Áfeng frjálshyggja vond; allsgáð íhaldssemi góð

Ef fyrirkomulag í samfélaginu virkar þá á ekki að breyta því; það vita allir allsgáðir íhaldsmenn. Áfengisverslunin á Íslandi er með trausta umgjörð og reynslan sýnir að fyrirkomulagið virkar. Þess vegna á ekki að breyta.

Frjálshyggjumenn telja það komi frelsinu eitthvað við að áfengi verði selt í matvörubúðum. Samkvæmt þessu skilningi frjálshyggjunnar er allt fyrirkomulag til verndar samfélagslegum hagsmunum til óþurftar - til dæmis hámarkshraði umferðar í íbúðarbyggð.

Áfeng frjálshyggja af þessu tagi er vond dómgreind.

Látum heilbrigða skynsemi ráða ferðinni og höldum núverandi fyrirkomulagi áfengisverslunar.

Læknar vilja ekki vín í verslanir

Stjórnmálamenning Samfylkingar ber dauðann í sér

Geðshræringar- og reiðistjórnmál voru innleidd af Samfylkingunni í byrjun aldar. Einkenni slíkra stjórnmála er hugarástand á kostnað málefna; upphrópun í stað rökræðu og yfirgangur fremur en málamiðlanir.

Í fjölmiðlamálinu 2004 stundaði Samfylkingin geðshræringar- og reiðistjórnmál. Flokkurinn tók saman við Baugsveldið að hnekkja tilraun ríkisvaldsins að setja fjölmiðlalög til að takamarka ofurvald Baugsmiðla í samfélagsumræðunni.

Í hruninu hrökk Samfylkingin aftur í tryllingsgírinn, svínbeygði m.a. Sjálfstæðisflokkinn að halda sérstakan landsfund um Evrópumál. Þegar það dugði ekki til efndi samfylkingarfólk til mótmæla og knúði fram afsögn ríkisstjórnar Geirs H. Haarde, þar sem flokkurinn átti helmingsaðild.

Eftir hrun, í hreinu vinstristjórninni, fengu Vinstri grænir að kenna á geðshræringar- og reiðistjórnmálum Samfylkingar sem neitaði að mynda ríkisstjórn nema Vinstri grænir samþykktu, þvert á sína eigin stefnu, að senda aðildarumsókn til ESB.

Geðshræringar- og reiðistjórnmál Samfylkingar fengu sjálfstætt líf í tíð ríkisstjórnar Jóhönnu Sig. og urðu til þess að sprengja samstöðuna; fylgi Samfylkingar hrapaði úr tæpum 30% árið 2009 í 12,9% fjórum árum síðar vegna innbyrðis deilna og ásakana um svik og svínarí í tengslum við stjórnarskrármálið, kvótamálið og skjaldborg heimilanna.

Samfylkingin lærði ekki pólitíska mannasiði eftir ósigurinn 2013. Forysta flokksins forhertist. Þannig kallaði varaformaður flokksins stefnuskrá Sjálfstæðisflokksins ,,skeinipappír" í umræðum á alþingi.

Geðshræringin og reiðin étur Samfylkinguna upp að innan. Mótframboð gegn sitjandi formanni var ákveðið í geðvonskukasti þar sem engin málefni komu við sögu og séð var til þess að hvorki rökræða kæmist að né yfirvegun.

Eftir landsfund Samfylkingar er forysta flokksins í felum fyrir fjölmiðlum. Og það er absúrd staða fyrir stjórnmálaflokk.

Umrótið gerir Samfylkingu erfitt fyrir

Samfylkingarforysta á fjölmiðlaflótta

Flokksmenn í stjórnmálaflokkum kjósa sér forystu til að ræða pólitísk málefni á opnum vettvangi. Forysta Samfylkingar, þau Árni Páll og Sigríður Ingibjörg neituðu að mæta í Kastljós að ræða stjórnmál. Fyrrum formaður, Össur Skarphéðinsson, neitaði sömuleiðis.

Þegar forystufólk stjórnmálaflokks neitar að mæta í fjölmiðlaviðtal er það ekki að vinna vinnuna sína.

Flótti samfylkingarforystunnar frá fjölmiðlum hlýtur að vera upphaf að flótta úr forystusveitinni.

ESB-umsóknin verkfæri í deilum vinstrimanna

Samfylkingin neitaði að mynda ríkisstjórn með Vinstri grænum vorið 2009 nema með þeim skilyrðum að sótt yrði um aðild að Evrópusambandinu. Formaður Vg, Steingrímur J. Sigfússon, ítrekaði stefnu Vg daginn fyrir kjördag í sjónvarpi þannig að alþjóð mátti vita að Vg væri ekki ESB-flokkur.

Engu að síður þvingaði Samfylkingin það fram í stjórnarsáttmála fyrstu hreinu vinstristjórnarinnar að sótt skyldi um aðild að ESB. Í atkvæðagreiðslunni 16. júlí 2009 sögðust þingmenn Vg vera á móti ESB-aðild en samþykktu engu að síður umsóknina. Samfylkingin rak þar með fleyg inn í Vg sem leiddi til klofnings og þess að fimm þingmenn Vg yfirgáfu flokkinn.

Samfylkingarmenn eiga erfitt að viðurkenna að offors þeirra í ESB-ferlinu kostaði vinnufriðinn í ríkisstjórn Jóhönnu Sig. með því að hálfur þingflokkur Vg var orðinn ,,villikettir." Guðmundur Andri Thorsson tekur undir samfylkingarsíbyljuna um að Jón Bjarnason beri meginábyrgð á því að ESB-umsóknin strandaði. Jón var gerður að grýlu til að draga athyglinni frá því að ESB-umsóknin var taktísk hugsuð sem verkfæri að kljúfa Vinstri græna.

Aðalmaður Samfylkingar í ESB-málum, Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra, vissi með löngum fyrirvara að ESB-ferlið var dautt - og sneri sér að því að gera fríverslunarsamning við Kína. Fríverslunarsamningar og ESB-aðild eru gagnkvæmt útilokandi.

ESB-umsóknin var markvisst notuð til að eyðileggja samstarf Samfylkingar og Vg. Vinstrimönnum líður einfaldlega ekki vel nema í innbyrðis deilum. Eins og landsfundur Samfylkingar um helgina undirstrikaði rækilega. 

Nýtt stjórnmálaafl - Austurvallarhreyfingin

Birgitta Jónsdóttir fyrirliði Pírata leggur til að stjórnarandstaðan geri með sér málefnasáttmála til að vinna eftir. Sáttmálinn yrði hornsteinn kosningabandalags stjórnarandstöðunnar.

Stjórnarandstaðan er í reglulegu sambandi við mótmælendur á Austurvelli, sem mótmæla einu í dag og öðru á morgun. Eðlilegast væri að kenna nýtt stjórnmálaafl við blettinn fyrir framan þinghúsið.

Austurvallarhreyfingin gæti auðveldlega sett saman mótmælaskrá. En nokkur vandi yrði á höndum þegar skrifa ætti upp þau mál sem hreyfingin vill að nái fram að ganga.

Orð eru til alls fyrst og þarft verk Birgittu að fitja upp á samstarfi um málefni. Í stjórnmálum þurfum við ekki fleiri kosti heldur skýrari valmöguleika.

Ekkert sem er farið af stað

Deilur í Samfylkingunni magnast

Framboð gegn sitjandi formanni stjórnmálaflokks er vantraust. Einboðin skýring á vantrausti Sigríðar Ingibjargar og þeirra sem studdu hana til formennsku er að Árni Páll sýnist ekki líklegur til að rífa upp fylgi flokksins.

Samfylkingin fékk háðuglega útreið í síðustu þingkosningum, 12,9% fylgi. Flokkurinn liggur nærri 15% í skoðanakönnunum og eina huggun flokksmanna er að Vg mælist minni.

Sóknarfæri flokksins eru takmörkuð. Píratar soga upp óánægjufylgið og Björt framtíð hirðir kósíatkvæðin frá fólkinu sem hræðist átök og málefnaágreining.

Evrópumál hafa skilgreint flokkinn mörg síðustu ár. Eftir að ESB-umsóknin strandaði á síðasta kjörtímabili eru Evrópumál orðin flokknum fjötur um fót. Það sést best á vandræðum flokksins á landsfundinum. Evrópumál voru ekki dagskrárliður á fundinum sem er álíka og að Vinstri grænir myndu ekki hafa umhverfismál á dagskrá.

Engu að síður er Samfylkingin enn ESB-flokkur. Stuðningurinn við ESB-aðild er falinn í stjórnmálaályktun flokksins. Flokkurinn situr uppi með ESB-málið en viðurkennir að það sé til trafala.

Tveir meginþættir verða að vera fyrir hendi í stjórnmálaflokki til að hann nái árangri. Traust forysta og sæmilega skýr málefnastaða. Eftir landsfund Samfylkingar 2015 er hvorugu til að dreifa.

Þegar flokksmenn átta sig betur á hörmungarstöðu Samfylkingar næstu vikur og mánuði munu deilurnar magnast. Enda styttist í næstu þingkosningar og fer hver að verða síðastur að mæta þar gyrtur í brók.

 

 

 

Ekki deilt í fyrsta sinn

Samfylkingin er smartland stjórnmálanna

Samfylkingin efndi til formannskosninga sem enginn veit hvað snerust um, utan hvað að tveir einstaklingar voru í framboði. Samt er heilmikið rifst um kosninguna, en engin pólitísk málefni koma þar nærri - aðeins persónur og karp um form.

Vilhjálmur Birgirsson verkalýðsforkólfur spyr hvers vegna Samfylkingin ályktaði ekki um stuðning kjarabaráttu þeirra sem minnst bera úr býtum. Björn Bjarnason rekur hvernig ESB-mál Samfylkingar, já, málið eina, er orðið að tísti um þjóðaratkvæði. Jónas Kristjánsson segir Samfylkinguna félag millistéttarfólks með lífsstílsvanda.

Landsfundur Samfylkingar var hátíð hégómans.

„Vængjaðir flokkar taka oft flugið“

Kennivald, Google-háskólinn og lýðræði vinstrimanna

Í marshefti National Geographic er aðalefnið stríðið gegn vísindum. Höfundurinn, Joel Acehnbach, vísindablaðamaður Washington Post, ræðir og greinir þá hneigð í samtímanum að hafna viðurkenndum sannindum vísinda en halda á lofti bábiljum.

Achenbach segir af sem áður var að virtir háskólar, traustir fjölmiðlar og alfræðirit þjónuðu sem hliðarverðir umræðunnar og síuðu út mesta fávitaháttinn. Með offramleiðslu af svokölluðum menntamönnum, hnignun fjölmiðla, og netvæðingu alfræðirita eru hliðarverðir umræðunnar farnir.

Afleiðingin birtist í uppivöðslu heimskunnar. Í umræðuþætti Operu Winfrey um bólusetningar og hættuna af einhverfu af þeim, sem er engin skv. rannsóknum, segir einn af þeim sem halda bábiljunni fram með stolti: ég útskrifaðist úr Google-háskólanum.

Í Google-háskólanum kenna hlið við hlið, í sömu kennslustofu, menn sem fengið hafa menntun og þjálfun í sínum fræðum og fávísir apakettir sem ekkert kunna nema málskrúð.

Google-háskólinn sýkir umræðuna og smeygir sér stofnanir sem ættu að heita ónæmar. Í Háskóla Íslands er maður með prófessorsgráðu sem heitir Baldur Þórhallsson og kallar sig sérfræðing í málefnum Evrópusambandsins. Í fréttum á Stöð 2 segir hann að hægt sé að eiga viðræður við Evrópusambandið um aðild án þess að vilja inn í sambandið. Þetta er rangt í grundvallaratriðum.

Rökin sem prófessorin beitir eru að Norðmenn hafi gert þetta. Eftir að Norðmenn felldu aðild að ESB 1994 breytti sambandið aðferðinni sem notuð er til að taka inn ný ríki. Núna eru ríki aðlöguð inn í ESB. Aðlögun er útskýrð af ESB með þessum orðum:

Candidate countries* have to accept the acquis before they can join the EU and make EU law part of their own national legislation. Adoption and implementation of the acquis are the basis of the accession negotiations*.

(Umsóknarríki verða að samþykkja lög og reglur ESB áður en þau verða aðilar og gera lög ESB að sinni þjóðarlöggjöf. Aðlögun og innleiðing laga- og reglugerða ESB er grundvöllur aðlögunarviðræðna.)

Ríki verður að hafa einbeittan vilja til inngöngu til að aðlögunarferlið gangi upp. Ísland varð ekki aðili að ESB á síðasta kjörtímabili einmitt vegna þess að aðlögunarferlið stöðvaðist vegna skorts á áhuga af okkar hálfu. Prófessor við Háskóla Íslands sem gefur sig út fyrir að vera sérfróður um ESB og þekkir ekki inngönguferlið í sambandið er vitanlega engu betri en fávís kverúlant í Google-háskólanum sem heldur því fram að bólusetningar valdi einhverfu.

Baldur, sem á síðasta kjörtímabili var varaþingmaður Samfylkingar, teflir google-fáviskunni fram í nafni lýðræðis.

Vinstrimenn á Íslandi eru sérstaklega áhugasamir þetta kjörtímabil, þegar þeir eru í minnihluta á alþingi, um að auka lýðræðið með beinum kosningum um menn og málefni eftir því sem framast verður við komið.

Um helgina fékk alþjóð að kynnast beina lýðræði vinstrimanna í formannskosningum Samfylkingar. Frambjóðandinn, Sigríður Ingibjörg, sem nýtti sér kosti lýðræðis Samfylkingar mætir slíkri heift að hún íhugar að hætta þingmennsku í kjölfarið.

Lýðræðisvakning vinstrimanna á þessu kjörtímabili er byggð á kennisetningum Google-háskólans og veldur óvinafagnaði, eins og best sást í formannskjöri Samfylkingar.

 

 

 

Sigríður Ingibjörg góður félagi

Rasismaorðræðan veitir skálkaskjól; fjölmenning er ómenning

Múslímskir karlmenn nauðguðu og misnotuðu enskar hvítar stúlkur í Rotherham í áravís. Enginn þorði að uppræta glæpina af ótta við að vera sakaður um rasisma.

Í nafni fjölmenningar voru innflytjendur hvattir til aðlagast ekki vestrænum samfélögum. Afleiðingin er rædd i annarri frétt á mbl.is

Bent er á að marg­ir inn­flytj­end­ur lifi ein­angraðir í eig­in hverf­um, menn­ing­ar­leg­um af­kim­um þar sem margs kon­ar þröng­sýni og aft­ur­hald ráði ríkj­um. Vest­ræn gildi eins og jafn­rétti kynj­anna og tján­ing­ar­frelsi séu þar hunsuð.

Í Bretlandi og Frakklandi er vaxandi óánægja með yfirgang minnihlutasjónarmiða gagnvart gildum sem þessar þjóðir byggja á. Stjórnmálaflokkar sem einu sinni voru á jaðrinum, UKIP í Bretlandi og Front National í Frakklandi, eru talsmenn vestrænna gilda sem orðið hafa útundan i samkeppni stóru flokkanna að þóknast minnihlutasjónarmiðum.

 

Breytt landslag í frönskum stjórnmálum

Beint lýðræði Samfylkingar veldur ófriði

Framboð Sigríðar Ingibjargar til formennsku í Samfylkingunni var beint lýðræði sem nokkuð er í tísku nú um stundir.

Ekki síst er samfylkingarfólk margmálugt um beina lýðræðið og kosti þess.

En núna þegar beina lýðræðið er virkjað þá er hver höndin upp á móti annarri í flokknum. Skyldi ætla að samfylkingarliðar kættust fremur en rifust þegar beint lýðræði er framkvæmt.

Framboðið var misráðið