Trú er einkamál, kristni er þjóðmenning

Kristni er hryggstykkið í þjóðmenningunni. Trú, á hinn bóginn, er einkamál hvers og eins og þarf ekki að koma kristni við frekar en vill.

Kristni er forsenda þess að skilja íslenskt samfélag. Þeir sem hatast við samvinnu skóla og kirkju í menntamálum ganga erinda sértrúarhópa sem vilja þröngva pólitískum rétttrúnaði minnihlutahópa upp á íslenskan almenning.

Vinstriflokkarnir eru heimili pólitíska rétttrúnaðarins. Verkefni næstu ára er að takmarka möguleika vinstriflokkanna að grafa undan þjóðmenningunni.

 

Olía, gjaldmiðlastríð og heimsátök

Japan prentar peninga til að lækka gengi jensins, keyra upp verðbólgu og auka útflutning. Ásamt kerfisbreytingum er þetta efnahagsstefna Abe, sem vann stórsigur í þingkosningum. Kínverjar og Kóreumenn eru á hinn bóginn ekkert kátir með stærri markaðshlutdeild japanskra iðnfyrirtækja og gætu gripið til ráðstafana.

Ambrose Evans Pritchard í Telegraph telur að japanska efnahagstilraunin gæti farið úr böndunum, jenið lækkað stjórnlaust og að asískt gjaldmiðlastríð leiði yfir heiminn efnahagsleg ragnarök. Pritchard vitnar í skýrslu HSBC-bankans sem er þekktur fyrir næmni á kínverska hagsmuni.

Ódýr olía heldur efnahagstilraun Abe enn á floti. Arabaþjóðir, á hinn bóginn, eru á barmi efnahagslegs öngþveitis vegna hruns hlutabréfamarkaða í kjölfar sílækkandi olíuverðs. Die Welt segir að arabískir olíusjóðir eiga stóra hluti í þýskum bönkum og iðnfyrirtækjum. Verðrun á evrópskum hlutabréfamarkaði er ekki óhugsandi verði olíusjóðirnar að selja bréfin. Welt minnir einnig á að ríkisgjaldþrot Dubai snemma 2008 var fyrirboði fjármálakreppunnar sem reið yfir heimsbyggðina þá um haustið.

Ódýr olía grefur einnig undan Rússlandi sem á í vök að verjast á vesturlandamærum sínum vegna ágengrar utanríkistefnu Evrópusambandsins. Veikari efnahagsstaða Rússa eykur líkurnar á að hernaðarmáttur þeirra tali sterkari rómi.

Fjármálavesírinn Mohamed A. El-Erian spáir gliðnun í alþjóðahagkerfinu á næsta ári og að stjórnmálamenn standi frammi fyrir stórum áskorunum. Í gjaldmiðlastríði tapa peningar gildi sínu enda slíkt stríð háð með gengisfellingum.

Þegar peningarnir verða að gjalti eykst vopnaskakið.

 

 

 

Abe vann öruggan sigur

Húmor gegn menningarhatri

Hatursorðræðan gegn kristinni menningu, sem birtist í aðfinnslum við því að börn sæki kirkju, eins og þar gæti farið fram eitthvað annað en menntun í kristni, má ekki festa rætur og breiða úr sér.

Húmor gagnast vel gegn menningarhatri sértrúarhópa sem hreiðra um sig í mannréttindaráði Reykjavíkurborgar.

Heims-um-ból athugasemd forsætisráðherra hittir í mark.

Sigmundur hnýtir í mannréttindaráð

Fréttahönnun vinstrimanna, eitraða RÚV-DV bandalagið

Engin almenn skilgreining er til á frétt. Eitt algengasta innleggið á Fjölmiðlanördar, umræðuvettvang blaðamanna á feisbúkk, er að hlekkja á frétt og spyrja: er þetta frétt?

Í skjóli þess að fréttamenn vita ekki sjálfir almennilega hvað er frétt og hvað ekki er tiltölulega einfalt að hanna fréttir í þágu tiltekins málstaðar. Vinstrimenn eru þar iðjusamir enda yfirfullt af þeim á fjölmiðlum og þó RÚV og DV sérstaklega.

Í fréttahönnun skiptir máli að ná fram samspili nokkurra fjölmiðla annars vegar og hins vegar stjórnmálamanna. Og ekki er verra ef einhver nennir að smala í mótmæli á Austurvelli. Vinstrimönnum tókst fréttahönnun í máli Hönnu Birnu, þar sem DV og RÚV spiluðu saman með stjórnarandstöðunni, og það tókst að tengja við ókyrrð á Austurvelli, sbr. jæja-hópinn.

Í öðrum tilvikum mistekst fréttahönnun. Stjórnarandstaðan ásamt RÚV-DV bandalaginu reyndi að knýja ríkisstjórnina til eftirgjafar og veita meira fé í RÚV. Fréttir voru búnar til í þágu málstaðarins og efnt var til mótmæla en innan við 300 mættu - um það bil starfsmannafjöldi RÚV.

Eftir þessa misheppnuðu fréttahönnun komu fram pælingar um að RÚV væri elítuútvarp sem ætti að reka með frjálsum framlögum.

Bandalag RÚV og DV í fréttahönnun stórlega gróf undan tiltrú á RÚV. Þekktir RÚV-arar, Egill Helgason og Hallgrímur Thorsteinsson, skynjuðu hve illa RÚV stóð meðal hefðbundinna stuðningsmanna og gáfu út neyðarkall.

Löngum var litið á RÚV sem ábyrgan fjölmiðil en DV faglega ruslahrúgu. RÚV tapar stórt á bandalaginu enda fréttahönnunin bæði ófagleg og óábyrg.

Nýjasta dæmið um fréttahönnun vinstrimanna er tilburðir til að tortryggja að forsætisráðherra fór með eiginkonu sinni til útlanda. Svandís Svavarsdóttir þingmaður VG og fleiri stjórnarandstöðuþingmenn kyrjuðu á alþingi sönginn um að forsætisráðherra væri fjarverandi á mikilvægum tímapunkti. Svandís kom í RÚV að flytja þessa messu; DV tók málið upp og þar á eftir Grapevine. Tilgangurinn var að hanna þá fréttamynd að forsætisráðherra sinnti ekki vinnunni sinni.

RÚV er miðlægt í fréttahönnun vinstrimanna. Þess vegna sameinuðust þeir á alþingi að krefjast þess að RÚV yrði haldið á floti með skattfé almennings.

 

Dr. Gunni: Vandi RÚV leystur með frjálsum framlögum

Vinstrimenn skilja ekki fjölskyldulíf: sjáið Svandísi

Svandís Svavarsdóttir kom í sjónvarp vinstrimanna, RÚV, og sagðist undrast að forsætisráðherra væri fjarverandi fjárlagaumræðu og vildi ekki hlusta á líma-afrita ræður stjórnarandstöðunnar. Tilgangur Svandísar var að tortryggja að forsætisráðherra sinnti fjölskyldu sinni.

Svandís og stjórnarandstaðan reyndi að búa til áhlaup á forsætisráðherra með stuðningi fjölmiðla. Tilefnið var að forsætisráðherra tók fjölskyldu fram yfir ræður stjórnarandstöðu á þingi.

Svandís ætti kannski að fjalla um eigið fjölskyldulíf á opinberum vettvangi, og jafnvel föður síns, áður en hún leggur til atlögu við fjölskyldu forsætisráðherra.

„Reconsider“ var „endurskoða“

Umboðslaus Gunnar Smári? Getur ekki verið.

Gunnar Smári Egilsson setti saman fjölmiðlaveldi Jóns Ásgeirs Jóhannessonar á Íslandi undir merkjum 365 miðla. Hvorugur þeirra er þjakaður af lítillæti og hógværð og því var næsta skref prentsmiðjurekstur í Bretlandi og blaðaævintýri í Danmörku.

Ógrynni peninga brann upp hjá þeim félögum og komu þeir peningar m.a. frá íslenskum lífeyrissjóðum. Eftir því sem verr gekk í rekstri hljóp veldisvöxtur í draumórana. Gunnar Smári kynnti til sögunnar blaðaútgáfu í Bandaríkjunum, sem ekkert varð af. Umboð sem jafnvel bíræfnustu starfsmenn lífeyrissjóða höfðu til að fjárfesta í skýjaborgum Gunnars Smára og Jóns Ásgeirs hlaut að þverra.

Núna undirbýr Gunnar Smári stofnun stjórnmálahreyfingar sem á að leiða Ísland inn í norska konungsríkið. Hvorki er eftirspurn eftir hugmynd Gunnars Smára hér heima og enn síður í Noregi.

En Gunnar Smári þekkir ekki umboðsleysi. Og er núna kominn með dóm upp á það.

Tjón vegna umboðsskorts Gunnars Smára

Hrun, kreppa og reikul valdahlutföll

Hrunið 2008 og kreppan í kjölfarið settu í uppnám valdahlutföll samfélagsins. Auðmenn, sem verið höfðu nokkurs konar þjóðfélagslegir spámenn, og mættu sem slíkir á landsfundi flokkanna, urðu á einni nóttu skúrkar. Ríkisstjórn Geirs H. Haarde féll með brauki og bramli; fyrsta hreina vinstristjórnin var mynduð vorið 2009.

Vinstrimenn trúðu því að nýtt skeið vinstrimeirihluta landsstjórnarinnar væri runnið upp með ríkisstjórn Jóhönnu Sig. Ætlun vinstrimanna var að breyta Íslandi i grundvallaratriðum, með inngöngu í Evrópusambandið og nýrri stjórnarskrá.

Valdadraumar vinstrimanna urðu að martröð þegar rann upp fyrir þeim að leiðangur Jóhönnustjórnarinnar til Evrópu og uppstokkunar stjórnskipunar landsins naut ekki stuðnings þjóðarinnar. Í kosningunum 2013 fékk vinstristjórnin verstu útreið stjórnarflokka i eftirstríðsárasögu vestrænna þjóðfélaga.

Valdahlutföll samfélagsins fengu ekki kjölfestu með ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks. Það sást best þegar embættismenn, fjölmiðlarnir RÚV og DV, ásamt stjórnarandstöðunni tókst að knýja innanríkisráðherra til afsagnar með því að gera litla fjöður að hænsnabúi.

Regluleg mótmæli á Austurvelli eru annar skýr vitnisburður um reikul valdahlutföll. Þeir sem mæta þar, hvort heldur í þágu ESB-umsóknar, Jæja-hópsins eða RÚV telja sig geta sett fyrirætlanir stjórnvalda í uppnám - auðvitað með stuðningi stjórnarandstöðu og fjölmiðla eins og DV og RÚV.

Valdahlutföll festast í sessi með stöðugleika í efnahagsmálum og festu í stjórnmálum. Hvorttveggja tekur tíma.

 

 

Jón Ásgeir á bak við kaup Binga á DV

365 miðlar verða fjarskiptafyrirtæki Jóns Ásgeirs Jóhannessonar. Fjölmiðlahluti 365 miðla verður sameinaður DV/Eyjunni/Pressunni undir forystu Björns Inga Hrafnssonar.

Jón Ásgeir er með tögl og haldir á útgáfufyrirtæki Björns Inga sem er þekktur fyrir tengsl sín við útrásarauðmennina allt frá REI-málinu þegar Björn Ingi var í hlutverki borgarfulltrúa að veita auðmönnum aðgang að eigum Orkuveitu Reykjavíkur. ,,Besti díll Íslandssögunnar", var sms-ið sem Björn Ingi fékk frá Jóni Ásgeiri á sínum tíma.

Björn Ingi er kominn með undanþágu frá Samkeppniseftirlitinu og byrjaður að samþætta DV og Eyjuna/Pressuna. Hvergi er komið fram opinberlega að Jón Ásgeir er maðurinn á bakvið uppgang Björns Inga, sem er með reglulegan Eyju-þátt á 365-miðlum Jóns Ásgeirs.

Samkeppniseftirlitið myndi ekki líta það hýru auga að DV/Eyjan og Pressan auk fjölmiðlahluta 365 miðla yrði eitt og sama fyrirtækið. Enda fer það ekki hátt.

365 miðlar og Tal hafa sameinast

300 vinstrimenn vilja RÚV

Þarf að ræða þetta eitthvað frekar?

Hátt í 300 sýna samstöðu með RÚV

Rekum RÚV á frjálsum framlögum

Mælikvarði á meðbyr RÚV í samfélaginu væri að láta fyrirtækið reka sig á frjálsum framlögum annars vegar og hins vegar auglýsingatekjum.

Þegar talsmenn RÚV stinga upp á þessari leið ætti meirihluti alþingis að taka áskoruninni og afnema allar greiðslur til RÚV úr opinberum sjóðum fyrir þriðju atkvæðagreiðslu um ríkisfjármálin eftir helgi.

Við sem teljum RÚV gallaða vöru erum þá ekki lengur neydd til að borga í hítina.

Vilja fá að borga tvö þúsund kallinn