Samfylking: arður og ríkisaðstoð, já takk

Samfylkingin er hlynnt niðurgreiðslu ríkisins á arðgreiðslum til fyrirtækja. Helga Vala segir um sprotafyrirtæki:

Eig­and­inn þarf því að taka lán, veðsetja heim­ili fjöl­skyld­unn­ar og svo fram­veg­is, og verður þá að fá arð út til að geta borgað lánið niður.

Sprotafyrirtæki eru ekki lengur sproti heldur fullveðja stofn þegar þau greiða arð. Í dæminu sem Helga Vala tekur myndi ímyndaði eigandinn einfaldlega framselja lánið til fyrirtækisins sem greiddi afborganir af láninu - en ekki arð.

Hugmyndir Samfylkingar auðvelda skattsvik þar sem fyrirtækjaeigendur láta ríkið niðurgreiða arð og einkaneyslu. 

Alltaf má treysta á að Samfylkingin taki rangan pól í hæðina.

 

Vikur í að „ræða einstök flugfélög“

COVID-19 og Víetnam - pólitísk ábyrgð og falsfréttir

Tímaritið Life birti sumarið 1969 vikulista og ljósmyndir af föllnum Bandaríkjamönnum í Víetnam. Umfjöllunin leiddi marga Bandaríkjamenn til að spyrja um pólitíska ábyrgð á hörmungunum í Víetnam.

Listi New York Times yfir dauðsföll af COVID-19 þjónar sama tilgangi. Í ár eru forsetakosningar þar vestra. Kosningar eru pólitísk reikningsskil. Listinn er á forsíðunni ekki vegna upplýsingagildis heldur til að skapa hughrif. Skilaboðin eru að þúsund nafngreindir einstaklingar dóu og einhver skal svara til saka.

En það er lítilræði sem ber á milli. Víetnamstríðið var manngerður andskoti frá a til ö. Kórónuveiran gæti verið manngerð, og þá liggur ábyrgðin hjá Kínverjum, en fyrst og fremst er hún farsótt. Líkt og svarti dauði á miðöldum.

Listi New York Times er falsfrétt þótt staðreyndirnar séu allar réttar. Fölsunin liggur í því að bandaríska útgáfan gefur sér að dauðsföll vegna farsóttar sé hægt að skrifa á pólitískan reikning Donald Trump. Rétt eins og Kennedy, Johnson og Nixon báru ábyrgð á Víetnamstríðinu.

Frjálslynda vinstrið er við sama heygarðshornið. Trump og félagi hans Pútín bera ábyrgð á öllum hörmungum síðustu ára. Sjáið bara forsíðu New York Times. 

Listi yfir látna á forsíðu: „Ólýsanlegur missir“

Rauði krossinn og verkefnalisti vinstrimanna

Áherslumál Rauða krossins eru samkvæmt meðfylgjandi frétt: ,,lofts­lags­breyt­ing­ar, krís­ur og ham­far­ir, aðgengi að heil­brigðisþjón­ustu, fólks­flutn­ing­ar og valda­ó­jafn­vægi."

Vinstrimenn búa til krísur, t.d. hugmyndina um manngert veðurfar, til að dygðaskreyta sig og krefjast almannafjár handa sérfræðingum að fást við ímynduð vandamál. Þá stundar Rauði krossinn að flytja inn til landsins útlendinga til að sérfræðingar geti rukkað ríkið fyrir þjónustu við þá.

Við hæfi er að þekktur vinstrimaður verði varaformaður félagsskapar sem einu sinni var til að hjálpa sjúkum og særðum en ekki ,,sérfræðingum."

Silja Bára kjörin varaformaður Rauða krossins

Svartir kjósa Trump og sagan

Svört saga Bandaríkjanna hófst með fyrsta þrælaskipinu frá Afríku, segir í skipulagri endurskoðun á bandarískri sögu í New York Times.

Hvítari og saklausari útgáfa sögunnar er að Evrópumenn rákust á þetta meginland fyrir tilviljun. Sá fyrsti var annað hvort Leifur Eiríksson eða Bjarni Herjólfsson. Þeir norrænu höfðu vit á að gleyma Ameríku, sagði sá írski snjallyrðasmiður Óskar Wilde.

Hálfu árþúsundi síðar lagði Kólumbus leið sína vestur í leit að sjóleiðinni til Indlands. Frumbyggjarnir fengu heitið Indíánar en hétu skrælingjar á norrænu.

Eftir að deyða drjúgan hluta innfæddra tóku Evrópumenn að flytja inn þræla frá Evrópu. Það er svarta sagan.

En þeir hvítu gerðu fleira. Með þeim vaknaði sú hugmynd að enginn maður skyldi annars eign og háðu innbyrðis blóðugt stríð um þá kennisetningu laust eftir miðja 19. öld. Sjálfræði einstaklingsins. óháð litarhætti, er hugmynd hvítra kristinna manna.

Seinni tíma holdtekja sjálfstæðra manna er Donald Trump. Árið 2016 fékk hann stuðning svartra. Fjórum árum síðar geta þeir svörtu kosið hlekkina á ný. Á 19. öld voru Demókratar flokkur þrælahaldara. En um það lesa menn ekki í New York Times. Háborg frjálslyndra vinstrimanna notar ekki písk og járn til að tryggja sér hollustu undirsáta. Aðferðin heitir sama nafni í Washington og Reykjavík: upplýsingaóreiða, sem góða fólkið tekur að sér að greiða úr gegn gjaldi. Og gjaldið er að lifa í lygi.

Svartir „ekki svartir“ ef þeir kjósa Trump

Ríkisútgjöld i dag, skattahækkun á morgun

Stórhækkun ríkisútgjalda vegna farsóttar lækkar lánstraust ríkissjóðs sem eykur enn á hallareksturinn.

Ríkisútgjöld í dag þýða skattahækkanir á morgun.

Einarðir stuðningsmenn aukinna ríkisútgjalda koma bæði úr röðum atvinnurekenda og launþegasamtaka.

Þegar skattar hækka á fólki og fyrirtæki verða fagnaðarlæti. Eða ekki.

Horfur lánshæfismats metnar neikvæðar

Flugfreyjur breyta frásögninni í miðjum klíðum

Flugfreyjur Icelandair sögðu tilboð félagsins jafngilda 40 prósent launalækkun. Núna segja þær sama tilboðið fela í sér 12 prósent launahækkun og 20 prósent aukið vinnuframlag.

Má ekki biðja um aðeins meiri samkvæmni í meðferð talna?

 

20% aukið vinnuframlag á móti 12% launahækkun

Sigmundur Davíð þorði, aðrir voru huglausir

Ný bók, Afnám haftanna, eftir Sigurð Má Jónsson fjallar um þrekvirki ríkisstjórnar Sigmundar Davíðs að leysa úlfakreppuna eftir hrun þegar þrotabú föllnu bankanna ógnuðu efnahagslegu og pólitísku lífi þjóðarinnar.

Stærð þrotabúanna var slík að eigur þeirra réðu úrslitum um það hvort ríkissjóður og krónan stæðu eða féllu.

Sigmundur Davíð tók ekki við góðu búi sumarið 2013. Vinstristjórn Jóhönnu Sig. stundaði hagstjórn í anda múgræðis enda örvinglaður Íslandslýður sem kaus vinstrimenn til valda vorið 2009. Fyrsta verkið vinstrimanna var að lýsa yfir pólitískri uppgjöf Íslendinga með aðildarumsókn til Evrópusambandsins, dagsett 16. júlí 2009.

Næsta verk þrotafólksins í Vinstri grænum og Samfylkingu var Icesave-uppgjöfin gagnvart Hollendingum og Bretum. Skuldir einkabanka voru færðar yfir á íslenskan almenning. Sigmundur Davíð, þá upprennandi stjórnmálamaður, kom, sá og sigraði í þeirri deilu - undir merkjum InDefense. Um þann hóp segir í meistararitgerð:

Sjaldgæft er að almennir borgarar skipti sér jafn ötullega af milliríkjadeilu og InDefence-hópurinn gerði. Þeir háðu baráttu sína í anda frelsishetja nítjándu aldar, enda var mjög meðvitað viðhöfð afar þjóðernisleg orðræða til fulltingis málstaðnum sem þeir börðust fyrir.

Íslenskri þjóð til tekna sá hún mannkosti Sigmundar Davíðs og krýndi Framsóknarflokkinn undir hans forystu sigurvegara kosninganna 2013. Þrotavinstrinu var vísað út í ystu myrkur. Samfylkingin tapaði tveim þriðju atkvæða sinna og fylgi vinstri grænna helmingaðist.

Bók Sigurðar fjallar um vinnuna við að lagfæra handvömm, úrræðaleysi og vangetu þrotafólksins til vinstri. Engin lausn var í sjónmáli, aðeins pólitískur vilji.

Bókin Afnám haftanna er sneisafull af upplýsingum um hvernig einbeittur pólitískur vilji skóp nýjar forsendur fyrir endurreisn Íslands eftir hrun. 

Frelsishetjan frá 19. öld stendur keik í styttulíki á Austurvelli. Bjargvætturinn snemma á 21. öld fær þann sóma sem honum ber í fyllingu tímans þegar RÚV-hávaði líðandi stundar er öllum gleymdur.

 

ASÍ er heildsali vinnuafls með dýra álagningu

ASÍ-félög rukka launþega um 1% tekjuskatt og kalla það félagsgjöld þótt launþeginn hafi ekki óskað eftir aðild. Félögin innheimta skatt af launagreiðendum. Við kjarasamninga fórna ASÍ-félög hagsmunum launþega til að fá aukið fé í sjóði sína.

ASÍ aftur innheimtir skatt af félögum sem arðræna bæði launþega og launagreiðendur.

Eitt ASÍ-félag dundar sér við að knésetja Icelandair. Tvö stéttarfélög flugfólks, flugmenn og flugvirkjar, hafa samið við Icelandair en Flugfreyjufélag Íslands neitar blákalt. 

Allt áróðursafl ASÍ er sett í gang að verja sérhagsmuni sem eru í andstöðu við almannahagsmuni. 

 

„Ógn við skipulag vinnumarkaðarins“

ASÍ-mafían vill banna félagafrelsi

Stjórnarskrárvarinn réttur er að stofna félög, þ.m.t. verkalýðsfélög. Alþýðusamband Íslands, og mafían við stjórnvölinn þar á bæ, vill banna rétt fólks til að stofna félög.

Í kokkabókum mafíunnar heitir það að enginn megi stofna verkalýðsfélög nema greiða iðngjald til ASÍ.

ASÍ-mafían hagar sér eins og ríki í ríkinu. Tímabært að breyta því.

Reynt að „reka fleyg í samstöðu félagsmanna“

Helga Vala: vá, hvað ég er biluð

Helga Vala Helgadóttir þingmaður Samfylkingar: ,,Vá hvað maður er orðinn eitthvað bilaður" þegar kynferðislegt ofbeldi og þingheimur er annars vegar.

En, nei, Helga Vala er ekki að tala samflokksmann sinn og þingmann sem siðanefnd Samfylkingar dæmdi að hefði farið langt út fyrir siðsamleg mörk í samskiptum við blaðakonu.

Helga Vala er biluð en ekki á þann veg sem hún heldur.