisma, sem margsannað er að virkar ekki; hvorki í Sovétríkjunum í gær eða Venesúela í dag.

Ísland er eitt mesta jafnlaunalandið í allri heimsbyggðinni. Það er ekki hægt að finna jafnari dreifingu launatekna en einmitt á Íslandi.

Uppreisnin í verkalýðshreyfingunni er hreinn og klár popúlismi, sprottinn úr sama jarðvegi og reyndi að umbylta stjórnmálakerfinu eftir hrun. Popúlisminn elur á óánægju annars vegar en lofar hins vegar gulli og grænum skógum.

Ef uppreisnaröflin sigra mun ríkisvaldið þvo hendur sínar af verkalýðshreyfingunni og lífeyrissjóðirnir verða settir beint undir stjórn ríkisins.

Á meðan félagsauður verkalýðshreyfingarinnar brennur upp skemmta sósíalistarnir sér, - líklega á borgaralaunum.

Sósíalistaflokkurinn bjóði fram

Stundin og stolna kjötið

Blaðamaður Stundarinnar höndlaði með stolið kjöt, að því er kemur fram á visir.is Blaðamaðurinn segist hafa selt ritstjóra stolna kjötið.

Böndin berast að ritstjóra Stundarinnar. Jón Trausti Reynisson ritstjóri skrifar langa færslu á Facebook í gær og segir þetta um kjötkaupin: ,,Nú þarf varla að taka fram að ég hef ekki keypt neitt stolið kjöt..."

Það liggur í orðunum að Jón Trausti keypti kjöt eftir óhefðbundnum leiðum, um leið og hann neitar að vera þjófsnautur. Hvernig vissi hann að kjötið væri ekki stolið? Hélt hann kannski kjötið væri smyglað? Fékk Jón Trausti kvittun fyrir kjötkaupunum? Getur hann framvísað kvittun?

Stundin rekur blaðamennsku sem kenna má við heilaga vandlætingu. Er kjötsúpa elduð í glerhýsi ritstjórans?

 

RÚV er ekki íslensk menning

RÚV var stofnað fyrir bráðum 90 árum til að varðveita og efla íslenska menningu þegar þjóðin stóð frammi fyrir fjölmiðlabyltingu þar sem talað mál keppti við ritað. Fyrir hálfri öld þótti ástæða til að efla RÚV enda sjónvarpsbyltingin í algleymi.

Útvarp og sjónvarp í árdaga voru í eðli sínu fákeppnismiðlar. Aðeins með stönduga bakhjarla var hægt að reka slíka miðla. Netbyltingin, sem staðið hefur yfir í áratug eða svo, jafnar aðstöðuna. Það þarf enga peninga að ráði til að stofna fjölmiðil.

Að því leyti sem RÚV er enn menningarstofnun, en ekki rafrænt götublað, er stofnunin ekki betur í stakk búin en aðrir að efla íslenska menningu.

Það er hárrétt hjá Brynjari Níelssyni að RÚV er fremur til trafala í menningarviðleitni ríkisvaldsins fremur en að stofnunin styrki menninguna. 

Tími stuðnings við einn miðil löngu liðinn

Launin - tvöfalt bókhald VR

VR er uppreisnarfélag í verkalýðshreyfingunni, að sögn. En VR rekur tvöfalt bókhald um laun sinna félagsmanna.

Í fyrsta lagi er eru það samningsbundin laun. Þar má lesa að sérþjálfaður starfsmaður verslunar fær eftir fimm ára reynslu kr. 289.577,00 í laun á mánuði. 

Í öðru lagi tekur VR saman markaðslaun. Þar kemur fram að mánaðarleg meðalheildarlaun VR-félaga eru á síðasta ári kr. 630 þúsund. 

Markaðslaunin eru sem sagt rúmlega tvöföld samningsbundin lágmarkslaun.

Hverju sætir þessi munur? 

Meginskýringin er að samningsbundin laun eru lágmarkslaun. Markaðslaun er raunlaun, launin sem fyrirtæki eru tilbúin að borga. Að meðaltali, vel að merkja.

Hvernig er hægt að breyta þessu? Jú, með því að verkalýðshreyfingin semji um laun sem hvorttveggja í senn eru hámarks- og lágmarkslaun.

Er það hægt miðað við núverandi vinnumarkað? Nei, það er ekki hægt.

Er þá ekki einfaldast að verkalýðshreyfingin hætti að semja um laun? Svari hver fyrir sig.

 

Skammist sín ekki fyrir léleg kjör

Byltingin gegn Gylfa - óvinveitt yfirtaka lífeyrissjóða

Formaður VR, Ragnar Þór Ingólfsson, boðar byltingu gegn Gylfa Arnbjörnssyni formanni ASÍ. Þess vegna styður Ragnar Þór uppreisnarframboð í Eflingu. Í frétt um þann stuðning segir: ,,Hann [þ.e. Ragnar Þór] bend­ir á að ef ný stjórn Efl­ing­ar verði kos­in sé sitj­andi for­seta ASÍ Gylfa Arn­björs­syni ekki stætt leng­ur." 

Gylfi stendur fyrir samfelluna í starfi verkalýðshreyfingarinnar. Ragnar Þór og félagar vilja að lífeyrissjóðirnir verði notaðir til að niðurgreiða húsnæðiskostnað félagsmanna. Það verður ekki gert nema með því að taka fjármuni frá eldri félagsmönnum, sem eiga inneign í lífeyrissjóðum. Til þess þarf að afnema verðtrygginguna.

Fyrsta skref uppreisnarmanna er að losna við Gylfa Arnbjörnsson. Næsta skref er að ná tökum á lífeyrissjóðunum og millifæra fjármuni frá lífeyrisþegum til lántakenda. Þannig verður byltingin fjármögnuð. Ef um væri að ræða fyrirtæki yrði byltingin kölluð óvinveitt yfirtaka.

 

Afskipti formanns VR fordæmalaus

Dómurinn sem drap vinstristjórnina

Vinstristjórn Jóhönnu Sig. stóð höllum fæti í janúar 2013. ESB-umsóknin hafði verið lögð á ís um áramótin og stjórnarskrármálið hreyfðist ekki spönn frá rassi.

En það var EFTA-dómstóllinn sem endanlega drap Jóhönnustjórnina fyrir fimm árum upp á dag. Eftir að Icesave-dómurinn féll Íslendingum í vil og þar með reyndist allt rangt sem þau Jóhanna, Össur og Steingrímur J. sögðu um ábyrgð Íslendinga á skuldum einkabanka.

Nokkrir einstaklingar urðu fyrir verulegum álitshnekki með dómnum, t.d. hagfræðingarnir Þórólfur Matthíasson og Gylfi Magnússon sem boðuðu að Ísland yrði Kúba norðursins ef þjóðin axlaði ekki ábyrgðina á Icesave.

Framsóknarflokkurinn og formaður hans, Sigmundur Davíð, voru sigurvegarar Icesave-málsins.