Þórður Snær og glæpur Páls skipstjóra

Síminn hringir hjá Páli skipstjóra Steingrímssyni 20. maí í fyrra kl. 14:56. Á línunni er Þórður Snær Júlíusson, ritstjóri Kjarnans. Daginn eftir ætlar Þórður Snær að birta frétt upp úr stolnum síma skipstjórans. Samtalið er eftirfarandi:

Þórður Snær: Páll?

Páll: Það er hann.

Þórður Snær: Heill og sæll ég heiti Þórður Snær og er ritstjóri Kjarnans. Hvernig sæki ég að þér?

Páll: Bara ágætlega.

Þórður Snær: Þú kannast alveg við mig?

Páll: Jú, jú.

Þórður Snær: Ég ætlaði að segja að við... að okkur hafa borist talsvert magn gagna sem sýna fram á að greinarnar sem þú hefur verið að skrifa undanfarin ár séu unnar í samvinnu við launaða starfsmenn og ráðgjafa innan Samherja.

Páll: Okei.

Þórður Snær: Og vildi einfaldlega gefa þér tækifæri til að bregðast við þessu.

Páll: Þú hefur sem sagt þessi gögn undir höndum?

Þórður Snær: Já.

Páll: Glæsilegt að þú sért búinn að viðurkenna það.

Þórður Snær: Já.

Páll: Ég mun þá afhenda lögreglunni þessar upplýsingar. Þetta samtal er tekið upp. Þú verður spurður út í þetta af lögreglu.

Þórður ítrekar spurninguna um hvort skipstjórinn vilji bregðast við en Páll kveðst ekkert hafa að segja. Samtalinu er slitið. Það mælist rúmlega mínúta að lengd.

Sex dögum fyrir símtalið hafði Páll kært til lögreglu byrlun og símastuld. Skipstjórinn vissi ekki hverjir stæðu að baki atlögunni að sér fyrr en hann fékk símtalið. Verðlaunablaðamaðurinn afhjúpaði sjálfan sig.

Spurningin sem Þórður Snær leggur fyrir Pál, hvort hann hafi fengið aðstoð við að skrifa greinar, er efst í huga ritstjórans. Annars væri það ekki fyrsta og eina spurningin.

Höfuðsynd Páls skipstjóra var að fá aðstoð við að skrifa greinar í fjölmiðla. Fæstir myndu kenna athæfið við stórglæpi. Í meðförum Þórðar Snæs og félaga á Stundinni og RÚV, RSK-miðla, verður þessi fjöður að fimm hænum: skæruliðadeild Samherja. Af símtalinu að dæma væri nær að tala um ritvinnsludeild Samherja.

Til að gögnin kæmust í hendur Þórðar Snæs þurfti að byrla Páli skipstjóra, stela síma hans og afrita. Það eru alvarlegir glæpir, banatilræði, þjófnaður og brot á friðhelgi. Nokkuð langt seilst til að upplýsa hvernig skipstjóri ber sig að við greinarskrif.

Þórður Snær er sakborningur í lögreglurannsókn. Ekki Páll skipstjóri, sem varð fyrir árás á líf, heilsu og einkahagi til að fjölmiðlar mættu upplýsa hvernig stæði á ritstörfum hans.

Í huga ritstjórans er Páll aftur sekari en syndin. Þórður Snær á hinn bóginn maður mannréttinda og sannleikans ,,sem valdið vill kæla." 

Blaðamenn standa að baki líkamsárás og þjófnaði og verðlauna sjálfa sig fyrir verknaðinn. En kalla það ,,kælingu" er lögregla rannsakar glæpinn.

Kómedía mannlífsins gerist ekki svartari.

 

Skítugar sprengjur í hreinu stríði?

Ef kjarnorkusprengja, skítug eða ekki, verður sprengd í Úkraínu færist heimurinn nær ragnarökum. Eftir Híroshíma og Nagasaki í lok seinna stríðs er kjarnavopnum ekki beitt í stríðsátökum. Ein sprengja réttlætir aðra sem aftur kallar á þá þriðju. 

Eyðingarmáttur kjarnorku er slíkur að siðmenningunni stendur ógn af. Notkun þessara vopna fæli í sér meiri manngerðar hamfarir en nokkur sögulega dæmi eru um og gæti bókstaflega gert heiminn óbyggilegan.

Vísun í geislavirk vopn sem ,,skítugar sprengjur" gefur til kynna að stríðið á gresjum Garðaríkis sé hingað til í einhverjum skilningi ,,hreint". Því fer víðsfjarri. Fallnir og særðir eru líklega á skrifandi stundum milli 300 og 400 þúsund, mest ungir karlmenn. Akrar og innviðir ónýtast og milljónir flýja.

Sporin hræða. Stórstríðið sem hleypti öllu í bál og brand á öðrum áratug síðustu aldar hófst með ,,skítugu" morði á ríkiserfingja Austurríkis-Ungverjalands miðsumars 1914. Enginn ráðamaður stórríkjanna ætlaði að efna til fjögurra ára stríðs sem kostaði milljónir mannslífa og bjó í haginn fyrir grimmilega öfgahugmyndafræði er stefndi lóðbeint til seinna stríðs. Samt varð það niðurstaðan.

Sé haft í huga um hvað barist er þar eystra, öryggishagsmuni Rússlands annars vegar og hins vegar fullveldisrétt Úkraínu, er þyngra en tárum taki að siðmenningin sé ekki lengra komin en svo að blóðfórnir á iðnaðarskala þurfi til vegna ágreinings sem má leysa með samningum.

Orðræða um beitingu kjarnavopna í Úkraínu vekur vonandi nægan hroll með siðmenntuðum að friðarúrræði komist á dagskrá. Ellegar má örvænta um þetta skrítna fyrirbæri, mannkyn.

„Skítug sprengja“ ekki á dagskrá

Frjálslyndar öfgar

Giorgia Meloni er fyrsti kvenkyns forsætisráðherra Ítalíu. Hún mætti á litlum Fíat í embættistökuna. Meloni er umhugað um ítalskan iðnað, hún er kosin til að vinna í þágu ítölsku þjóðarinnar.

Nýr forsætisráðherra Ítalíu talar fyrir kristni, fjölskyldusamheldni og samfélagsgildum. Meloni gagnrýnir neysluhyggju og alþjóðlega forræðishyggju sem rænir þjóðir sjálfsvitund. 

Sú ítalska er sögð öfgamaður. Þeir sem helst gagnrýna hana fyrir öfga kenna sig við frjálslyndi og fjölbreytni.

Frjálslyndið og fjölbreytnin krefst skilyrðislausrar hlýðni við alþjóðavæðingu sem þolir hvorki kristni né fjölskylduna og hatast við samfélagsgildi. Þeir frjálslyndu og fjölbreyttu átta sig ekki á að án kjölfestu trúar, fjölskyldu og sameiginlegra gilda er úti um samfélagsfriðinn.

Í ófriði, eðli málsins samkvæmt, er fátt um fína drætti hvað áhrærir frjálslyndi og fjölbreytni. Ófriður býr til hatrammar fylkingar, ekki umburðarlyndi og skilning.

Vestrænt frjálslyndi á upptök sín í andófi gegn gerræði og forréttindum þeirra fáu á kostnað alþýðu manna. Nú um stundir er það einmitt gerræði, t.d. skoðanakúgun og útilokun, sem einkennir meint frjálslyndi. Forréttindastétt frjálslyndra skipa æðstuprestar nýsannleika sem trúa að kynin séu þrjú, fimm eða seytján og að loftslagið sé manngert.

Í nafni nýsannleikans skal almenningur fylkja liði frá raunheimi inn í alþjóðavæddan bábiljuheim þar sem ímyndanir eru teknar fram yfir skynveruleikann.

Meloni sagði nei, takk, sama og þegið. Fyrir það er hún stimplaður öfgamaður.

Meloni formlega tekin við embætti

Að klúðra flokki, - og ríki

Íhaldsflokkurinn breski fær brátt sinn fimmta leiðtoga á 12 ára samfelldum valdatíma. Cameron, May, Johonson, Truss reyndu öll hönd sína á stjórnveli. Nú skal fimmti stýrimaður fundinn. 

Cameron og May má afsaka með Brexit ársins 2016. Sá fyrrnefndi boðaði þjóðaratkvæði um aðild að Evrópusambandinu og tapaði. May gat ekki framfylgt Brexit og varð að víkja.

Johnson féll að nafninu til fyrir yfirsjónum í einkalífi, hélt partí í útgöngubanni kófsins, en meira bjó undir. Hann gerði transmenningu að sinni. Stjórnmálamaður sem ber ekki skynbragð á einfaldar líffræðilegar staðreyndir, að kynin eru tvö, er vís með að klúðra öðrum málefnum. Það gerði Johnson svo sannarlega; tók upp Grétufræði í loftslagsmálum. Trans- og Grétufræði eru manngerður hliðarveruleiki án tengsla við raunheim.

Þriðja stórklúður Johnson er Úkraínustríðið. Þegar Selenskí og Pútín voru komnir með drög að friðarsamningi í mars gerði Johnson sér ferð til Kænugarðs og lagði að Selenskí að halda stríðinu áfram. Sex mánuðir af dauða, tortímingu og efnahagshörmungum sýna að margfalt betra hefði verið að semja í mars.

(Innan sviga má velta fyrir sér hvort nokkur mannlegur máttur gat stöðvað uppgjörið í Garðaríki eftir innrás Rússa í febrúar. Annar hvor aðilinn verði að tapa, og tapa stórt, þegar sögulegir meginflekar vesturs og austurs rekast á. Burtséð frá sögulegri nauðhyggju hafa einstaklingar val. Johnson valdi að tala fyrir stríði en ekki friði.)

Truss tók við gjaldþrota búi. ,,Ég er kona og veit hvað kona er," sagði hún til að vinda ofan af transrugli forverans. Aftur hélt hún í Grétufræðin og var ástkona stríðsguðsins á gresjum Garðaríkis.

Truss veðjaði á að hagspeki síðasta stóra leiðtoga íhaldsmanna í Bretlandi, Margrétar Thatcher, yrði stríðshagkerfinu til bjargar. Truss tapaði veðmálinu og var knúin til afsagnar.

Íhaldsflokkurinn breski tapaði áttum í meginmálum. Þannig klúðrast bæði flokkur og ríki. Fimmti formaður flokksins á tólf árum fær það hlutverk að tapa næstu þingkosningum.

 

 

 

Boris Johnson og Rishi Sunak funduðu

Kerson og Stalíngrad: uppgjöf eða gildra?

Syðsta héraðið í Úkraínu, sem Rússar hafa á valdi sínu, er Kerson. Aðdrættir Rússa fara yfir ána Dnípró. Brýr og ferjur eru undir stöðugum eldflauga- og stórskotaliðsárásum úkraínskra hersins. Það er ástæða brottflutnings borgara frá héraðinu og samnefndri borg.

Án birgðaflutninga yfir Dnípró fellur Kerson. Það yrði stóráfall fyrir Rússa að missa eitt af fjórum nýinnlimuðum héruðum til óvinarins. 

Úkraínumenn hafa dregið saman mikið herlið, 30 til 60 þúsund manns, til að hertaka Kerson. Á móti hafa Rússar flutt nýjar herdeildir í héraðið, samtímis sem óbreyttir borgarar eru ferjaðir austur, yfir til Rússlands.

Tvennt er í stöðunni. Í fyrsta lagi að Rússar undirbúi uppgjöf í Kerson. Nýtt herlið sé til að tefja framrás Úkraínuhers og leysa af hólmi bardagaþreytta. Sé það áætlunin má búast við skipulögðu undanhaldi næstu vikur.

Í öðru lagi gæti áætlun Rússa verið að nota Kerson sem tálbeitu fyrir meginher Úkraínu og sigra hann á vígvellinum.

Á þessu stigi stríðsins eru Úkraínumenn og Rússar með ólík markmið. Úkraínumenn leggja allt kapp á að vinna tilbaka sem mest land sem tapast hefur. Landvinningar herða liðsandann og eru forsenda fyrir áframhaldandi stuðningi frá vesturlöndum. Forgangur Rússa er aftur að tortíma úkraínska hernum og þvinga stjórnina í Kænugerði að samningaborðinu.

Liðstyrkur andstæðinganna er ókunnur. Í sumar var talið að Úkraínuher hefði milli 300 til 500 þús. menn undir vopnum. Rússneska innrásarliðið var talið um 200 þús. Eftir herkvaðningu Rússa í september bætast við að minnsta kosti 300 þús. hermenn, mögulega fleiri.

Úkraína er örlátari á blóð en Rússland. Tölur um fallna í liði Úkraínu liggja á bilinu 60 til 100 þús. Fallnir Rússar eru sennilega helmingi færri. Til að námunda fjölda særðra má margfalda tölu fallinna með þrem.

Innviðir Úkraínu eru undir stöðugum flugvéla-, dróna- og eldflaugaárásum. Innviðir Rússlands er að stærstum hluta utan vígvallar, mínus Kerch-brúin til Krím. Eyðilegging innviða torveldar hernaðaraðgerðir og veldur ómældum efnahagslegum skaða. Að ekki sé talað um þjáningar óbreyttra borgara.

Með yfirtölu á vígvellinum og óskerta innviði stefnir ótvírætt í rússneskan sigur. Stríð, á hinn bóginn, segja bæði sagan og sérfræðingar, eru óútreiknanleg. Stríðið í gamla Garðaríki er aðeins öðrum þræði slavnesk innansveitarkróníka. Hinum þræðinum er ófriðurinn um heimsfrásögn.

Stjórnin er Kænugarði stendur fyrir vestræna heimsfrásögn. Lykilorðin eru Bandaríkin, ESB og Nató. Austan megin víglínu talar Pútín fyrir margpóla heimi.

Í seinna stríði varð borgin Stalíngrad táknmynd tveggja heimsfrásagna. Stalíngrad, nú Volgograd, stendur á vesturbakka Volgu. Kerson borg liggur á vesturbakka Dnípró. Baráttan um Kerson mun ekki standa í fáeina daga heldur vikur og mánuði. Þegar kurlin í Kerson eru öll komin til grafar verður aðeins önnur heimsfrásögnin ofan jarðar. 

Eitt einkenni stríða er að þau byrja í pólitík. Endastöðin er einnig í stjórnmálum. Þeir sem kunna best hverju sinni að lesa tímanna tákn eru líklegastir til afreka. Biden, Johnson/Truss og Stoltenberg fara fyrir vestrænu frásögninni en Pútín margpóla heimi.

Margur er knár þótt hann sé smár.

 

Saka Úkraínumenn um að hafa orðið 4 að bana

Þórður Snær skrifar Samherjafrétt

Samherji er ekki lengur á lista yfir frammúrskarandi fyrirtæki, skrifar Þórður Snær Júlíusson ritstjóri glaðhlakkalega í Kjarnann.

Fjölmiðlar, einkum þeir kenndir við RSK (RÚV, Stundin og Kjarninn) rýrðu skipulega orðspor norðlensku útgerðarinnar til að hún yrði ekki tæk á lista dygðugra fyrirtækja.

Ritstjórinn skrifar:

Vera Sam­herja á lista yfir fram­úr­skar­andi fyr­ir­tæki vakti athygli, og var til umfjöll­unar í fjöl­miðl­um, enda fyr­ir­tækið til rann­sóknar hjá yfir­völdum hér­lendis og í Namibíu vegna meintra mútu­mála, pen­inga­þvættis og skatta­snið­göngu. Þá var einnig opin­berað í fyrra­vor að innan Sam­herja hefði verið rekið áróð­­ur­s­­stríð gegn blaða­­mönnum og fjöl­miðlum sem fjallað höfðu um mál­efni fyr­ir­tæk­is­ins, með vit­und og vilja æðstu yfir­­­manna.

Og hvernig ætli standi á þessu öllu saman? Stutta svarið er RSK-miðlar. Lengra svarið er að skipulagður fjölmiðlahernaður knúði stjórnmálamenn til að veita sérstaka fjármuni í rannsókn á meintum afbrotum Samherja.

Hvað kom út? Ekkert. Lögreglurannsóknir frá 2012 til dagsins í dag í tveim þjóðríkjum, Íslandi og Namibíu, hefur ekki skilað einni einustu ákæru á hendur starfsmanna Samherja. Ekki ein ákæra.

Samkvæmt RSK-miðlum var ákært. Íslendingar ákærðir vegna Samherjamálsins í Namibíu, segir á RÚV í tveggja ára gamalli frétt. Mennirnir eru nafngreindir. Fréttin er bláköld lygi. Enginn Íslendingur hefur verið ákærður í Namibíu. Í lygaheimi RSK-miðla er aftur bæði búið að ákæra og dæma. Miðlarnir búa til hliðarveruleika sem stjórnmálamenn í vinstripólitík gera að bergmálshelli ósanninda.   

Samblásturinn gegn Samherja í fjölmiðlum hefur bæði áhrif á stjórnkerfið og almenningsálitið. RSK-miðlar stunda fréttaskáldskap sem hlaðinn er skjalafalsi (Seðlabankamálið), vændiskaupanda, eiturlyfjasjúklingi og raðlygara sem heimild (Namibíumálið) og tilbúningi (skæruliðadeildin). Allur er grauturinn ,,matreiddur og verkaður" sem spilling. Spillingin er öll hjá RSK-miðlum, ekki Samherja.

Aldrei í lýðveldissögunni hafa jafn illa innrættir blaðamenn komist til jafn mikilla áhrifa og þeir sem starfa á RSK-miðlum og skrifa Samherjafréttir. Vegna samstilltrar fjölmiðlaherferðar sætir fyrirtæki lögreglurannsókn í tvígang. Heimildirnar eru falsað skjal og fyllibytta með óreiðuferil í einkalífi og starfi. Þótt lygin sé rekin ofan í fjölmiðlana halda þeir sínu striki í herferðinni. Engin viðurlög eru við lyginni en verðlaun í boði fyrir þá sem duglegastir eru í blekkingariðjunni.

Sjálfur er Þórður Snær, ásamt þremur öðrum blaðamönnum RSK-miðla, sakborningur í lögreglurannsókn þar sem koma við sögu byrlun, gangastuldur, stafrænt kynferðisofbeldi og brot á friðhelgi einkalífs. Ef til væri skrá um trúverðugleika blaðamanna kæmist ritstjórinn ekki einu sinni í ruslflokk. En þarna spígsporar hann eins og reigður hani og úthlutar siðferðisdómum hægri vinstri. Sakborningurinn sjálfur.

Þórður Snær er siðleysi íslenskrar blaðamennsku holdi klætt.

 

Gamli sáttmáli og loftslagið

Gamli sáttmáli er afdrifaríkasti milliríkjasamningur Íslendinga. Vegna sáttmálans laut Ísland erlendum konungi í tæp 700 ár.

Gamli sáttmáli var gerður undir lok Sturlungaaldar. Fáeinar höfðingjaættir börðust um yfirráðin með markvissri íhlutun Hákonar gamla Noregskonungs og kaþólsku kirkjunnar er taldi að öll ríki ættu að lúta konungsvaldi. Íslenska goðaveldið féll ekki að ríkjandi evrópskri hugmyndafræði miðalda.

Eitt ákvæða Gamla sáttmála er að til landsins skyldu árlega ganga sex skip. Áður höfðu Íslendingar siglt nánast að vild til og frá Noregi og lengra vestur, til Grænlands og vesturheims. Hver er ástæða ákvæðisins?

Ákvæðið hefur þó aldrei verið sett í samhengi við lýsingar á árferði á Íslandi um það leyti er goðaveldið féll undir vald Noregskonungs. Í fyrirlestrinum verður bætt úr þessu, en greint verður frá lýsingum á árferði hér á landi árin 1258–1262, eins og þær birtast í miðaldatextum, einkum annálum og Sturlunga sögu. Sýnt verður fram á að heimildirnar benda eindregið til þess að mikil harðindi hafi gengið yfir landið árin 1258–1261 og að legið hafi við hungursneyð meðal landsmanna. Um leið verður sett fram tilgáta þess efnis að hnattræn kólnun í kjölfar Samalas-eldgossins á eyjunni Lombok í Indónesíu árið 1257 hafi verið orsök harðindanna og að hallærið, sem af þeim leiddi, hafi verið ein helsta ástæða þess að Íslendingar gengu Hákoni gamla Noregskonungi á hönd með gerð Gamla sáttmála á árunum 1262–1264.

Tilvitnunin er tekin úr kynningu á fyrirlestri sagnfræðingsins Skafta Ingimarssonar sem heldur fyrirlestur um viðfangsefnið í dag kl. 16:30 í Lögbergi.

Í loftslagssögunni er tímabilið 1300 til 1900 kallað litla-ísöld. Aðeins ólæsir á söguna trúa að loftslagsbreytingar séu manngerðar.

 

 

Samráð RSK-miðla í glæparannsókn

RÚV, Stundin og Kjarninn, RSK-miðlar, eru með samræmda frásögn um aðildina að byrlun, gagnastuldi og brot á friðhelgi Páls skipstjóra Steingrímssonar.

Samræmda útgáfan gengur út á að sími Páls skipstjóra hafi fyrirvaralaust dúkkað upp hjá RSK-miðlum frá heimildarmanni. Blaðamenn hafi það eitt til saka unnið að nota stolið efni ,,af því það átti erindi við almenning." Blaðamennirnir varpa allri ábyrgð á glæpnum á andlega veika konu, sem þeir kalla heimildarmann.

Fjórir blaðamenn RSK-miðla eru sakborningar í glæparannsókn lögreglu. Þeir eru Aðalsteinn Kjartansson á Stundinni, Þórður Snær og Arnar Þór á Kjarnanum og Þóra Arnórsdóttir á RÚV.

Snærós Sindradóttir, þáttargerðamaður á RÚV og dóttir Helgu Völu þingmanns Samfylkingar, var með samræmdu frásögnina á hreinu þegar hún tók viðtal við Evu Hauksdóttur réttargæslumann Páls. Undir lok viðtalsins bar á góma glæpurinn gegn Páli. Snærós las upp úr RSK-handritinu og lauk viðtalinu í snatri.

Samræmd frásögn RSK-miðla stenst ekki skoðun. Þóra á RÚV bæði gramsaði í síma Páls og var í stöðugu sambandi við veiku konuna en RÚV birti enga frétt af málinu. Kjarninn og Stundin birtu, ekki RÚV. Vinnubrögðin eru skipulögð en ekki tilviljun. Hafi veika konan mætt með síma Páls á Efstaleiti hefði fréttamaður RÚV einfaldlega unnið frétt upp úr gögnum símans en ekki útvistað verkinu til annarra fjölmiðla. Feluleikurinn byrjaði áður en glæpurinn, byrlun og stuldur, var framinn.

Fréttirnar úr síma Páls skipstjóra birtust samtímis að morgni 21. maí 2021 í Kjarnanum og Stundinni. Hver ritstýrði? Varla veika konan. Hún er jú aðeins heimildarmaður. Ekki ráðlagði heimildarmaðurinn blaðamönnum að bíða með birtingu í rúmar tvær vikur. Eftir 14 daga myndi stolinn sími Páls uppfæra staðsetningarforrit og eyða upplýsingum um staðsetningu sína á meðan tækið var í þjófahöndum. Heimildarmaður hefur enga tækniþekkingu.

Daginn fyrir birtingu hringdu Aðalsteinn og Þórður Snær með tíu mínútna millibili í Pál skipstjóra. Hver ákvað tímasetninguna? Varla veika konan. Síðan hvenær skipuleggja heimildamenn vinnulag blaðamanna?

Páll skipstjóri er með upptökur af báðum símtölunum. Þar segist Aðalsteinn ekki hafa gögnin undir höndum en hann hafi ,,aðgang" að þeim. Hver veitti þennan aðgang? Varla var veika konan í stakk búin að skammta Aðalsteini smávegis úr síma skipstjórans og Þórði Snæ annað smotterí. Ætla verðlaunablaðamennirnir að telja fólki trú um að þeim sé fjarstýrt af heimildamanni?

Miðlægur aðili á RÚV var með klónaðan síma Páls skipstjóra og skrifaði fréttir bæði fyrir Kjarnann og Stundina sem leppuðu málið. Það er eina rökrétta skýringin á samræmdum vinnubrögðum tveggja ritstjórna, Stundarinnar og Kjarnans. 

Þóra Arnórsdóttir á RÚV deildi að kvöldi dags 21. maí í fyrra frétt Aðalsteins á Stundinni á einkareikningi sínum á Fésbók með eftirfarandi athugasemd:

Mér er eiginlega þvert um geð að deila þessu. En stundum þarf að gera fleira en gott þykir.

Þóra þykist koma af fjöllum, saklaus lesandi að skæruliðafréttum. Í reynd var RÚV miðstöðin sem sá um skipulagningu og dreifingu stolinna gagna. Eftir birtingu í Stundinni og Kjarnanum kom RÚV fyrst formlega og fyrir opnum tjöldum að málum, í eftirvinnslunni. Fréttamenn RÚV voru gerðir út af örkinni að fá stjórnmálamenn til að fordæma ,,skæruliðadeild" Samherja.

Aðalsteinn Kjartansson hætti skyndilega á RÚV föstudaginn 30. apríl 2021 og hóf störf samdægurs á Stundinni. Þrem dögum síðar var Páli skipstjóra byrlað. Varla var það veika konan sem sagði Aðalsteini að hætta á RÚV og hefja störf á Stundinni. Eða er það þannig að heimildarmenn sjá um ráðningarmál RSK-miðla?

Nei, það var búið að skipuleggja hvernig skyldi komast yfir síma skipstjórans án þess að hann yrði þess var. Blaðamenn RSK-miðla fengu ekki fyrir tilviljun síma Páls skipstjóra í hendur. Fyrir byrlun og stuld var skipulagt hvernig skyldi staðið að málum. Búið var að ákveða að miðstöð glæpsins yrði á RÚV. Stundin og Kjarninn áttu að koma þýfinu í umferð. Í kjölfarið skyldi RÚV mæta til leiks og hneykslast á fréttaefninu.

Sex dögum eftir birtingu frétta í Stundinni og Kjarnanum kom þessi fréttaskýring á RÚV: Skæruliðadeild Samherja er ekki þáttur á Netflix. Allt samkvæmt áætlun.

Svokallaður heimildarmaður, veika konan, var aðeins verkfæri í höndum ósvífnustu blaðamanna Íslandssögunnar. Andlega veikur einstaklingur er, samkvæmt skilgreiningu, ekki með fulla dómgreind. Blaðamennirnir níddust á minni máttar.  

Samantekið þá stendur ekki steinn yfir steini í málsvörn RSK-miðla.

Það er svo önnur saga hvernig í veröldinni það gerðist að jafn ljót vinnubrögð og raun ber vitni skuli verðlaunuð af Blaðamannafélagi íslands.

 

Pírati: Grikkland er ruslahaugur

Arn­dís Anna þingmaður Pírata segir Grikkland ruslahaug. Mannfjandsamlegt sé að senda börn þangað.

Tilfallandi höfundur hefur ekki komið til Grikklands en þekkir nokkra sem hafa sótt heim forna menningarríkið og láta vel af. Þingmaður Pírata virðist telja sig vita betur.

Ef hugur fylgir máli hjá Arndísi Önnu ætti hún að bjóða grísku þjóðinni hæli á Fróni. Þingmanni og sálufélögum yrði ekki skotaskuld að bjarga Grikkjum frá vanþrifum líkt og flóttamönnum heimsbyggðarinnar.

Flóttamenn á heimsvísu eru 100 milljónir, Grikkir ekki nema 10 milljónir.

Mannkynsfrelsarinn á alþingi Íslendinga er sérfræðingur í góðverkum á kostnað annarra.

 

 

Tókust á um „ruslahaugana í Grikklandi“

RÚV elur á ótta, skapar óeiningu

RÚV leiddi í gær fram vitni sem iðulega er kallað til að fylkja liði um áhugamál vinstrimanna. Eiríkur Bergmann tók undir RÚV-línuna um að dómsmálaráðherra ylli ótta í umræðunni um flóttamenn. 

Dómsmálaráðherra sagði ástandið stjórnlaust á landamærunum. Úr þeim ummælum bjó RÚV til umræðuna um ótta. 

Í fréttinni í gær var áhugaverð efnisgrein:

Fréttastofa hefur leitað viðbragða annarra ráðherra við hugmyndum dómsmálaráðherra um móttökubúðir flóttamanna en enn sem komið er hefur enginn þeirra tjáð sig.

Þarna er lýst vinnubrögðum RÚV, að skapa óeiningu. Aðferð RÚV er að stilla viðmælendum upp við vegg og spyrja: ertu mannfjandsamlegur?

Flóttamenn í heiminum eru 100 milljónir. Eiríkur og aðrir vinstrivitringar eru ekki spurðir hvernig Íslendingar eigi að bjarga 100 milljónum á flótta. 

Tilfellið er að Ísland breytir engu um flóttamannavanda heimsbyggðarinnar.

Ef fréttastofa RÚV vildi upplýsa almenning yrði sagt frá staðreyndum mála.  Fjallað yrði um álag á innviði, getu samfélaga til að taka á móti flóttamönnum, kostnaðinn. Síðast en ekki síst þá staðreynd að sumir meintir flóttamenn sigla undir fölsku flaggi, eru í leit að betri lífskjörum en ekki að flýja harðræði.

En RÚV gerir ekkert til að upplýsa. Vinnulag RÚV er að ala á ótta og skapa óeiningu. Pólitísk markmið skína í gegn í fréttaflutningi ríkismiðilsins.