Ógöngur blaðamennskunnar

Blaðamennska snýst um að segja fréttir. Siðareglur vestrænna blaðamanna byggja á 5 kjarnaatriðum: 1. Nákvæmni 2. Sjálfstæði 3. Óhlutdrægni 4. Mannúð 5. Ábyrgð.

Blaðamennska er að afla staðreynda frá trúverðugum heimildum og segja almenningi frá tíðindum líðandi stundar. Í þessum skilningi er blaðamennska lýðræðinu mikilvæg.

Á seinni tímum er blaðamennska óðum að breytast í málflutning fyrir skoðunum. Markmiðið er að fylkja liði, taka afstöðu í samfélagslegum álitaefnum. Þetta er ekki hlutverk blaðamanna heldur stjórnmálamanna. Blaðamenn sem stunda þessa iðju skrifa iðulega jöfnum höndum á samfélagsmiðla og fréttamiðla. Þeir eru fyrst og fremst að afla fylgis við málstað fremur en en upplýsa um staðreyndir mála.

Baldur Hermannsson fyrrum kennari og þáttagerðarmaður man tímana tvenna í fjölmiðlun. Hann skrifar á Facebook og tekur blaðamenn til bæna:

þeir brjótast inn á ritstjórnarskrifstofur og ræna turntölvum, þeir gera út öryrkja til þess að skrásetja drykkjuraus þingmanna á knæpum, þeir sefja vanheilt fólk til þess að byrla mökum sínum eitur og stofna svo lífi þeirra í bráða hættu, stela gögnum úr farsímum og klekkja á varnarlausum almenningi ... já, því miður, blaðamenn eru sauðaþjófar nútímans, forhertir og fyrirlitnir af öllu vönduðu fólki.

Samt er það svo að blaðamenn fjasa um það þindarlaust hvílíkir dýrgripir þeir séu þjóðinni, einlægir, heiðarlegir, hlutlausir og hartnær ómissandi ... það mætti halda að stéttin væri haldin einhverjum fáránlegum geðklofa, slíkur er munurinn á daglegum veruleika þessa vesalings fólks og þeirrar tálsýnar sem það elur með sér.

 

Gróflega má skipta blaðamönnum í tvo hópa. Annar hópurinn er sá sem Baldur gerir að umtalsefni. Hinn hópurinn stendur hnípinn álengdar og þegir á meðan hinir óvönduðu fara sinu fram.

 

Blaðamenn gera kröfu um að komast ríkislaun. En þegar framlag þeirra til samfélagsins er sem raun ber vitni stríðir það gegn heilbrigðri skynsemi að almenningur fjármagni stétt sem er til óþurftar. 

 

 

Róbert fagnar játningu Kristjóns

Hringir Þóra í Pál skipstjóra? Biðst Stefán afsökunar?

Kristjón Kormákur Guðjónsson blaðamaður beitti ólögmætum aðferðum til að ná sér niðri á Reyni ritstjóra Mannlífs. RÚV nýtti sér glæpi, byrlun og gagnastuld, til að þagga niður í Páli skipstóra Steingrímssyni og Samherja.

Þóra Arnórsdóttir yfirmaður á RÚV er sakborningur í lögreglurannsókn á byrlun og símastuldi. Aðalsteinn á Stundinni og Þórður Snær á Kjarnanum eru einnig á sakabekk. Dómari á Akureyri, eiginkona Loga Einarssonar formanns Samfylkingar, skaut hlífiskildi yfir Aðalsteini. Úrskurður eiginkonunnar var kærður til landsréttar.

Byrlun Páls og stuldur á síma hans var skipulagt á RÚV. X var verktaki RÚV. Stundin og Kjarninn tóku þátt, birtu einkagögn Páls skipstjóra. Allt eru þetta vinstriútgáfur. Lögmaður X er Lára V. Júlíusdóttir, trúnaðarmaður Jóhönnu Sig. fyrrv. forsætisráðherra, og formaður bankaráðs Seðlabankans í fyrri atlögu RÚV að Samherja, - þegar fölsuð gögn voru notuð til að saka útgerðina um brot á lögum um meðferð gjaldeyris.

Brot Kristjóns Kormáks er léttvægt í samanburði aðför RÚV, Stundarinnar og Kjarnans, RSK-miðla, að Páli skipstjóra. Kristján Kormákur veittist ekki að heilsu og einkalífi Reynis.

Blaðamannastéttin íslenska er ekki í stakk búin að veita aðhald á opinberum vettvangi þegar hún stundar glæpi til að afla frétta og jafna um meinta andstæðinga. RÚV ætti að vera fyrirmynd í siðferði blaðamanna. Í reynd er RÚV miðstöð glæpaiðju sem ekki má líðast.

Mun Þóra hringja í Pál skipstjóra og játa aðild. Gerir Rakel hreint fyrir sínum dyrum? Ætlar Stefán útvarpsstjóri að biðjast afsökunar?

Eða felur RSK-liðið sig áfram á bakvið pilsfald eiginkonu Loga formanns? 

Játar innbrotið á skrifstofu Mannlífs

Gréta, Pútín og vinstrimenn

Olaf Scholz ætlaði að verða loftslagskanslari Þýskalands en verður stríðskanslari, segir í frétt Die Welt. Scholz líkt og þorri vinstrimanna á vesturlöndum er sannfærður um að heimurinn sé á heljarþröm vegna manngerðra loftslagsbreytinga.

Eftir fall Sovétríkjanna og lok kalda stríðsins glötuðu vinstrimenn baklandi í baráttunni gegn kapítalisma, sem eðli málsins samkvæmt er manngerður. Loftslagsógnin varð nýja baklandið. Vinstrimenn máttu vita að loftslag verður ekki afhjúpað sem svikamylla, líkt og Sovétríkin og kommúnisminn. 

Ógnarorðræðan um hamfarahlýnun fellur vel að átakakenningum vinstrimanna að maður sé manni úlfur. Maður þarf ekki að skilja vísindi til að trúa, ekki frekar en að lesa Marx til að vera sósíalisti. Trú og sannfæring eru allt, rök og staðreyndir ekkert.

Loftslagsógnin sameinar vinstrimenn á Fróni, þótt svo hátti til að þeir starfi í mörgum flokkum. Krafturinn í orðræðunni var slíkur að nokkrum dögum fyrir kosningar varð Framsókn loftslagsflokkur, a.m.k. í orði.

En nú eru blikur á lofti. Pútín í Rússíá er orðinn helsti ógnvaldur mannkyns, nánast á einni nóttu - nánar tiltekið aðfararnótt 22.02.2022 þegar hann tók fyrstu sneiðina af Úkraínu.

Pútín er þægilegur andskoti hægrimanna. Hann er einfaldlega endurholdgaður Stalín. Vinstrimenn eru aftur í þeim vanda að sumir hafa skráð í erfðaefnið sitt samúð með öllu rússnesku. Í hundrað ár og fimm betur er Rússland móðurland byltingarinnar.

Pútín sem ógnvaldur ónýtir andstöðu Vinstri grænna við Nató. Sósíalistar Gunnars Smára saka gagnrýnendur Pútín um auðvaldsþjónkun. Viðreisn getur ekki trompað Sjálfstæðisflokkinn í Pútínandstöðu. Samfylking og Píratar finna ekki múslíma á flótta undan Pútín og hafa því ekkert til málanna að leggja.

Verst af öllu fyrir vinstrimenn er að á meðan Pútín gerir út skriðdreka og eldflaugar nennir enginn að hlusta á loftslagsfréttir. Innst inni veit almenningur að manngert veður er bábilja. Frá því að jörðin fékk lofthjúp hafa skipst á skin og skúrir með tilheyrandi breytingum á hitastigi og koltvísýringi í andrúmsloftinu.

Aðeins með stöðugum áróðurshernaði var hægt að blekkja nógu marga í senn til að halda loftslagssýningunni gangandi. Frá lokum kalda stríðsins sárvantar illmenni í vestræna söguþráðinn. Osama bin Laden og Hussein í Írak voru ekki einu sinni aukaleikarar, aðeins leikmunir. Pútín, á hinn bóginn, er með alla burði til að standa undir frásögn um baráttu góðs og ills. Hængurinn er sá, fyrir vinstrimenn, að þó nokkrir þeirra eru laumuskotnir í þeim rússneska. Svo er hitt, sem ekki síður er vinstrimönnum sárt, að þeir ganga í bandalag með Bandaríkjunum og Nató í gagnrýni á Pútín. 

Takmörk eru fyrir hvað fólk nennir að óttast margt í einu. Hernaðarmaskína Pútín að störfum í Úkraínu er myndrænni en skógareldar í Ástralíu. Go figure, eins og Kaninn segir, hvor ógnin ýti hinni úr kastljósinu.

Hliðarafurð Úkraínustríðsins er að loftslagsógnin er ekki lengur meginviðfangsefni stjórnmálanna. Gréta á ekki sjens í Pútín.

Tal um endalok Pútíns tálsýn

Ísland eftir Úkraínustríðið

Stríðinu í Úkraínu linnir, vonandi fyrr heldur en seinna. Eftir stríðið verða öryggis- og varnarmál Evrópu ekki eins og þau voru fyrir. Tvær stærstu fréttirnar, fyrir utan innrásina sjálfa, eru að Nató heldur að sér höndum í evrópustríði annars vegar og hins vegar að Bandaríkin þvo hendur sínar af örlögum Úkraínu.

Afstaða Bandaríkjanna felur í sér að Evrópa þarf að finna sínar eigin lausnir í öryggis- og varnarmálum. Bandaríkin eru í reynd með sömu afstöðu og þau höfðu í upphafi bæði fyrri og seinni heimsstyrjaldar. Washington leit svo á evrópskur hrepparígur væri sér óviðkomandi. Ekki fyrr en stórkostlega hallaði á Breta og Frakka létu Bandaríkin undan þrýstingi og tóku afstöðu.

Bretar, Þjóðverjar og Frakkar halda að sér höndum í Úkraínustríðinu. Á meðan svo er verður stríðið staðbundin hjaðningavíg í austri. En fari svo, sem meiri líkur eru á en minni, að Rússar hafi betur og leggi undir sig Úkraínu er Rússland orðið stórhættulegt Vestur-Evrópu. Úkraína er nær tvöfalt stærra land en Þýskland og með 45 milljónir þegna.

Stóru ríkin á meginlandi Vestur-Evrópu, Frakkland og Þýskaland, verða að finna leið til að lifa með rússneska stórveldinu. Bandaríkin, og þar með Nató, verða fremur áhorfendur en gerendur í þeirri þróun.

Bandaríkin verða áfram aðilar að Nató og styðja Vestur-Evrópu gegn vaxandi veldi Rússa. En Washington mun ekki, líkt og í kalda stríðinu, telja sér lífsnauðsyn að hafa aðalvarnarlínu sína í Mið-Evrópu. Rússland mun ekki, eins og Sovétríkin, ógna bandarískum hagsmunum um víða veröld. Í fáum orðum: séð frá Bandaríkjunum verður Rússland evrópskt vandamál.

Ísland er ekki hluti Vestur-Evrópu í skilningi öryggis- og varnamála. Bandaríkin munu taka Ísland, Grænland og Bretland fyrir það sem þessi lönd eru í landfræðilegum skilningi; eyjar á milli Bandaríkjanna og meginlands Evrópu.

Af þessu leiðir að Ísland verður í fremstu varnarlínu Bandaríkjanna gagnvart mögulegri ógn úr austri. Þetta eru ekki ný tíðindi. Þeir sem teljast til raunsæisskólans í akademískri umræðu um bandarísk varnarmál, t.d. John J. Mearsheimer og Stephen M. Walt, hafa talað fyrir aftengingu við langt-í-burtu hagsmuni. Bók Walt, Víti góðra áforma, er útlegging á nýja fagnaðarerindinu í bandarískum varnarmálum.

Íslendingar geta þakkað sínum sæla að Samfylkingu og Viðreisn tókst ekki að þvæla okkur inn í Evrópusambandið. Við getum tekið á málum af yfirvegun og raunsæi. Ef Ísland væri hjálenda ESB væru hagsmunar okkar í gíslingu á meginlandi Evrópu.

Macron býst við því versta eftir símtal frá Pútín

Rússar afhjúpa veikleika ESB

Evrópusambandið er pólitískt stórveldi, stjórnar 500 milljón manna markaði. En ESB er dvergur í hernaði. Rússlandi er aftur hernaðarlega sterkt en þótti ekki vega þungt í alþjóðastjórnmálum til skamms tíma.

Rússland lætur reyna á hernaðarstyrk sinn í Úkraínu. ESB sýnir mátt sinn á samfélagsmiðlum. Hernaður færir landamæri og náttúruauðlindir skipta um hendur. Samfélagsmiðlar búa til hughrif og tilfinningar án fótfestu í hörðum heimi blákaldra staðreynda.

Gangi það fram, sem virðist líklegt, að hernaður Rússa færi þeim forræði yfir Úkraínu, er pólitískt kapítal ESB uppurið. Brusselvaldið óx og dafnaði í heimi án hernaðar. Rússnesku stálin stinn afhjúpuðu valdleysi evrópskra stjórnmála. Þýski kanslarinn kveikti fyrstur á perunni og fyrirskipaði að þýski herinn skyldi sem fyrst ná styrkleika sem hann hefur ekki haft síðan Hitler var og hét.

Nató er þykjustuhernaðarbandalag þegar úfar rísa í Evrópu og Washington er stríðsþreytt. Austursókn ESB á þessari öld studdist við Nató sem ekki þurfti að hleypa af skoti. Innrás Rússa í Úkraínu, sem átti samkvæmt forskrift Brussel að verða bæði ESB-land og Natóríki, sýnir Nató sem skátalið - hæft til að standa heiðursvörð en einskins annars.

Ef Rússland innlimar Úkraínu, sem enn er óvíst, telur sambandslýðveldið sem stýrt er frá Moskvu um 190 milljónir þegna. ESB er áfram 500 milljónir. Munurinn er sá að Rússland er með hernaðarvél sem má sín einhvers, en ESB ekki.

Hvert um sig geta ESB-ríkin vígvæðst. En það tekur stóru ríkin, Frakkland, Þýskaland og Ítaliu, áratugi að nálgast Rússland. Einn ESB-her yrði fyrri til að máta sig við björninn í austri.

Einn ESB-her fæli í sér eitt ríki, Stór-Evrópu. Eins og bæði Napóleon og Hitler dreymdi um. Ekki er það fyrirsjáanleg aturðarás.

Hver er valkosturinn? Jú, að vingast við Rússa. Eitthvað sem ESB hefði betur gert fyrir lifandi löngu. Kynslóðin er komst til valda í ESB eftir kalda stríðið hélt að heimurinn lyti frjálslyndum lögmálum og pólitískt vald væri æðst gæða. Það reyndist tálsýn. 

 

 

Segir nýtt kalt stríð hafið

Orð og efndir Evrópu í Úkraínu

Við munum ekki berjast við Rússa í Úkraínu, segir Boris Johnson forsætisráðherra Breta og bætir við: það er ekki á dagskrá.

Vestur-Evrópskum mannslífum verður ekki fórnað í stríði bræðraþjóðanna, sem báðar rekja ættir til Kænugarðs-Rússa frá víkingatíma. Evrópskur almenningur, og nánast heimsbyggðin öll, krefst aðgerða gegn innrás Rússa. En það eina sem bresk stjórnvöld og ESB-ríki bjóða er refsiaðgerðir, vopnasendingar og flóttamannaaðstoð til Úkraínu.

Stjórnvöld í Vestur-Evrópu segja það ekki upphátt, en þau haga sér eins og Úkraínudeilan sé borgarastyrjöld. Bandaríkin láta eins og um sé að ræða evrópska innansveitarkróníku fremur en að heimsfriðurinn sé í hættu.

Áherslan í fréttaflutningi vestrænna fjölmiðla breytist er stríðsdögum fjölgar. Fyrstu dagana snerust fréttir um hetjudáðir úkraínska hersins, sbr. atvikið á Snákaeyju, sem reyndist falsfrétt. Nú beinist kastljósið að flóttamannastraumi til Vestur-Evrópu.

Salome Zourabichvili forseti Georgíu, sem Rússar réðust inn í 2008, var til viðtals á alþjóðaútgáfu France 24 í gær. Forsetinn fordæmdi framferði Rússa í Úkraínu en varð svarafátt þegar fréttamaður stöðvarinnar spurði eftirfarandi: mun það ekki aðeins auka á eymd úkraínsku þjóðarinnar að vestrænar þjóðir skaffi fleiri vopn?

Úkraína sótti um hraðferð inn í Evrópusambandið um helgina. Umsóknin var sett í skúffu í Brussel. Neyðin kennir ekki nöktu skrifræðinu í ESB að spinna heldur hika, tefja og drepa á dreif. Í áðurnefndu viðtali við Salome Zourabichvili forseta Georgíu sagðist hún líka vilja að landið sitt fengi hraðferð inn í ESB. Það mun hvorki gerast í bráð né lengd. Táknræn dygðaflöggun, hjálpar engum segir þýskur dálkahöfundur.

Úkraína er fórnarlamb atburðarásar sem verður ekki stöðvuð með orðum. Aðeins efndir á yfirlýsingum gætu breytt ástandinu. En efndir fælu í sér stigmögnun stríðsins, meiri hörmungar. Stjórnvöld í Vestur-Evrópu vita hverjum klukkan glymur ef þau breyta orðum þegna sinna í hernaðaraðgerðir. Þeim sjálfum. Evrópa, eins og hún er skipulögð, er vanhæf til að heyja stríð. Nató er stjórnað af Bandaríkjunum sem töpuðu stríðslystinni í Írak, Sýrlandi og Afganistan.

Engin leið er að spá um rás atburða næstu daga. En það eru meiri líkur á þrýstingur aukist á úkraínsk stjórnvöld að leita samninga við Rússa en að alþjóðlegar refsiaðgerðir gegn Rússum aftri þeim frá stríðsmarkmiðum sínum.

Eitt má þó bóka. Um leið og stríðinu í Úkraínu linnir, vonandi sem fyrst, munu þær raddir þagna í Brussel og höfuðborgum meginlandsins sem fjálglega tala um fullveldi og sjálfstæði þjóða. Evrópusambandið stendur fyrir önnur gildi en þjóðmenningu og frjáls fullvalda ríki.

 

Ákveða frekari þvinganir á næstu dögum

Aðalsteinn varpar allri sök á Þóru

Lögreglan er með upplýsingar um að Aðalsteinn Kjartansson blaðamaður hafi verið í samskiptum við aðra blaðamenn um innihald síma Páls skipstjóra Steingrímssonar sem stolið var að undirlagi RÚV.

Símastuldurinn var skipulagður þannig að Páli var byrlað til að hann yrði óvígur í þann tíma sem tæki að stela símanum, afrita og skila tilbaka. Skipstjórinn átti aldrei að komast að því að síma hans hefði verið stolið og hann afritaður. Fjórum dögum fyrir byrlun og símastuld var Aðalsteinn fluttur af RÚV yfir á Stundina. Kaldrifjað.

Þóra Arnórsdóttir á RÚV, sem einnig er sakborningur, vélaði með símann á Efstaleiti. Þegar Aðalsteinn segist aðeins hafa ,,séð þau gögn úr sím­an­um sem hann skrifaði um" varpar hann allri sök á Þóru. 

Samkvæmt Aðalsteini er það Þóra sem er höfundur tölvupósta þar sem ítarlega er greint frá innihaldi síma skipstjórans. Hafi Þóra átt sér einhverja málsvörn snarversnar hún með vitnisburði Aðalsteins.

Dómari úrskurðar að ólögmætt sé af lögreglu að boða Aðalstein til skýrslutöku sem sakborning. Úrskurðinum verður áfrýjað til landsréttar. Eiginkona Loga Einarssonar formanns Samfylkingar verður þar fjarri góðu gamni. Eins og þeir vita sem fylgjast með þjóðmálaumræðu á Fróni er Samfylkingin helsta aðildarfélag RÚV-flokksins.

Haldi lögskýring Arnbjargar Sigurðardóttur gerist það í réttfarsmálum þjóðarinnar að blaðamenn fá friðhelgi til að bera einkalíf fólks á götur og torg. Eina sem þarf til er að kalla sig blaðamann, sem ekki er lögverndað starfsheiti og krefst engrar menntunar, og þá er heimilt að ræna af fólki einkalífi og persónuvernd. Örvænting RÚV-flokksins er slík að fórna verður almennum mannréttindum til að skera úr snörunni blaðamenn sem byrla og stela. 

Óheimilt að veita blaðamanni réttarstöðu grunaðs

Pútín: allt eða ekkert

Í Úkraínudeilunni ætlar Pútín sér allt eða ekkert. ,,Allt" þýðir hér stríðsmarkmið Rússa, sem fela í sér forræði yfir Úkraínu beint eða óbeint. ,,Ekkert" þýðir stríð með kjarnorkuvopnum - steinöld fyrir Evrópu.

Stríð Rússa í Georgíu árið 2008 tók 12 daga. Í framhaldi rússneskur friður, þ.e. forræði Rússa. Úkraína er mun stærra land en Georgía. En á fimmta degi átaka er höfuðborgin umkringd. Án höfuðborgar er stjórnsýslan lömuð. Þótt styrkleikahlutföllin séu Rússum hliðholl, um 1,2 milljón manna her á móti 200 þús. Úkraínumönnum, er ekkert gefið í þessu stríði, fremur en öðrum.

Vesturlönd veita Úkraínu vopn en ekki hermenn. Vopnin auka manntjón en breyta ekki styrk á vígvelli. Til að ná landsvæði og halda þarf mannskap. 

Ef Rússar hafa undirbúið sig fyrir stríðið sæmilega, þeir hafa haft átta ár til þess, munu efnahagslegar refsiaðgerðir og viðskiptaþvinganir ekki hafa teljandi áhrif næstu vikur og mánuði. 

Eina ófyrirséða atriðið sem gæti brotið innrás Rússa á bak aftur er vilji úkraínsku þjóðarinnar að berjast. Enn er ekki hægt að dæma um stríðsvilja almennings. Fréttir berast af fádæma fórnfýsi en líka flótta karlmanna á herskyldualdri í átt að vesturlandamærum Úkraínu. Stjórnin í Kænugarði bannaði karlmönnum á aldrinum 18-60 ára að yfirgefa borgina. Borgin er umkringd. Ef íbúarnir berjast til síðasta blóðdropa er aldrei að vita um úrslit.

Forseti Úkraínu hefur fallist á friðarviðræður. Það er veikleikamerki. Á meðan friðarviðræður standa yfir koma Rússar sér betur fyrir í landinu og stækka hernámssvæði sitt. Friður í skugga rússneskra vopna er uppgjöf.

Pútín telur Úkraínudeiluna snúast um tilvist Rússlands. Zelenskí forseti er tilbúinn að semja um tilvist Úkraínu. Nokkur munur þar á. 

Í sumum stríðum eignast sigurvegarinn heimsveldi, Rússland-Úkraína yrði orkuheimsveldi. Sá sem tapar missir allt, veldi sitt og ríki. Úkraínustríðið er þannig stríð. Þegar til mikils er að vinna - og tapa - hætta menn öllu, jafnvel heimsfriðnum.

Kjarnorkusveitir Rússa í viðbragðsstöðu

X var skólafélagi Rakelar á RÚV

X játaði í lögregluyfirheyrslu að hafa byrlað Páli skipstjóra Steingrímssyni og stolið snjallsíma hans. X afhenti fréttamanni RÚV síma Páls 4. maí á síðasta ári.

X var skólafélagi Rakelar Þorbergsdóttur á Akureyri. Rakel var fréttastjóri RÚV þangað til hún hætti skyndilega í haust án nokkurra skýringa. Í greinargerð lögreglu, sem lögð var fyrir héraðsdómi Norðurlands eystra í vikunni, kemur fram að skömmu fyrir brotthvarf Rakelar voru teknar lögregluskýrslur af fjölmiðlafólki tengdu málinu.

Líklegasta skýringin á uppsögn Rakelar er að hún og Stefán útvarpsstjóri hafi farið yfir málin í haust og komist að þeirri niðurstöðu að Rakel væri ekki sætt sem fréttastjóra. Það þýðir að Stefán útvarpsstjóri veit frá október að lykilmenn RÚV eru flæktir í samsæri um byrlun og gagnastuld vegna frétta sem birtust í Kjarnanum og Stundinni en ekki á RÚV. Útvarpsstjóri hefur ekki látið svo lítið að biðjast afsökunar á aðild þjóðarútvarpsins að sakamálinu.

Ef önnur ríkisstofnun ætti í hlut væru fjölmiðlar á kafi í málinu, RÚV ekki síst, og krefðust svara hvers vegna heil ríkisstofnun hylmir yfir alvarlega glæpi, byrlun og gagnastuld. Ráðherrar yrðu teknir á beinið og spurt yrði um pólitíska ábyrgð. En á fjölmiðlum ríkir að mestu leyti þögn. Það litla sem heyrist eru fréttir í tilkynningastíl. Ísland líkist óþægilega bananalýðveldi þar sem einn flokkur, RÚV-flokkurinn, fer með dagskrárvaldið í opinberri umræðu.

RÚV-flokkurinn starfar fyrst og fremst í þágu menntaelítunnar. Tökum lítið dæmi. RÚV segir á dramatískan hátt frá ógöngum konu í samskiptum við ráðuneyti. Ég er ,,búin að endurheimta líf mitt og hversdagsleikann aftur og er mjög fegin," segir konan í fréttum RÚV. Hverjar voru hremmingar konunnar? Jú, hún fékk ekki stöðu sem hún sótti um. Það er stórmál að menntakona fái ekki opinbert embætti. En RÚV finnst allt í lagi að byrla og stela einkagögnum þegar norðlenskur skipstjóri á í hlut.

Í réttarríki eru glæpir glæpir, burtséð hver fremur þá. Hér á landi eru það ekki glæpir þegar RÚV-flokkurinn byrlar og stelur til að ná í fréttir sem eru flokknum þóknanlegar.

Í greinargerð lögreglu kemur fram að X hafi verið í sambandi við tvo fjölmiðlamenn á RÚV. Þóra Arnórsdóttir, sem enn er ritstjóri Kveiks á RÚV, er með stöðu sakbornings í lögreglurannsókninni. Rakel sömuleiðis, að öllum líkindum, þótt ekki hafi það verið staðfest opinberlega.

X fannst að fjölmiðlamenn hafi misnotað sig og sótti þá heim á Efstaleiti seint í júlí. Í greinargerð lögreglu segir um þá heimsókn að X ,,hafi verið hent út af RÚV af sama starfsmanni og tók við símanum" þá um vorið. X er bersýnilega ekki hluti menntaelítunnar.

Tveir koma til greina sem útkastarar á RÚV, Rakel og Þóra. Þétt að baki þeim stendur Stefán yfirútkastari laga og reglna í landinu. Stefán er fyrrum lögreglustjóri. X var búinn að þjóna tilgangi sinum og mátti ekki sjást á Efstaleiti. Nú varð að fela glæpaslóðina með öllum tiltækum ráðum. 

RÚV-flokkurinn er stór og máttugur. Eins og dæmin sanna getur flokkurinn bæði efnt til útifunda og látið reiðibylgjur rísa á samfélagsmiðlum. Stjórnmálamenn éta úr lófa RÚV, annars komast þeir ekki í fréttirnar.  Hve lengi enn á RÚV-flokkurinn að ráða lögum og lofum í landinu?

 

 

 

Þóra gramsaði í síma Páls skipstjóra - til hvers?

Þóra Arnórsdóttir á RÚV fékk síma Páls skipstjóra Steingrímssonar og afritaði innihaldið. En RÚV birti enga frétt úr síma Páls, það gerðu Kjarninn og Stundin.

Þóra viðurkennir i viðtali á visir.is að eiga aðild að málinu en gefur enga skýringu á hlutverki sínu í byrlun, stuldi og afritun á síma Páls.

Tíðkast það að RÚV sjái um að afla heimilda fyrir fréttum en láta aðra fjölmiðla um að birta fréttirnar? Finnst Stefáni útvarpsstjóra eðlilegt að ráðstafa þannig opinberum fjármunum?

Í þessu tilfelli gengur RÚV raunar skrefi lengra og skaffar Stundinni starfsmann, Aðalstein Kjartansson, sem fluttur var af RÚV á Stundina 4 dögum áður en byrlað var fyrir Pál skipstjóra og símanum stolið af honum. Næsti yfirmaður Aðalsteins var Þóra Arnórsdóttir.

Þóra og Aðalsteinn, ásamt Þórði Snæ á Kjarnanum, létu halda útifund fyrir sig á Austurvelli undir því yfirskini að þau væru að vernda heimildarmenn. Í greinargerð lögreglu, vegna kæru Aðalsteins, segir í fyrsta tölulið: ,,Í þessu máli er engin þörf á að fjalla um heimild fjölmiðlamanna til að vernda heimildarmenn sína. Lögreglan veit hver heimildarmaðurinn er. Heimildarmaðurinn er X."

Hvaða tilgangi þjónaði leiksýningin á Austurvelli? Jú, slá ryki í augu almennings.

X, sem er einstaklingur nákominn Páli skipstjóra, varð fyrir töluverðri ágengni af hálfu fjölmiðlamanna sem grunaðir eru. Eftir að lögreglurannsókn hófst á síðasta ári var Aðalsteinn í sambandi við X að ræða ,,væntanlega skýrslutöku hjá lögreglu." Fjölmiðlamennirnir tóku síma X traustataki til að eyða gögnum sem bendluðu þá við byrlun og stuld á síma skipstjórans sl. vor.

Í greinargerð lögreglu segir ,,Í símasamskiptum þessum kemur fram að fjölmiðlamaður er með í fórum sínum síma í eigu X." Þóra, Aðalsteinn og Þórður Snær hafa náð slíku tangarhaldi á X að þau gátu heimtað að viðkomandi léti af hendi einkasíma sinn. Ekki var nóg að véla um stuld á síma Páls skipstjóra heldur var einkasími heimildarmannsins, X, kúgaður af honum til að fela slóðina. Blaðamennirnir nýttu sér valdamismun og beygðu manneskju í sárum í duftið.

Greinargerð lögreglu er varfærnislega orðuð og snýr aðeins að aðild Aðalsteins, enda var það hann sem kærði að vera kallaður til yfirheyrslu sem grunaður. 

En það má lesa á milli línanna að blaðmennirnir hafi komið fram af yfirgangi og beitt hótunum til að ná sínu fram. Ljótari atburðir eiga eftir að koma á daginn.

Samsærið á Glæpaleiti versnar er málsgögnum fjölgar. Engin furða að yfirstjórn RÚV leggi sig í lima að hindra framgang réttvísinnar. Glæpir eru yfirleitt í fleirtölu, ekki eintölu. 

Þorsteinn Már tjáir sig um greinargerðina