Sigmundur Davíð þorði, aðrir voru huglausir

Ný bók, Afnám haftanna, eftir Sigurð Má Jónsson fjallar um þrekvirki ríkisstjórnar Sigmundar Davíðs að leysa úlfakreppuna eftir hrun þegar þrotabú föllnu bankanna ógnuðu efnahagslegu og pólitísku lífi þjóðarinnar.

Stærð þrotabúanna var slík að eigur þeirra réðu úrslitum um það hvort ríkissjóður og krónan stæðu eða féllu.

Sigmundur Davíð tók ekki við góðu búi sumarið 2013. Vinstristjórn Jóhönnu Sig. stundaði hagstjórn í anda múgræðis enda örvinglaður Íslandslýður sem kaus vinstrimenn til valda vorið 2009. Fyrsta verkið vinstrimanna var að lýsa yfir pólitískri uppgjöf Íslendinga með aðildarumsókn til Evrópusambandsins, dagsett 16. júlí 2009.

Næsta verk þrotafólksins í Vinstri grænum og Samfylkingu var Icesave-uppgjöfin gagnvart Hollendingum og Bretum. Skuldir einkabanka voru færðar yfir á íslenskan almenning. Sigmundur Davíð, þá upprennandi stjórnmálamaður, kom, sá og sigraði í þeirri deilu - undir merkjum InDefense. Um þann hóp segir í meistararitgerð:

Sjaldgæft er að almennir borgarar skipti sér jafn ötullega af milliríkjadeilu og InDefence-hópurinn gerði. Þeir háðu baráttu sína í anda frelsishetja nítjándu aldar, enda var mjög meðvitað viðhöfð afar þjóðernisleg orðræða til fulltingis málstaðnum sem þeir börðust fyrir.

Íslenskri þjóð til tekna sá hún mannkosti Sigmundar Davíðs og krýndi Framsóknarflokkinn undir hans forystu sigurvegara kosninganna 2013. Þrotavinstrinu var vísað út í ystu myrkur. Samfylkingin tapaði tveim þriðju atkvæða sinna og fylgi vinstri grænna helmingaðist.

Bók Sigurðar fjallar um vinnuna við að lagfæra handvömm, úrræðaleysi og vangetu þrotafólksins til vinstri. Engin lausn var í sjónmáli, aðeins pólitískur vilji.

Bókin Afnám haftanna er sneisafull af upplýsingum um hvernig einbeittur pólitískur vilji skóp nýjar forsendur fyrir endurreisn Íslands eftir hrun. 

Frelsishetjan frá 19. öld stendur keik í styttulíki á Austurvelli. Bjargvætturinn snemma á 21. öld fær þann sóma sem honum ber í fyllingu tímans þegar RÚV-hávaði líðandi stundar er öllum gleymdur.

 

ASÍ er heildsali vinnuafls með dýra álagningu

ASÍ-félög rukka launþega um 1% tekjuskatt og kalla það félagsgjöld þótt launþeginn hafi ekki óskað eftir aðild. Félögin innheimta skatt af launagreiðendum. Við kjarasamninga fórna ASÍ-félög hagsmunum launþega til að fá aukið fé í sjóði sína.

ASÍ aftur innheimtir skatt af félögum sem arðræna bæði launþega og launagreiðendur.

Eitt ASÍ-félag dundar sér við að knésetja Icelandair. Tvö stéttarfélög flugfólks, flugmenn og flugvirkjar, hafa samið við Icelandair en Flugfreyjufélag Íslands neitar blákalt. 

Allt áróðursafl ASÍ er sett í gang að verja sérhagsmuni sem eru í andstöðu við almannahagsmuni. 

 

„Ógn við skipulag vinnumarkaðarins“