Goðsögnin um ónýtu krónuna og pólitísk hamskipti

Umræðan um íslensku krónuna er gjörbreytt. Nú er óttast að hún styrkist of mikið við losun hafta en áður var hræðslan við gengisfellingu. Hagfræðingurinn Ólafur Margeirsson slær út af borðinu í snjallri grein þau rök að krónan sé ónýt og því þurfi hún verðtryggingu.

Gjörbreytt krónuumræða kemur af þunga inn í pólitísku umræðuna þar sem vinstriflokkarnir, Samfylking sérstaklega, klifa á stefinu um ónýtu krónuna í hvert sinn sem efnahagsmál ber á góma. Trúverðuleiki vinstrimanna mun hverfa með höftunum.

Með haustinu verða hamskipti pólitískrar umræðu. Stjórnarflokkarnir ná frumkvæðinu og leggja traustan grunn að kosningavorinu 2017.

Losun hafta að bresta á

Ungt fólk flýr ESB-ríki

Ungir Írar sjá ekki framtíð fyrir sig í ESB-ríki sem býr við evru og er stjórnað frá Brussel. Jafnaldrar ungra Íra í löndum Suður-Evrópu eru iðulega útskrifaðir úr skóla og inn á atvinnuleysisbætur.

Evrópusambandið virkar einfaldlega ekki. Efnahagskerfi sem býður ekki upp á atvinnu heldur jafna og stöðuga kreppu er ekki á vetur setjandi. Illu heili fyrir íbúa ESB-ríkja er ekki svo auðveldlega undið ofan af samrunaþróun álfunnar.

Efnahagshörmungar Grikkja eiga rætur að rekja til evrunnar, gjaldmiðils sem hentar ekki Grikklandi. Engu að síður þora Grikkir ekki fyrir sitt litla líf úr myntsamstarfinu sem ætlar þá lifandi að drepa. Ástæðan er sú að auðsstéttin í Grikklandi heimtar evru-aðild til að eiga sem hægast að flytja fjármagnið úr landi.

Unga fólkið greiðir atkvæði með fótunum og flýr ESB-ríki, sé þess kostur.

Unga fólkið flýr frá Írlandi

Píratar: verkföll eru úrelt, vinstriflokkar sömuleiðis

Verkföll þar sem hagsmunir þriðja aðila eru teknir í gíslingu eru úrelt. Píratar segja það upphátt sem vinstriflokkarnir hugsa í hálfum hljóðum en almenningur hefur fyrir satt.

Tímabært er að huga að lagasetningu á verkföll opinberra starfsmanna og hjúkrunarfræðinga, núna þegar stjórnmálaflið sem skorar hæst í skoðanakönnunum er búið að afhelga heilagan verkfallsrétt.

Vinstriflokkar, sem þora ekki að taka afstöðu gegn verkalýðsrekendum, eru vitanlega jafn úreltir og verkfallsrétturinn.

„Lögbundin heimild til að valda skaða“

ESB er vandamálið, ekki lausnin

ESB skiptir sér af smáatriðum í lífi borgaranna, með reglugerðum um ávexti og hvaða ljósaperur skuli nota, en finnur ekki lausn á stórum vandamálum, eins og fljóttamannastraumnum frá Mið-Austurlöndum.

ESB er ekki með lýðræðislegt umboð almennings. Evrópuþingið er valdalaust, þingmenn mega ekki leggja fram lagafrumvörp, þann rétt hafa embættismenn framkvæmdastjórnarinnar einir.

Engin sam-evrópsk hreyfing stendur að baki Evrópusambandinu. Í augum almennings er ESB í besta falli ill nauðsyn en í versta falli skrifræðisskrímsli sem rænir völdum frá þjóðþingum, þar sem fulltrúar almennings sitja.

Næstu ár verða til umræðu annmarkar og ókostir Evrópusambandsins. Og ESB er búið að tapa þeirri umræðu nú þegar.

Vilja endurheimta völd frá ESB

Blaðamenn sem gerendur - þöggun fjölmiðla

Fjölmiðlar, með RÚV í fararbroddi, reyndu að snúa fjárkúgunarmáli blaðasystranna upp í umræðu um Framsóknarflokkinn og meint ítök hans í fjölmiðlum. 

Skipulega er reynt að gera hlut systranna sem minnstan og nánast látið að því liggja að fjárkúgunin sé einhvers konar sjálfsbjargarviðleitni, sem ekki eigi að gera of mikið úr.

Fjölmiðlar og blaðamenn sem misnota upplýsingar til fjárkúgunar eru í sömu stöðu gagnvart fagi sínu og læknar sem nota fagkunnáttu sína til að pynta fólk.

Það segir heldur dapra sögu um blaðamennsku á Íslandi að ekki skuli farin í gang allsherjarumræða um meðferð upplýsinga, notkun nafnlausra heimilda, fjárkúgun og blaðamennsku. 

Eða er íslensk blaðamennska siðlaus?

Lögreglan rannsakar aðra fjárkúgun

Kirkja án ógnar trekkir ekki

Kirkja mótmælenda í vestrænum heimi er umburðarlynd, býður öllum faðminn og refsar hvorki né vandar um. Kirkjan er í margra augum eins og gömul meinlaus frænka sem vill öllum vel en er utan gátta í þjóðfélaginu.

Samanburðurinn við múslímatrú er nærtækur. Múslímatrú, a.m.k. sú útgáfa sem er mest áberandi, er herská, ágeng, krefst hlýðni og gerir kröfu um pólitískar aðgerðir hér á jörðu í nafni spámannsins.

Múslímatrú trekkir; mótmælendakirkjan ekki.

Kirkjan á barmi útrýmingar

RÚV viljugt verkfæri fjárkúgara

Blaðamannasysturnar sem reyndu að kúga fé úr fjölskyldu forsætisráðherra eru öllum hnútum kunnugar í íslenskum fjölmiðlum. Þeir vita sem er að íslenskir fjölmiðlar nota nafnlausar heimildir í meira mæli en þekkist á byggðu bóli í okkar heimshluta.

Fréttastofa RÚV er sérlega óvandvirk að þessu leyti. Í hádegisfrétt af fjárkúgunarmálinu sagði fréttastofan

Eins og fram kom í hefur ekki fengist uppgefið hvað fjárkúgunartilraunin snerist um en samkvæmt heimildum fréttastofu tengist hún fjárhagslegum tengslum Björns Inga og Sigmundar Davíðs.

Fyrirsögnin í frétt RÚV var: ,,Fjármagnaði ekki kaupin á DV". RÚV leggur sig fram um að beina athyglinni frá gerendunum og gera forsætisráðherra að skúrki. Nafnlausi heimildarmaðurinn og sjónarhorn fréttarinnar staðfesta þetta.

Þessi ljóti leikur RÚV er því siðlausari að annar gerendanna, Malín Brand, var fréttamaður RÚV til skamms tíma.

Er Malín Brand kannski hinn nafnlausi heimildarmaður RÚV?

Hótað vægðarlausri umfjöllun

Malín Brand er RÚV-ari

Fréttastofa RÚV gerir Framsóknarflokkinn að skotmarki fjárkúgunarmálinu. Fréttastofan fullyrðir að Björn Ingi Hrafnson sé flokksbróðir forsætisráðherra. Björn Ingi á ekki aðild að málinu, sem snýst um tilraun systranna Hlínar Einarsdóttur og Malínar Brand að kúga fé úr forsætisráðherra.

Í frétt RÚV er ekki tekið fram að Malín var til skamms tíma fréttamaður RÚV. Hún sat t.d. á sakabekk með fyrrverandi fréttastjóra RÚV, Óðni Jónssyni.

Hafi RÚV minnsta áhuga að upplýsa baksvið fjárkúgunarmálsins er nærtækara að segja frá störfum Malínar Brand fyrir RÚV fremur en að draga framsóknarmennsku Björns Inga inn í málið.

En RÚV stundar ekki fréttamennsku heldur áróður þegar kemur að fréttum um stjórnmál.

„Hann á ekki hlut í blaðinu“

Björn Ingi og Hlín í góðum gír - Malín bíður í bílnum

Blaðamennirnir og systurnar Hlín Einarsdóttir og Malín Brand tóku íslenska útrásarblaðamennsku út í Hafnarfjarðarhraun í leit að milljónum sem þær trúðu að forsætisráðherra hefði skilið eftir handa þeim.

Maðurinn sem öðrum fremur samtvinnar stjórnmál og viðskipti í auðmennsku, Björn Ingi Hrafnsson, var fyrir skemmstu í góðum gír með Hlín í Smartlandi.

Á meðan systurnar voru út í hrauni var Björn Ingi steggjaður. Nýja stúlkan í lífi hans heitir millinafninu Von. Eina von Hlínar og Malínar er að leiðangurinn út í Hafnafjarðarhraun endi ekki á Litla-Hrauni.

Glaðbeittur Björn Ingi er áfram í góðum gír og ,,open for business".

Reynt að kúga fé af Sigmundi

ESB-umsóknin: samkeppni um merkingarleysi

Nafn Íslands á lista yfir umsóknarríki á einhverjum vefsíðum Evrópusambandsins „hef­ur enga merk­ingu ef það ger­ist. Þá verður það bara leiðrétt,“ segir talsmaður ESB á Íslandi.

Merkingarleysi er rétt eftirmæli ESB-umsóknar Samfylkingar frá 16. júlí 2009. Umsóknin var án umboðs þjóðarinnar og aðeins samþykkt á alþingi með beinum svikum þingmanna Vg, sem nýverið höfðu fengið kosningu sem ESB-andstæðingar.

Umsóknin átti að búa til ESB-ríki úr Íslandi með tilskipun ofan frá. Ríkisstjórn Jóhönnu Sig. ætlaði að hafa vit fyrir þjóðinni líkt og einvaldsherrar fyrri tíma sem þáðu vald sitt frá guði almáttugum en ekki almenningi.

Þjóðin hafnaði forræði vinstrimanna. Þjóðin fékk ekki að kjósa um ESB-umsóknina en hún nýtti sér tækifærið og útrýmdi síðustu leifunum af trúverðugleika umsóknarinnar með því að stúta Icesave-samningum Jóhönnustjórnarinnar í tvígang í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Merkingarleysi umsóknarinnar er auglýst með tækifærismennsku ESB-sinna. Alþjóð veit að utanríkisráðherra þáverandi og ábekingur umsóknarinnar, Össur Skarphéðinsson, er með þá einu sannfæringu sem kaupir honum völd hverju sinni. Þeir fáu hægrimenn sem lögðu lag sitt við flandur Össurar gerðu það til að skapa sér pólitíska stöðu en ekki af hugsjón um framtíð lands og þjóðar. Nýr hægripólitískur flokkur, Viðreisn, er jafn dauður og umsóknin.

Umræðan um merkingarlausu ESB-umsóknina sýndi enn og aftur að framandi útlenskar hugmyndir (kommúnismi, fasismi, esb-ismi, múslímismi) skjóta ekki rótum í íslenskum jarðvegi. Til að slíkur innflutningur fái hljómgrunn þarf hann að höfða til skyldleika við sjónarmið, sem fyrir eru. Femínismi, til dæmis, náði hér nokkru flugi enda var hann fléttaður inn í hundrað ára jafnréttisbaráttu kvenna.

ESB-umsókninni var haldið á lífi jafn lengi og raun ber vitni með stanslausum áróðri um að Ísland væri ónýtt. Krónan var ónýt, fullveldið sömuleiðis, stjórnmálakerfið einnig og auðvitað efnahagslífið eins og það lagði sig.

Að ESB-sinnar trúi að merkingarlaus umsókn studd hatri á öllu íslensku fái framgang meðal þjóðarinnar segir heilmikla sögu um þá sjálfa.

 

 

Ísland fjarlægt smám saman