Útlendingarnir hans Árna Páls

Formaður Samfylkingar, Árni Páll Árnason, kvartaði undan ómenntuðum útlendingum, sem tækju störf Íslendinga, á flokksráðsfundi í byrjun mánaðarins. Árni Páll hefur ekki viljað útskýra orð sín þrátt fyrir áskoranir.

En kannski er hér komin skýring. Útlendingar í byggingariðnaði undirbjóða launataxta Íslendinga, sem nenna ekki að koma heim úr sæluríkinu Noregi.

Verð á fasteignum hækkar jafnt og þétt og því ættu launin að síga upp á við en gera það ekki vegna nægs framboðs af útlendingunum hans Árna Páls.

Ekki samkeppnisfær um laun

Lögmaður slitastjórnar til varnar - nema hvað

Vilhjálmur Þ.Á. Vilhjálmsson er lögmaður hjá Borgarlögmönnum, en þar eru fyrir á fleti Steinunn nokkur Guðbjartsdóttir og Páll Eiríksson sem starfa fyrir slitastjórn/þrotabú Glitnis.

Rök Vilhjálms gegn skattlagningu þrotabúa eru málsvörn fyrir þrotabú Glitnis. Steinunn virðist hætt við að stefna ríkinu vegna skattlagningar og gerir út Vilhjálm í almenna umræðu, svona eins og til að sýna lit.

Ekki þarf að eyða frekari orðum á þann málflutning.

 

 

Ríkið geti ekki þurrkað upp þrotabúin

Mannhatur múslíma, nasismi og mannréttindi

Siðleysi í nafni æðri siðagilda er hvorttveggja einkenni bókstafstrúaðra múslíma og nasista, segir einn aðalálitsgjafinn í þýsku hægriútgáfunni, Die Welt. Mannhatur múslímanna í Ríki íslams er í grunninn ráðandi stefna í ríkjum múslíma meðal araba, þar sem sjálfsagt þykir að drepa hvern þann sem afneitar trúnni, segir í bresku vinstriútgáfunni, The Guardian.

Hvort heldur við líkjum múslímska mannhatrinu við nasisma eða höllumst að því sjónarmiði að ,,svona eru bara arabar" þá er hitt deginum ljósara að múslímatrú er ósamrýmanleg vestrænum mannréttindum.

Eftir seinni heimsstyrjöld, þegar nasisminn var kveðinn í kútinn, urðu mannréttindi, þar með talið trúfrelsi, hornsteinn í vestrænni stjórnmálamenningu.

Múslímar virða ekki vestræn mannréttindi, eins og þau eru skráð í mannréttindayfirlýsingu Sameinuðu þjóðanna. Múslímaríki skrifuðu upp á sérstaka samþykkt, kennda við Kaíró, þar sem konan er sett skör lægra en karlinn.

Þegar það blasir við að múslímar og mannréttindi eru ósamrýmanleg þá dettur varla nokkrum í hug að greiða götu múslíma til að boða mannfjandsamlega trú sína. Eða er það?

 

 

Vinstrimenn, valdadraumar og ónýta Ísland

Vinstrimenn eru án valda á Íslandi, nema þegar landið riðar til falls, líkt og eftir hrunið 2008. Þá náðu vinstriflokkarnir í fyrsta sinn meirihluta á alþingi, með ríkisstjórn Jóhönnu Sig. 2009 til 2013.

Eini möguleiki vinstrimanna á völdum á Íslandi er að telja þjóðinni trú um að Ísland sé ónýtt. Lausn vinstrimanna á ónýta Íslandi er að flytja fullveldið og sjálfsbjörgina til Brussel þar sem andlegir bræður vinstrimanna, tæknikratar, myndu sjá um landið sem hjálendu. Vinstrimenn á Íslandi yrðu umboðsmenn tæknikrata Evrópusambandsins.

Hægrimenn trúa í hjarta sínu á sjálfsbjörg og forræði eigin mála en vinstrimönnum líður best á hnjánum. Hægrimenn hafna aðild að Evrópusambandinu vegna þess að þeir vita það af sögunni að Íslandi verður ekki stýrt svo vel sé af útlendu valdi langt í burtu. Eðlislægt þýlyndi vinstrimanna lætur þá sækjast eftir því að stjórnast af öðrum, ef ekki danska kanselínu, þá ráðstjórn í Sovétinu eða Juncker í Brussel.

Takmarkalaus heift í orðræðu vinstrimanna á sér þá skýringu að þeir fengu smjörþefinn af völdum kjörtímabilið 2009 til 2013 og eru síðan að springa af illsku vegna þess að þjóðin hafnaði þeim við síðustu kosningar.

Valdadraumar vinstrimanna verða ekki uppfylltir nema þjóðin taki vinstrisannfæringu um ónýta Ísland. Verkefni hægrimanna er að sjá til þess að þjóðin tapi ekki glórunni í linnulausu áróðursstríði vinstrimanna fyrir ónýta Íslandi.

Brengluð sýn náð athyglinni

Egill vill ESB-sinna í ráðherrastól

Egill Helgason, sem tilheyrir 800-manna þjóðinni, og er eindreginn talsmaður aðildar Íslands að Evrópusambandinu vill Ragnheiði Ríkharðsdóttur í ráðherrastól í stað Hönnu Birnu.

Ragnheiður er ESB-sinni, annar af tveim í þingflokki Sjálfstæðisflokksins.

Ef Ragnheiður verður ráðherra jafngildir það yfirlýsingu Sjálfstæðisflokksins að ESB-sinnar stjórni ferðinni í þingflokki og forystu. Slík yfirlýsing er ekki heppileg, svo vægt sé til orða tekið.

800-manna þjóðin tekur æðiskast

800-manna þjóðin, þessi sem mótmælti á mánudag á Austurvelli, tók æðiskast í gærkveldi, eftir viðtal við Sigmund Davíð Gunnlaugsson forsætisráðherra á mbl.is. Vísir tekur saman æðiskastið

Mikil reiði braust út á samfélagsmiðlunum í gærkvöldi í kjölfar ummæla Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar forsætisráðherra, en hann tjáði sig við mbl.is um afsögn Hönnu Birnu Kristjánsdóttur innanríkisráðherra.

Æðisprestur 800-manna þjóðarinnar, Illugi Jökulsson, bloggar um málið og nær ekki upp í nef sér af hneykslun yfir orðum forsætisráðherra.

800-manna þjóðin telur sig öllu ráða á Íslandi og tekur því vægast sagt illa ef forsætisráðherra situr ekki og stendur eins og 800-manna þjóðin krefst.

Hönnu Birnu-málið veit á dýpri skotgrafir

Pólitískt smámál, þar sem ein leka-fjöður varð að hænsnabúi, felldi Hönnu Birnu Kristjánsdóttur innanríkisráðherra og varaformann Sjálfstæðisflokksins. Smámálið varð stórt vegna þess að nógu mikill liðssafnaður fjölmiðla, embættismana, vinstrimanna og aðgerðarsinna sá sér leik á borði að stökkva á haturslestina gegn Hönnu Birnu.

Engin prinsipp eða pólitísk meginmál voru í húfi í Hönnu Birnu-málinu, aðeins hrátt valdatafl.

Lærdómurinn af Hönnu Birnu-málinu er að íslensk pólitík hverfist nú um stundir ekki um meginhugmyndir heldur valdaskak þar sem samspil fjölmiðla og stjórnmála ræður úrslitum. Þau mál sem deilum valda eru lítilfjörleg, eins og lekamálið og stóra vélbyssumálið.

Tvær meginfylkingar deila í þessu valdaskaki: ríkisstjórnarflokkarnir annars vegar og hins vegar vinstriflokkarnir.

Í ljósi þróunar á fjölmiðlamarkaði, þar sem þekktur handlangri auðmanna, Björn Ingi Hrafnsson,er kominn til áhrifa er fyrirsjáanlegt að barátta meginfylkinganna verður harðvítugri en áður.

Auðmannapressan tekur ekki pólitíska afstöðu til meginfylkinganna. Verkefni auðmannapressunnar er að maka krókinn fyrir auðmenn. Á hinn bóginn þurfa báðar meginfylkingar stjórnmálanna á stuðningi auðmannapressunnar að halda, - auk annarra fjölmiðla.

Skotgrafahernaðurinn í íslenskri pólitík verður grimmur næstu árin, þangað til að önnur hvor meginfylking stjórnmálanna nær afgerandi forræði í landsmálum.

Þjóðin læri af lekamálinu

Aðför DV, RÚV, ríkissaksóknara og stjórnarandstöðu

Hanna Birna stóð ekki fyrir leka á ómerkilegu minnisblaði um enn léttvægara mál og heldur ekki var um að ræða pólitískan ávinning af hennar hálfu eða ráðuneytisins.

En DV tókst að snúa leka á ómerkilegum upplýsingum í smámáli upp í pólitíska herferð gegn innanríkisráðherra. RÚV og vinstrisinnaður ríkissaksóknari tóku undir og vitanlega vinstriflokkar á þingi. Aðrir sem hoppuðu á vagninn áttu Hönnu Birnu grátt að gjalda, til dæmis ákveðinn hópur lögfræðinga sem tölu innanríkisráðherra ekki makka rétt í endurskoðun á lögum um dómstóla og ákæruvald.

Aðförin heppnaðist og Hanna Birna var knúin til afasagnar.

 

 

 

 

Hanna Birna: Nú er mál að linni

Auðmannapressan eflist

Pressan og Eyjan undir stjórn Björns Inga Hrafnssonar er á framfærslu auðmanna, einkum hópanna sem kenndir eru við Exista og Kaupþing.

Björn Ingi er með rætur í Framsóknarflokknum, var þar í hópi sem kallaðir voru ,,auðrónarnir", og beitir útgáfunni stundum til málafylgju við Framsóknarflokkinn en þó oftar við Samfylkinguna, - sbr. viðurnefnið Samfylkingar-Eyjan.

Jón Ásgeir er enn með öll tök á 365-miðlum (Fréttablaðið, Stöð 2, Bylgjan, visir.is) og eru þeir miðlar þekktir fyrir liðveislu við auðmenn.

Almenningur hefur þó Morgunblaðið.

 

Stefnt að samruna DV og Pressunnar

Félagslegi Sjálfstæðiflokkurinn - hvenær kemur þú?

Hvað ætli gerðist hér á Íslandi ef til yrði flokkur á hægri kantinum með skýra stefnu gegn aðild Íslands að ESB en höfðaði jafnframt til þeirra félagslegu sjónarmiða, sem vinstri flokkarnir hafa eignað sér?

Styrmir Gunnarsson skrifar ofanritað á Evrópuvaktina.

Þegar stórt er spurt.