Þýskur ráðherra, Þórdís og stríðið við Pútín

Þýskaland er í stríði við Pútín en ekki geðlækna hans. Við knéföllum ekki fyrir honum heldur krefjumst frelsunar úkraínskra landssvæða, jafnvel þótt það raski geðheilsu Pútín. Á þessa leið tísti heilbrigðisráðherra Þýskalands, Karl Lauterbach, um helgina.

Ráðherrann fékk á sig holskeflu gagnrýni, m.a. frá flokksfélaga sínum í flokki sósíaldemókrata og varnarmálaráðherra Þýskalands, Kristínu Lambrecht. Til að bæta skaðann varð Kristín að lýsa yfir að aldrei yrðu þýskir hermenn sendir aftur á gresjur Garðaríkis. Lykilorðið er aftur.

Nú er það vitanlega eitt þegar þýskur ráðherra lýsir yfir stríð við Pútín Rússlandsforseta og annað þegar íslenskur ráðherra utanríkismála, Þórdís Kolbrún, segir nýafstaðnar kosningar í fjórum héruðum þar eystra skrípaleik. Íbúar héraðanna kusu innlimun í Rússland en voru áður hluti Úkraínu. Þótt deila megi um um réttmæti atkvæðagreiðslunnar er hitt óhagganleg staðreynd að stór rússneskur minnihluti í Úkraínu undi hag sínum ekki ýkja vel undir Kænugarðsstjórninni.

Þjóðverjar börðust við Rússa í fyrri og seinni heimsstyrjöld. Sögulegt óbragð er af seinna stríði er dátar Hitlers sóttu heim Bjarmaland. Ísland sat hjá í bæði skiptin en hirti pólitískan ávinning, fullveldi í lok fyrra stríðs og stofnaði lýðveldi undir bresk-bandarískri hervernd er úrslit seinni hildarleiksins voru fyrirséð.

Tilfinningasemi í alþjóðasamskiptum er ekki heppilegur eiginleiki stjórnmálamanns. Alfa og ómega alþjóðasamskipta eru hagsmunir annars vegar og hins vegar raunsæi. Vinarþel kemur með virðingu fyrir staðreyndum en þykkja fylgir gelgjulegum upphrópunum.

Óþarfi er að fjölyrða um þýska ráðherrann, sjónarmið hans spila beint upp í hendur Pútín sem réttlætti innrásina m.a. með nauðsyn afnasistavæðingar Úkraínu.

Öðru máli gegnir með Þórdísi Kolbrúnu. Hvorki á hún né Ísland aðild að deilu bræðraþjóðanna í austri. Löng saga er fyrir vinsamlegum samskiptum Íslands og Rússlands/Sovétríkjanna. Þar áttum við t.d. hauka í horni í landhelgisdeilunni við breska heimsveldið.

Stríðinu í Garðaríki lýkur annað tveggja með friðarsamningum eða uppgjöf. Nær óhugsandi er að landamærin verði þau sömu og fyrir stríð. Frá Rómarveld að telja er saga fyrir færslu landamæra á meginlandi Evrópu í kjölfar hernaðar, þótt það hafi farið framhjá utanríkisráðherra.

Þórdís Kolbrún ætlar sér framtíð í pólitík. Hún gerði bæði sjálfum sér og íslenskum hagsmunum greiða með því að tala ekki upp Rússland sem óvin Íslands. Í stjórnarráðum stórvelda eru haldnar skrár um afstöðu og ummæli eins og þau sem utanríkisráðherra hefur látið sér um munn fara. Það bætir ekki hag Íslands að ráðherra lýðveldisins verði persona non grata í Kreml.

Meiri stuðningur við Úkraínu

Hatursorðræða ef einhver móðgast

Arnar Sverrisson sálfræðingur skrifaði grein, Kyn­röskun stúlkna. Hin nýja móður­sýki. Einhver móðgaðist og kærði til lögreglu. Í stað þess að fleygja kæru vegna móðgunar í ruslið hóf lögregla rannsókn. Nánari ígrundun leiddi til þess að málið var fellt niður.

Móðgunargirni vex hin síðari ár í réttu hlutfalli við afstæðishyggju í umgengni við staðreyndir. Ef einhverjum finnst eitthvað, t.d. að kynin séu þrjú, fimm eða seytján, er það kallað hatursorðræða ef tilbúningnum er mótmælt.

Helsta vörn bábiljufræða er refsilöggjöfin. Staðleysur geta ekki staðið á eigin fótum. Til að bjarga sér í umræðunni móðgast áhangendur bábiljufræða og kæra til lögreglu. Hjá embætti lögreglu og ríkissaksóknara er að finna trúbræður og systur áhangendanna sem taka upp þykkjuna þeirra móðguðu. 

Pútín skapar pólitíska ómöguleika

Innlimun fjögurra héraða Úkraínu í Rússland býr til þann veruleika að annað tveggja víki Pútín Rússlandsforseti, og innlimunin verði afturkölluð, eða Zelenski forseti í Kænugarði falli af stalli og Úkraína verði knúin til niðurlægjandi friðarsamninga.

Innlimunarræða forseta Rússlands tekur af allan vafa, héruðin verði rússnesk til frambúðar. Um þau verði ekki samið. Í ræðunni skorar hann á hólm vestræna síðnýlendustefnu sem engu eirir og krefst undirgefni við Bandaríkin, ESB og Nató.

Samtímis innlimun samþykktu Rússar herkvaðningu. Opinberlega er talað um 300 þús. hermenn. Yfirvöld í Pétursborg segja 80 þús. hermenn komi þaðan. Sé það yfirfært á allt Rússland verður fjöldinn líklega rúmlega milljón. Til þessa hafa Rússar beitt um 100 þús. manna herliði í Úkraínu, á móti um 400 þús. úkraínskum hermönnum.

Fyrir innrás í Úkraínu bjuggu Rússar að reynslu frá hernaðaraðgerðum í Sýslandi, sem hófust 2015. Herforingjar Rússa töldu sig geta náð árangri í Úkraínu tiltölulega liðfáir, líkt og í Sýrlandi. Það gekk ekki eftir, árangurinn varð minni en vonir stóðu til. Herkvaðningin er svar við þeim misreikningi.

Tíföldun á rússneskum hermönnum þýðir sigur á vígvellinum. Engu breytir þótt öll vopnabúr vesturlanda færu með hraðpósti til Kænugarðs, það væri einfaldlega ekki nóg. Vesturlönd hyggjast ekki fórna vestrænu blóði, aðeins fjármunum og vopnum, og við það situr.

Þriðji pólitíski ómöguleikinn er beiting kjarnorkuvopna. Biden Bandaríkjaforseti sagði Rússa komast að því fullkeyptu ef þeir kjarnorkusprengdu Úkraínumenn. Rússar gætu gert það ef Úkraínumenn hypjuðu sig ekki rússneskum landssvæðum, þ.e. fjögur nýinnlimuð héruð.

Ástæða er til að vera bjartsýnn á skásti pólitíski ómöguleikinn verði fyrir valinu, ekki sá sísti. En það er aldrei að vita þegar mætast stálin stinn.

Líklegasta framvindan er að stríðið dragist enn um nokkra mánuði. Herkvaddir Rússar, þeir sem búa að nýlegri herþjálfun, eru reiðubúnir til átaka og einhverjir þegar mættir til starfa. En það tekur 2-3 mánuði að þjálfa nýgræðinga.

Úkraínski herinn sótti í sig veðrið í september. Karkíf-hérað í norð-austri féll þeim í skaut og þeir tóku bæinn Liman í gær, eftir skipulegt undanhald Rússa.

Septembersókn úkraínska hersins kostaði mörg þúsund mannslíf. Rússar geta leyft sér að hopa af landi og þiggja blóðfórnir andstæðingsins. Þegar hentar hefja Rússar sókn og taka tapað land tilbaka með yfirtölu hermanna. Hingað til tapa Úkraínumenn fleiri mönnum bæði í sókn og vörn. Úkraínu blæðir út fyrr en Rússlandi. 

Rússneska hernaðarvélin vinnur skipulega, þótt stundum sé hún skrykkjótt. Víghreiður þeirra úkraínsku sitja undir látlausri stórskotahríð áður en fótgönguliðar sækja fram. Dag og nótt skjóta Rússar eldflaugum á birgðastöðvar og mannafla Úkraínumanna langt að baki víglínunnar. Úkraínumenn eru ekki í sömu færum að ná til óvinarins.

Eina bjargráð Úkraínumann er að úr verði kjarnorkustyrjöld milli vesturlanda og Rússlands. Í því skyni sótti Selenskí forseti um skyndiaðild að Nató. Honum verður ekki að ósk sinni. Vesturlönd voru tilbúin í smástríð og viðskiptaþvinganir til að lækka rostann í Pútín og gera hann stofuhæfan í vestrænum stássherbergjum. En vesturlönd heyja ekki kjarnorkustríð við Rússa vegna Úkraínu. Nema fyrir slysni.

Nær ómögulegt að ljúka stríðinu

Björn almannatengill, titlaður blaðamaður

Björn Þorláksson blaðamaður á Fréttablaðinu skrifar frétt eftir pöntun frá sakborningum RSK-miðla. Björn er tengdur fjölskylduböndum sakborningi sem játað hefur að byrla og stela síma Páls skipstjóra Steingrímssonar.

Fréttin er með fyrirsögninni ,,Bjarni og Páley vilja ekki tjá sig um gagnrýni blaðamanna". Fréttin er skrifuð í framhaldi af heimsókn Helga Seljan og Þóru Arnórsdóttur til Björns á Fréttavakt, sjá tilfallandi athugasemd.

Eva Hauksdóttir réttargæslumaður Páls skipstjóra gerði athugasemd við hvernig Björn leyfði sakborningi að útmála sakleysi sitt án minnstu tilraunar meints blaðamanns að vekja athygli á að rannsókn lögreglu benti til sektar.  Einnig hitt að Björn er vanhæfur sökum fjölskyldutengsla við sakborning. Tilfallandi greindu frá á fimmtudag.

Fréttin um Bjarna og Páleyju er gagngert skrifuð til að tortryggja lögreglurannsókn á alvarlegu sakamáli þar sem koma við sögu tilraun til manndráps með byrlun, gagnastuldur, stafrænt kynferðisofbeldi og brot á friðhelgi einkalífs.

Björn Þorláksson reynir að færa kastljósið frá sakborningum yfir á stjórnmálamann og embættismann. Hvorki Bjarni né Páley nenntu að svara bullinu í Birni og þá skrifar hann: ,,Fréttablaðið hefur ítrekað leitað viðbragða hjá Bjarna og Borgeyju vegna gagnrýninnar, án árangurs."

Þetta er beint upp úr handbók RÚV. Gera fólk tortryggilegt sem ekki gefur kost á viðbrögðum við þvættingi. Sakborningar fá drottningarviðtal til að slengja fram ásökunum, handlangarinn gerir orð og ásakanir sakborninga að sínum. Heimtar svo viðbrögð. Þessi ósvífnu vinnubrögð hafa stöðugt færst í aukana á seinni árum. Ástæðan er augljós. Blaðamenn telja sig handhafa almannavalds og það vald hefur stigið þeim til höfuðs. Þeir deila út sýknu og sekt eftir hentugleikum og brjóta lög þegar þeim sýnist. Afleiðingin sést í RSK-sakamálinu þar sem blaðamenn eru sakborningar vegna brota á hegningarlögum. 

Björn starfar eins og almannatengill og notfærir sér stöðu sína sem blaðamaður á Fréttablaðinu að mylja undir skjólstæðinga sína.

Lygarar til leigu, kölluðu blaðamenn almannatengla á síðustu öld. Nú er enginn munur á blaðamönnum og almannatenglum. Jú, reyndar sá að blaðamenn eru flestir hverjir á ríkisframfæri en almannatenglar yfirleitt á launum umbjóðenda. Að því leyti eru þeir heiðarlegri.  

Neyð, síðan nauðung

Nokkrir þingmenn stjórnarandstöðunnar vilja að alþingi lýsi yfir neyðarástandi í loftslagsmálum. Samkvæmt RÚV eru helstu rökin að Björk Guðmundsdóttir söngkona telji loftslagsvá steðja að.

700 vísindamenn og sérfræðingar í loftslagsmálum segja í yfirlýsingu enga yfirvofandi hættu af hamfarahlýnun. En hvað er það á móti sannfæringu listamanna og valdsækinna stjórnmálamanna.

Stjórnmálamenn vilja lýsa yfir neyð til að fá vopn í hendurnar að beita almenningi nauðung. Í nafni neyðar má setja hverskyns lög og reglur um hvernig við eigum að haga lífi okkar. Sem talsmenn neyðarástands fá stjórnmálamenn í kaupbæti aðgang að fjölmiðlum. Neyð er fyrirsagnarefni en ekki-frétt að allt sé lukkunnar velstandi.

Ístöðulitlir stjórnmálamenn, og þeir eru margir, eru í stöðugri leit að pólitísku málefni sem réttlætir tilvist þeirra. Eðli málsins samkvæmt þurfa málefnin að vera með neikvæða slagsíðu, til að stjórnmálamaðurinn geti boðið lausn.

Lausnin er yfirleitt setning laga og reglna auk skipan nefnda og ráða. Meginstarf stjórnmálamannsins er að búa til vinnu handa sjálfum sér og vinnuhjúum sem skaffa honum atkvæði á kjördag.

Einn fremsti loftslagsvísindamaður í heimi er Richard Lindzen. Hann segir sannfæringuna um loftslagsvá trúarbrögð, ekki vísindi.

Trúin fær útbreiðslu sökum þess að hún þjónar hagsmunum. Ekki almennings heldur stjórnmálamanna sem þurfa að réttlæta skatta og skyldur, boð og bönn.

Helgi og Þóra í viðtali blaðamanns tengdum sakborningi

Eva Hauksdóttir réttargæslumaður Páls skipstjóra Steingrímssonar sendi Fréttablaðinu kvörtun vegna drottningarviðtals við Helga Seljan og Þóru Arnórsdóttur á Fréttavaktinni. Fréttamaðurinn sem stýrði viðtalinu er tengdur fjölskylduböndum sakborningi í RSK-sakamálinu. Þar er Þóra einnig sakborningur. Málið snýst m.a. um byrlun, símastuld, brot á friðhelgi og stafrænt kynferðisofbeldi. Eva skrifar

Brot það sem Þóra Arnórsdóttir og fleiri blaðamenn eru grunaðir um, felst í því að hafa í heimildarleysi skoðað, afritað og dreift gögnum af síma umbjóðanda míns. Síminn var tekinn frá honum á meðan hann lá meðvitundarlaus á gjörgæslu, eftir að hafa verið byrlað svefnlyf. Rannsókn lögreglu beinist m.a. að því hvort sakborningar í málinu hafi vitað um þessa lyfjabyrlun og hverjir hafi undir höndum gögn sem varða einkamál umbjóðanda míns

Eva gagnrýnir afstöðu blaðamanns Fréttablaðsins, Björns Þorlákssonar, sem ítrekað gefur til kynna í viðtalinu að hann sé hjartanlega sammála sakborningnum Þóru. Eva segir lögreglurannsóknina snúast

um það hvort blaðamenn hafi tekið við, afritað og sent sín á milli persónuleg gögn sem varða einkalíf eigandans og fjölda manns sem haft hafa samskipti við hann í gegnum símann. Umbjóðandi minn veit ekki hvar gögn sem varða einkasamtöl hans, t.a.m. við dætur sínar, aðra fjölskyldumeðlimi og lækni er niðurkomin. Hann veit ekki hverjir hafa aðgang að þessum gögnum, afritum af greiðslukortum hans og ýmsum öðrum persónulegum gögnum sem vistuð voru á símanum. Hann veit ekki hvort einkalíf hans er vistað á tölvu á skrifstofum Kjarnans, usb lykli í stofuskáp heima hjá Þóru Arnórsdóttur eða í gagnasafni á netinu. Umfjöllun Fréttavaktarinnar sniðgekk algerlega þennan kjarna málsins.

Þá bendir réttargæslumaður Páls á að það ,,Það samræmist augljóslega ekki kröfum um vandaða upplýsingaöflun að veita sakborningi í lögreglurannsókn drottningarviðtal um eigið mál, án þess að gera minnstu tilraun til að kanna rök lögreglu fyrir rannsókninni eða afstöðu brotaþola."

Í niðurlagi kemur þessi athugasemd frá Evu:

Til að kóróna allt saman er stjórnandi þáttarins svo tengdur fjölskylduböndum þeim sakborningi sem kvaðst í sjálfstæðri frásögn í lögregluyfirheyrslu hafa sett lyf í drykk brotaþola.

Áður en Eva skilaði inn til Fréttablaðsins kvörtun hafði lögmaður Örnu McClure gagnrýnt drottningarviðtalið á Fréttavakt Fréttablaðsins. Arna átti í samskiptum við Pál sem voru gerð opinber af RSK-miðlum.  Og hver haldið þið að hafi skrifað fréttina um þá gagnrýni? Jú, enginn annar en Björn Þorláksson, sem tók viðtalið og er tengdur sakborningi fjölskylduböndum.

Vinnubrögð blaðamanna og fjölmiðla í RSK-sakamálinu eru eins ófagleg og hugsast getur. Blaðamenn og fjölmiðlar keppast við að slá skjaldborg um vini, félaga og fjölskyldutengda sem eru sakborningar. Grundvallarreglur um sjálfstæði, vönduð vinnubrögð og hlutlægni eru þverbrotnar.

Blaðamenn og fjölmiðlar segjast starfa í þágu lýðræðis og almannahags, fá fyrir það ríkisstyrk. Í reynd eru blaðamenn og fjölmiðlar eins og mafía sem heldur hlífiskildi yfir félögum sínum sem eru sakborningar í lögreglurannsókn.

Ísland stendur ekki undir nafni sem lýðræðisríki þegar fámenn blaðamannamafía stjórnar fjölmiðlaumræðunni og sýnir sakborninga í alvarlegu afbrotamáli sem saklausa engla.

 

 

 

 

Þórður Snær: aðildin að RSK-sakamálinu

Þórður Snær ritstjóri Kjarnans kærir Pál skipstjóra Steingrímsson vegna tölvupósts sem skipstjórinn sendi Stefáni Eiríkssyni útvarpsstjóra 1. júlí. Tölvupósturinn er svohljóðandi:

Góðan daginn Stefán

Nú fer ég fram á að þið samstarfsfélagar látið [nafn, tekið út af pv] í friði, það ónæði sem þið hafið valdið fjölskyldunni með vinnubrögðum ykkar er til háborinnar skammar, og ef þið látið ekki af þessari háttsemi ykkar neyðist ég til að grípa til annarra ráða til þess að stoppa ykkur...

Kv. Páll Steingrímsson

Tölvupósturinn er til Stefáns en Þórður Snær fær afrit. Ef ritstjóri Kjarnans tengist málinu ekkert skýtur skökku við að hann taki orð skipstjórans til sín og bregðist við með kæru til lögreglu. Þórði Snæ er svo umhugað að vera ótengdur málinu að hann stefndi tilfallandi bloggara fyrir að skrifa að ritstjórinn ætti ,,beina eða óbeina aðild". Með kæru til lögreglu viðurkennir ritstjórinn að hann sé ,,samstarfsfélagi" sbr. texta tölvupóstsins. Þar á ofan er kæran traustsyfirlýsing til lögreglu. Maður kærir ekki til yfirvalds sem ekki er treystandi, skyldi ætla.

Hverju hótaði skipstjórinn? Jú, t.d. að kæra blaðamenn RSK-miðla til siðanefndar Blaðamannafélagsins. Þá gæti hann skrifað útvarpsráði eða fjölmiðlanefnd. Verulega frjótt ímyndunarafl þarf til að halda að meira búi að baki. Sakborningar í RSK-málinu eru sterkir í ímyndun en með lélega jarðtengingu. Brotafólk er gjarnan þannig innréttað; ímyndar sér eigið sakleysi um leið og það brýtur á öðrum. Kallast siðblinda.

Án efa mun lögreglan grandskoða kæru ritstjórans og leggja sjálfstætt mat á hvort skipstjórinn hafa farið út fyrir mörk laga og reglna með tölvupósti til Stefáns útvarpsstjóra sem Þórður Snær tók til sín, - og viðurkenndi í leiðinni að vera ,,samstarfsfélagi" RÚV og eiga aðkomu að málum Páls skipstjóra. (Sem raunar alþjóð var kunnugt).

Kröfu skipstjórans um frið fyrir veika konu létu blaðamenn RSK-miðla sem vind um eyru þjóta. Konan bugaðist og er nú öryggisvistuð á sjúkrastofnun.

Kærir Pál fyrir hótun

Blekkingar í Pakistan og Borgarnesi

Í Pakistan eru flóð vegna manngerðs veðurfars, segja Sameinuðu þjóðirnar. Í Borgarfirði á fólk að sætta sig við vindmyllur í túnfætinum til að bjarga flóðum í Pakistan, segja lukkuriddarar sem sjá sér leik á borði að græða á trúgirni annarra. Þeir tala eins og eitt veðurkerfi ríki á jörðinni. En samt er jökull á Grænlandi en eyðimörk í Sahara. 

Man einhver eftir Nóa-flóðinu í Biblíunni? Borgir sukku í sæ á bronsöld vegna hækkandi sjávarstöðu. Náttúruhamfarir eru eldri en mannkynssagan. Risaeðlur ganga ekki lengur á guðs grænni jörð. Náttúran skapar lífsskilyrðin á jörðinni. Hefur alltaf gert. Og hvað veður áhrærir er aldrei eitt og sama loftslagið um alla jörðina. Það veit hvert barn, sem nennir að gefa þvi gaum.

Manngert veður er skáldskapur samtíma sem glatað hefur tengslum við náttúruna. Fólk ímyndar sér mannskepnuna sem lávarð heims. 

Á miðaldahlýskeiðinu var 1,5 gráðum hlýrra á Grænlandi en í dag. Var það vegna þess að díselvélar víkingaskipanna losuðu koltvísýring?

Fyrir miðaldahlýskeiðið var tímabil sem kennt er við kuldahret síðfornaldar, árabilið 300 til 800. Eldgos 536, 540, 547 og 574, með framhaldi til 660, gerðu illt verra. Á þessum tíma voru þjóðflutningar í Evrópu. Rómarveldi hrundi og stórþjóðir samtímans skutu rótum s.s. Englendingar (Englar og Saxar), Frakkar og Þjóðverjar.

Nýtt er að trúa að maðurinn stjórni loftslaginu. Eina sögulega hliðstæðan er þegar almættið var talið ráða veðrum og vindum. Í stað spámanna og dýrlinga er unglingsstúlkan Gréta Thunberg sett á stall. Þeir upplýstu segja það framför í anda frjálslyndis.

Richard Lindzen er sérfræðingur í loftslagsrannsóknum, menntaður í Harvard og kenndi til áratuga í MIT. Í 50 mín. spjalli ræðir hann bábiljuna og hvernig hún varð til. Hann tekur einnig saman í texta gagnrýni á ráðandi frásögn.

Eftir hundrað á verður ekki talað um loftslagsvá, segir sænski loftslagsvísindamaðurinn Lennart Bengtsson.

Reiknilíkön, sem spá hamfarahlýnun, eru hreinar ágiskanir, segir William Happer loftslagsvísindamaður.

700 vísindamenn og sérfræðingar á sviði loftslagsmála segja í yfirlýsingu enga yfirvofandi hættu af hamfarahlýnun. Í yfirlýsingunni kemur m.a. fram:

• Loftslag jarðarinnar tekur stöðugum breytingum og hefur gert frá ómunatíð
• Litlu ísöld lauk á 19. öld og því eðlilegt að það hafi hlýnað síðan
• Hlýnun er minni en reiknilíkön hafa spáð, enda reiknilíkönin ófullkomnar ágiskanir
• Koltvísýringur, sem sagður er valda hlýnun, er forsenda lífs á jörðinni, aðalfæða plantna
• Ekki hefur verið sýnt fram á að hlýrra loftslag valdi auknum náttúruhamförum
• Loftslagspólitík verður að taka mið af vísindalegum og efnahagslegum staðreyndum

Merkilegasta í loftslagsumræðunni er eftirspurnin eftir fávisku. Fólk stendur í biðröð eftir vitrun frá meintum sérfræðingum sem geta ekkert sagt um veðrið eftir tíu daga en þykjast vita að eftir hálfa öld verði 1,5 gráðum hlýrra.

Loftslag er ekkert annað en uppsafnað veður, hefðbundið er að miða við minnst 30 ár. En ef ekki er hægt að spá veðri í næsta mánuði hvernig er þá hægt að spá loftslagi eftir 50 ár?  Jú, á sama hátt og prestar ólíkra trúarbragða sjá fyrir heimsendi.  

Svo á að heita að við lifum á upplýstum tímum. Það er rangnefni. Blekkingar einkenna samtíma okkar. Stærsta blekkingin er manngerð loftslagsvá.

 

 

 

Mannkynið á rangri braut

Sæunn Axels

Á mánudag fyrir viku var jarðsungin frá Ólafsfjarðarkirkju Sæunn Axelsdóttir. Ég hitti hana einu sinni, dagspart, fyrir þrjátíu árum og tók við hana viðtal. Sæunn festist í minni.

Hún var á gólfinu þegar mig bar að garði, að pakka saltfiski. Við röltum um plássið og skoðuðum fiskverkunina sem hófst með trilluútgerð hennar og þriggja sona, - sá fjórði var þriggja ára.  Móðirin þurfti nýja áskorun. Útgerðin byrjaði sem tómstundagaman rétt fyrir kvótakerfið. Í höndum Sæunnar og fjölskyldu varð gamanið að myndarlegu fyrirtæki.

Eftir á að hyggja er annað ólíklegt en að Sæunni hafi a.m.k. öðrum þræði litið svo á að tómstundaverkefnið væri tilhlaup að öðru og stærra en að drepa tímann. Í henni hefur blundað að standa á eigin fótum. Líkt og margar konur af hennar kynslóð fór hún ung í húsmæðraskóla. Eftir það voru það afgreiðslustörf ásamt heimilisrekstri. Bóndinn var fyrirvinna. 

Ekki var dútlað við færin. Þegar aflaðist ekki á heimamiðum fóru Sæunn og strákarnir út undir Kolbeinsey en þangað er átta tíma stím. Þá var fiskað við Grímsey. Útilegan gat verið þetta tveir þrír dagar. Tómstundaiðjan var ekki stunduð með hangandi hendi. Aflann verkuðu þau sjálf og þar var metnaður Sæunnar síst minni en við handfærin.

Á þessum tíma var SÍF nær einrátt í útflutningi á saltfiski. Sæunn lenti upp á kant við stjórnendur og hóf útflutning á eigin vegum. Þrátt fyrir hrakspár gekk dæmið upp. En það var líka allt lagt í sölurnar. Dirfsku þurfti til og af henni átti Sæunn meira en margur.

Sæunn var í mínum huga kvenkynsútgáfa Bjarts í Sumarhúsum. Sjálfstæðið jaðraði við einþykkni. Ólíkt Bjarti var það ekki hlutskipti Sæunnar að stunda búhokur ævina á enda. Sjálfstæðið færði henni ekki aðeins lífsfyllingu heldur einnig verðmæti sem aðrir nutu góðs af. Manneskjur eins og Sæunn verða hryggjarstykkið í samfélögum sem njóta viðveru þeirra. En ábyggilega er sambandið stundum strítt.

Hún tók tilverunni mátulega hátíðlega. Sagði við mig á þá leið að ef þetta heppnaðist ekki mætti alltaf snúa sér að einhverju öðru. Eftir kynni af Sæunni, þótt stutt væru, sannfærðist maður að áræðni og atorka er ekki alltaf nóg til að framtakið lukkist. Glettni þarf með, til að tvísýnar aðstæður bugi mann ekki.

Blessuð sé minning Sæunnar Axels.

    

Þóra: friðhelgi til að meiða og misþyrma

Þóra Arnórsdóttir á RÚV frábiður sér afskipti lögreglu eða annarra þótt blaðamenn misnoti andlega veikt fólk. Samkvæmt gögnum lögreglu var Þóra í reglulegum samskiptum við verulega veika konu er byrlaði Páli skipstjóra og stal síma hans.

Blaðamenn notuðu skerta dómgreind og bágborið ástand manneskju ,,sér í hag, bæði faglega og fjárhagslega," segir í greinargerð lögreglu.

Þóra og fyrrum samverkamaður hennar, Helgi Seljan, mættu í settið á Fréttavakt Fréttablaðsins. Skötuhjúin stjórnuðu ferðinni, líkt og í fjölmiðlum almennt. Spyrillinn var til skrauts eftir að hann opnaði viðtalið með spurningu um hvort þau hafi eitrað fyrir einhverjum  ,,í dag og stolið síma."

Nærtækara hefði verið að spyrja: hefur einhver vanheill lent í klóm ykkar nýlega sem þið etjið á foraðið til óhæfuverka?

Eftir að Þóra og Helgi tóku yfir prógrammið gekk talið út á að blaðamenn þyrftu hvorki að skeyta um skömm né heiður í vinnu sinni. Allt væri leyfilegt. En blaðamenn yrðu að fá stuðning stjórnmálamanna. Tvíeykinu fannst nokkuð skorta upp á stuðninginn seinni vikur og mánuði og biðluðu ákaft að stjórnmálamenn réttlættu valdníðslu RSK-miðla á minni máttar.

Með tali sínu um stjórnmálamenn vekja Þóra og Helgi athygli á hve pólitík er stór þáttur í starfi þeirra. Blaðamennska er í grunninn til að upplýsa almenning um samfélagið, ekki til að stunda pólitík. RSK-miðlar eru á hinn bóginn ekki í blaðamennsku nema að nafninu til. Fréttir þjóna pólitískum tilgangi þar á bæ. 

Vinkona tilfallandi höfundar vakti athygli á færslu kennara á eftirlaunum, Helga Ingólfssonar, sem skrifaði 18. febrúar, fjórum dögum eftir að vitnaðist um sakborninga í RSK-sakamálinu, eftirfarandi á Fésbók:

Rétt í þessu datt mér í hug bráðskemmtilegt plott að sakamálasögu:

Manni er byrlað eitur á Akureyri, helst af einhverjum nákomnum, til að hægt sé að koma honum lífshættulega veikum á Landspítala í Reykjavík til þess að þar sé hægt að "stela" síma hans um stundarsakir og koma þeim síma yfir í hús í grenndinni, t.d. RUV, til þess að hægt sé að "hakka" þar símann á augabragði fyrir tilstilli yfirmanns á stofnuninni og hinu "stolna" efni síðan komið til annars fjölmiðils (frekar en að fréttastofan nýti sér efnið sjálf), en símanum á meðan laumað aftur á sinn stað.

Í sögunni gæti t.d. leiftursnjall framhaldsskólakennari í Garðabæ vitað mest um og lesið út alla þessa fléttu með hyggjuvitinu einu, þar með talda eiturbyrlunina.

Svo mætti líka láta koma við sögu auðtrúa löggu sem trúir sólarsögunni og hefur jafnframt stjórnmálalega þræði inn í stjórnmálaflokk, sem farið hefur með lögreglu- og dómsmál um áraraðir, og auk þess formaður þess stjórnmálaflokks sem jafnframt er ráðherra (en hefur samt ekkert með þann málaflokk að gera), en þarf að standa sig og vill sýnast duglegur að standa við bakið á sínu fólki.

Tilvalið skáldsagnaefni? Þannig gæti jú sagan teygt sig inn á ólík svið samfélagsins. Jafnvel gæti verið einhver ytri rammi með misjöfnum blaðamönnum, skæruliðadeild og stórfyrirtækjarekstri með eignauppsogi og nýlenduherraarðráni í bakgrunni.

Helgi er rithöfundur, heldur til vinstri í pólitík, og sér plottið sínum augum. Í hans útgáfu vantar aftur tvennt. Í fyrsta lagi ljótleikann sem felst í því að misnota veikt fólk. Í öðru lagi hlut vinstrimanna að erja akurinn. Helga Vala Helgadóttir þingmaður Samfylkingar er prýðisgott dæmi. Eftir að stolnu gögnin voru færð í búning frétta á Stundinni og Kjarnanum skrifaði Helga Vala á Twitter:

#Samherjaskjölin Hef eins og aðrir lesið @stundi og @Kjarninn
um helgina um spillinguna í stjórnendum Samherja. Þetta eru fjölmiðlar sem sjálfstæðismenn segjast hunsa, þeir skrifi falsfréttir og séu ekki að vinna fréttir. Er þakklát fyrir fjölmiðlafólk sem þorir.
Já, og munum að við getum látið fréttir og umfjöllun berast um samfélagsmiðlana sem líka eru fjölmiðlar. Þessi barátta sem nú er háð er um okkar auðlindir og okkar orðspor. Um hagsmuni lítillar eyþjóðar.   

RSK-miðlar starfa í þjónustu vinstriflokka sem vilja halda að almenningi tiltekinni heimsmynd. RSK-miðlar skaffa áróður í formi frétta, sem vinstrimenn og virkir í athugasemdum dreifa út um allar trissur sem heilögum sannleika.

Helgi og Þóra eru þaulvanir fréttamenn. Settið á Fréttavaktinni sýndi aftur taugaveiklun. Handapatið og flöktandi augnaráð kom upp um sjónvarpsstjörnurnar. Helgi og Þóra skynja að hratt fjarar undan þeim. Fólk með snefil af sjálfsvirðingu forðar sér á hlaupum frá fjölmiðlum sem misþyrma þeim er ekki geta borið hönd fyrir höfuð sér. 

Réttlætisriddarar RSK-miðla vilja friðhelgi til að misþyrma og meiða í þágu málstaðarins. En málstaðurinn er ekki betri en aðferðirnar sem beitt er til að afla fylgis við hann. Þegar þarf að beita aðferðum RSK-miðla má öllum vera ljóst að málstaðurinn er forarpyttur ljótleika og lögbrota.

Stjórnmálamenn flýja RSK-miðla unnvörpum. Þeir vilja ekki sogast niður í ræsið með þeim þegar ákærur verða birtar og öll gögn lögreglu opinberast.

Sakborningarnir í RSK-sakamálinu eru á gálgafresti í siðuðu samfélagi.