Náttúran og fullveldi í orkumálum

Raforka hér á landi er sem stendur alfarið innanríkismál Íslendinga. Málamiðlun milli þeirra sem vilja virkja meira og hinna sem vilja ekki fórna náttúrunni fyrir virkjanir fer fram á Íslandi, hjá okkur sem byggjum landið.

Ef 3. orkupakkinn verður samþykktur erum við ekki lengur fullvalda í orkumálum.  Evrópusambandið fær ákvörðunarrétt um raforkumál á Íslandi.

Þeir sem búa á meginlandi Evrópu hafa eðlilega ekki sömu afstöðu til náttúru Íslands og við sem byggjum landið. Evrópusambandið lítur á raforku sem hverja aðra vöru og leggur blátt bann við hindranir á framleiðslu og dreifingu raforku. 

Verði Ísland hluti af orkusambandi Evrópu, sem myndi gerast með innleiðingu 3. orkupakkans, er hætt við að íslensk náttúruverndarsjónarmið verði túlkuð sem tæknilegar viðskiptahindranir á framleiðslu og dreifingu á þessari vöru. Í Evrópu er litið á rafmagn sem hreina orku. Framleiðsla á henni er náttúruvæn, jafnvel þó að landi sér drekkt til að framleiða orkuna.

Umræða um raforkuskort hér á landi er á villigötum. Það er enginn skortur yfirvofandi á rafmagni fyrir almenning. Aftur er ekki víst að við getum endalaust leyft byggingu gagnavera og aðra starfsemi stórnotenda rafmagns. En til þess höfum við fullveldi; að ákveða hvernig atvinnuuppbyggingu skuli háttað hér á landi.

 

Óljóst hver beri ábyrgð og hver úrræðin séu

Atli, Björn og orkupakki

Atli Harðarson prófessor og Björn Bjarnason fyrrv. ráðherra ræðast við á fésbók um 3. orkupakkann.

Atli: Er hægt að skrifa upp á samning við önnur ríki um markaðsbúskap á þessu sviði og setja svo lög sem segja að það eigi ekki að vera markaðsbúskapur?

Björn svarar:  já,aðildin tekur mið af landfræðilegum staðreyndum sbr. ákvæði um vatnaleiðir og skipaskurði skylda engan til að ráðast í slíka mannvirkjagerð. 

Björn má vita að Ísland fékk undanþágu frá reglum EES um vatnaleiðir og skipaskurði, einmitt vegna þess að þær reglur eiga ekki við aðstæður hér á landi. Undanþágan er kynnt í svari utanríkisráðherra við fyrirspurn Sigríðar Á. Andersen fyrir fjórum árum: ,, Þá má bæta við að Ísland þarf hvorki að innleiða gerðir á sviði lestarsamgangna né um skipgengar vatnaleiðir."

Tilgangur 3. orkupakka ESB er að samhæfa reglur um framleiðslu og flutning raforku yfir landamæri. Ísland er ekki hluti af orkuneti ESB þar sem enginn sæstrengur tengir Ísland og Evrópu.

Af þessu leiðir ætti Ísland að fá undanþágu frá 3. orkupakkanum. Alveg eins og við fengum undanþágu frá reglum um vatnaleiðir og skipaskurði - og raunar einnig reglugerðum um lestasamgöngur.

Þeir sem berjast fyrir innleiðingu 3. orkupakkans virðast einbeittir í þeirri afstöðu sinni að fullveldi okkar í orkumálum eigi fremur heima í Brussel en Reykjavík.

Stór-Evrópa þarf sinn her - sbr. Napoleón og Hitler

Til að ESB verði sambandsríki, Stór-Evrópa, þarf her. Í fáein ár, í byrjun 19. aldar annars vegar og hins vegar laust fyrir miðja síðustu öld, stjórnuðu Evrópu sá ítalski-franski Napoleón og austurrísk-þýski Hitler, báðir krafti hervalds.

Tilraunir Meginlands-Evrópu með lýðræði mistakast reglulega. Í Brussel er þetta þekkt staðreynd, þótt ekki sé hún opinberlega viðurkennd. Þing ESB er meira upp á skraut, það hefur ekki heimild til að leggja fram lagafrumvörp. Framkvæmdastjórnin í samvinnu við leiðtogaráð ESB ræður ferðinni. Yfir Stór-Evrópu verður ekki settur einhver lýðræðislega kjörinn. Þannig gerast ekki kaupin á eyrinni.

Fyrir eyríki eins og Ísland og Bretland eru stjórnarhættir meginlandsins framandi og þess vegna vilja þau standa þar fyrir utan. Þegar þýski varnarmálaráðherrann tekur við framkvæmdastjórn ESB er borðið dekkað fyrir Evrópuherinn. Með valdatækið tilbúið er aðeins spurning um tíma hvenær því verður beitt. 

Kjánaprikin sem sitja alþingi Íslendinga þessi misserin ættu að staldra við áður en Stór-Evrópu er afhent ítök í raforkumálum okkar. Evrópsk hernaðarveldi eru ekki þekkt fyrir að láta af hendi ítök í náttúruauðlindum smáþjóða. Eða eru landhelgisstríðin öllum gleymd?  

Vænta stórra skrefa í átt að sambandsríki

Kapítalisminn leið undir lok 1991

Kapítalismi er ekki stjórnmálastefna heldur 19. aldar heiti á efnahagsbúskap er byggir á séreignarrétti sem er miklu eldri.

Karl Marx bjó í senn til kapítalisma, með ritverkinu Auðmagnið (Das Kapital), sem kom út 1867, og sameignarstefnuna, sósíalisma, sem valkost við kapítalisma.

Sameignarstefnan, sósíalismi, dó drottni sínum með falli Sovétríkjanna 1991. Kapítalismi leið undir lok á sama tíma enda aðeins áróðursheiti vinstrimanna.

Vinstrimenn reyna að halda lífinu í kapítalisma enda þénugt áróðurshugtak. Loftslagsvinstrimenn halda hugtakinu á lofti til að fífla ungdóminn.

Hvað með valkostinn, sameignarstefnuna/sósíalisma? Jú, Venesúela og Norður-Kórea kenna sig við fyrirbærið. 

Fjöldauppsagnir hjá Deutsche Bank

Pútín, Trump, þjóðernishyggja og vestræn alþjóðahyggja

Hvað vill Pútín í raun? er spurt í fréttaskýringu New York Times. Rússlandsforseti er sakaður um að stýra niðurstöðum kosninga í Bandaríkjunum og Evrópu, Bandarískir fjölmiðlar, ekki síst New York Times, hafa haldið lífi í þeirri bábilju að Pútín sé á góðri leið með að verða lávarður heimsins með vélabrögðum gagnvart sjálfum sér sundurþykknum vesturlöndum.

Fréttaskýringin dregur upp aðra mynd af Pútín. Forsetanum og valdhöfum í Moskvu almennt er meinilla við óreiðu, bardak á rússnesku, og vill fremur skipulag, jafnvel þótt það sé með harðri hendi. Ofnæmi fyrir óreiðu vex eftir því sem hún færist nær landamærum Rússlands, t.d. í Úkraínu.

Samkvæmt fréttaskýringunni er Pútín aðeins að gæta lögmætra hagsmuna þjóðar sinnar í hvikulum heimi þar sem hættur leynast við hvert fótmál. Pútín vill í raun og veru ekkert annað en að tillit sé tekið til rússneskra hagsmuna.

Pútín rekur ekki háværa rússneska þjóðernisstefnu á alþjóðavettvangi. Hann er raunsær, veit að rússneska þjóðarsálin á aðeins eitt heimili, þ.e. í Rússlandi. Á alþjóðavettvangi kýs Pútín skipulag fyrst og fremst og harmar óreiðu.

Trump forseti Bandaríkjanna er hávær þjóðernissinni. ,,Make America great again," var slagorð hans í kosningabaráttunni 2016. Trump ætlaði að byggja Bandaríkin upp innan frá, t.d. með því að loka landamærunum fyrir óæskilegum útlendingum, einkum fátæklingum frá Suður-Ameríku og múslímum. Þá knúði Trump bandarísk fyrirtæki til að láta af þeirri stefnu að flytja framleiðsluna til láglaunasvæða og auka hagnaðinn með svokölluðum frjálsum viðskiptum. Þetta er einn angi nýfrjálshyggju sem hagfræðingurinn Joseph Stiglitz kennir við Clinton og Blair og telur feiga.

Trump tók í arf frá forverum sínum vestræna alþjóðahyggju sem mælir fyrir um að heimurinn skuli gerður vestrænn. Þessi tegund alþjóðahyggju verður til við fall kommúnismans. Merkisberar hennar eru forsetarnir Bush yngri, Clinton og Obama annars vegar og hins vegar Evrópusambandið.

Vestræn alþjóðahyggja er uppspretta stríða og hörmunga í Írak, Afganistan, Sýrlandi, Líbýu og Úkraínu. Múslímavæðing Vestur-Evrópu er önnur afleiðing sömu stefnu.

Trump sýnir tilburði að hefta vestræna alþjóðahyggju. Hann kallaði bandarískt herlið frá Sýrlandi og lét ekki freistast í stríð í Venesúela. Deilur hans við Írak og Norður-Kóreu er vegna kjarnorkuvopna sem ógna heimsfriðnum en ekki verkefni til að vesturlandavæða múslíma eða Asíubúa.

Lágvær þjóðernishyggja Pútín og háværa útgáfan hjá Trump eru margfalt betri kostir en gengdarlausa ruglið sem fellur undir vestræna alþjóðahyggju. Stofninn í liðinu sem ber fram vestræna alþjóðahyggju eru vinstrimenn af ýmsum sortum og frjálslyndir sem fleyta rjómann af alþjóðavæðingunni og á kostnað almennings.

Pútín og Trump hittust fyrir tæpum tveim vikum. Það fór vel á með þeim.

  

Frá Gunnari Smára til Kjarnans

Nýir fjárfestar í Kjarnanum, Árni Hauksson og Hallbjörn Karlsson, voru fyrir skemmstu fjárhagslegir bakhjarlar Gunnars Smára sósíalista í Fréttatímanum.

Kjarninn er nátengdur Samfylkingunni, ESB-sinnuð útgáfa sem er liðtæk í hópefli með RÚV að taka af lífi stjórnmálamenn á hægri vængnum en draga fjöður yfir syndir vinstrimanna.

Hægripólitík stendur höllum fæti í fjölmiðlum. Fréttablaðið, Kjarninn og Hringbraut eru Viðreisnar-Samfylkingarmiðlar. Vondar skoðanir eiga góðan aðgang að peningum.

Árni og Hallbjörn fjárfesta í Kjarnanum

Ríkisbanka á ekki að mæla í krónum

Verðmæti ríkisbanka felst í stöðugleika fjármálakerfisins, sem verður ekki mælt í krónum og aurum. Útrás og bankahrun sýndu svart á hvítu að einkaaðilum er ekki treystandi fyrir fjármálakerfinu. 

,,Fé án hirðis" er almannaheill í samanburði við þjófótta auðmenn sem í ofanálag eru dómgreindarlausir kjánar þegar kemur að bankarekstri, eins og hrunið leiddi í ljós.

Einkavæðing ríkisbanka ætti ekki að vera forgangsmál. 

Verðmæti ríkisbanka gæti rýrnað

Samfylkingin: fleiri múslíma, minna áfengi

,,Við ættum þver á móti að reyna að fá sem flesta múslima til landsins því það er hluti af trú þeirra að drekka ekki áfengi. Hin raunverulega ógn á Íslandi er alkóhólismi. Alkóhólismi er heilasjúkdómur og íslenska þjóðin er heltekin af honum. Fárveik."

Ofanritað er skrifað af Jóni Gnarr, er var borgarstjóri í umboði Samfylkingar og gekk síðar í flokkinn til að bæta stöðu hans á landsvísu.

Líklega er rétt hjá Jóni að lítið er um áfengisvanda í múslímaríkjum. Konur eru heldur ekki vandamál, þær eru ekki með þegnrétt á við karlmenn og fara ekki af heimilinu nema í fylgd karlkyns ættingja. Hommar eru ekki vandamál, þar sem gagnkynhneigð er fordæmd og hommar einatt drepnir. Trúfrelsi telst ekki vandamál, allir eiga að sýna spámanninum undirgefni, dauðarefsingu er annars beitt.

Múslíma-Samfylkingar-Ísland yrði sannkölluð paradís á jörð.

 

Þorgerður Katrín og kapítal, pólitískt og siðferðilegt

Þorgerður Katrín formaður Viðareisnar hrökklaðist úr Sjálfstæðisflokknum þar sem tiltrú á henni beið hnekki í hruninu, einkum vegna Kaupþingsmála, þar sem þau hjón nutu sérmeðferðar forréttindafólks.

Þorgerður Katrín gerir hróp að fyrrum samherjum fyrir að vera ekki nógu ,,frjálslyndir" að flytja fullveldið til Brussel, hvort heldur í bútum, með EES-samningnum, eða í heilu lagi með ESB-aðild.

Í lok greinarinnar í Fréttblaðinu biður Þorgerður Katrín um ,,nýja kjölfestu í utanríkismálum." Kjölfesta í stjórnmálum verður til úr pólitísku kapítali sem stjórnmálamenn og flokkar þeirra safna í sarpinn með störfum sínum. Formaður Viðreisnar á ekkert pólitískt eða siðferðilegt kapítal til að leggja fram í ,,kjölfestu", hvort heldur í utanríkismálum eða öðrum pólitískum álitamálum.

 

 

Almiðlun og öfgar

Almiðlun fjölmiðla og samfélagsmiðla einkennir skoðanamyndun samtímans. Í almiðlun er fábreytt atvik, skór frá Nike í þessu tilviki, blásið upp í ógnarstærð þrungna merkingu til að andstæðar fylkingar geti látið móðinn mása um hríð. Markmið umræðunnar er að hreykja sér á háum hól og þykjast betri en andstæðingurinn.

Fábreytt atvik yfirskyggja einatt alvarlega og málefnalega umræðu þegar almiðlun er annars vegar. Um daginn hittust leiðtogar 20 helstu iðnríkja heims. Öll heimsmálin féllu í skugga ómerkilegs fundar forseta Bandaríkjanna og leiðtoga Norður-Kóreu.

Almiðlun elur á öfgum þar sem blæbrigði, fyrirvarar og efi þurrkast út. Maður er þvingaður til að velja milli  öfga. Með Trump eða móti; manngert veðurfar eða afneitun á áhrifum mannsins á umhverfið; múslímavæðing eða rasismi og svo framvegis.

Almiðlun er eins og viðvarandi stormsveipur sem eirir hvorki dómgreind né skynsemi, býr til falskar andstæður og stillir málum upp sem annað hvort eða. En lífið, óvart, er bæði og. 

Rasistaskór eða pólitísk rétthugsun?