Árna Páll tapar á Íslandi, réttir hlut sinn í Brussel

Formaður Samfylkingar sækir afl til Evrópusambandsins til að ómerkja ákvarðanir íslenskra stjórnvalda. Árni Páll Árnason gengur fram fyrir skjöldu sem útsendari Brusselvaldsins á Íslandi og boðar innleiðingu Íslands í sambandið sem líkt er við brennandi hótel.

Síðast þegar íslenskir liðsoddar gengu í hópum erlendu valdi á hönd endaði það með Gamla sáttmála og 700 ára útlendum yfirráðum yfir landi og þjóð.

En Árni Páll er einn í Brussel. Skemmdasta eplið í eplatunnu íslenskra stjórnmála á sér framtíð í höfuðborg Evrópusambandsins en ekki á Íslandi. 

Leitar liðsinnis innan ESB

Besti blaðamaður Fréttablaðsins

Besti blaðamaður Fréttablaðsins samlas nýgenginn hæstaréttardóm við varnartexta eiginkonu Ólafs Ólafssonar auðmanns þar sem því er haldið fram að framið hafi verið dómsmorð á auðmanninum. Eiginkonan staðhæfir að annar Ólafur en eiginmaðurinn sé sökunautur. Hún fékk birta greinina í Fréttablaðinu og fréttauppslátt ritstjórnar á forsíðu þar sem tekið er undir málflutninginn.

Besti blaðamaður Fréttablaðsins spyr eiginkonuna sjö spurninga í framhaldi af samlestri dóms og texta eiginkonunnar. Sú fyrsta er þessi:

1. Í símtali sem þú vitnar til í grein þinni segir þú að verið sé að tala um Ólaf Arinbjörn, lögmann hjá Logos, en ekki eiginmann þinn, Ólaf Ólafsson, og þú birtir svo hluta úr símtalinu máli þínu til stuðnings.
Mig langar hins vegar að birta þann hluta símtalsins sem þú birtir EKKI en hann er svohljóðandi:

„…já, sem það og er sko, af því mér skilst að Ólafur náttúrulega á að fá sinn part af kökunni sko.“

Um HVAÐA ÓLAF er verið að ræða hérna ,Ingibjörg? átti Ólafur Arinbjörn hjá Logos að fá „sinn part af kökunni“?

Síðasta spurningin er svohljóðandi:

7. Fram kom fyrir dómi að eiginmaður þinn, Ólafur Ólafsson, hafi persónulega greitt mörg hundruð milljónir króna í vexti af láni til Al Thanis. Ef eiginmaður þinn kom hvergi nálægt þessum hlutabréfakaupum Sjeiks Al Thani eins og þið hjónin viljið halda fram, af hverju er þá Ólafur Ólafsson, eiginmaður þinn, að greiða vexti fyrir einn ríkasta mann í heimi, þar sem þetta voru hans persónulegu hlutabréfakaup í Kaupþingi banka en ekki ykkar hjóna?

Besti blaðamaður Fréttablaðsins spyr spurninga. Hann heitir Jón Gerald Sullenberger og er matvörukaupmaður að aðalstarfi.

Aðrir blaðamenn Fréttablaðsins taka á móti fréttatilkynningum almannatengla og aðsendum greinum auðmanna og aðilum þeim tengdum og gera úr þeim fréttauppslátt. Þeir eru á launum hjá Jóni Ásgeiri Jóhannessyni - en besti blaðamaðurinn ekki.

 

 

Konan í baðkari Hitlers

Hitler skaut sig á þessum dagi fyrir 70 árum í neðanjarðarbyrgi í Berlín. Sunnar í Þýskalandi, í München, fylgdi bandarískur ljósmyndari slóð hermanna sem lögðu undir borgina þar sem Hitler stóð fyrir bjórkjallarauppreisninni snemma á framabrautinni.

Ljósmyndarinn Lee Miller var fyrirsæta úr New York en skipti um tökustöðu í stríðinu og myndaði loftárásir Þjóðverja í London, þar sem hún bjó í upphafi stríðs. Hún fylgdi bandaríska hernum inn í Evrópu frá ströndum Normandí.

Dachau búðirnar eru við þorp utan við München. Miller heimsótti búðirnar þessa vordaga í Bæjaralandi og sá vannærð lík á víð og dreif. Í borginni fékk hún íbúð til afnota sem reyndist vera einkaíbúð foringjans.

Ljósmynd er af Miller í baðkari Hitlers í Prinzenregentplatz 27 með foringjann í ramma á syllu baðkersins. Stígvélin sem gengu um grundir Dachau standa á mottu fyrir framan baðkarið.

Þýska tímaritið Spiegel segir frá lífi og starfi Miller. Þar kemur fram að hún var kynferðislega misnotuð í æsku og glímdi við þunglyndi eftir stríð en fann hugarró í eldamennsku. Tímaritið segir þessa setningu um samband Miller og Þjóðverja: ,,Hún byrjaði að hata Þjóðverja þegar hún fylgdist með loftárásum þeirra á London. Eftir að hún varð stríðsljósmyndari jókst hatrið."

Konan í baðkari Hitlers dó í Englandi 1977, sjötug að aldri.

 

Ríkisstjórnin opnar ekki á verðbólgu - punktur

Staðfesta ríkisstjórnarinnar að gera ekki kjarasamninga sem hleypa verðbólgunni skilar árangri þegar frá líður, þótt nú sé gert hróp að stjórninni, m.a. með raðfréttum almannatengla verkalýðsfélaga í RÚV.

Það má vel vera að opinberir starfsmenn þurfi nokkrar vikur eða mánuði að skilja að verðbólgusamningar eru ekki í boði en þá verður svo að vera.

Þegar kjörtímabilið verður gert upp verður spurt um staðfestu á óvissutímum. Núna eru slíkir tímar.

Vita ekki fyrirfram hvað þarf til

Halldór og íslenska hrokaheimskan

Í útrásinni var ásetningur stjórnvalda að Ísland yrði fastaríki í öryggisráði Sameinuðu þjóðanna þar sem stærri ákvarðanir heimsmála ráðast. Á svið viðskipta átti Ísland að verða alþjóðleg fjármálamiðstöð.

Maðurinn sem er holdgervingur innistæðulausra draumóra um Ísland sem stórveldi í heimspólitík og alþjóðaviðskiptum er Halldór Ásgrímsson utanríkis- og forsætisráðherra á útrástíma. Hér er tilvitnun í Halldór sem varpar ljósi á íslenska hrokaheimsku

Ég á mér þann draum að í framtíðinni verði Ísland þekkt um víða veröld sem alþjóðleg fjármálamiðstöð," sagði Halldór í ræðu sinni. Sagði hann það tækifæri vera vegna þess að á Íslandi störfuðu kraftmikil alþjóðleg fyrirtæki, sem hefðu kosið að eiga hér höfuðstöðvar vegna ákjósanlegra skilyrða af hálfu stjórnvalda.

Þekktasti baráttumaður mannréttinda á seinni hluta 20stu aldar, Martin Lúther King, gerði orðin ,,ég á mér draum" ódauðleg. Að Halldór Ásgrímsson skuli nota nota sömu orð að lýsa íslenskri hrokaheimsku í sinni ömurlegustu mynd er handan þess að manni þyki það leitt. 

Þegar útlendingur segir okkur að ekki þýði að hugsa smátt rjúka halldórar landsins upp til handa og fóta og tala upphátt um stórveldið Ísland er gefi tóninn í heimsmálum og afl í alþjóðafjármálum.

Við hugsum stærst þegar við gætum þess vel sem okkur er treyst fyrir. Íslendingum er hvorki treyst fyrir heimsfriðnum né peningavaldi alþjóðasamfélagins. Okkur er treyst fyrir landinu sem við búum, arfi liðinna kynslóða og framtíð óborinna Íslendinga. Förum vel með allt þrennt. Þá erum við stór.  

Þýðir ekki að hugsa smátt

Heildarhagsmunir í jafnlaunalandi

Ísland er jafnlaunaland, þótt ekki fái allir sömu laun. Jafnlaunaland erum við engu að síður þar sem launabil hæstu og lægstu launa er óvíða minna. Við kreppuna, þegar allir tekjuhópar þjóðfélagsins tóku á sig högg, var þess gætt að lægstu tekjuhóparnir yrðu fyrir sem minnstum skaða.

Samkvæmt greiningu Landsbankans vex kaupmáttur tekjulægstu hópanna hraðar en þeirra tekjuhærri. Það er staðfesting á ríkjandi jafnlaunahugsun.

Verkalýðshreyfingin, í gegnum eignarhald lífeyrissjóðanna, er í færum að viðhalda og tryggja framgang jafnlaunastefnunnar. En þá þarf verkalýðshreyfingin að vera ábyrg og horfa ekki til smáatriðanna heldur heildarhagsmuna.

Ýmis ummæli undanfarið, sem fallið hafa á vettvangi kjarabaráttunnar, eru til muna herskárri en ástæða er til. Launafólk á Íslandi býr við trygga atvinnu og vaxandi kaupmátt og er í öfundsverðri stöðu í samanburði við nærfellt öll Evrópulönd. Engu að síður er talað eins og hér sé staða launafólks ómöguleg. 

Útspil Ólafíu B. Rafnsdóttur, formanns VR, um að gerður verði heildarkjarasamningur á vinnumarkaði er jákvætt skref í þá átt að þoka umræðunni í farveg sem veit á lausn en ekki deilur.

Heildarkjarasamningar byggðir á jafnlaunahugmyndafræði eru leiðin út úr verkfallsátökum síðustu vikna.

Milljarðar í verkfallssjóðum

Holu-borgin án flugvallar

Vinstrimenn kunna ekki framkvæmdir, samanber viðurnefnið holu-borgin, og þeir kunna heldur ekki rekstur, eins og nýjar tölur úr ráðhúsinu við Tjörnina bera með sér.

Framganga vinstrimeirihlutans í málefnum Reykjavíkurflugvallar sýnir valdhroka þar sem meirihlutinn freistar þess að grafa undan flugvellinum í bókstaflegum skilningi. Með því að hleypa verktökum inn á helgunarsvæði flugvallarins er reynt að búa til staðreyndir á jörðu niðri sem gera flugvöllinn ónothæfan.

Alþingi hlýtur að grípa í taumana og færa skipulagsvaldið á mikilvægum samgöngumannvirkjum og umhverfi þeirra til stjórnarráðsins, til að óvitarnir í ráðhúsi Reykjavíkur valdi ekki meiri skaða á almannahag. 

„Ég lít þetta mjög alvarlegum augum“

Jón Ásgeir heimaskítsmát

Jón Ásgeir eigandi Fréttablaðsins skrifaði í gær dómgreindarlausa blaðagrein um sjálfan sig þar hann snökti örlög sín í plássi Guðmundar Andra í mánudagsútgáfunni.

Ritstjórn Fréttablaðsins ákvað í dag að við svo búið mætti ekki standa. Lesendur eru beðnir afsökunar á að Guðmundi Andra var rutt úr blaðinu. Og Kolbeinn Óttarsson Proppé blaðamaður segir á leiðaraopnu að pistill Jóns Ásgeirs sé dæmi um vænisýki.

Ætti ég hatt tæki ég ofan fyrir Kolbeini og ritstjórn Fréttablaðsins.

Segir Jón Ásgeir draga upp ranga mynd

Verkföll ráðþrota verkalýðsforystu

Í gegnum lífeyrissjóðina er verkalýðsforystan með ráðandi hlut í flestum stærstu fyrirtækjum landsins. Verkalýðsforystan er hvorttveggja með afl og upplýsingar til að ákveða hvaða laun fyrirtækin geta borgað - og hvernig launakökunni skuli skipt.

Verkalýðsforystan nefnir ekki stöðu fyrirtækja og hvað þau geta borgað. Formaður VR kemur í sjónvarpsviðtal og segir að launafólk vilji fá sömu launahækkun og læknar.

Læknar eru óvart í vinnu hjá ríkinu og skipta nákvæmlega engu í afkomu fyrirtækja.

Verkalýðsforystan talar eins og hér sé sósíalískt samfélag þar sem ríkið ákveður öll laun í landinu.

Ríkið rekur ekki fyrirtæki landsins. Verkalýðshreyfingin sjálf er miklu nær því að reka fyrirtækin í gegnum lífeyrissjóðina.

Þegar verkalýðsforystan kann ekki og getur ekki verður almannavaldið að grípa í taumana og koma skikki á hlutina.

Löggjöf sem tekur verkfallsréttinum og misbeitinu hans annars vegar og hins vegar forræði verkalýðsforystunnar á lífeyrissjóðum ætti að kynna á alþingi.

Verkalýðsforystan vaknar ekki til lífsins fyrr en hagsmunum hennar er ógnað. Og við höfum almannavald til að vekja þennan forréttindahóp til vitundar um ábyrgð sína.

Verkföllin bíta marga

Já Ísland: ekki þarf samning til að taka afstöðu

ESB-sinnar skipuleggja sig í félagsskap sem heitir nafni til höfuðs tilgangi samtakanna, Já Ísland. ESB-sinnar halda löngum fram þeim málatilbúnaði að ekki sé hægt að taka afstöðu til þess hvort Ísland eigi heima í Evrópusambandinu nema fyrir liggi aðildarsamningur.

Í umsögn Já Íslands um tillögu vinstrimanna á alþingi um að endurlífga dauðu umsóknina frá 16. júlí 2009 er gríman felld og ESB-sinnar viðurkenna afstöðu sína

Já Ísland vill aðild Íslands að Evrópusambandinu.

Þá liggur það það fyrir. Það þarf ekki að kíkja í pakkann, ekki heldur að sjá hvaða samningur fæst ti að taka afstöðu með eða móti aðild Íslands að Evrópusambandinu.

Um leið og ESB-sinnar viðurkenna þessa nýju afstöðu kippa þeir fótunum undan fyrri afstöðu, sem var að án samnings væri ekki hægt að taka upplýsta afstöðu til ESB-aðildar.

Nema, auðvitað, að ESB-sinnar séu að játa á sig óupplýsta afstöðu. Og líklega er það tilfellið.

 

 

„Málinu lokið af hálfu ESB“