Færri erlendir ferðamenn, aukin lífsgæði

Fjöldaferðamennska síðustu ára torveldaði Íslendingum ferðalög um eigið land. Kóvit færði okkur heim sanninn um að fjöldaferðamennska veit á lakari lífsgæði.

Verkefni stjórnvalda er að búa svo um hnútana að fjöldaferðamennska verða ekki allsráðandi á ný þótt kóvit linni.

Lífsgæði eru meira en peningar.

Allt uppbókað og brjálað að gera

Múslímar fastir i trúarheimsku

Fall Miklagarðs í hendur múslím, um miðja 15. öld, er haft til marks um endalok miðalda í Evrópu. Annað viðmið algengt er uppreisn Lúters 1517, er leiddi til klofnings kaþólsku kirkjunnar, húmanisma og veraldarhyggju sem kennd er við upplýsinguna. Þriðja viðmið endaloka miðalda er sigling Kólumbusar vestur á slóðir Leifs Eiríkssonar, laust fyrir 1500, og Evrópa lagði undir sig tvær heimsálfur á örfáum áratugum.

Múslímar hafa frá dögum spámannsins, Múhameðs á 7. öld, öfundast út í kristna. Múslímatrú er arabísk samsuða úr gyðingdómi og kristni með nokkru umburðarlyndi gagnvart barnaníði, sbr. hjúskaparmál spámannsins. 

Þegar múslímar náðu Miklagarði breyttu þeir Ægisif i mosku, trúir köllun sinni að apa eftir kristnum. Múslímar gátu ekki og geta ekki líkt eftir kristinni veraldarhyggju sem gerði Evrópu að heimsveldi með verslun, iðnaði og velmegun. Eftir sátu múslímar í ættarsamfélagi landbúnaðar, hindurvitna og heimsku.

Ataturk landsfaðir Tyrklands nútímans skildi hverjum klukkan glymur og reyndi eftir fyrra stríð að draga öskrandi og emjandi múslíma í fyrrum aust-rómverska ríkinu inn í samtímann - gerði Ægisif að safni. Fyrir 100, já segi og skrifa, hundrað árum.

En hvað ætla múslímar að gera á því herrans ári 2020? Jú, endurvekja kristna kirkju frá ármiðöldum sem mosku. Einmitt það sem múslímar þurfa, að staðfesta fordóma og fyrirlitningu sem vestræn veraldarhyggja hefur á miðaldahugarfari fylgismanna spámannsins - frjálslynda fávitavinstrið undanskilið, sem heldur að trúarhelgað barnaníð sé göfugt.

Endurreisnin fór framhjá múslímum, upplýsingin einnig og sem og iðnbyltingin. Að ekki sé talað um mannréttindin í kjölfar frönsku byltingarinnar. Aðeins eitt ríki í miðausturlöndum, Ísrael, býr að þessari arfleifð. Múslímar, ásamt vestræna fávitavinstrinu, hatast við Ísrael.

Eina von múslíma um að siðmenning þeirra fái nokkurt gildi er að gikkfingurinn verði laus á Trump og Pútín og þeir sprengi vesturlönd á steinaldarstigið. Þar myndi íslam finna sig heima með eina trú, einn guð og allsherjarvisku í eyðimörkinni.

Breytir Ægisif í mosku á ný

Mannréttindi án málfrelsis er samfélag kúgunar

Ef mannréttindi eru að vernda fólk fyrir skoðunum, sem það er ósammála, þá verður málfrelsið að víkja. Án málfrelsis blasir við samfélag kúgunar þar sem sumar skoðanir eru bannaðar án umræðu. Kúgun og mannréttindi eru andstæður.

Málfrelsi er forsenda mannréttinda.Jafnvel einarðir andstæðingar Trump skilja þetta samhengi og biðja um að orðið sé frjálst.

Vinstrimenn og frjálslyndir vilja banna svokallaða hatursorðræðu. En hatur er tilfinning, líkt og ást. Það er ekki hægt að banna tilfinningar. Þær einfaldlega eru hluti mannlegrar tilveru.

Þeir sem vilja banna tilfinningar eru á móti mennskunni. Útkoman verður mannvonska í nafni mannúðar.

Ekki nóg gert til að vernda notendur

Trump-hatarar óttast liðsmenn sína

Frjálslyndir vinstrimenn vakna upp við vondan draum. Hatursorðræðan sem þeir hafa fóstrað sækir þá sjálfa heim. Þeir sem skrifa undir áskorun um meira málfrelsi og minna hatur eru  innvígðir Trump-hatarar.

Í yfirlýsingunni segir, áður en komið er að kjarna málsins:

The forces of illiberalism are gaining strength throughout the world and have a powerful ally in Donald Trump, who represents a real threat to democracy.

En það er ekki tilgangur yfirlýsingarinnar að berja á Trump, heldur biðjast vægðar á miskunnarleysi pólitíska rétttrúnaðarins.

We are already paying the price in greater risk aversion among writers, artists, and journalists who fear for their livelihoods if they depart from the consensus, or even lack sufficient zeal in agreement.

Í kommúnistasellum fyrr á tíð réð sama hugsun. Þeim sem ekki fylgja flokkslínunni skal útskúfað. Steven Pinker, þróunarsálfræðingur og metsöluhöfundur, segir í viðtali hvernig hann var nærri sviptur æru og titlum í herferð gegn sér. Tilefnið var tíst um smámál. Pinker skrifar undir yfirlýsinguna.

Margt annað vænt fólk skrifar undir. Í yfirlýsingunni er m.a. sagt: réttlæti og frelsi geta ekki án hvors annars verið. Vondar hugmyndir eru afhjúpaðar með gagnrýnni umræðu en ekki boðum og bönnum og enn síður óskhyggju.

En, því miður, vinstrifrjálslyndir Trump-hatarar eru hálfum öðrum áratug of seint á ferðinni með gagnrýnina. Kjör Trump 2016, og líklegt endurkjör í haust, er svar við gengdarlausu vinstrafrjálslyndi fjölmenningar, alþjóðahyggju, fórnarlambadýrkunar og sjálfshatri í seinni tíð sem tröllríður vestrænni menningu frá lokum kalda stríðsins. Einn ábekingur yfirlýsingarinnar er einmitt Francis Fukuyama, aðalhöfundur hugmyndarinnar um ,,endalok sögunnar" þar sem vinstrafrjálslyndi réði ríkjum yfir einu mannkyni undir einu ríkisvaldi. 

Trump, aftur, er biblískt verkfæri: með illu skal illt út reka.

 

 

 

Vara við aðför að tjáningafrelsinu

Nei, ríkið á ekki að bjarga Icelandair

Ef eigendur og starfsfólk Icelandair getur ekki komið sér saman um að halda fyrirtæki á floti, afsakið, í flugi, yrði heimskulegasta af öllu heimsku að ríkið kæmi félaginu til bjargar.

Fyrirtæki, hvort heldur bifreiðaverkstæði eða flugfélag, er ekkert annað en eigendur og starfsfólk. Ef ósætti er innanbúðar og hver höndin upp á móti annarri á að leyfa rekstrinum að fara í þrot.

Í WOW-málinu stóð ríkisstjórnin í ístaðinu og lét ekki fjárkúga sig í ónýtan rekstur. Skattgreiðendur vilja ekki neitt minna í tilfelli Icelandair.

 

 

 

Óhjákvæmilegt að ríkið stígi inn í

Konur knýja Icelandair í þrot - eða sniðgöngu

Nokkur rómantík er yfir þeim möguleika að flugfreyjur knýi Icelandair í gjaldþrot. Félagið hefur samið við flugmenn og flugvirkja, mest karlar þar, en flugfreyjur segja þvert nei.

Í umræðunni um launakjör flugfreyja fer lítið fyrir samanburði við flugmenn og flugvirkja. Femínistar leggja alla jafna ríka áherslu á að menntun sé metin til launa. Skólagöngu er krafist af flugmönnum og flugvirkjum. Minna hjá flugfreyjum.

Formaður Flugfreyjufélagsins, Guðlaug Líney, segir

Með niður­stöðu kosn­ing­anna erum við með skýra af­stöðu okk­ar fé­lags­manna. Þetta var af­ger­andi. Það gef­ur okk­ur vís­bend­ingu um það að það hef­ur verið of langt gengið í þessu hagræðing­ar­kröf­um...

Ef Guðlaug væri að tala um opinbera stofnun ætti þetta sjónarmið kannski við, að of langt væri gengið í ,,hagræðingarkröfum." En óvart er Icelandair ekki opinber stofnun heldur fyrirtæki í hörðum heimi alþjóðlegrar samkeppni. Ef launakostnaður er of hár fer félagið einfaldlega á ruslahaugana. Engin elsku mamma þar. Tímar ríkisflugfélaga eru liðnir.

Ef eigendur og stjórnendur Icelandair vilja síður biðja um gjaldþrotaskipti er aðeins ein leið fær. Að semja við starfsmannaleigur að manna farþegarýmið. Það væri leitt. Það er rómantík að til sé stéttarfélag sem heitir Flugfreyjufélag Íslands.

 

 

„Algjörlega komin að sársaukamörkum“

RÚV lokar á Namibíufréttir

RÚV bjó til raðfréttir um meinta glæpi Samherja í Namibíu. Raðfréttirnar byggðu á einni heimild, fyrrum starfsmanni Samherja, er heitir Jóhannes Stefánsson.

Jóhannes er heimild sem verður að taka með fyrirvara. Gögn sem Jóhannes lét RÚV í té eru handvalin til að falla að handriti um spillingu.

Hvorki framburður Jóhannesar né gögn sem hann veitti aðgang að hafa sannfært íslensk yfirvöld um að glæpir hafi verið framdir. 

Dómsmál vegna raðfrétta RÚV og viðskiptadeilna í Namibíu halda á hinn bóginn áfram. Í viðtengdri frétt mbl.is segir m.a.

Fyr­ir dómi komu fram harðar ásak­an­ir í garð upp­ljóstr­ar­ans Jó­henn­es­ar Stef­áns­son­ar og sagði Hatuikluipi að Jó­hann­es hefði dregið að sér fé þegar hann starfaði fyr­ir Sam­herja til að fjár­magna neyslu sína á fíkni­efn­um. Jó­hann­es hafi átt harma að hefna gegn Sam­herja og því hafi hann stigið fram og upp­ljóstrað um meint brot Sam­herja í Namib­íu.

Raðfréttastofan á Efstaleiti segir ekki stakt orð um dómsmálið suður í Namibíu. Líklega eru handritshöfundarnir að samsæriskenningunni í sumarfríi.

 

 

Hafi dregið að sér fé til að fjármagna neyslu sína

Fyrirspurnir og falsfréttir

Fyrirspurnir þingmanna til framkvæmdavaldsins eru viðurkennd aðferð til að draga fram upplýsingar sem annars kæmu ekki fram. Ef aðferðin er misnotuð eru dregnar fram upplýsingar sem skipta ekki máli.

Eitt einkenni falsfrétta er að þær ryðja frá sér efnisatriðum sem skipta máli. Falsfréttir taka til sín tíma og athygli sem betur er varið í umræðu málefna en ekki ímyndunar.

Þingmaður sem spyr út í loftið, án rökstuðnings og málefna, fiskar í gruggugu vatni falsfrétta.

 

Fyrirspurnir um sama efni 109

Alþjóðlegur vandi, staðbundin lausn

Farsóttin kennd við COVID-19 er alþjóðleg, um það er ekki deilt. Aftur eru áhöld um hvort alþjóðleg aðferð sé til að verjast farsóttinni.

Tedros Adhanom Ghebreyesu, forstjóri Alþjóðaheilbrigðismálastofnunarinnar, WHO, segir enga eina ,,rétta" lausn í glímunni við COVID-19.

Sem sagt, alþjóðlegur vandi en staðbundnar lausnir.

Þeir skynsömu vita sem er að samfélög eru ólík og því hlytu staðbundnar farsóttarvarnir að vera heilladrýgstar. En nýtt er að glóbalistar kveiki á þeim sannindum.

 

„Önnur lönd mættu læra af Svíþjóð“

Sjálfsmorð gegn Hitler - Pútín, Trump og sagan

Í Þjóðabandalaginu, forvera Sameinuðu þjóðanna, varð uppi fótur og fit sumardag 1936 þegar leikskáldið og blaðamaðurinn Stefan Lux framdi sjálfsmorð í blaðamannastúku á fundi bandalagsins í Genf í Sviss. Lux var gyðingur og fórnaði lífinu til að vekja athygli á ómennskunni sem Hitler leiddi til vegs og virðingar í Þýskalandi.

Sjálfsmorðið í Genf er gleymd neðanmálsgrein. Enginn tók mark á Lux. Þrem árum síðar hófst seinni heimsstyrjöldin í Evrópu, með innrás Þjóðverja í Pólland. Söguleg framvinda breytist ekki fyrir tilverknað einstaklinga. Aftur getur sameiginlegur skilningur á sögulegum aðstæðum haft áhrif á ákvarðanir sem skipta sköpum um vegferð samfélaga. 

Pútín Rússlandsforseti birtir grein í Morgunblaði helgarinnar um söguskilning sem var ríkjandi áratugi eftir seinna stríð. Þjóðir heims verða að vinna saman, segir þessi söguskilningur, til að koma í veg fyrir þriðju heimsstyrjöldina. Kalda stríðið, barátta kommúnisma og borgaralegs lýðræðis, varð ekki að þriðju heimsstyrjöldinni vegna samvinnu þjóða, er skoðun Pútín.

Pútín aðvarar: 

Hætt er við því að sú endurskoðun sögunnar sem farið er að verða vart á Vesturlöndum, fyrst og fremst í því sem snýr að heimsstyrjöldinni síðari og afleiðingum hennar, geti orðið til þess að brengla gróflega skilning fólks á þeim lögmálum friðsamlegrar þróunar...

Pútín yfirsést. Lærdómurinn af seinna stríði og því kalda í kjölfarið er gleymdur á vesturlöndum, líkt og sjálfsmorð Lux. Á vesturlöndum er menningarleg borgarastyrjöld þar sem barist er um eldri sögu, hvort vestræn menning sé byggð á frelsi eða þrælahaldi.

Starfsbróðir Pútín í Bandaríkjunum, Trump, er í stórvandræðum með að verja sígilda bandaríska sögu. Bandaríkin eru ekki land hinna frjálsu og huguðu, segja endurskoðunarsinnar, heldur land þrælahaldara sem enn í dag kúga minnihlutann, einkum þeldökka.

Sjálfsmynd Bandaríkjanna, sem birtist í sígildu söguskoðuninni, hélt lífinu í baráttu vestrænna ríkja gegn kommúnisma á tíma kalda stríðsins. Ef endurskoðunarsinnar, þeir sem líta á Bandaríkin sem þrælaríki, hefðu ráðið ferðinni hefði valið staðið á milli vestræns þrælasamfélags og kommúnisma. Viðkvæðið fremur dauður en rauður hefði orðið frekar kommi en þræll. 

Öfgar leiða af sér öfga. Hitler var svar Þjóðverja til Frakka, sem með hjálp Breta og þegjandi samþykki Bandaríkjanna, vildu kúga Þýskland eftir fyrra stríð. Öfgar endurskoðunarsinna, áróðurinn um að vesturlönd séu þrælasamfélög, kalla á aðrar öfgar; að sumir séu of illa gerðir til að vera þátttakendur í samfélaginu.

Hitler hlær í gröf sinni. Stefan Lux grætur.

„Miskunnarlaus herferð til að þurrka út söguna“