Píratar: við hlustum aðeins á suma kjósendur

Píratar hlupu á sig þegar þeir boðuðu til stjórnarmyndunarviðræðna fyrir kosningar. Lítilsvirðingin fyrir lýðræðinu, að mynda stjórn fyrir kosningar, kennir Kolbrún Bergþórsdóttir við ofríki í leiðara DV.

Píratar vilja núna kalla viðræðurnar, sem eiga að hefjast á morgun, umræðu um málefni. Þeir segjast ekki ætla að ræða ráðherraembætti strax af virðingu fyrir kjósendum.

En virðing Pírata fyrir kjósendum er ekki meiri en svo að þeir útiloka fyrirfram alla kjósendur Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks. Lýðræðisþroski Pírata nær ekki út fyrir eiginhagsmuni. Píratar þekkja betur til tölvuleikja en bóka - samt komst einhver þeirra í eintak af Machiavelli. 

Ræða um málefni, ekki embætti

Foringjar stækka flokka

Stjórnmálaflokkur er höfuðlaus her án foringja. Í stjórnmálaumræðu skilur á mill feigs og ófeigs hvort aðaltalsmaður flokks geti í senn greint aðstæður og borið fram hugmyndir og stefnu sem hópurinn að baki stendur fyrir. Og gert það þannig að eftir sé tekið.

Engin uppskrift er til af foringjum. Þeir verða til í samspili kringumstæðna og einstaklingsþátta. Forn-Grikkir sögðu foringja verða til fyrir guðlega náð. Í Menóni eftir Platón vekur Sókrates máls á þeirri staðreynd að þekkingin ein útskýri ekki vel gerða stjórnmálamenn heldur séu þeir ,,bæði guðdómlegir og hafi eldmóð, enda eru þeir innblásnir og haldnir af guði þegar þeir tala rétt um marga hluti og mikils verða..."

Það sem af er þessari kosningabaráttu er tölva Sigmundar Davíðs meira í umræðunni en nokkuð það sem sitjandi formaður lætur frá sér fara.

Vill að aðrir ræði stefnuna

Ekki-mellufundur Pírata: hverjir mæta?

Þeir eru mellur sem ekki mæta á fund Pírata á miðvikudag til að setja saman ríkisstjórn fyrir kosningar. Formanni Viðreisnar finnst leitt að vera kallaður mella af sjálfskipuðum talsmönnum Pírata.

Varaþingmaður Samfylkingar fyrrum og prófessor við stjórnmálafræði við Háskóla Íslands, Baldur Þórhallsson, segir útspil Pírata snjallt, að mynda ríkisstjórn fyrir kosningar. Auðvitað er aukaatriði að þjóðin kjósi sér þingmenn þegar fyrirfram er búið að ákveða hverjir myndi meirihluta á alþingi.

Fyrsti fundur til að setja saman ríkisstjórn fyrir kosningar er boðaður núna á miðvikudaginn kl. eitt á veitingahúsi í miðbæ Reykjavíkur. Ekki-mellurnar sem mæta eru algerlega án umboðs frá kjósendum. Kosningarnar fara ekki fram fyrr en tíu dögum seinna. En prófessor Samfylkingar segir kosningar léttvægar þegar búið er að ákveða hverjir skipa ríkisstjórn þar sem Píratar eru ,,aðal".

Skiljanlega er ekki Samfylkingin ekki ,,aðal". Hún mældist síðast með 8 prósent fylgi. Prófessor Baldur telur Píratafylgi í könnunum upp á 17-19 prósent nægja til að vera ,,aðal". Ekki-mellur telja lýðræðislegar kosningar meira upp á punt. Aðalatriði sé að skora sæmilega í skoðanakönnunum til að réttlæta valdatöku fyrir kosningar.

„Þeir ætla að vera aðal“

Valdablokk vinstriflokka er sniðganga lýðræðis

Stjórnmálaflokkar sem bjóða fram lista lýsa þar með yfir að þeir standa fyrir pólitísk málefni sem aðrir flokkar gera ekki - annars væru þeir ekki að bjóða fram. Kjósendur gera upp á milli ólíkra kosta í kosningum og eftir þær fá 63 þingmenn á alþingi það hlutverk að mynda starfhæfan meirihluta. Þetta er kjarni þingræðisins.

Tilraun Pírata að setja saman valdablokk fyrir kosningar er sniðganga þess lýðræðis sem Íslendingar hafa stundað frá stofnun lýðveldis. Ríkisstjórnarmyndun fyrir kosningar kallar á spurninguna: hvers vegna buðu Píratar ekki sameiginlega fram með öðrum flokkum?

Valdablokk vinstriflokkanna undir forystu Pírata verður ekki að veruleika. Aðeins Samfylking þekkist boð Pírata. En tilraunin til að mynda ríkisstjórn fyrir kosningar sýnir að virðing fyrir lýðræðishefðum þjóðarinnar er engin.

Afgerandi útspil Pírata

Bandalag Pírata og Samfylkingar um ESB-aðild

Eini flokkurinn sem vill kosningabandalag með Pírötum er Samfylkingin. Oddný Harðardóttir formaður stökk á tilboð Pírata um leið og það var lagt fram. Oddný sér Pírata sem ESB-flokk.

Björt framtíð kallar útspil Pírata klækjastjórnmál og tilboð um ofbeldissamband. Formaður Viðreisnar tók í fyrstu vel í hugmynd Pírata en dró síðan í land. Vinstri grænir afþökkuðu á kurteisan hátt.

Píratar vilja breyta stjórnarskránni, sem er forsenda ESB-aðildar, og greiða þjóðaratkvæði um að endurræsa misheppnuðu ESB-umsókn Samfylkingar frá 2009-2013. Bandalag Pírata og Samfylkingar snýst um pólitíska samstöðu á meginsviðum.

Málflutningur Pírata og Samfylkingar allt þetta kjörtímabil gengur út á stjórnskipun okkar og fullveldi hafi gengið sér til húðar og þurfi að endurnýja með ESB-aðild. Kjósendum er greiði gerður með ESB-bandalagi Pírata og Samfylkingar. Valkostirnir verða skýrari.

Standa frammi fyrir skýrum kostum

Sjálfstæðisflokkurinn eða vinstristjórn

Viðreisn er til í vinstristjórn með Pírötum, segir Benedikt Jóhannesson formaður, í svari við málaleitan Pírata að mynda ríkisstjórn fyrir kosningar. Benedikt gerir ekki ráð fyrir að Viðreisn verði annað en smáflokkur og því borgar sig að tryggja stöðuna við kjötkatlana áður en kjósendur kveða upp úrskurð sinn.

Það er meiri manndómur í frambjóðanda Bjartar framtíðar sem segir tilboð Pírata ,,tilraun til þvingunar í ofbeldissamband algerlega á forsendum eins flokks."

Tilboð Pírata um vinstristjórn fyrir kosningar undirstrikar að Sjálfstæðisflokkurinn er eina vörnin gegn vinstra slysi í landsstjórninni.

„Áhugaverð tilraun“

Píratar taka völdin fyrir kosningar

Í lýðræðisríkjum eru það kjósendur sem ákveða hverjir skulu fá völdin í hendur. Það er gert í kosningum. Píratar lýsa frati á vilja almennings með því að boða nýja ríkisstjórn kortéri fyrir kosningar.

Stjórnunaraðferð Pírata er þessi: skapa óánægju og óvild í samfélaginu, t.d með fjöldamótmælum og óhroða á samfélagsmiðlum. Sérstakt áhugamál Pírata er illmælgi um land og þjóð. Þessa pólitík hafa Píratar stundað allt kjörtímabilið.

Þegar nær dregur kosningum og almenningar áttar sig á eðli Pírata fellur gengi þeirra í skoðanakönnununum.

Viðbrögð Pírata eru að sniðganga lýðræðið og taka völdin fyrir kosningar. Þannig virkar píratalýðræðið.

Píratar útiloka stjórnarflokkana

Clinton í dópi, Trump í káfi; Róm og Washington

Forsetaframbjóðendur í Bandaríkjunum halda áfram að auka virðingu heimsbyggðarinnar fyrir lýðræðinu í stórveldinu eina og sanna. Báðir frambjóðendur eru afhjúpaðir raðlygarar, þetta eru jú stjórnmálamenn. Annar er þjakaður af kvenfyrirlitningu en hinum er ekki hægt að treysta fyrir tölvupóstum með ríkisleyndarmálum, svona upp á framsóknarvísu.

Róm var heimsveldi sem stóð í þúsund ár og skiptist í tvö tímabil, það fyrra kennt við lýðveldi en hið seinna við keisara. Fyrsti keisarinn, Ágústínus, kjörsonur Júlíusar Sesars, smíðaði stjórnkerfi sem hélt velli jafnvel þótt afbrigðilegir einstaklingar settust í hásætið. Róm brann undir forsæti eins þeirra en Rómarveldi stóðst álagið.

Bandaríkin búa að goðsögninni um að vandaðir menn, ríkisstofnendur, sem upp á þarlenda tungu eru kallaðir founding fathers, hafi í öndverðu lagt þann grunn að stjórnskipun ríkisins að það kiknaði ekki undan gölluðum forsetum.

Í nóvember kjósa Bandaríkjamenn sér meingallaðan forseta. Heimsveldið mun samt sem áður starfa með líkum hætti og síðustu áratugi. Meira þarf til en afbrigðilegar persónur svo að heimsveldi falli.

 

 

 

Sakar Clinton um eiturlyfjanotkun

Tvöfalt staðgenglastríð í Sýrlandi

Staðgenglastríð er þegar stórveldahagsmunir standa að baki staðbundnum átökum. Í Sýrlandi stendur yfir tvöfalt staðgenglasríð. Í fyrsta lagi standa Bandaríkin annars vegar og hins vegar Rússland að baki andstæðum fylkingum.

Í öðru lagi stríðir bandalag súnní-múslíma, þar sem Sádí-Arabía og Tyrkland eru stórveldin, við shíta-múslíma sem Íran og Írak styðja og Assad Sýrlandsforseti tilheyrir.

Til að gera flókna stöðu enn gruggugri eru Kúrdar, sem vilja stofna til eigin ríkis á svæði sem nú tilheyrir Írak, Sýrlandi og Tyrklandi.

Afgangsstærð í fjölþættum átökum eru herskáir múslímar, Ríki íslams og fleiri hópar af líkum toga. Afgangsstærðin fær mestu athyglina enda öll stórveldin sammála um að berjast gegn öfgamúslímum. En oft er það aðeins í orði kveðnu.

Sýrlandsstríðið og sambærileg átök í Írak, Yemen og Líbýu verður viðvarandi viðfangsefni alþjóðastjórnmála næstu árin ef ekki áratugi.

 

„Nýjar hugmyndir“ um frið ræddar

Úkraína, Sýrland og tölvustýrð kjarnorkuvopn

Bandaríkin og Rússland eiga í samskiptavanda. Yfirvegaðir stjórnmálaskýrendur, t.d. Robert E. Hunter sendiherra Bandaríkjanna í Nató 1993-1998, sýna fram á tengsl utanríkistefnu Bandaríkjanna í Úkraínu annars vegar og hins vegar í Sýrlandi  við nýja kalda stríðið milli þeirra og Rússlands.

Fræðimaðurinn Stephen F. Cohen segir stríðsógnir Bandaríkjamanna leiða til þess að Rússar séu komnir á forstig stríðsundirbúnings.

Bandaríkin ásaka Rússa um að skipta sér af bandarískum innanríkismálum, þ.e. yfirstandandi baráttu Clinton og Trump um forsetaembættið, og ætla að senda ,,skilaboð" með einhvers konar netárás.

Þegar samskipti Bandaríkjanna og Rússa eru komin á þetta stig aukast möguleikar á stríði án ásetnings um að hefja það. Kjarnorkuvopn eru tölvustýrð. Þegar pólitískt andrúmsloft er orðið nægilega eitrað af tortryggni gæti komið upp sú staða að betra sé að þrýsta á hnappinn strax fremur en að hætta á að netárás lami vígbúnaðinn. 

Að breyttu breytanda er heimurinn 2016 óþægilega líkur þeim sem var 1914 þegar stórveldin álpuðust út í fyrri heimsstyrjöld.

„Fordæmalausar“ hótanir Bandaríkjanna