Verðlaunað sakleysi Þóru á Glæpaleiti

Þóra Arnórsdóttir ritstjóri Kveiks á RÚV fékk Eddu-verðlaun á sunnudag. Hún er, ásamt a.m.k. þremur öðrum blaðamönnum RSK-miðla, sakborningur í rannsókn lögreglu á byrlun Páls skipstjóra og stuldi á síma hans. Í ávarpi þakkaði Þóra ,,fagfólkinu" að búa til þann veruleika að hún væri saklaus. Páll skipstjóri var eðlilega ekki sáttur.

Fjölmiðlafólk leikur þennan leik. Þrír blaðamenn, allir sakborningar, fengu verðlaun í vor.

Blaðamenn og sviðslistafólk segja sögur. Þær sögur sem blaðamenn segja skulu byggja á heimildum en ekki skáldskap. Báðir hóparnir eiga að halda sig innan laga og reglna í störfum sínum. Ef misbrestur verður þar á kemur annað fagfólk til sögunnar, lögreglan. Í lögreglurannsókn er hvorutveggja metið það sem horfir til sýknu og sektar. Sakborningur verður aðeins sá sem yfirgnæfandi líkur eru á að sé sekur um refsivert athæfi. 

Blaðamenn RSK-miðla virtu ekki lög og reglur þegar þeir gerðu atlögu að Páli skipstjóra. Af þeirri ástæðu eru þeir sakborningar. Líkamsárás með byrlun, stafrænt kynferðisofbeldi, gagnastuld og brot á friðhelgi einkalífs eru sakarefni, skv. greinargerð lögreglu dags. 23. febrúar. Allir geta kynnt sér gögnin, líka dómnefndarmenn í verðlaunanefndum fjölmiðla og sviðslista.

Eftir að blaðamenn fengu stöðu sakborninga lögðu þeir á flótta undan réttvísinni. Með lagaklækjum og fjarveru töfðu þeir rannsóknina um hálft ár. Á meðan flóttinn stóð yfir var safnað liðið í formi verðlauna, Eddu-verðlaunin á sunnudag og blaðamannaverðlaun í vor. Sú saga var spunnin að verðlaunahafar gætu ekki verið afbrotamenn. Blekkinguna kaupa aðeins þeir sem eru með greindarvísitölu fyrir neðan frostmark, eins og valinkunnur sjómaður segir gjarnan.

Loksins þegar blaðamenn mættu í yfirheyrslu lögreglu í ágúst og september var viðkvæðið: en ég fékk verðlaun. 

Í þakkarræðu sinni sl. sunnudag sagði Þóra að lögreglan hefði krafið sig ,,um nöfn heimildamanna." Þetta er bláköld lygi. Í greinargerð lögreglu frá 23. febrúar segir lögreglan að hún viti hver sé heimildarmaðurinn. ,,Lögreglan veit hver heimildarmaðurinn er," segir orðrétt í greinargerðinni. Þóra þekkir sín hjú og veit að sannleikurinn þvælist ekki fyrir þeim. Ósannar sögur með réttri hugmyndafræði seljast eins og heitar lummur í sumum menningarkimum.

Heimildarmaður Þóru er mjög veik kona sem tók að sér að byrla Páli og stela síma hans. Frá veiku konunni fór síminn á Efstaleiti þar sem Þóra starfar. Þaðan fór efni símans á hjáleigur RÚV, Stundina og Kjarnann, til birtingar. Miðstöðin var á RÚV.

Glæpurinn gegn Páli skipstjóra var framinn 3. maí í fyrra. Veika konan var kölluð í yfirheyrslu 5. október. Gögn sýna að Þóra var í símasamskiptum við konuna tveim klukkustundum fyrir yfirheyrsluna og oftar en 20 sinnum þá um haustið. Tölvupóstar staðfesta aðgangshörku Þóru, hún krafðist m.a. upplýsinga um einkamál skipstjórans. Þær upplýsingar voru notaðar til að hafa í hótunum. Páll hlyti verra af drægi hann ekki kæru um símastuld tilbaka.

Til að bíta höfuðið af skömminni ákvað dómnefnd Eddu-verðlaunanna að Helgi Seljan yrði ,,sjónvarpsmaður ársins." Á síðasta ári þverbraut Helgi siðareglur RÚV, samkvæmt úrskurði siðanefndar ríkisfjölmiðilsins. Hann var látinn taka pokann sinn um áramót. Var gerður samningur um að ef hann færi með góðu hlyti hann verðlaun? Útvarpsstjóri var hátíðlegur þegar hann lét Helga fara til að halda í Þóru sína og sagði:

Hvað Helga Seljan varðar sérstaklega þá er það sigur fyrir íslenska þjóð og blaðamennsku að þessi öflugi blaðamaður haldi áfram sínum störfum.

Þegar útvarpsstjóri lætur þessa umsögn frá sér fara um mann sem þverbrýtur siðareglur RÚV má öllum vera ljóst að Glæpaleiti er vanheill vinnustaður. Eftir höfðinu dansa limirnir. Siðleysi er faraldur í fjölmiðlastéttinni.

 

 

 

 

 

Ragnar Þór og Sólveig splundra ASÍ

ASÍ gerir hvorki kjarasamninga né boðar verkföll. Það gera einstök stéttarfélög. ASÍ er aftur vettvangur verkalýðsfélaga að móta stefnu og áherslur. Þá er ASÍ samráðsaðili Samtaka atvinnulífsins og stjórnvalda.

Allt stefnir í að Ragnar Þór formaður VR og Sólveig Anna formaður Eflingar yfirtaki ASÍ. Bæði eru pólitískir aðgerðasinnar sem nota félagsauð verkalýðshreyfingarinnar að komast til valda og áhrifa. Fyrir fjórum árum vildi Ragnar Þór  ,,mót­mæla stjórn­mála­ástand­inu á Íslandi" og pantaði gul vesti. Sólveig Anna er ásamt Gunnari Smára þekktasta andlit Sósíalistaflokksins.

Helsta mein íslensks samfélags er, að áliti Ragnars Þórs og Sólveigar, að þau sjálf hafa ekki nóg völd.

Þeim er hjartanlega sama um launafólk og almenning. Orðfæri beggja einkennist af tilfinningaþrungnum slagorðavaðli um stéttabaráttu og óréttlæti heimsins. Bæði gera út á að fólk sé fífl. Ísland er eitt mesta jafnlauna land í heimi en samkvæmt Ragnari Þór og Sólveigu Önnu er nær ólíft á Fróni vegna misskiptingar auðs.

Þorri talsmanna launafólks er með báða fætur á jörðinni og vita nógu mikið um mannlífið og vinnumarkaðinn til að ná ásættanlegum málamiðlunum. En á þetta fólk er ekki hlustað. Tvíeykið með stóru yfirlýsingarnar fær fyrirsagnir og við það situr.

ASÍ í höndum aðgerðasinna dæmist úr leik. Engin eftirspurn er í samfélaginu eftir byltingu. Rétt eins og Sólveig stútaði Eflingu fer ASÍ á tjá og tundur. Miðstöð verkalýðsfélagana verður fórnað fyrir valdaskak einstaklinga með hégóma í öfugu hlutfalli við mannvit.

Týpur eins og Ragnar Þór og Sólveig Anna þrífast ekki í heimi málamiðlana. Þau heimta allt eða ekkert. Þannig fer fyrir ASÍ. Skötuhjúin fá ASÍ og ekkert verður eftir af sambandinu sem kennt er við alþýðu. 

Sólveig býður sig fram

Píratar, fagfólk í byltingu

Píratar eru tíu ára. Fólk sem ekki fann sig i hefðbundnum stjórnmálum, og ekki í hversdagslífinu, stofnaði flokkinn. Slíkt fólk er alltaf til, var kallað bóhemar á millistríðsárunum, hippar á áttunda áratug liðinnar aldar. Nær undantekningalaust heldur þetta fólk sem lengst í unglinginn í sjálfum sér, er sveimhuga og festir ekki rætur.

Eftirhrunsárin, með vantrausti á stofnanir og samfélagsgildi, var kjörlendi rótlausra sveimhuga. Fyrir sögulega tilviljun féll hrunið saman við byltingu í samskiptaháttum sem kennd er við samfélagsmiðla. Það skóp tækifæri fyrir þá sem vaka fram á nótt og sofa til hádegis.

Píratar náðu oft stórkostlegum árangri í skoðanakönnunum, voru iðulega næst stærsti flokkurinn, gott ef ekki sá stærsti í einum eð tvennum. Í fyrstu þingkosningum, 2013, fékk flokkurinn fimm prósent og þrjá þingmenn. Í kosningunum þar á eftir, sem má kenna við Panamaskjölin og nýtt allsherjarvantraust, toppuðu Píratar með 14,5 prósent. Ári seinna fór fylgið niður í 9,2% og síðustu kosningar gáfu aðeins 8,6 prósent fylgi. Hæg en örugg hnignun eftir því sem samfélagið normaliserast.

Sögulegt hlutverk Pírata er að gera vinstrimönnum erfitt um vik að ná vopnum sínum. Samfylkingin er á eyðimerkurgöngu frá stofnun Pírata. Gunnar Smári og sósíalistar nota sniðmát Pírata til frekari óskunda. Vinstri grænir komust í skjól frá rótleysinu með ríkisstjórnaraðild frá 2017.

Halldóra Mogensen þingmaður Pírata nefnir helstu áherslumálin: „skaðam­innk­un og af­glæpa­væðingu neyslu­skammta, skil­yrðis­lausri grunn­fram­færslu..."

Sem sagt, að fá frið til að dópa sig á launum frá ríkinu. Bóhemar og hippar hefðu sagt þetta sama. Rótlausir sveimhugar nenna sjaldnast að dýfa hendi í kalt vatn.

En, auðvitað, er til muna snjallara að kenna eigin leti og ómennsku við byltingu. Þeir sem nenna ekki að vinna í sjálfum sér eru þess fljótari að kenna samfélaginu um örbirgð sína og eymd.

Í viðtengdu viðtali segir Jón Þór Ólafsson, einn af stofnendum Pírata að fagfólk stjórni flokknum núna og hann geti rólegur unnið í eigin málum - með hugleiðslu. Á námskeiði.

Í viðtalinu við Jón Þór kemur einnig fram að forystan haldi ,,lokað teiti" í tilefni afmælisins. Fagfólkið í byltingunni er orðið elíta. Gömul saga og ný.

„Vantraust á vald þegar flokkurinn var stofnaður“

Smáfylkingin og ESB

Samfylkingin gerðist ESB-flokkur með svindli. Tilfallandi höfundur veit það því hann var í flokknum á þeim tíma.

Haustið 2002, fyrir tuttugu árum, efndi Samfylkingin til innanflokkskosninga um þessa spurningu:  „Á það að vera stefna Samfylkingarinnar að Íslendingar skilgreini samningsmarkmið sín, fari fram á viðræður um aðild að Evrópusambandinu og að hugsanlegur samningur verði síðan lagður fyrir þjóðina til samþykktar eða synjunar?"

Þessi lævísa spurning var lögð fyrir flokksmenn í póstkosningum haustið 2002. Forysta flokksins vildi ekki umræður á vettvangi flokksins. Safnað var liði til að taka hús á flokksmönnum að innheimta atkvæðaseðla. Um þriðjungur flokksmanna hafði fyrir því að svara og meirihluti þeirra sagði já. Það þýðir að rétt um 15% flokksmanna jánkuðu því að skilgreina samningsmarkmið Íslands. En þau markmið voru aldrei skilgreind. 

Á þessum grunni var haldið í vegferð sem leiddi til aðildarumsóknar að ESB sumarið 2009 - í æðibunugangi eftirhrunsins. Samfylkingin hafði þá nýverið fengið 30 prósent fylgi í kosningum og myndað með Vinstri grænum ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttir. ESB-umsóknin dagaði uppi áramótin 2012-2013 eða fyrir tíu árum.

ESB-ferli Samfylkingar hófst á þeim tíma sem flokkurinn ætlaði að verða ,,hinn turninn" í íslenskum stjórnmálum, mótvægi við Sjálfstæðisflokkinn. Engin sannfæring fylgdi ESB-stefnunni. Viðkvæðið var að Íslendingar myndu græða á aðild. Í reynd voru þetta fáeinir háskólamenn sem vildu tryggja sér betri atvinnumöguleika í Brussel. Að öðru leyti var ESB-stefnumótunin samþykkt af þeirri ástæðu einni að Sjálfstæðisflokkurinn var á móti.

Í tylft ára, allt frá sigrinum 2009, hefur fylgi Samfylkingar legið niður á við. Um tíma virtist Smáfylkingin við það að ná ekki inn á alþingi.

Ásamt ESB-málinu er stjórnarskrármálið myllusteinn um háls Smáfylkingarinnar. Kristrún Frostadóttir, rétt ókrýndur formaður flokksins, hefur ekki áhuga að dröslast í tíu prósent fylgi á jaðri stjórnmálanna. Hún fórnar ESB-aðild og stjórnarskrármálinu í þeirri von að komast til áhrifa.

Ef að líkum lætur mun Samfylkingin einnig fórna nafninu. Smáfylkingin er turninn sem byggður var á sandi. Helga Vala ætti að biðjast afsökunar á því að vera hluti fortíðarinnar að fleiri en einu leyti.

Vinstri grænir áttu að vera jaðarflokkur, samkvæmt hugmyndafræði þeirra sem stofnuðu Samfylkinguna. Jaðarflokkurinn er á sínu öðru kjörtímabili sem forystuflokkur í ríkisstjórn. Smáfylkingin er í eyðimörkinni að leita sér að nafni og pólitískri stefnu. 

Þannig fer þegar vegferð hefst á svindli.

Helga Vala „innilega ósammála“ Kristrúnu

RÚV normaliserar glæpi

RÚV er ekki trúverðugur fréttamiðill, og getur ekki verið það, þegar um er að ræða mál eins og stafrænt kynferðisofbeldi, líkamsárás með byrlun, gagnastuld, brot á friðhelgi einkalífs og misnotkun á andlega veikum.

Það er kallað normalisering á glæpum þegar látið er eins og að þeir sem eru sakborningar geti haldið áfram störfum á opinberum vettvangi eins og ekkert hafi í skorist. Í lögreglurannsókn verða þeir einir sakborningar sem gögn benda til að hafi brotið af sér.

RSK-sakamálið leiddi til að fjórir einstaklingar, þrír með sterka tengingu við RÚV, þar af einn yfirmaður, eru með stöðu sakborninga. 

RÚV hefur ekki gert grein fyrir aðkomu stofnunarinnar að sakamálinu. Engin innanhússrannsókn hefur farið fram, svo vitað sé. Fjölmiðlar taka þátt í hvítþvotti ríkisfjölmiðilsins og láta eins og ekkert sé sjálfsagðara en að sakborningar fari með dagskrárvald í opinberri umræðu. 

Eftir að tilkynnt var hverjir sakborningar væru gerði RÚV einn þeirra, Þóru Arnórsdóttur, að umræðustjóra í kosningasjónvarpi 13. maí síðast liðinn. Annar, Þórður Snær ritstjóri Kjarnans, mætir reglulega sem verktaki á RÚV að gefa álit á þjóðmálum. RÚV leggur sig fram um að normalisera glæpi.

Allur fréttaflutningar RÚV um stafrænt kynferðisofbeldi, líkamsárás með byrlun, gagnastuld, brot á friðhelgi einkalífs og misnotkun á andlega veikum hlýtur að litast af því stofnunin telur að sakborningar í slíkum málum eigi heima á opinberum vettvangi með sömu verðleika og heiðarlegt fólk.

Nýja normið á RÚV er sópa undir teppið alvarlegum afbrotum eins og byrlun og stafrænu kynferðisofbeldi. Eða hyggst ríkisfjölmiðillinn hafa eitt siðferðisviðmið gagnvart samfélaginu og allt annað fyrir starfsmenn RÚV og bandalagsmiðla, Stundina og Kjarnann? Mun einhver taka mark á slíkri hræsni?

Inga og Stefán: fréttir og sakamál

Inga Sæland segir vanlíðan í forystu Flokks fólksins. RÚV segir ástandið alvarlegt. Inga formaður glímir við innanhússvanda í litlum stjórnmálaflokki, frjálsum félagasamtökum. Eftir því sem best er vitað er enginn flokksmaður undir lögreglurannsókn og engin kæra hefur verið lögð fram til yfirvalda. Samt er málið raðfrétt í öllum fjölmiðlum.

Stefán Eiríksson útvarpsstjóri stýrir ekki frjálsum félagasamtökum heldur sjálfum ríkisfjölmiðlinum. Lögreglurannsókn leiddi til þess að fjórir blaðamenn eru sakborningar hið minnsta; þrír tengjast RÚV nánum böndum. Þórður Snær ritstjóri Kjarnans er verktaki á RÚV, Aðalsteinn Kjartansson á Stundinni er fyrrverandi starfsmaður ríkisfjölmiðilsins, Þóra Arnórsdóttir er yfirmaður á RÚV.

Sakarefni í RSK-sakamálinu eru m.a. líkamsárás með byrlun, stafrænt kynferðisofbeldi, gagnastuldur og brot á friðhelgi einkalífs.

Enginn fjölmiðill spyr Stefán útvarpsstjóra hvort málið sé ekki alvarlegt. Ekki heldur hvort vanlíðan fylgi því að ríkisfjölmiðillinn sé rækilega tengdur alvarlegum brotum á refsilöggjöfinni. Hann er ekki spurður hvers vegna hann lagði niður siðanefnd RÚV eftir að Helgi Seljan var úrskurðaður brotlegur.

Sakamál er ekki frétt en innanflokkserjur í Flokki fólksins eru stórfrétt.

Taka fjölmiðlar sakamál ekki alvarlega? Eða er skýringin að sakamál verði ekki frétt ef fjölmiðlar og blaðamenn eru sakborningar? Eru fjölmiðlar ríki í ríkinu, brjóta hegningarlög og halda glæpum leyndum með fréttabanni?

RÚV birti í gær montfrétt um ríkisfé sem rennur til fjölmiðla sem eiga að heita einkareknir. Ósagt er að ríkisfé fylgi ritstýring frá Efstaleiti.

Til að auglýsa forræði sitt í opinberri umræðu verðlaunar stéttarfélag blaðamanna glæpi félagsmanna. Þrír sakborninga í RSK-sakamálinu fengu verðlaun Blaðamannafélags Íslands eftir að tilkynnt var um réttarstöðu þeirra.

Fjölmiðlar eru meðhlauparar sakborninga í refsimáli.

Gríðarlega mikil vanlíðan í forystu flokksins

Samherjafrétt á Glæpaleiti

Laust fyrir hádegi í gær loguðu fjölmiðlar á Íslandi. Allir sem einn stukku á stórfréttina um ófrið í Flokki fólksins. Stórkanónur blaðamanna, Jakob Bjarnar og Kolbeinn Tumi á vísi.is skrifuðu saman frétt. Allir miðlar uppfærðu reglulega stærsta fréttamálið.

RÚV, eins og oft áður, var senuþjófurinn. Fyrsta fyrirsögnin af óeirð í Flokki fólksins norðan heiða var þessi: 

Segir konur sæta niðrandi framkomu af hálfu samherja

Blaðamanninn klæjaði í fingurna að setja stórt ess á síðasta orðið í fyrirsögninni. Samherji og fréttir af vondslegri veröld eru samheiti á fréttastofu sakborninga. Fyrirsögn annarrar útgáfu fréttarinnar varð:

„Sagðar of vitlausar eða jafnvel geðveikar“

Fyrirsögnin endurspeglar hugarástandið á Glæpaleiti. Aðeins á yfirborðinu er fréttin um ástandið í fjöldahreyfingu Ingu Sæland.

Það verður ekki logið á íslenska blaðamenn. Alltaf eru þeir með fingurinn á púlsinum að lesa tifið í þjóðarsálinni.

Íslenskir blaðamenn eiga auðvelt með að skilja hismið frá kjarnanum (lítið ká).

Allt sem viðkemur ati í smáflokki er stórfrétt.

Ekkert er frétt sem viðkemur líkamsárás með byrlun, gagnastuldi, stafrænu kynferðisofbeldi og misnotkun á andlega veikum. Einkum og sérílagi ef blaðamenn eru sakborningar. 

Íslensk blaðamannastétt er tröll að vitsmunum og dómgreind. 

 

 

 

Miður sín vegna málsins

Blaðamenn hótuðu Páli skipstjóra

Í greinargerð lögreglu frá 23. febrúar sl. segir að sakborningar í RSK-sakamálinu séu m.a grunaðir um stafrænt kynferðisofbeldi. Það felur í sér að senda í stafrænu formi kynferðislegt efni. Í skýrslunni kemur fram að slíkt efni hafi verið í síma Páls skipstjóra, af honum og jafnöldru hans.

Lögreglan heldur þétt utan um upplýsingarnar um stafræna kynferðisofbeldið. Upplýsingar um það munu ekki koma fram fyrr en í ákærum. 

Aftur liggja fyrir upplýsingar um hvernig blaðamenn deildu sín á milli upplýsingum úr síma skipstjórans. Töluvert er af gögnum þar sem blaðamenn ræða sín á milli í spjallhópi um stolnu gögnin, viðbrögð við lögreglurannsókn og samskipti við byrlara Páls.

Blaðamenn fengu veiku konuna sem byrlaði Páli til að gera honum tilboð. Ef hann drægi kæruna tilbaka um símastuldinn myndi skipstjórinn fá ,,frið frá fjölmiðlamönnum", þ.e. blaðamönnum RSK-miðla, RÚV, Stundarinnar og Kjarnans. Að öðrum kosti hlyti hann verra af. Áður höfðu blaðamenn hæðst að skipstjóranum, búið til heila deild í kringum hann og ályktað út og suður um einkasamskipti hans. Í handraðanum höfðu þeir myndbandið af Páli skipstjóra. Það var hótunin.

Enn og aftur hugsuðu blaðamennirnir eingöngu um eigin hag. Brot byrlarans, líkamsárás með byrlun, er hegningarlagabrot sem ekki er hægt að fella niður þótt Páll drægi kæruna tilbaka. Ef hann á hinn bóginn myndi afturkalla kæru um símastuld myndu blaðamenn vera í annarri og betri stöðu.

Misnotkun á veikri konu stóð yfir í vikur og mánuði. Blaðamennirnir reyndu t.a.m. að fá hana til til að útvega sér útprentað yfirlit yfir einkareikning skipstjórans í banka. Gjaldkeri áttaði sig á að ekki væri allt með felldu, enda öllum augljóst sem hitta konuna að hún gengur ekki heil til skógar. 

Eftir að blaðamenn urðu þess áskynja að lögreglurannsókn væri hafin kröfðust þeir að veika konan afhenti þeim símann sinn. Tilgangurinn var að fela slóðina, eyða gögnum úr síma byrlarans sem tengdu blaðamenn RSK-miðla við glæpinn. ,,Í símasamskiptum þessum kemur fram að fjölmiðlamaður er með í fórum sínum síma í eigu X," segir í greinargerð lögreglu frá 23. febrúar. X er byrlarinn.

Af samskiptagögnum, sem þegar eru kunn,  má ráða að blaðamenn RSK-miðla hafi verið upp með sér að hafa í sínum fórum stolin gögn. Vitað er um nána samvinnu milli blaðamanna og stjórnmálamanna vinstriflokkanna. Ekki er hægt að útiloka að einhverjir þingmenn hafi fengið efni úr síma skipstjórans. Komi það á daginn verður spurt um ábyrgð handhafa löggjafarvaldsins að taka við stolnu efni og tilkynna það ekki lögreglunni.

RSK-sakamálið er víðtækara en svo að það snerti eingöngu blaðamenn.  

 

Kristrún: samstaða með lögum eða glæpum?

Kristrún Frostadóttir verður krýnd formaður Samfylkingar í haust. Í fjölmiðlaviðtali segist Kristrún boða samstöðustjórnmál.

Flokksstjórnarfundur Samfylkingar gerði samþykkt i júní í fyrra. Í frétt RÚV segir

Flokkssstjórnarfundur Samfylkingarinnar samþykkti á fundi sínum í dag ályktun þar sem útgerðarfyrirtækið Samherji er gagnrýnt harðlega. Framganga félagsins gagnvart kjörnum fulltrúum, stjórnmálamönnum og fjölmiðlafólki sé óafsakanleg. Fyrirtækið og stjórnendur þess skorti alla auðmýkt því þjóðin eigi þá auðlind sem það hefur fengið að hagnýta.

Í samþykkt Samfylkingar segir ennfremur að afsökunarbeiðni Samherja sé ,,innihaldsrýr" og að stjórnendur félagsins eigi að ,,skammast sín" fyrir framgöngu starfsfólks.

Tilefni þessarar harðorðu samþykktar er fréttaflutningur RSK-miðla, RÚV, Stundarinnar og Kjarnans af meintri ,,skæruliðadeild." Fréttirnar voru samskipti Páls skipstjóra við samstarfsmenn sína í einkaskilboðum. Engin lög voru broti af Páli og þeim sem hann átti í samskiptum við. Spjall þeirra og vangaveltur voru ekki hegningarlagabrot. Páll skipstjóri skrifaði greinar í fjölmiðla og fékk aðstoð almannatengils. Þykir ekki tiltökumál.

Í meðförum RSK-miðla urðu einkagögn Páls skipstjóra að sérstakri deild í skipuriti Samherja, kennd við skæruliða. Það er skáldskapur. Miðað við framferði blaðamanna RSK-miðla er títtnefnd deild skátafélag og skipstjórinn prúður fermingardrengur. 

Það liggur fyrir að Páli skipstjóra var byrlað og síma hans stolið að undirlagi RSK-miðla. Eftir að síminn komst í hendur blaðamanna stunduðu þeir stafrænt kynferðisofbeldi og brutu á friðhelgi einkalífs. Blaðamenn misnotuðu andlega veika konu sem var fengin til verksins, að byrla Páli og stela síma hans. Blaðamenn hugsuðu aðeins um ,,faglega og fjárhagslega" hagsmuni, segir í skýrslu lögreglu, og skeyttu engu um velferð mjög veikrar konu.

Hvað gerir Samfylkingin? Mun flokkurinn fordæma glæpi RSK-miðla? Mun flokkurinn segja líkamsárás með byrlun, gagnastuld, stafrænt kynferðisofbeldi og misnotkun á veikri konu ,,óafsakanlegt" athæfi?

Hvar liggur samstaða ókrýndrar Kristrúnar? Með lögum eða glæpum? 

 

Rakel, Þóra og pása Aðalsteins frá RÚV

Aðalsteinn Kjartansson hætti skyndilega á RÚV föstudaginn 30. apríl 2021 og hóf störf samdægurs á Stundinni. Þrem dögum síðar var Páli skipstjóra byrlað og sími hans afritaður á Efstaleiti. Frá RÚV fóru gögnin á Stundina og Kjarnann til birtingar.

Daginn sem Aðalsteinn hafði vistaskipti skrifaði Rakel Þorbergsdóttir þáverandi fréttastjóri RÚV á samfélagsmiðli:

Kærar þakkir fyrir eðal samstarf og þá frábæru vinnu sem þú vannst með okkur í Kveik. Þín verður sárt saknað en ég ætla að leyfa mér að vona að RÚV ,,pásan" verði stutt.  Gangi þér allt í haginn í nýjum verkefnum, veit að þú átt eftir að halda áfram að blómstra sem fréttamaður og samfélagsrýnir.

Yfirmaður Aðalsteins lítur svo á að hann sé í sérverkefni um stundarsakir og komi aftur á höfuðbólið eftir vel unnið dagsverk á hjáleigunni. Þá segir Rakel Aðalstein ,,samfélagsrýni". Sérstakur titill á þann sem tekur að sér að koma stolnum gögnum í umferð. Enginn lofar vasaþjóf snör handtökin og kallar hann skáta. Í séríslenskum blaðamannaheimi eru glæpir aftur verðlaunaðir.

Í tilræðinu gegn Páli skipstjóra voru verkaskiptin þau að RÚV var miðstöðin en Kjarninn og Stundin sáu um dreifingu, birtu fréttir úr síma Páls. Í kjölfarið var fréttastofa RÚV ræst út og látin reka hljóðnemann upp í þingmenn og ráðherra til að fordæma. Allt gekk þetta eftir. Nú standa þingmenn og ráðherrar eins og þursar; vissu ekki að líkamsárás með byrlun og gagnastuldur var vinnulag blaðamanna. Í ofanálag misnotuðu blaðamenn andlega veika konu og stunduðu stafrænt kynferðisofbeldi. Selskapur með blaðamönnum RSK-miðla skilur eftir óbragð.

Daginn sem Stundin og Kjarninn birtu fyrstu fréttirnar, samkvæmt skipulagi, þann 21. maí í fyrra, deildi Þóra Arnórsdóttir á RÚV frétt Aðalsteins á Stundinni á einkareikningi sínum á Fésbók með eftirfarandi athugasemd:

Mér er eiginlega þvert um geð að deila þessu. En stundum þarf að gera fleira en gott þykir.

Þóra þykist koma af fjöllum, saklaus áhorfandi að svakalegum fréttum. Í reynd var RÚV miðstöð glæpsins. Sjálf var Þóra í reglulegum samskiptum við andlega veika konu sem byrlaði Páli, stal síma hans og lét í hendur blaðamanna, samkvæmt skipulögðu ráðabruggi. 

Eins og nærri má geta eyddi Þóra færslunni á Fésbók sinni eftir að lögreglan komst á sporið. En í skýrslum lögreglunnar er skjáskot af færslunni.

Rakel hætti sem fréttastjóri RÚV um áramót. Aðalsteinn og Þóra eru sakborningar auk tveggja blaðamanna Kjarnans. Ákærur í RSK-sakamálinu eru væntanlegar á næstu dögum.

Allur þorri fjölmiðla þegir um afhjúpun á verðlaunuðum glæpum blaðamanna RSK-miðla. Í næstu viku kemur alþingi saman. Þar sitja nokkrir þingmenn sem höfðu uppi stór orð í fyrravor og tóku undir með blaðamönnum er stunduðu glæpi á bakvið tjöldin. Munu þeir líka þegja?