Ferðaþjónustan er sníkjudýr

Enginn ferðamaður kemur hingað í þeim tilgangi að sækja heim ferðaþjónustufyrirtæki. Útlendingar koma til Íslands vegna lands og þjóðar. Og ferðaþjónustan gerði nákvæmlega ekkert til að skapa Ísland eða þjóðina sem þar býr.

Á máli hagfræðinnar er ferðaþjónustan sníkjudýr; lifir á landi sem hún hvorki bjó til né getur gert nokkurt tilkall til að ráðstafa.

Ferðaþjónustan bítur höfuðið af skömminni með því að berjast um hæl og hnakka gegn sanngjarnri skattlagningu á atvinnugreinina.

Ferðaþjónustan fagnar sjávarútvegsnefnd

Varanleg heimska ESB-sinna á Íslandi

Varanleg undanþága frá sjávarútvegsstefnu Evrópusambandsins fæst ekki. Og hefur aldrei fengist frá því að sú stefna var tekin upp, sem var rétt áður en strandríkin Írland, Bretland og Danmörk gengu til samninga um aðild að sambandinu á áttunda áratug síðustu aldar.

Íslenskir ESB-sinnar neita þessari bláköldu staðreynd: yfirráðin yfir fiskimiðum við Ísland færu undir stjórn Brussel við inngöngu.

Varanleg undanþága frá fiskveiðistjórnun ESB fæst ekki. En heimska ESB-sinna meðal Frónbúa er varanleg.

Varanleg undanþága ekki í boði

Sterk ríkisstjórn, kjúllar í stjórnarandstöðu

Ríkisstjórnarvald ræðst af viðnáminu sem það fær í stjórnarandstöðunni og úti í þjóðfélaginu. Ef stjórnarandstaðan er í samhljómi við andstöðu í samfélaginu veikist ríkisstjórnarvaldið en styrkist að sama skapi ef umræða stjórnarandstöðunnar er út í móa.

Upphlaupið í kringum saklausa spurningu Páls Magnússonar um tillögur stjórnarandstöðunnar í fiskveiðistjórnunarkerfinu sýnir stjórnarandstöðuna í kjánalegu ljósi. Birgitta pírati talar um alvarlega misbeitingu valds þegar Páll gerði það eitt að spyrja.

Stjórnarandstaða í móðursýkislegri leit að einhverju, bara einhverju, til að finna höggstað á ríkisstjórninni er ekki starfi sínu vaxin. Slík stjórnarandstaða veitir álíka viðnám og gatasigti heldur aftur af vatnsbunu.

Upphlaupið vegna orða Páls Magnússonar veldur kjánahrolli. Er það virkilega svo að bitastæðasta gagnrýnin á ríkisstjórnarmeirihlutann sé hvort stjórnarþingmenn spyrji spurninga eða ekki?

„Þetta var engin krafa“

Framsókn er með formann en vantar foringja

RÚV valdi Framsóknarflokknum formann fyrir síðustu kosningar. Með aðstoð RÚV og valdaklíku í Framsókn sigraði Sigurður Ingi Sigmund Davíð.

En Sigurður Ingi er ekki foringi. Framsókn er dæmdur flokkur án foringja.

Eðlilega vilja framsóknarmenn sinn öflugasta mann sem formann. Spurningin er hver ræður ferðinni, klíkan eða almenni framsóknarmaðurinn.

Vill kjósa um nýja forystu flokksins

ESB fórnar Írum vegna Brexit

Forsætisráðherra Breta, Theresa May, sækir umboð til þjóðarinnar vegna úrsagnar Breta úr Evrópusambandinu, Brexit. Og veitir ekki af. Evrópusambandið hyggst refsa Bretum fyrir úrsögnina og finnst allt til þess vinnandi, jafnvel að fórna hagsmunum Íra, sem eru ESB-ríki.

Írski hagfræðingurinn David McWilliams fer með almælt tíðindi þegar hann segir ESB ekki hafa efni á að bjóða Bretum sanngjarna útgönguskilmála. Sanngirni af hálfu ESB bæti þýtt að Bretar stæðu vel eftir úrsögn, sem ylli flótta úr sambandinu. Þar með væri sögu ESB lokið.

Harðir skilmálar gagnvart Bretum og knésetning efnahagskerfisis er óskaniðurstaða valdahafa í Brussel. Þannig yrði fælingarmátturinn mestur gagnvart öðrum ESB-ríkjum, sem íhuga úrsögn. 

En það kemur Írum illa að breska efnahagskerfið verði fyrir hnjaski. Mestur útflutningur íra fer til Bretlands. Krappa í Bretlandi þýðir kreppa á Írlandi. Hagsmunir Íra eru að Bretar fái sanngjarna skilamála.

Írar eru smáþjóð í Evrópusambandinu. Og hagsmunum smáþjóða er fórnað þegar stórveldið ESB á í hlut.

Vaxandi forskot Íhaldsflokksins

Ferðaþjónustan vill lakari lífskjör á Íslandi

Ferðaþjónustan biður um lægra gengi krónunnar og lakari lífskjör til að lokka fleiri erlenda ferðamenn til landsins. Almannatenglar á snærum ferðaþjónustunnar búa til fréttir um að eymd og volæði blasi við ef feraþjónustan borgar skatt eins og aðrar atvinnugreinar.

Ferðaþjónustan vill verða farþegi á breiðum bökum vinnandi fólks; fá lægra gengi og skattleysi.

Ekkert mark er takandi á væli feraþjónustunnar. Gengi krónunnar ræðst af framboði og eftirspurn og allir Íslendingar, bæði almenningur og fyrirtæki, verða að búa við sama gengið. Þá er út í hött að ferðaþjónustan borgi lægri skatt en aðrar atvinnugreinar. Atvinnugreinin nýtir sér innviði landsins og skal því borga til samneyslunnar eins og aðrir. Einngi hitt að lægri skattur á eina atvinnugrein er ávísun á offjárfestingu.

Í stað þess að fara fram með lygum og blekkingum væri ferðaþjónustunni nær að taka til í eigin húsi og gera atvinnugreinina ráðsetta en ekki hluta af neðanjarðarhagkerfinu.

Taka Noreg fram yfir Ísland

Félagskapítalismi í stríði við einkakapítalista

Við hrunið eignuðust lífeyrissjóðir stóran hlut í atvinnulífinu. Hrunið afhjúpaði suma einkakapítalistana sem glæpamenn en gerði aðra blanka - a.m.k. um hríð.

Það má kalla eignarhlut lífeyrissjóða í fyrirtækjum félagskapíalisma. Lífeyrissjóðir ávaxta  lífeyri félagsmanna, sem eru launþegar. Innbyggð í félagskapítalisma er langtímahugsun. Iðngjald greitt í dag er til útborgunar eftir áratugi. Það þýðir ekki að félagskapítalismi geri ekki sín mistök. Kaupin í Stoke City á sinum tíma og fjármögnun á útrás Jóns Ásgeirs Baugsstjóra eru nærtæk dæmi.

Orðaskipti þeirra Þorkels og Róberts gefa til kynna snöggan blett á samskiptum félagskapítalisma og einkakapítalista. Annar aðilinn, félagskapítalisminn, er stærri og voldugri og í raun hálfopinber fjárfestingasjóður á meðan hinn er sértækari, sveigjanlegri og umfram allt í höndum einstaklinga sem þurfa ekki að standa neinum skil fjárfestingastefnu sinnar - nema kannski lánadrottnum.

Félagskapítalisminn er fremur ungur hérlendis og þarf að þroska með sér siðferði sem stendur ofar viðmiðum einkakapítalismans. Eins og flesta rekur í minni var siðferði einkakapítalistann fyrir hrun í ætt við mafíuna. (Hér er hvorki ýjað að né gefið til kynna að Róbert Guðfinnsson sé haldinn slíku siðferði, svo það sé sagt skýrt og ótvírætt).

Til lengri tíma litið getur félagskapítalisminn, gangi sæmilega að þroska hann, orðið hryggstykki í efnhagshagskerfinu. Langtímafjárfestingar sjóða launþega ættu, a.m.k. í prinsippinu, að halda aftur af skammtímahugsun sem loðir enn við þjóðin er komst til álna með vertíðarsjómennsku.

Einkakapítalistar geta þrifist við hlið félagskapítalisma. Þeir geta leyft sér meiri áhættusækni og eru skjótari að taka ákvarðanir. Að því sögðu er kapítalisminn ekki uppfærsla á Dýrunum í skóginum þar allir eru vinir. Þar á betur við latnesk-ítalska orðtakið homo homini lupus - maður er manni úlfur.

„Auðlegð og árangur gert þig blindan“

Frekjurökin fyrir vaxtalækkun

Vextir eru ekki lífsgæði, búa ekki til nein verðmæti nema á pappírunum. Vextir eru verðlagning á lánsfé. Vextir eru ekki til að bæta eða skerða lífskjör heldur tryggja stöðugleika.

Einkenni stöðuleika er full atvinna, hagvöxtur og lítil verðbólga. Við búum við allt þrennt í dag.

Við næstu niðursveiflu, sem kemur eins og nótt fylgir degi, verðum við að hafa svigrún til að lækka vexti og hvetja til fjárfestinga. Ef við lækkum vexti núna skerðist svigrúmið.

Frekjurökin fyrir vaxtalækkun eru eftirfarandi: við viljum lægri vexti til að hafa meira á milli handanna, NÚNA. Ef við hlustum á frekjurökin verða lágvaxtapeningar settir í eignabólur fasteigna og verðbréfa. Eignabólur springa með leiðinlegum afleiðingum. 

RÚV: skuggi Davíðs yfir sigri Macron

Einn af lífstíðarábúendum á RÚV, Óðinn Jónsson, er eins og Vöggur, litlu feginn, þegar hann kætist yfir sigri Macron í Frakklandi. Ekkert er vitað hvað Macron stendur fyrir, annað en að vera And-Le Pen.

Á RÚV er það ekki sigur Macron sem veldur straumhvörfum í pólitík, alþjóðlegri sem innlendri, heldur Davíð Oddsson.

Eyjan endurbirtir þessi orð RÚV-arans með lífstíðarábúðina: 

Ritstjóri Morgunblaðsins á ekki samleið með hófsömum evrópskum lýðræðissinnum. Hatrið á Evrópusambandinu er þvílíkt að hann ber blak af Marine Le Pen, líst bara vel á hana.

Til að hnykkja á fordæmingunni segir Óðinn að Reykjavíkurbréf Morgunblaðsins gæti eins birst í ,,rússnesku Putin-blaði eða í málgögnum öfgasamtaka."

Nú er almennt viðurkennt að Brexit, sigur Trump í Bandaríkjunum og sókn Le Pen í Frakklandi eigi það sameiginlegt að vera andóf gegn valdaelítum sem sniðganga almannahagsmuni. 

Samkvæmt RÚV-aranum er Davíð uppreisnarmaður gegn valdastéttinni. En RÚV er varðhundur hennar.

Trump og Pútín senda Macron kveðju

And-Le Pen sigrar: valdastéttin sameinast

Bandalag gegn Le Pen frambjóðanda Þjóðarfylkingarinnar sigraði í kosningunum í Frakklandi og gerði Emmanuel Macron að forseta. And-Le Pen forsetinn stöðvaði í Frakklandi þróun sem hófst með Brexit, hélt áfram með kjöri Trump í Bandaríkjunum og var mótmæli gegn valdastéttinni í vestrænum ríkjum.

Eftir sigur Macron er verkefnið að finna út hvað sameinar valdastéttina.

Vestræna valdastéttin stóð saman að alþjóðavæðingu sem hagspekingar eins og Joseph Stiglitz segja að stuðli að ójöfnuði. Eins og Trump í Bandaríkjunum lofaði Le Pen að vinda ofan af alþjóðavæðingunni og setja Frakkland í fyrsta sæti.

Macron varð ekki forseti með því að lofa aukinni alþjóðavæðingu. Hann kynnir sig sem föðurlandsvin gegn þjóðernishyggju Le Pen.

Valdastéttin mun ekki sameinast um alþjóðavæðingu. Helsta tákn hennar, Evrópusambandið, stóð frammi fyrir dauðadómi ynni Le Pen. Með kjöri Macron var snaran tekin af hálsi ESB en sambandið stendur enn á aftökupallinum.

Handan Ermasunds, í Bretlandi, heldur Brexit áfram. Talsmaður valdastéttarinnar, Will Hutton, segist ekki hafa séð það svartara á sinni ævi. Þar talar gamall maður hokinn reynslu.

Macron alvarlegur í sigurræðunni