Sólveig Anna og launþegar í ótta

Launþegar á skammtímasamningi búa við minna atvinnuöryggi en þeir með ótímabundinn ráðningarsamning.

Efling hagnaðist um hálfan milljarð króna í fyrra. Hópuppsagnir fyrir skemmstu voru réttlættar með að launakostnað yrði að skera niður. Nýráðnir fá aðeins skammtímasamning, til að halda þeim í ótta um að missa vinnuna með skömmum fyrirvara.

Sólveig Anna formaður kallar sig sósíalista og Efling á að heita verkalýðsfélag.

Ritstjórinn og dagskrárvald RSK-miðla

Þórður Snær ritstjóri Kjarnans er vanur að stjórna umræðunni langt umfram jaðarmiðilinn sem hann er í forsvari fyrir. Hann er í bandalagi við RÚV og Stundina um beitingu dagskrárvalds fjölmiðla. RSK-miðlum hefur orðið nokkuð ágengt.

Í Namibíu-málinu svokallaða þorðu fáir ef nokkrir fjölmiðlar að andæfa þeirri kenningu RSK-miðla að Samherjamenn væru sekir eins og syndin og yrðu saksóttir þar syðra fyrir margvísleg afbrot. RÚV fullyrti í frétt að saksóknari í Namibíu gæfi út ákæru. En svo kom engin ákæra. Þá var Kjarninn látinn tilkynna uppgjöfina svo lítið bæri á. Í huga þorra almennings hér á landi framdi Samherji afbrot í Namibíu. RSK-miðlar mötuðu almenning á falsfréttum, byggðum á vafasömum heimildum, svo vægt sé til orða tekið.

Víkur nú sögunni að sakamálum á Íslandi. Þórður Snær og þrír aðrir blaðamenn eru sakborningar í lögreglurannsókn á byrlun Páls skipstjóra og stuldi á síma hans.

Þórður Snær og RSK-miðlar beittu dagskrárvaldi sínu til að kæfa fréttaflutning af byrlun og gagnastuldi. Tilfallandi bloggari skrifaði nokkrar færslur um málið í haust og vetur. Nú er Þórði Snæ og RSK-miðlum nóg boðið. Það þarf að þagga niður í bloggaranum.

Það verða gerðar ,,ítrustu kröfur," á hendur bloggara segir reiður ritstjóri í Fréttablaðinu. Í viðtali við visir.is finnst Þórði Snæ ótækt að ,,meginstraumsfjölmiðlar" segi aðra frásögn en RSK-miðlar góðkenna.

Þar sem látið er eins og að samsæriskenningar hans [Páls] séu raunveruleiki. Það breytti þeirri skoðun minni. Þar fékk málflutningur hans yfirbragð eðlilegrar þjóðmálaumræðu. Þar vísa ég sérstaklega í Dagmál á mbl.is þann 15. nóvember 2021 þar sem Páll fékk að rekja kenningar sínar óáreittur í fjóra og hálfa mínútu, og viðtals í einum vinsælasta morgunþætti í íslensku útvarpi, Bítinu á Bylgjunni, þann 16. febrúar 2022, þar sem hann rakti kenningu sína í löngu máli. Viðtalið er rúmlega 16 mínútna langt.

Þórður Snær sagði sína útgáfu af aðkomu RSK-miðla að byrlun og gagnastuldi: 

Eng­inn frá þeim fjöl­miðlum [Stundin og Kjarninn] sem komu að umræddri umfjöllun hafa verið kall­aðir til yfir­heyrslu vegna þeirrar kæru, líkt og Páll heldur fram. Eng­inn frétta­maður eða yfir­maður hjá RÚV – sem tók engan þátt í umfjöll­un­inni – hefur heldur verið yfir­heyrður sam­kvæmt upp­lýs­ingum Kjarn­ans.

[...] 

Til að taka af allan vafa: það er eng­inn blaða­maður til rann­sóknar fyrir að hafa reynt að drepa skip­stjóra, né fyrir að stela sím­anum hans. Þetta er hug­ar­burður og áróður...

Lögreglan er annarrar skoðunar eftir ítarlega rannsókn. Að minnsta kosti fjórir blaðamenn RSK-miðla eru með stöðu sakborninga, Þórður Snær þar á meðal. Blaðamennirnir fjórir vilja ekki undir neinum kringumstæðum mæta í skýrslutöku hjá lögreglu og tefja og þæfa málið með lagakrókum. Ef Þórður Snær og félagar eru jafn handvissir um eigið sakleysi og þeir vilja vera láta væru þeir fyrir löngu farnir í skýrslutöku lögreglu að útskýra vammleysi sitt.

Hernaðaráætlun RSK-miðla í máli Páls skipstjóra gekk út á að þegja málið í hel, fullyrða að það væri engin rannsókn. Tilfallandi bloggari sagði það sem ekki mátti segja, að RSK-miðlar skipulögðu atlöguna að skipstjóranum til að komast yfir fréttaefni sem mætti nota í stríðinu gegn Samherja. 

Í húfi er dagskrárvald RSK-miðla annars vegar og hins vegar orðspor blaðamanna. Þegar almenningur áttar sig á að fjölmiðlar stunda byrlun, stuld og atlögu að einkalífi fólks glatast tiltrúin. Þar með dvínar dagskrárvaldið, viðhlæjendum RSK-miðla á vinstri vængnum til sárra vonbrigða. Orðspor viðkomandi blaðamanna er, frómt frá sagt, þegar í tætlum.

Málssókn Þórðar Snæs lýsir örvæntingu. Ritstjórinn er sakborningur í opinberu sakamáli en stefnir bloggara fyrir að segja þau almæltu tíðindi, það sé ,,ærumeiðandi aðdróttun." Í hugarheimi Þórðar Snæs er sannleikurinn aðeins sá sem birtist í RSK-miðlum. Annað er villutrú. 

Stefna Páli fyrir ærumeiðandi aðdróttanir

Blaðamenn hóta bloggara málssókn

Þórður Snær Júlíusson ritstjóri Kjarnans og Arn­ar Þór Ing­ólfs­son blaðamaður sömu útgáfu hóta tilfallandi bloggara málssókn ef hann biðst ekki afsökunar og dregur til baka sem ósönn eftirfarandi ummæli:

Arn­ar Þór Ing­ólfs­son og Þórður Snær Júlí­us­son, blaðamenn á Kjarn­an­um, [...] eiga aðild, beina eða óbeina, að byrlun Páls skipstjóra Steingrímssonar og stuldi á síma hans.

Ummælin féllu í bloggfærslunni Blaðamenn verðlauna glæpi.

Lögfræðingurinn Vilhjálmur H. Vilhjálmsson sendir bréf fyrir hönd þeirra félaga og segir málsskókn næsta skref ef ekki verður orðið við kröfum um afsökun og afturköllun ummæla.

Vandast nú mál bloggara. Miðað við málssóknir af þessum toga er líklegur kostaður 1 til 1,5 m.kr. hvort sem málið vinnst eða tapast. Það eru þrenn eða fern útborguð mánaðarlaun kennara.

Ódýrast væri að biðjast afsökunar og segja ummælin röng. 

En þá væri beðist afsökunar á sannindum og þau sögð ósönn. Illa er komið fyrir manni sem fargar sannindum og segir rétt rangt til að sleppa við málssókn.   

Arnar Þór og Þórður Snær eiga aðild, beina eða óbeina, að málinu sem kennt er við Pál skipstjóra. Almælt tíðindi eru að Arnar Þór og Þórður Snær eru sakborningar í lögreglurannsókn. Það heitir að ,,eiga aðild". Að öðrum kosti væru þeir ekki grunaðir. Þótt þeir væru aðeins vitni ættu þeir aðild. Tvímenningarnir voru ekki afskiptalausir áhorfendur.

Þórður Snær og Arnar Þór skrifuðu alræmda grein byggða á gögnum sem afrituð voru úr síma Páls skipstjóra. Í greininni, sem birtist 21. maí á síðasta ár, viðurkenna félagarnir að ,,lögbrot" var framið, bara ekki af þeim sjálfum. Blaðamennirnir ,,eiga aðild" ef þeir hagnast á lögbrotinu. Það liggur í hlutarins eðli.

Páll skipstjóri kærði til lögreglu 14. maí, viku áður en Kjarninn (og Stundin) birtu gögn úr símanum. Lengi vel neitaði Þórður Snær að lögreglurannsókn stæði yfir á byrlun og stuldi. Í nóvember skrifaði ritstjórinn leiðara með yfirskriftinni Glæpur í höfði Páls Vilhjálmssonar. Þar segir m.a.

Til að taka af allan vafa: það er eng­inn blaða­maður til rann­sóknar fyrir að hafa reynt að drepa skip­stjóra, né fyrir að stela sím­anum hans. Þetta er hug­ar­burður og áróður...

Samt sem áður eru fjórir blaðamenn hið minnsta með stöðu grunaðra í yfirstandandi lögreglurannsókn. Glæpir voru framdir og blaðamenn eru sakborningar. Það er enginn hugarburður heldur grjótharðar staðreyndir.

Í skýrslu lögreglustjórans á Norðurlandi eystra, dagsett 23. febrúar 2022, segir að fjölmiðlar, RÚV, Kjarninn og Stundin, hafi nýtt sér ,,augljós brot", ,,bæði faglega og fjárhagslega." Þetta er að eiga aðild.

Af þessu leiðir getur tilfallandi bloggari ekki beðist afsöknunar og enn síður játað að rangt sé farið með. Gögn frá lögreglu sýna að Arnar Þór og Þórður Snær eiga aðild, beina eða óbeina, að refsiverðu athæfi. Í væntanlegu sakamáli verður ákært á grunni sakamálaannsóknar, verjendur blaðamannanna færa rök fyrir sýknu og dómari úrskurðar. Þeir sem eiga málsaðild eru ákærðu, vitni og tjónþoli - Páll skipstjóri. 

Ef ríkisstyrktur Kjarninn, Arnar Þór og Þórður Snær, stefna bloggara fyrir að birta sannindi er svo komið að þöggun er vopn blaðamanna. Frjáls umræða var einu sinni aðalsmerki blaðamanna. Nú er hún Snorrabúð stekkur.

 

 

 

 

Pólsk innrás í Úkraínu líkleg

Rússar ætla sér að innlima suður- og austurhluta Úkraínu. Nafnið Nýja-Rússland er komið á flot í umræðunni. Á meðan vestrænir fjölmiðlar flytja fréttir af sigrum Úkraínumanna sækja Rússar fram hægt en örugglega  í suðri og austri. Pólverjar eru líklegir til að hugsa sér til hreyfings í vesturhluta Úkraínu.

Tilgátan um að pólskur her færi inn í Galisíu-héraðið, í kringum borgina Lviv, fékk tilfallandi kynningu fyrir viku og þá sem langsótt samsæriskenning. Vika í stríði er eins og vika í pólitík, getur breytt rás viðburða. Pólverjar misstu Galisíu í lok seinna stríðs og eru áhugasamir um endurheimt héraðsins. Tækifærið virðist núna. 

Úkraína er, að áliti þeirra sem til þekkja, á hraðri leið að verða eyðiland, ónýtt ríki. Ástæðan er tvíþætt. Í fyrsta lagi tapar úkraínski herinn fyrir þeim rússneska. Mannfallið er líklega einn á móti fjórum; fyrir hvern einn rússneskan hermann deyja fjórir úkraínskir. Rússar er þrisvar sinnum fjölmennari þjóð en Úkraínumenn. Myndir af föllum hermönnum sýna miðaldra karla sem voru borgarar síðustu jól. Þeir eiga ekki roð við atvinnuhermönnum.

Í öðru lagi er bandarískur og vestrænn stuðningur við stjórnina í Kænugarði skilyrtur við að engir samningar verði gerðir við Rússa. Bandaríski varnarmálaráðherrann sagði það skýrt: Úkraínumenn eru vestrænt fallbyssufóður til að veikja hernaðarmátt Rússa. Selenskí forseti og stjórn hans standa og falla með vestrænni aðstoð. Þess vegna verður ekki samið.

Án samninga heldur Úkraína áfram að glata herliði og landsvæði. Enginn veit markmið Rússa. Kunnugir gefa sér að Rússar hafi áhuga á 30-50 prósent Úkraínu. Líklega stefna þeir á að taka Ódessu í suðvestri en við það yrði stjórnin í Kænugarði landlukt.

Á hinn bóginn. Ef pólskur her færi inn í vesturhluta Úkraínu, undir formerkjum friðargæsluliðs, með vitund Bandaríkjanna og e.t.v. vilyrði stjórnarinnar í Kænugarði, myndi það hafa fælingaráhrif á Rússa. Pólland er Nató-land og þvældist ekki inn í Úkraínu án þegjandi samkomulags við Rússa. Pæling Pútín og félaga gæti verið að ný víglína í vestri gerði þeim auðveldara fyrir á austurvígstöðvunum. Óðara myndu einhverjir úkraínskir þjóðernissinnar vilja berjast við Pólverja - burtséð frá hvað Selenskí forseti segir.

Annað og stærra hangir á spýtunni fyrir Rússa. Pólsk innrás í Úkraínu staðfesti kenninguna um að staðan fyrir 24. febrúar síðastliðinn, þ.e. fyrir innrás Rússa, var ekki sjálfbær. Úkraína var of stórt land til að verða Nató-ríki, séð frá hagsmunum Rússa, og það er of stórt til að verða í heild sinni eign Rússlands, séð frá bandarískum Nató-sjónarhóli.

Pólsk innrás þjónaði hagsmunum Rússa. Þeir gætu jafnvel sleppt að ráðast á Ódessu, sem er suður af Galisíu, og látið Pólverja og stjórnina í Kænugarði bítast um borgina.

Reuters hafði eftir rússneskum leyniþjónustuforingja að pólsk innrás væri í bígerð. Falsfrétt, var sagt á vesturlöndum. Gonzalo Lira, gúrú í augum þeirra sem ekki trúa vestrænum fjölmiðlum, og þeim fer fjölgandi, segir að áætlun um pólskar aðgerðir í Galisíu sé fyrir hendi. Hann fullyrðir að Medvedev, sem var staðgengill Pútín um hríð, hafi gefið Pólverjum grænt ljós.

Bandaríkin og Nató myndu tapa pólitískt á pólskum aðgerðum í Úkraínu en styrkjast hernaðarlega. Af þeirri ástæðu getur orðið bið á að áætluninni verði hrint í framkvæmd. En eftir því sem Úkraína minnkar í austri verður brýnna fyrir Nató-ríkin að styrkja sig í Vestur-Úkraínu. Það verður ekki gert nema með pólskri aðstoð.

Að tjaldabaki er plottað um framtíð Úkraínu. Á vígvellinum deyja menn í hrönnum. Sorglegt er að hugsa til þess að með samningum hefði mátt koma í veg fyrir ósköpin. Úkraína hefði getað orðið hlutlaust land á milli Nató-blokkarinnar og Rússlands. 

 

300 yfirgefa verksmiðju í Maríupol

Þögn á alþingi um Þóru og RÚV

Þóra Arnórsdóttir yfirmaður á RÚV er með stöðu sakbornings í rannsókn lögreglu á byrlun Páls skipstjóra og stuldi á síma hans. Hún var boðuð til yfirheyrslu 14. febrúar, fyrir nær 3 mánuðum. Hún fer alla lagakróka að komast hjá heimsókn til lögreglu að gefa skýrslu. Síðasta útspilið felur í sér að ríkisstofnunin RÚV krefst dóms um að önnur ríkisstofnun, lögreglan á Akureyri, sé vanhæf. Þetta eru nýmæli og tíðindi til að ræða og greina. En það ríkir dauðaþögn á alþingi.

Byrlun Páls og stuldur á síma hans var forsendan fyrir umfjöllun um ,,skæruliðadeild" Samherja fyrir ári síðan. Þá var málið tekið upp á alþingi og fóru sumir þingmenn hamförum.

Svokölluð skæruliðadeild Samherja var aldrei sökuð um nokkurn glæp og engin lögreglurannsókn stendur yfir á athöfunum meintra liðsmanna hennar. En samt var hún á dagskrá alþingis, tóku þingmenn stórt upp í sig og ráðherrar fordæmdu. 

Þrír blaðamenn hið minnsta, auk Þóru, eru grunaðir um saknæmt athæfi. Á meðal málsgagna, sem hafa verið gerð opinber, er skýrsla lögreglunnar fyrir héraðsdómi 28. febrúar. Þar segir m.a.

Hafa ber í huga að í síma einstaklinga í dag er allt líf þeirra skráð. Þar er að finna mikið af upplýsingum um einkalíf þeirra, einkasamtöl við fjölskyldu, vini og kunningja og jafnvel lækna, sálfræðinga, lögfræðinga ofl. Þar er að finna ljósmyndir og myndskeið, jafnvel sjúkraupplýsingar og aðrar persónuupplýsingar.

Þóra fékk allar upplýsingarnar sem voru í síma Páls skipstjóra. Segir í lögregluskýrslunni: ,,þeir sem afrituðu símann hafa þurft að skoða allt sem í símanum var...". Hún hafði allt einkalíf Páls í hendi þér. Skýrsla lögreglunnar ber með sér að Þóra deildi á aðra fjölmiðla einkamálum Páls. En hún birti sjálf ekki stafkrók, ekki eina einustu frétt. Þóra getur ekki borið við að hún hafi verið að afla frétta. Eitthvað annað og verra bjó að baki en að afla frétta og upplýsa almenning. 

RÚV er á fjárlögum sem alþingi lögfestir. RÚV er opinber stofnun. Hvers vegna spyr enginn þingmaður hvernig því víkur við að yfirmenn RÚV eru grunaðir í lögreglurannsókn á alvarlegum glæp? Varla telst það sjálfsagt mál í siðuðu samfélagi.

Hvers vegna er ráðherra ekki spurður um háttsemi RÚV, að stunda glæpi og flytja afraksturinn í aðra fjölmiðla, Stundina og Kjarnann, til birtingar? Ráðherra ber ábyrgð á RÚV gagnvart þingheimi.

Hvers vegna er Stefán útvarpsstjóri ekki kallaður á fund þingnefndar og spurður hvað hann hafi gert til að upplýsa málsaðild starfmanna stofnunarinnar? Hvers vegna létu Rakel Þorbergsdóttir, Einar Þorsteinsson og Helgi Seljan skyndilega af störfum í haust og vetur? Greiðir RÚV lögfræðikostnað Þóru?

Stefán er fyrrum lögreglustjóri. Finnst honum eðlilegt að starfandi yfirmaður á RÚV krefjist dóms um vanhæfi lögreglunnar á Akureyri að rannsaka sakamál? Ein ríkisstofnun stundar málarekstur gegn annarri ríkisstofnun og hvorki heyrist hósti né stuna frá alþingi. 

Er það svo að gjörvallur þingheimur er undir járnhæl RÚV, þorir hvorki að æmta né skræmta, þegar Efstaleiti líkist meira skipulögðum glæpasamtökum en þjóðarfjölmiðli? 

Þingmenn sperrtu sig og reigðu þegar Páll skipstjóri nýtti sér tjáningarfrelsið en þegar hann verður fyrir byrlun og gagnastuldi er enginn þingmaður sem spyr hverju sæti. Hversdags-Páll er tekinn á beinið fyrir að tjá sig en Þóra sakborningur fær friðhelgi í umræðunni.

Óttast þingmenn að fara á bannlista RÚV ef þeir vekja máls á að ekki sé allt með felldu á Efstaleiti? 

Trump, páfinn, Úkraína og heimsþorpið

Það er bein lína milli samsæriskenninga frjálslyndra og vinstrimanna að Pútín Rússlandsforseti hafi tryggt Trump sigur 2016 og stríðsvilja þeirra í Úkraínu.

Á þessa leið er greining fréttamannsins Tucker Carlson sem er með hvað mest áhorf fréttatengdra þátta í Bandaríkjunum. Hægt er að vera sammála eða ósammála þeim bandaríska, en kenningin er komin á flot.

Annað í bakgrunni greiningarinnar segir stærri sögu. Carlson sýnir myndbönd af heimsóknum bandarískra áhrifamanna til Selenskí forseta í Kænugarði. Stjórnmálamenn koma reyndar í flugvélaförmum til Kænugarðs að fá augnablik í sviðsljósinu, - svo það er ekki fréttnæmt.

Aftur er orðræða bandarísku stjórnmálamannanna áhugaverð. Þeir segja Úkraínu heyja stríð fyrir ,,okkur" og eiga við Bandaríkin/vesturlönd. ,,Við" erum heimsþorpið í stríði hið illa, sem Pútín er holdgervi fyrir.

Heimsþorpið er sú hugmynd að öll séum við af sama kyni. Gens una sumus, eins og það heitir í skáheiminum. Heimsþorpið er óopinbert slagorð alþjóðahyggjunnar.

Saga þorpsins hefst eftir síðustu ísöld þegar maðurinn lagði af veiðimennsku og hóf fasta búsetu. Sögur af þorpum, t.d. í Evrópu á miðöldum eða nýöld, geyma frásagnir um gyðingafjölskylduna í útjaðri þorpsins sem þurfti að grýta af því hún mengaði vatnsbólið. Einnig af gömlum konum, einstæðingum, sem varð að brenna fyrir galdra. Þorpið fóstrar með sér goðsagnir og trú á hindurvitni. Innan þorpsins takast á ólík öfl. Frægasta þorpið í fornöld, Róm, átti sína patríarka en líka plebba. Það er minnihluti, stundum í fleirtölu, og það er meirihluti, jafnan í eintölu.

Heimsþorp meirihlutans fær þörf fyrir illmenni, raunveruleg eða skálduð. Forsenda fyrir samheldni meirihluta heimsþorpsins er að eiga óvin og gera hann ómennskan. 

Góðu heilli eru til einstaklingar í áhrifastöðum sem skipta ekki heiminum í rétt og rangt. Raunsæir vita að guð og djöflar eiga bústað í hverjum manni. Í hverju þorpi er bæði gott og illt.

Frans páfi í Róm fordæmir stríðið í Úkraínu. En hann spyr einnig: hvað var Nató að gelta við dyrastaf Rússa? Páfinn er til í að heimsækja Kænugarð. En fyrst vill hans heilagleiki sækja Pútín heim í Kreml.

Raunsær maður, Frans páfi. Enginn þorpari.

Blaðamenn hótuðu Páli skipstjóra og vinkonu hans

Í síma Páls skipstjóra Steingrímssonar var myndband af honum og konu sem hann átti vingott við eftir skilnað. Síma Páls var stolið fyrir ári að undirlagi RÚV, Stundarinnar og Kjarnans, RSK-miðlum. Blaðamenn afrituðu öll gögn úr símanum. Skipstjórinn var meðvitundarlaus vegna byrlunar þegar símanum var stolið.

Páll kærði stuldinn 14. maí sl. ár. Eftir að lögreglurannsókn hófst gripu blaðamenn RSK-miðla til þess ráðs að hóta dreifingu á myndskeiði er sýndu atlot hans og ónafngreindrar konu.

Samkvæmt gögnum sem þegar hafa birst, vegna málarekstrar blaðamanna gegn lögreglu, verða blaðamennirnir ákærðir fyrir brot á friðhelgi einkalífs og að hóta birtingu á efni af kynferðislegum toga. Tilgangur hótunar blaðamannanna var að kúga Pál skipstjóra að falla frá kæru á símastuldi.

Að minnsta kosti fjórir blaðamenn RSK-miðla eru með stöðu grunaðra í lögreglurannsókn en líklega eru þeir fleiri. Þeir neita að mæta til yfirheyrslu. Það sem meira er: þeir þegja þunnu hljóði í fjölmiðlum og á samfélagsmiðum. Það er af sem áður var.

Gögn sem birt voru fyrir héraðsdómi 23. febrúar sýna að lögreglan er með tölvupósta og símtöl blaðamanna RSK-miðla að leggja á ráðin um hvernig og hvenær yrði látið til skarar skríða gegn Páli og vinkonu hans. Blaðamenn og fjölmiðlar sem skipuleggja allsherjarárás á einkalíf fólks til að komast sjálfir undan réttvísinni er nýlunda, ekki aðeins á Íslandi heldur í sögu vestrænnar blaðamennsku.

Um áramótin birtist frétt í Stundinni, sem unnin var upp úr gögnum Páls. Tilgangur fréttarinnar var að vekja athygli skipstjórans á því að RSK-miðlar sætu á upplýsingum sem þeir myndu nota sæi skipstjórinn sig ekki um hönd og afturkallaði kæruna frá 14. maí.

En með atferli sínu grófu blaðamennirnir eigin gröf. Lögreglan var komin á sporið og fylgdist með aðgerðum þeirra að kúga Pál til að falla frá kærunni.

Blaðamennirnir, fjórir eða sex, og fjölmiðlar þeirra kaupa lögfræðiþjónustu í gríð og erg til að komast hjá skýrslutöku lögreglu. Þeir vita sem er að eftir skýrslutökuna verður þeim birt opinber ákæra og málið fer fyrir dómstóla. Í þeim málarekstri koma fram efnisatriði sem RÚV, Stundin og Kjarninn vilja ekki að vitnist. Blaðamenn og fjölmiðlar lifa á orðsporinu. Ef trúverðugleikinn fer í ruslflokk er úti um afkomuna.

Almenningur stendur í þeirri trú að blaðamennska og glæpaiðja sé ekki sama starfsgreinin. Dómsmálið yfir blaðamönnum RÚV, Stundarinnar og Kjarnans mun veita innsýn í óþekkta starfshætti fjölmiðla. Ekki verður það falleg sjón.

Boðinn friður gegn því að draga í land

Kata Jakobs í bandarísk stjórnmál

Forsætisráðherra Íslands skellir sér í bandarísk stjórnmál með twitter-færslu á ensku. Tilefnið er væntanlegur úrskurður hæstaréttar í Washington um fóstureyðingar. Málið er enn í drögum, engin niðurstaða komin. En Katrín er komin á kaf í umræðuna. Í Bandaríkjunum.

Séð frá Íslandi er málefnið bandarískt innanríkismál. Engar líkur eru að réttur kvenna til fóstureyðinga í Bandaríkjunum skipti máli hérlendis. Ekki frekar en að bandarísk afstaða til kristni skipti máli á Fróni. Pólitískar hefðir eru ólíkar. Við sækjum fremur fyrirmyndir til Norðurlanda og Bretlandseyja en vestur um haf.

Ef bandarískur stjórnmálamaður skipti sér af íslenskum sérmálum þætti okkur það óviðeigandi og myndum biðjast undan slettirekunni.

Hvað rekur forsætisráðherra að taka afstöðu til bandarískra innanríkismála? Eru íslensk stjórnmál orðin svo ómerkileg að óþarfi sé að eyða orðum að þeim?

Ef rök Katrínar eru þau að henni renni til rifja möguleg skerðing á réttindum kvenna þar vestra hlýtur sú spurning að vakna hvers konur í múslímaríkjum eigi að gjalda. Mannréttindi múslímskra kvenna eru hartnær engin í samanburði við stöðu kynsystra þeirra á vesturlöndum.

Ekki fer vel á því að forsætisráðherra Íslands hagi sér eins og bandarískur aðgerðasinni. Nema að Katrín sé á frumlegan hátt að tilkynna brotthvarf úr íslenskum stjórnmálum, - og með augastað á frama innan þeirra bandarísku.

Eitt ár frá byrlun Páls skipstjóra

Að kveldi 3. maí fyrir sléttu ári drakk Páll skipstjóri Steingrímsson örlagaríkan bjór á heimili sínu á Akureyri. Bjórinn var beiskari en skipstjórinn átti að venjast. Beiskjan var það síðasta sem hann mundi þennan maídag í fyrra.

Þegar Páll rankaði við sér nokkrum dögum síðar hafði hann legið á milli heims og helju. Börnum hans var sagt að ekki væri víst að hann kæmist lifandi úr öndunarvél.

Á meðan skipstjórinn var meðvitundarlaus var síma hans stolið. Samkvæmt fyrirfram skipulögðum aðgerðum var síminn afhentur í höfuðstöðvar RÚV á Efstaleiti. Þar var innihaldið afritað. Eftir það var símanum komið fyrir í pússi Páls. 

Þegar Páll komst til meðvitundar vaknaði með honum grunur að ekki væri allt með felldu við símann. Við skoðun virtist hafa verið hringt úr símanum þá daga sem Páll var óvígur á sjúkrabeði. Páll veit sitthvað um tæknimál. Hann slökkti á símanum til að upplýsingar úr ferilsskrá tækisins eyddust ekki. Þann 14. maí fór Páll með símann til lögreglunnar og kærði. Síminn varð eftir hjá lögreglunni en skipstjórinn fékk sér annað símtæki.

Sex dögum síðar fékk Páll óvænt tvö símtöl með tíu mínútna millibili. Símtölin voru frá Þórði Snæ ritstjóra Kjarnans annars vegar og hins vegar frá Aðalsteini Kjartanssyni á Stundinni. Félagarnir voru með efni úr síma Páls til birtingar daginn eftir. Formsins vegna hringdu þeir í skipstjórann - til að geta sagt lesendum að fréttaefnið hefði verið borið undir fórnarlambið.

Fréttirnar í Kjarnanum og Stundinni eru keimlíkar enda settar saman eftir forskrift frá Efstaleiti. ,,Skæruliðadeild" er fyrirsögn beggja fjölmiðla. Ritstýring á fréttastofu RÚV miðaði við hávaða en ekki upplýsingagildi. Nú skyldi hlaða í bálköst á samfélagsmiðlum. Kjarninn og Stundin birtu það sem RÚV aflaði með byrlun og þjófnaði.

Samræmda atlagan að Páli skipstjóra þjónaði þeim tilgangi að koma höggi á Samherja. Reis reiðibylgja í samfélaginu, eins og til var stofnað. Samherji gaf út yfirlýsingu níu dögum eftir aðgerðir RÚV, Stundarinnar og Kjarnans (RSK-miðla) og baðst afsökunar á vörnum fyrirtækisins vegna umfjöllunar RSK-miðla um Namibíumálið svokallaða. 

Páll skipstjóri baðst aldrei afsökunar. Enda hafði hann ekkert til að fyrirverða sig fyrir. Eina sem hann gerði var að gagnrýna blaðamenn fyrir fréttir er byggðu meira á óskhyggju en staðreyndum. Það má í lýðfrjálsu landi.

Byrlun og símastuldur er upphafið að lögreglurannsókn þar sem fjórir blaðamann að minnsta kosti eru sakborningar. Þeir eru á flótta undan réttvísinni, beita öllum brögðum til að mæta ekki í skýrslutöku hjá lögreglu. Það er efni í annað tilfallandi blogg.

Álitamál dagsins er aftur þetta: drekkur skipstjórinn enn bjór?

Blaðamenn sem hóta málssókn

Blaðamenn, bæði á Fróni og erlendis, verða stundum fyrir hótunum um málssókn eða fá á sig stefnu vegna vinnu sinnar. Í frétt mbl.is er fyrirbærið útskýrt:

Svo­kallaðar Slapp-mál­sókn­ir (e. Stra­tegic Lawsuits Against Pu­blic Participati­on), sem eru skipu­lagðar mál­sókn­ir gegn þátt­töku al­menn­ings, eru oft styrkt­ar af auðugum ein­stak­ling­um eða stór­fyr­ir­tækj­um til að þagga niður gagn­rýn­isradd­ir í sam­fé­lag­inu.

Blaðamenn ættu að fagna ef skorður eru reistar við ritskoðunartilburðum með slapp-málssóknum.

En sumir blaðamenn eru þannig innréttaðir að þeim finnst við hæfi að hóta málssókn þegar aðrir, t.d. tilfallandi bloggarar, segja frásögn sem blaðamenn vilja ekki að almenningur heyri.

Blaðamenn með þöggunartilburði hafa gefist upp á umræðunni og leita til dómstóla að rétta hlut sinn. Töpuð umræða breytist ekki í sigur með dómsmáli til þöggunar.