Biden í kjallaranum, húsbóndavald Trump

Mótframbjóðandi Tump Bandaríkjaforseta, Joe Biden, kallaður Linku-Jón, er geymdur ofan í kjallara enda ekki treyst til annars en að fara með nafnið sitt og varla það. Á meðan grafa farsótt, menningarstríð og efnahagsþrengingar undan fylgi Trump.

Trump tístir þeirri hugmynd að fresta forsetakosningunum. Snjallt útspil með þríþættar afleiðingar.

Í fyrsta lagi verður Biden svældur úr kjallaranum til andsvara. Hann kemur hikandi, hóstandi og stamandi og segir að víst verði kosningar að fara fram á tilsettum tíma. Þögn yrði túlkuð sem samþykki.

Í öðru lagi slær Trump spilin úr höndum þeirra sem gera hvað mest úr farsóttinni til að koma höggi á forsetann. Nái móðursýkin vegna farsóttar og glæpaöldu í skjóli Svartra lífa meiri hæðum er komið neyðarástand sem réttlætir frestun kosninga.

Í þriðja lagi sýnir forsetinn myndugleika sem hrífur þá með sér er telja lýðræðið komið í ógöngur. Í Bandaríkjunum, og víðar á vesturlöndum, er lýðræði óðum að komast á stig óreiðu. Á tímum óreiðu er góðlynt húsbóndavald þegið með þökkum.

 

Trump vill fresta kosningunum

Farsóttin er veiran plús pólitík

Á meðan farsóttin kennd við COVID-19 geisar eru minni líkur á endurkjöri Trump 3. nóvember. Fyrir forsetann er bráðnauðsynlegt að farsóttin gangi yfir og/eða að mótefni verði aðgengilegt.

Að sama skapi eru andstæðingar Trump áfram um að halda lífi í farsóttarógninni sem allra lengst.

Vísindin vita enn fremur lítið. Deilt er um hvort önnur bylgja sé á ferðinni eða að sú fyrsta sé enn að rísa. Ófyrirséðar afleiðingar dúkka upp, t.d. fækkun fyrirburafæðinga, og betra efnahagsástand en fyrst var ætlað.

Þegar fárið sjatnar og hægt að draga lærdóm af, sem vit er í, verða forsetakosningarnar löngu afstaðnar. 

Tekur í sama streng og sonurinn