10 prósent sósíalismi persónulegur

Persónulegur sósíalismi Sólveigar Önnu er lífið og sálin í verkfallsaðgerðum Eflingar. Sósíalískt prósentuhlutfall í Eflingu er um eða við tíu prósent.

Verkefni Sólveigar Önnu er að finna þessi tíu prósent og fá þau til að greiða atkvæði, bæði í stjórnarkjöri og þegar atkvæði eru greidd um verkfallsaðgerðir.

Aðferðin tryggir Sólveigu Önnu völd yfir 90 prósent félaga Eflingar og, ef aðgerðin heppnast, tækifæri til að sprengja upp samninga sem önnur verkalýðsfélög hafa gert á almennum vinnumarkaði.

Aðferðafræði Sólveigar Önnu var notuð á ASÍ-þingi í vor og sprengdi það upp. Þinginu var frestað.

Sviðin jörð félagslega og sviðin jörð efnahagslega er rökrétt afleiðing af persónulegum sósíalisma Sólveigar Önnu.

„Að sjálfsögðu er þetta ekki persónulegt“

Ráðherra afneitar transkonu sem nauðgaði

Karl nauðgaði tveim konum, komst undir manna hendur, en varð transkona til að afplána dóm í kvennafangelsi. Þetta er stutta sagan af transkonu, Isla Bryson, sem hét Adam Graham og nauðgaði tveim konum. Á milli ákæru og dóms skipti Adam um nafn og kyn. 

Isla/Adam er skoskur þegn. Samkvæmt lögum Skotlands má skipta um kyn með yfirlýsingu. Karl segir: ég er kona og púff Adam verður Eva, nei, reyndar Isla. Mergjaður galdramáttur einfaldrar yfirlýsingar.

Aðalhöfundurinn að translögum Skota er Nicola Sturgeon forsætisráðherra. En nú ber svo við að í fyrirspurnartíma á þingi treystir Sturegeon sér ekki til að staðfesta að transkonan Isla Bryson sé kona.

Hver þremillinn. Þarf hreint sakavottorð til að vera kona? Eða er translöggjöf sem segir að kyn sé hugmynd, en ekki hlutlægur veruleiki, komin í ógöngur?

Breskir dálkahöfundar segja skosku translöggjöfina járnbrautaslys í beinni og sýni Sturgeon sem fífl.

Vandræði forsætisráðherra Skota stafa af veruleikafirringu. Kyn er hlutlæg staðreynd sem verður ekki breytt með yfirlýsingu.

Hugtakið kynvitund á að vísa til þess hvernig einstaklingur skynjar kyn sitt. Hugtakið blekkir, það er einmitt tilgangurinn. Ekki er hægt skynja kyn sitt fremur en að skynja sjón eða heyrn, maður sér og heyrir. Eða hefur einhver séð sjónina sína? Heyrt heyrnina?  Maðurinn er annað tveggja karlkyns eða kvenkyns. Að vera er eitt, að skynja er annað. Sá sem skynjar sig af öðru kyni en hann eða hún fékk í móðurkviði er haldinn kynfirringu, - sem er allt annað en kynvitund.

Kynfirringin í Skotlandi er víti til að varast.  

 

 

 

Fríverslun við Breta, fordæmi gagnvart ESB

Fríverslunarsamningar eru gerðir á milli fullvalda þjóða til að auðvelda viðskipti. Samningurinn við Bretland sýnir að fullgerlegt er að eiga ,,náin viðskipta­tengsl", eins og segir fréttatilkynningu stjórnarráðsins, án fullveldisframsals.

Fyrir aldarfjórðungi var íslensku þjóðinni talin trú um að fríverslunarsamningar væru liðin tíð, ekki væri lengur til siðs að gera slíka samninga. Nei, nú yrði að framselja fullveldið til útlanda svo að Íslendingar gætu áfram verið þjóð meðal þjóða.

Undir þessum formerkjum gekk Ísland Evrópusambandinu á hönd, með ESS-samningnum um miðjan tíuunda áratug síðustu aldar.

Endalaus vandræði eru af EES-samningnum, með hvað skýrustu birtingarmyndinni í orkupökkum sem reglulega eru sendir frá Brussel og veita framkvæmdastjórn Evrópusambandsins íhlutunarrétt í íslensk orkumál.

Ísland er sögulega og menningarlega til muna nánari Bretlandi en meginlandi Evrópu. Ef fríverslunarsamningur er nægilegur til að eiga samskipti við Bretland er augljóst að tvíhliða samningur við ESB um fríverslun er kappnóg til að mæta þörfum okkar.

Stofnað var til EES-svæðisins af hálfu Evrópusambandsins með það fyrir augum að EES-samningurinn væri áfangi á leið inn í sambandið. Íslendingar tóku umræðuna 2009-2012, þegar aðildarumsókn Samfylkingar var á dagskrá, og niðurstaðan varð ótvíræð: Ísland er ekki á leið inn í ESB.

Eftir úrsögn Breta, Brexit, 2016 má öllum vera ljóst hvorki er Ísland á leið inn í ESB í fyrirsjáanlegri framtíð né hentar okkur aðildin að EES-samningnum. Bretar litu ekki við EES-aðild eftir Brexit. Fullvalda þjóðir gera einfaldlega ekki slíka samninga.

Löngu tímabært er að segja upp EES-samningnum og gera fríverslunarsamning við Evrópusambandið.

Fríverslunarsamningurinn formlega genginn í gildi

Nánast útilokað að Úkraína sigri

,,Sárt en satt: Úkraínskur sigur verður ólíklegri dag frá degi. Her Kíev-stjórnarinnar tapar bæði mannskap og hergögnum, óvinurinn kemur sér betur fyrir og býr að gífurlegum vopnabirgðum. Engin furða að vestrænir stjórnmálamenn tala æ oftar um vopnahlé."

Tilvitnunin að ofan er fengin úr þýsku útgáfunni Die Welt, sem er hlynnt málstað Úkraínu og klappar að jafnaði þann stein að stutt sé í sigur Úkraínu. Fyrirsögnin á umfjöllun Die Welt er sú sama og á blogginu.

Rússar staðfesta að þeir sem ráða ferðinni í Úkraínu, bandarískir ráðamenn, sendi reglulega skilaboð um að Rússar láti af hernaðaraðgerðum í skiptum fyrir afléttingu viðskiptaþvingana. Rússar treysta ekki vesturlöndum. Friðarsamningar frá 2015 milli Úkraínu og Rússlands, kenndir við Minsk I og II, voru gerðir að undirlagi vesturlanda. Merkel þáverandi kanslari Þýskalands og Hollande þáverandi forseti Frakklands staðfestu síðar að Minsk-samningarnir voru til að kaupa tíma fyrir Úkraínu að vígbúast.

Síðustu fréttir af vestrænum hergögnum til Úkraínu eru um 100 skriðdrekar, sem afhentir verða næstu vikur og mánuði. Í Die Welt segir að Rússar ráði yfir um 4000, já fjögur þúsund, skriðdrekum. Ólíku saman að jafna.

Rússar eru með um 20 prósent af Úkraínu undir sinni stjórn. Sá hlutur fer stækkandi. Rússar eru í sókn en Úkraína í vörn og nauðvörn sums staðar, t.d. við Bakmút. 

Um 60 til 70 prósent innviða Úkraínu eru ónýtir eftir árásir Rússa, samkvæmt Die Welt. Engar líkur eru á að viðgerðir lagi ástandið á meðan stríðið stendur yfir.

Mannfall í Úkraínuher er það mikið að karlar eldri en sextugir kvaddir í herinn. Rússar eiga 30 milljónir á herskyldualdri og geta bætt í herinn eftir þörfum.

Strax og Úkraínumenn fengu loforð um skriðdreka báðu þeir um herþotur. Þótt svo ólíklega færi að vesturlönd samþykktu myndu þotur litlu breyta. Til að bjarga Úkraínu verða Nató-ríkin að senda herlið í stórum stíl, mælt í hundruðum þúsunda. Vesturlönd hafa hvorki pólitískan vilja né bardagasveitir til að skipta sköpum í Úkraínu.

Bandarískir hershöfðingjar vilja ekki stríð við Rússa, segir Douglas Mcgregor fyrrum ofursti í Bandaríkjaher. Hann bætir við: Úkraína er að hrynja, hafa misst um 150 þúsund hermenn. Þá eru ótaldir aðrir fallnir auk örkumlaðra. Að ekki sé talað um milljónir flóttamanna.

Í lok viðtalsins við Mcgregor kemur fram að bandarísku skriðdrekarnir, sem nýlega var lofað, verða ekki tilbúnir fyrir en eftir marga mánuði. Ástæðan er sú að brynvörn skriðdrekanna er hernaðarleyndarmál sem Bandaríkjamenn vilja ekki að falli í hendur Rússa. Brynvörninni verður skipt út fyrir eldri og lélegri vörn. Vesturlönd senda rusl til Úkraínu og heimta slavneskt blóð í skiptum.

Í gær bárust fréttir að Rússar tóku smáþorp með stóru nafni: Sacco Vanzetti. Félagarnir Nicola Sacco og Bartolomeo Vanzetti voru ítalskir innflytjendur í Bandaríkjunum, dæmdir til dauða fyrir hundrað árum. Dómsmorð af pólitískum hvötum, var viðkvæði margra, en Sacco og Vanzetti voru stjórnleysingjar. Þegar frá líður Úkraínustríðinu verður spurt um hvatir að baki. Vesturheimskir munu sumir bera fyrir sig lýðræðis- og frelsisást. Nær er að tala um nekrófílíu.

 

Flókið og viðhaldsfrekt vopnakerfi

Helgi Seljan: vitni eða sakborningur?

RSK-sakamálið, kennt við RÚV, Stundina og Kjarnann, fagnar þeim áfanga 14. febrúar að ár er liðið síðan fjórir blaðamann kynntu sig sem sakborninga. Þóra Arnórsdóttir á RÚV, Aðalsteinn Kjartansson á Stundinni, Þórður Snær Júlíusson og Arnar Þór Ingólfsson eru með réttarstöðu grunaðra í lögreglurannsókn á byrlun Páls skipstjóra Steingrímssonar, stuldi á síma hans og brot á friðhelgi.

Brotið gegn skipstjóranum var framið í byrjun maí 2021. Stundin og Kjarninn birtu fréttir upp úr síma Páls en ekki RÚV. Skipulagið var að RÚV kæmi í kjölfar frétta jaðarmiðlanna og krefði stjórnmálamenn um álit á ,,uppljóstrunum" Stundarinnar og Kjarnans, sem nú hafa sameinast í nýjum miðli, Heimildinni. Markmiðið var að efna til reiðibylgju á fjöl- og samfélagsmiðlum. Það tókst, - en ekki án glæps.

Út frá skipulaginu, og að Þóra er sakborningur, má álykta að miðstöð aðfararinnar að Páli hafi verið á Efstaleiti. Vitað er hver byrlaði skipstjóranum, það var kona sem ekki gengur heil til skógar. 

Páll skipstjóri er starfsmaður Samherja og hafði haft sig í frammi vegna ásakana RSK-miðla á hendur Samherja um meinta ólöglega starfsemi í Namibíu. Í reynd er Samherji brotaþoli í dómsmáli þar syðra.

Tilræðið þjónaði tvennum tilgangi. Í fyrsta lagi að kæfa gagnrýni á RSK-miðla og í öðru lagi að afla upplýsinga um tengslanet Páls skipstjóra. Fréttirnar sem Stundin og Kjarninn birtu gengu út á að grafa undan trúverðugleika skipstjórans og kasta rýrð á þá sem voru í samskiptum við hann. Arna McClure lögfræðingur Samherja er brotaþoli í sakamálinu ásamt Páli. Lögreglan er með upplýsingar um meingjörð blaðamanna RSK-miðla gegn Örnu.

Áður en Páll skipstjóri varð fyrir atlögunni höfðu hann og Samherji náð árangri að svara fyrir tilhæfulausar ásakanir RSK-miðla. Helgi Seljan var úrskurðaður sekur um alvarlegt brot á siðareglum RÚV rúmum mánuði fyrir tilræðið gegn skipstjóranum. RSK-miðlar voru í vörn og ákváðu að grípa til ráðstafana utan ramma laga og siða.

Eftir úrskurðinn fór Helgi Seljan huldu höfði, sást ekki á skjá RÚV. Hann vann á bakvið tjöldin, sinnti skipulagi á fréttamáli sem alls ekki mátti rekja til Efstaleitis.

Haustið 2021 varð yfirstjórn RÚV ljóst að sakamálarannsókn stóð yfir þar sem lykilmenn á fréttadeild komu við sögu. Stefán útvarpsstjóri losaði sig við Rakel Þorbergsdóttur fréttastjóra í nóvember. Útvarpsstjóri gat ekki ráðið í stöðu fréttastjóra fyrr en eftir miðjan febrúar, þegar fyrir lá hverjir hefðu stöðu grunaðra um glæp.

Um áramótin skildu leiðir Helga Seljan og RÚV. Helgi hafði gert sig að grátbólgnu fórnarlambi um miðjan október, í beinni útsendingu hjá Gísla Marteini. En allt kom fyrir ekki, verðlaunablaðamaðurinn varð að víkja.  ,,Útvarpsstjóri segir að Samherjamálið hafi reynst fréttafólki stofnunarinnar erfitt," er fyrsta setningin í inngangi umfjöllunar Fréttablaðsins um starfslok Helga á RÚV. Sjálfur talar fréttamaðurinn um að enginn hafi séð fyrir ,,brjálæðið." En hann kemst upp með að gera ekki nánari grein fyrir í hverju ,,brjálæðið" fólst.

Helgi hélt yfir á Stundina og hitti þar fyrir sakborninginn Aðalstein. Nýliðin áramót sameinuðustu þeir tveim öðrum sakborningum, Arnari Þór og Þórði Snæ, og starfa nú allir undir merkjum Heimildarinnar, sem hefur viðurnefnið sakborningatíðindi.

Það hefur ekki verið upplýst hvort Helgi sé vitni eða sakborningur í RSK-sakamálinu. Ekki heyrist hósti né stuna frá honum sjálfum, en hann ber starfsheitið ,,rannsóknaritstjóri" á Heimildinni. Ekki heldur hafa aðrir blaðamenn á öðrum fjölmiðlum innt Helga Seljan eftir réttarstöðu hans. 

Rannsóknaritstjórinn er í felum þegar kemur að stöðu hans sjálfs í sérstæðasta sakamáli íslenskrar fjölmiðlasögu. Má nærri geta að blaðamenn væru aðgangsharðari ef aðrir ættu í hlut en samstarfsfélagar. Réttarstaða Helga kemur ekki síðar í ljós en við ákæru í RSK-sakamálinu.

Hvenær ákært verður er opin spurning. Tvenn afmæli má hafa til viðmiðunar. Eftir tvær vikur er ár síðan að réttarstaða sakborninga var tilkynnt; í maí eru tvö ár frá glæpnum gegn Páli skipstjóra.

 

Samningsfrelsið er í höndum sósíalista

Verkalýðsfélög einoka sölu á vinnuafli. Launþegar eru leiksoppar. Aðeins 10 til 20 prósent félagsmanna verkalýðsfélaga greiða atkvæði um kjarasamninga. Álíka hlutfall tekur þátt í stjórnarkjöri.

Launþegar sem einstaklingar hafa ekkert samningsfrelsi. Það er löngu búið að taka það af þeim. Róttækir verkalýðsrekendur eru með öll ráð launþega í hendi sér.

Verkalýðshreyfingin og pólitískir bandamenn segja miðlunartillögu sáttasemjara atlögu að samningsfrelsi. En samningsfrelsið er einskins virði fyrir 80 til 90 prósent launamanna. Einokun á kjarasamningum er aftur gulls ígildi fyrir púkana á fjósabitanum, verkalýðsrekendur.

Verkalýðshreyfingin er að stórum hluta í höndum róttæklinga sem leynt og ljóst grafa undan samfélagslegum stöðugleika. Hótanir um verkföll valda ókyrrð í samfélaginu. Þegar til verkfalla kemur eru hagsmunir saklausra, almennings, teknir í gíslingu af fámennum hópi róttæklinga. Þeir arðræna vinnandi fólk með innheimtu félagsgjalda og fylla sjóði með fjármunum, sem annars færu beint til launamanna. Sjóðirnir eru matarhola forréttindastéttar, verkalýðsrekenda, annars vegar og hins vegar eru sjóðirnir notaðir til áhrifakaupa, með úthlutun bitlinga.

Í frjálsu samfélagi á samningsfrelsið að vera í höndum einstaklinganna sjálfra. Það er þeirra að semja um kaup og kjör fyrir vinnu sína.

Verkalýðsfélög eru barn síns tíma, þjónuðu hlutverki í annarri samfélagsgerð en við búum við í dag. Verkalýðsfélög eru óþarfur milliliður milli launamanna og atvinnurekenda. Samningsfrelsið til launþeganna sjálfra, þar á það heima.

Fordæmanleg ósannindi um lagaheimildir

Kyn og ímyndun, Messi og mannréttindi

Líffræðileg kyn eru tvö, karl og kona. Meðvitundin og líkaminn eru einn og sami hluturinn, ekki aðskildar einingar. Af þessum tveim staðreyndum leiðir að enginn fæðast í röngum líkama og nýburi getur aðeins verið annað tveggja, karlkyns eða kvenkyns. Í örfáum tilvikum eru kyneinkenni óræð. Í samráði við foreldra er nýbura veitt læknisaðstoð.

Þótt eitthvað sé ómögulegt, t.d. að fæðast í röngu kyni, má hver og einn ímynda sér að kyn og meðvitund fari ekki saman hjá sér. Það er ranghugmynd á ábyrgð þess sem fóstrar hana með sér. Viðkomandi mætti einnig ímynda sér að kynin séu ekki tvö heldur þrjú, fimm eða seytján.

Ímyndanir eru frjálsar hverjum og einum. Sá sem ekkert kann í fótbolta má ímynda sér að hann sé í raun betri en Messi. Heimurinn eigi bara eftir að uppgötva þau sannindi. Tuðrusparkarinn gæti jafnvel nýtt sér að félagafrelsi er í landinu og stofnað félagsskapinn Ég-er-betri-en-Messi.

En hvorki þeir sem ímynda sér kynin fleiri en tvö og að vitund og líkami séu aðskilin fyrirbæri né fótboltastrákurinn Ekki-Messi eiga þau mannréttindi að aðrir trúi ímynduninni. Ef svo væri yrði almenningur uppfullur af fáránlegustu hugmyndum; að jörðin sé flöt, fljúgandi furðuhlutir staðreynd, Ísland sé stórasta landi í heimi, manngert veðurfar og svo framvegis.

Mannréttindi eru ekki fyrir sértrúarhópa sem vilja troða ímyndun sinni ofan í kokið á náunganum. Einstaklingar sem ekki hafa framselt dómgreind sina sértrúarsöfnuði eru í fullum rétti að andmæla ímyndun annarra þegar hún birtist í opinberri umræðu. Mætti þar tala um þegnskap. Ímyndanir, sem fá fjöldafylgi, geta orðið samfélaginu skaðlegar. Nægir þar að nefna ýmsa isma sem urðu vinsælir um miðja síðustu öld.

Mannréttindi eru einstaklinga, ekki hópa. Einstaklingur má kenna sig við hvað sem vera skal. Hann má kalla sig FH-ing, skáta, Seltirning eða trans. En alveg sama við hvaða ímyndun eða félagsskap menn kenna sig við fylgja þeim engin mannréttindi.

Á seinni tíð ber við að ef félagahópi er hallmælt, t.d. FH-ingum, sé það til marks um hatursorðræðu. FH-ingar eru vissulega jaðarsettur hópur og stríðir við bágindi. Félagið er nær gjaldþrota og rétt slapp við fall úr efstu deild á liðnu sumri.

Hatur er aftur tilfinning sem fer verst með þann sem elur hana með sér. Okkar minnstu bræður og systur sligast undan hatursfullum huga. Við eigum að finna til með þeim sem burðast með ónotin og hughreysta. Kannski fellur FH í sumar. 

Minnihlutafrekja Sólveigar Önnu

Sólveig Anna formaður Eflingar segir lýðræðið ,,íþyngjandi" og því sé ekki hægt að leyfa atkvæðagreiðslu um miðlunartillögu í kjaradeilu. Sjónarmið Sólveigar Önnu koma fram í frétt RÚV.

Í fréttinni segir að aðeins 10 til 20 prósent félagsmanna Eflingar séu nógu virkir til að greiða atkvæði um kjarasamninga. Efling er með um 25 þúsund félagsmenn. Það þýðir að 2500 til 5000 félagsmenn greiða atkvæði. Sólveig Anna þarf atkvæðafjölda á bilinu 1300 til 2600, til að tryggja sér alræðisvald í 25 þúsund manna verkalýðsfélagi.

Efling er í minnihluta innan verkalýðshreyfingarinnar; formaður Eflingar er með kjörfylgi lítils minnihluta innan Eflingar. Skiljanlega vill Sólveig Anna ekki lýðræði. Einbeitt minnihlutafrekja færir henni og félögum völd sem ekki væru möguleg í virku lýðræði. Sósíalistar þrífast ekki í lýðræði enda þeim kappsmál að koma því fyrir kattarnef. 

Önnur verkalýðsfélög á almenna vinnumarkaðnum voru búinn að semja en Sólveig Anna og félagar sögðu nei. Þá lagði sáttasemjari fram miðlunartillögu. Aftur sagði Sólveig Anna nei, - núna með þeim rökum að lýðræðið sé íþyngjandi.

Minnihlutafrekja Sólveigar Önnu og sósíalistahirðarinnar í Eflingu getur ekki slegið tóninn í kjaramálum. Dagar verkalýðshreyfingarinnar eru taldir ef minnihlutafrekjan leikur lausum hala.

ps. Í fyrstu útgáfu bloggsins var miðað við rangar félagatölur i Eflingu.

Ríkissáttasemjari mun leita til héraðsdóms

Trans í leikskólum

,,Hvað er kyn?" er yfirskrift veggspjalds sem dreift er í leikskóla til ,,skýringar fyrir börn, fjölskyldur og kennara." Textinn er samansúrruð transhugmyndafræði og tilræði við velferð barna. Meginmáli er skipt í fjórar efnisgreinar með feitletruðu upphafi: Hver ertu?, Líkaminn, Kyntjáning, Ást og skot. Við skulum líta á boðskapinn og notum sömu feitletrun og á veggspjaldinu.

Hver ertu? ,,Kynvitund segir til um hver við erum og hvernig við upplifum kyn okkar." Rangt. Allur þorri manna gengur að kyni sínu vísu. Hjá venjulegu fólki eru kyn og vitund sjálfgefin, líkt og andardrátturinn, sjón og heyrn. Enginn skilgreinir sig út frá frumum líkamans. Aðeins þeir sem kljást við kynbrenglun aðskilja kyn sitt vitundinni. Það er til að renna stoðum undir þau ósannindi að hægt sé að fæðast í röngum líkama. Aðeins veruleikafirrt fólk telur sér trú um þann ómöguleika. Við fæðumst karlkyns eða kvenkyns, meðvitundin kemur ekki aðskilin frá líkamanum. Í örfáum tilvikum er nýburi með óræð kyneinkenni. Það er læknisfræðilegt úrlausnarefni.

Líkaminn. ,,Við giskum á kyn ungabarna út frá líkömum þeirra. Oftast giskum við á stelpa eða strákur út frá kynfærum barnsins. Líkamar geta þó verið alls konar. Í sumum tilfellum giskum við rétt, í öðrum ekki." Rangt. Kyn er ekki ágiskun heldur líffræðileg staðreynd. Líkamar geta ekki verið alls konar; enginn nýburi fæðist fiðraður eða með kalt blóð og tálkn. Örfáir fæðast með fæðingargalla og fá læknismeðferð. Að tala um kyn sem ,,ágiskun" er hrein og klár móðgun við heilbrigða skynsemi.

Kyntjáning. ,Við notum klæðnað, föt, leikföng, hlutverk og hegðun til þess að sýna fólki kynið okkar." Rangt fyrir allan þorra manna. Fólk klæðir sig eftir veðri og tilefni, fer t.d. ekki í jakkafötum á ströndina og ekki í stuttbuxum í jarðaför. Flestir leika ekki annað hlutverk en sig sjálfa, börn þó undantekning, og velja sér leikföng til samræmis við aldur og áhuga - en ekki kyn. Hvað hegðun varðar þá vaknar ekki heilbrigður einstaklingur að morgni og veltir fyrir sér hvernig hann geti þann daginn hegðað sér í samræmi við kyn sitt. Aftur: aðeins þeir sem glíma við kynbrenglun spá í hvort eigin hegðun sé í samræmi við ímyndað kyn. Það er eins hversdagslegt og að draga andann að vera karl eða kona frá fæðingu. Transfólk er vitanlega í annarri stöðu. Enda fær það hjálp heilbrigðiskerfisins að greiða úr flækjunni. 

Með boðskap um ,,kyntjáningu" er reynt að sá fræjum efa og óvissu í sjálfsmynd barna. Ljótur er boðskapurinn og hann á eftir að versna. Síðasta efnisgrein veggspjaldsins er svona í heild sinni:

Ást og skot. ,,Þegar við verðum eldri getum við orðið skotin í annarri manneskju. Þessi manneskja getur verið með kynvitund, líkama og/eða kyntjáningu sem er svipuð, ólík eða eins og okkar eigin. Stundum þróast skot í ást.“

Með leyfi, hvernig dettur nokkrum í hug að rómantískar kenndir skuli vera á dagskrá í leikskóla? Hvers vegna er ,,ást og skot" til umræðu fyrir börn 2-6 ára? Börn á þessum aldri hafa engar forsendur til að skilja rómantískar tilfinningar. Aðeins fólk með verulega brenglaða hugsun lætur sér til hugar koma að færa í tal við smábarn, sér óskylt, að verða ,,skotinn" í einhverjum.

Einn angi transmenningar er barnagirnd. Í Bretlandi eru dæmi um að frammámenn í transumræðunni leggi lag sitt við hópa sem vilja lögleiða barnagirnd. Nýlega var íslensk transkona, trúnaðarmaður í transhreyfingunni, ásökuð um kynferðisbrot gegn börnum. Viðkomandi hafði starfað í grunnskóla og líklega einnig leikskóla.

Kaflinn um ,,ást og skot" er skrifaður til að rugla börnin enn frekar í ríminu, gera þau móttækileg fyrir fullorðnum sem þjást af barnagirnd. Á ensku er þetta kallað ,,grooming". Sá fullorðni brýtur niður varnir barnsins til að gera það að kynlífsleikfangi. Fyrst er hrært í huga barnsins og það látið efast um eigið kyn og hvernig skal ,,tjá" kynferði. Látið er í það skína að eðlilegt sé að ,,ást og skot" fari fram á milli barns og perra. Af því að við erum ,,alls konar."

Veggspjaldið er í heild sinni skelfilegur boðskapur í bland við hindurvitni og rangfærslur. Áður en börn verða fyrir óbætanlegum skaða eiga ábyrgir aðilar að grípa í taumana. Transmenningin á ekki heima í leikskólum. 

    

 

Stundin yfirtók Kjarnann - en þegir um það

Af tólf manna ritstjórn Heimildarinnar eru þrír sakborningar í lögreglurannsókn á byrlun, gagnastuldi og broti á einkalífi. Báðir ritstjórar eru tengdir sakamálinu, Þórður Snær er sakborningur og Ingibjörg Dögg er systir sakborningsins Aðalsteins Kjartanssonar, sem er blaðamaður á Heimildinni. Helgi Seljan rannsóknaritstjóri er að líkindum vitni í sakamálinu sem kennt er við Pál skipstjóra Steingrímsson.

Allt talið eru fimm af tólf manna ritstjórn Heimildarinnar viðloðnir sakamálið. Sex af tólf ef Jón Trausti, eiginmaður Ingibjargar Daggar, er talinn með. Fjölmiðlar eru almennt léleg fjárfesting á efnahagslegan mælikvarða. Fjölmiðill með helming ritstjórnar bendlaða við lögreglurannsókn á sakamáli er stórkostleg orðsporsáhætta fyrir fjárfesta. 

En hverjir eru það leggja fjármagn í útgáfu sakborningatíðinda? Heimildin er ekki skráð útgáfa hjá Fjölmiðlanefnd sem þó er skylt lögum samkvæmt. Gömlu fjölmiðlarnir, Stundin og Kjarninn, sem runnu inn í Heimildina, eru aftur skráðir á heimasíðu Fjölmiðlanefndar.

Sjálf segir Heimildin ekkert um eigendur útgáfunnar.

En viti menn. Neðst á síðunni ,,Um Heimildina" stendur skrifað smáu letri:

© 2023 Heimildin (Útgáfufélagið Stundin ehf.)

Samkvæmt þessu yfirtók Stundin Kjarnann. Er skýringin að ábyrgðarmaður Kjarnans er Þórður Snær ritstjóri? Kjarninn útgáfa á yfir höfði sér dómsmál eftir að sakamálið er til lykta leitt. 

Hvers vegna er ekki opinberað hvort og þá hvaða hlut fyrri eigendur Kjarnans fengu í Stundinni? Skammast þeir sín fyrir aðild að útgáfu sakborningatíðinda?

Hvers vegna þetta pukur? Hvað er verið að fela?