Pútín hefur þegar sigrað

Úkraína er ekki Nató-ríki. Austur-Úkraína, Donbass, auk Suður-Úkraínu og Kherson-hérað hálft í suðvestri eru hluti af Rússlandi.

Úrsúla von der Leyen, forseti framkvæmdastjórnar ESB, segir Pútín hafi „mistekist að ná einu einasta markmiði sínu“. Í reynd er forseti Rússlands þegar búinn að ná helstu markmiðum sínum.

Vestræna áætlunin gekk út á að úkraínski herinn, byggður upp í sjö ár og þjálfaður af Nató-foringjum, skyldi veita Rússaher þá ráðningu að hann hypjaði sig til Moskvu og gerði þar stjórnarbyltingu. Í framhaldi yrði Rússland bútað i sundur með vestrænni reglustiku, líkt og Afríka á 19. öld.

Úrsúla lætur eins og áætlun hafi gengið eftir. Veruleikinn er annar. Úkraína er ónýtt ríki og mun ekki bera sitt barr um langa framtíð. Í friðarsamningum, sem verða á dagskrá, líklega í ár en kannski ekki fyrr en 2024, verða öryggishagsmunir Rússlands virtir, sem þeir voru ekki áður. Úkraína verður stórlega skert og gengur ekki í Nató.

Bandaríkin og ESB eiga vopn og fjármagn en skortir baráttuþrek. Á vígvellinum ræður baráttuþrekið úrslitum að öðru jöfnu. Á sléttum Garðaríkis hallar á Úkraínu í mannafla og vopnum. Engir Nató-hermenn verða sendir á austurvígstöðvarnar. Almenningur á vesturlöndum er afhuga og elíturnar þora ekki blóðfórnum án stuðnings frá kjósendum.

Deilan sem hófst vorið 2008, þegar Bandaríkin buðu Úkraínu Nató-aðild, setti tilvist tveggja ríkja á vogarskálarnar. Annað hvort hlaut Úkraína að beygja sig í duftið eða Rússland. Vesturlönd veðjuðu á að efnahagslegt og pólitískt vald myndi knýja Rússa til uppgjafar án stríðsátaka.

Eftir stjórnarbyltinguna í Kænugarði veturinn 2014 tóku Rússar Krímskaga. Það lá fyrir að Rússar ætluðu ekki að leggja upp laupana. Vesturlönd hefðu betur látið þar við sitja og nálgast Rússland með samningum en ekki hótunum.

Stríð er þeirrar náttúru að það býr til eitt ríki en tortímir öðru. Þar sem vesturlönd höfðu þau tök á Úkraínu að landinu mætti etja á foraðið án áhættu fyrir vestrið var kylfa látin ráða kasti. Úkraína skyldi skapa 1917-ástand í Rússlandi þar sem rússneska þjóðin varpaði af sér oki Pútín og félaga, líkt og þegar keisarastjórninni var steypt fyrir rúmri öld.

Ímynduð atburðarás var byggð á heimskublandinni óskhyggju. Í augum Rússa er Pútín bjargvættur móðurlandsins eftir niðurlægingu Yeltsín-áranna í lok síðustu aldar. Rússland var gjaldþrota, auðmenn með vestrænum stuðningi stálu náttúruauðlindum og ríkiseignum. Pútín skóp stjórnfestu og velmegun í 20 ár áður en hann lét sverfa til stáls í Úkraínu. Engar líkur voru á að rússneska þjóðin sneri baki við bjargvættinum. 

Úkraína væri betur í sveit sett ef friðarsamkomulag frá 2015, kennt við Minsk, hafði verið virt. En það stóð aldrei til. Af hálfu Bandaríkjanna og ESB var Úkraína ekki neitt annað en verkfæri til að brjóta upp Rússland.

Pútín hefur þegar sigrað. Það má bara ekki viðurkenna það. Nema í tilfallandi bloggi. 

Pútín „mistekist að ná einu einasta markmiði“

Sólveig Anna boðar launamisrétti

Sólveig Anna formaður Eflingar kynnir vinnustaðasamninga. Miðlægir samningar stuðla að launajafnrétti. Vinnustaðasamningar taka mið af afkomu einstakra fyrirtækja og eftir atvikum starfsgreina.

Áður hefur formaður Eflingar krafist að launþegar á landsbyggðinni beri minna úr býtum en vinnandi hendur á höfuðborgarsvæðinu. Efling hefur keyrt auglýsingaherferð sem hallmælir nýgerðum kjarasamningum Starfsgreinasambandsins.

Sjái kjarafélög á hverjum vinnustað um kjarasamninga verða verkalýðsfélög í mesta lagi með ráðgjafahlutverk. ASÍ verður óþarft. 

Fyrirtæki eru misjafnlega aflögufær. Veitingamenn lepja dauðann úr skel um þessar mundir en hóteleigendur eru betur staddir. Uppskrift Sólveigar Önnu veit á nær óbreytt laun í veitingageiranum en hærri laun á hótelum.

Vinnustaðasamningar leiða sjálfkrafa til misréttis á vinnumarkaði. Lágmarkslaun verða ólík eftir hvaða atvinnugrein á í hlut og í sumum tilvikum hvaða fyrirtæki er um að ræða.

Ísland er löngum heimsmeistari í launajafnrétti. Sósíalistinn Sólveig Anna vill kollvarpa jafnlaunakerfinu. Sennilega í nafni mannúðar, - eins og sósíalista er háttur þegar þeir hrinda í framkvæmd hugmyndafræðinni.

Meginkosturinn við vinnustaðasamninga er að einstaklingar eins og Sólveig Anna komast ekki lengur í þá aðstöðu að taka þjóðfélagið í gíslingu í þágu pólitískra og persónulegra hagsmuna.

Segir fyrirtæki hafa viljað semja beint við Eflingu

Lúkas, frjálst orð og góðmennskan

Vísir birti tvær hugvekjur í gær. Önnur er um smáhundinn Lúkas en hin er eftir Guðmund Andra Thorsson til varnar frjálsu orði.

Hvarf Lúkasar fyrir 16 árum leiddi til þess að ungur maður var tekinn af lífi í fjöl- og samfélagsmiðlum fyrir að hafa pyntað og drepið seppa. Í raun gerðist það að hundur týndist en með frjálst orð að vopni var saklaus ásakaður og dæmdur eins og hendi væri veifað.

Týndur Lúkas + frjálst orð = stafræn aftaka?

Málið er ekki alveg svona einfalt. Í dæmið vantar sálarlíf þeirra sem höndla með frjálsa orðið.

Löngun til að bjarga heiminum er kannski ekki öllum í blóð borin. En hvötin til að láta gott af sér leiða er sammannleg. Góðmennska er eðlilegt ástand mannsins.

Þegar tækifæri gefst til að gera gott vill allur þorri manna upp á dekk og láta hendur standa fram úr ermum. Ákefðin er því meiri sem andstæður góðs og ills eru skýrari.  

Er saga fer á kreik að málleysingi, smáhundurinn Lúkas, hafi orðið fyrir barðinu á hrotta kveikir það bál í mörgu brjósti sem ekki hefur lengi fengið útrás góðmennskunnar.

Á bálinu fuðrar upp sálargáfan sem margt góðmennið býr ekki að í miklum mæli. Dómgreindin.

Afleiðingin er að saklaus maður er krossfestur. Þegar kurlin koma öll til grafar og málavextir eru upplýstir, hvað gerist þá? Stíga góðmennin fram full iðrunar og eftirsjár? Sjaldnast, þeir góðu eru uppteknir í leit að nýjum tækifærum að sýna góðmennsku í verki.

Góðmennska knúin af heift er einatt illgirni í dularklæðum.

Nató kennir Kína um tap í Úkraínu

,,Ef Kína og Rússland ganga í bandalag skellur á þriðja heimsstyrjöldin," sagði Selenskí forseti í viðtali daginn sem Biden heimsótti Kænugarð.

Athyglisverð orð.

Vesturlönd eru logandi hrædd um að Kína styðji við bakið á Rússlandi í Úkraínustríðinu. ,,Kína gæti unnið stríðið fyrir Pútín," segir dálkahöfundur Telegraph.

Eftir heimsókn til Kænugarðs hélt Biden Bandaríkjaforseti til Póllands og lét hafa eftir sér fyrirsögnina í meðfylgjandi frétt: Nató er aldrei sterkara en einmitt núna.

Ef Nató er svona sterkt og mokar peningum og vopnum til Selenskí í Úkraínu hvaða hjárænulegi ótti er þetta við Kína? 

Hljóð og mynd fara ekki saman.

Tilfellið er að hvorki er Nató sterkt né mun Kína ráða úrslitum í Úkraínu. Rússar gerðu samkomulag við Kína áður en þeir réðust inn í Úkraínu fyrir ári síðan. Kínverjar veittu blessun sína. Þeir vita sem er að markmið Bandaríkjanna, ESB og Nató er að knésetja Rússland. Gengi það eftir yrði Kína næst á matseðlinum vestræna.

Með stuðningi við Rússland kaupir Kína sér tryggingu gegn vestrænum ágangi á vesturlandamærin. Yrði Rússland brotið undir vesturlönd yxi matarlyst sigurvegaranna. Kínverjar vita hverjum klukkan glymur.

Ef á þyrfti að halda myndi Kína senda hermenn til Rússlands, líkt og þeir gerðu í Kóreustríðinu laust eftir miðja síðustu öld. En til þess mun ekki koma. Rússar eru fjórum sinnum fleiri að mannfjölda en Úkraína. Á meðan bræðraþjóðirnar stunda einar mannfórnir mun Rússland sigra fyrr heldur en seinna.

Yfirlýsingar um að Kína ráði úrslitum í Úkraínu eru undirbúningur Selenskí forseta og vestrænna ráðamanna að játa ósigur. Rússar hefðu aldrei sigrað án kínverskra bakhjarla, verður viðkvæðið.

Á vesturlöndum ríkir örvænting. Úkraína átti að verða framhald eftir sigurinn í kalda stríðinu. Þrjátíu árum síðar bætist Garðaríki við misheppnaðar vestrænar tilraunir að búa til þjóðríki í sinni mynd: Írak, Sýrland og Afganistan. 

Raðbrestir dómgreindar eru til marks um djúpstæðan vanda. 

Biden segir NATO aldrei hafa staðið sterkara

Transvíkingur og transkisa

Ég er fæddur í röngum líkama, ætti eiginlega að vera víkingur, segir þýski blaðamaðurinn Henryk M. Broder og mætti með víkingahjálm úr plasti í sjónvarpið. Broder er menningarrýnir, skrifaði fyrir áratug bókina Síðustu dagar Evrópu. Hann heimsótti Ísland og segir í viðtalinu að erfðarannsókn staðfesti hann afkomanda Leifs heppna.

Vestur í Bandaríkjunum er móðir skólabarns orðin transkisa. Hún klæðir í sig í viðeigandi búning og mjálmar að hætti tegundarinnar. Í viðtali segir translæðan að tilefni umskiptanna sé að sýna fram á hvert transfræðin leiða okkur. Forsagan er að karlmaður í skóla, þar sem konan á barn, tók upp á því að klæðast kvenmannsfötum annað veifið og vildi að börn ávörpuðu sig sem konu. Samkvæmt trans og woke er lögmætt að skipta um kyn eftir hugdettu.

Í rökfræði er það kallað niðursöllun í fáránleika, reductio ad absurdum, þegar sýnt er fram á að gefnar forsendur leiði til fáránlegrar niðurstöðu. Transvíkingurinn og translæðan undirstrika að þrjár meginforsendur transfræða eru óverjandi.

1. Kyn er huglægt. 2. Hægt er að fæðast í röngum líkama. 3. Kynin eru fleiri en tvö.

Forsendurnar eru rangar, sannanlega. Í fyrsta lagi er kyn líffræðileg og handföst staðreynd. Í öðru lagi er ekki hægt að fæðast í röngum líkama. Það er líffræðilegur ómöguleiki. Í þriðja lagi eru kynin aðeins tvö, karl- og kvenkyn.

Þótt einhverjir séu sannfærðir um að kyn sé huglægt breytir sú sannfæring ekki hlutlægri staðreynd. Ef einhver trúir sig í röngum líkama getur það einkamál ekki orðið að almennum sannindum. Ranghugmyndir um veruleikann breyta ekki augljósum staðreyndum. Vitundin býr til ímyndun en það breytir ekki veruleikanum utan vitundarinnar. Ef einhver segist af sjöunda kyni þýðir það ekki að kynin séu sjö eða fleiri.

Vitanlega má hver og einn taka þátt í hlutverkaleik, einn eða með öðrum. Það er merkingarlaust barnagaman.

Vandamálin hrannast upp ef hlutverkaleikurinn er þvingaður á samfélagið. Hvers eiga konur að gjalda þegar karlmaður mætir í kvennaklefa í sundlaug með tólin á milli fótanna og segist kona? Fréttin segir frá atvikinu. Karlar geta valsað óáreittir inn í kvennaklefa á reykvískum baðstöðum með það yfirvarp að þeir séu konur. Þegar spyrst út að karlar komist upp með að þykjast konur til að komast inn á sérrými kvenna verður það nýtt af bíræfnum mönnum sem láta almenna siðsemi sér í léttu rúmi liggja.

Geðlæknirinn Engilbert Sigurðsson útskýrir hvernig félagslegur fáránleiki verður til á Íslandi.

Við Íslendingar erum smáþjóð og flest lesum við sömu tvo til þrjá miðlana daglega. Þessu fylgir nokkur hætta á að ör vöxtur verði í sumum greiningum eftir nokkur áberandi viðtöl og umræðu um þau á netmiðlum.

Það er nóg að fáeinir einstaklingar komi fram í fjölmiðlum og segist hafa fæðst með rangan líkama til að fólk láti sér vel líka að hægt sé að fæðast af röngu kyni. En það er ómögulegt, meðvitundin fæðist með líkama og er óaðskiljanlegur hluti hans. Maður gæti allt eins sagst vera af röngum kynþætti. Ranghugmyndir eiga það sameignlegt ímynduninni að þeim eru engin takmörk sett. Til vera í röngum líkama þarf einstaklingurinn að hafa átt val við getnað - og valið vitlaust. Það er aðeins í fantasíuheimi sem hægt er að velja sig frá eigin kyni.

Sumar konur eru með hýjung og breiðar herðar, en þær eru ekki karlar fyrir það. Karlar eru stundum kvenlegir en verða ekki konur af þeirri ástæðu. Ef einhver elur með sér ranghugmyndir um kyn sitt er það úrlausnarefni viðkomandi einstaklings, en ekki vandi samfélagsins. Ef samfélagið er lagað að ranghugmyndum fáeinna er sannleikanum varpað fyrir róða. Samfélag án sanninda ratar í ógöngur, t.d. að manneskja mjálmi, segist læða og heimtar mannréttindi fyrir kattfólk. 

Margir vilja annan líkama en þeir hafa, stæltari, grennri og unglegri. En við eigum aðeins þann skrokk sem við fengum í fæðingu. Víst er hægt að laga og snyrta búsetu vitundarinnar, t.d. með líkamsrækt, megrun, hollu líferni; lýtaaðgerð ef ekki vill betur. Að sama skapi má gera sig meðvitaðan um möguleika og takmarkanir í eigin lífi. Forn-Grikkir sögðu eftirsóknarvert að eiga heilbrigða sál í hraustum líkama.

Í dag heitir það að ,,öll mín vandamál eru öðrum að kenna, ríkið útvegi mér annan skrokk og greiði mér dagpeninga á meðan meðferð stendur." Til að ná árangri stofna áttavilltir samtök og segjast ofsóttir. Það er líka ímyndun, ný könnun sýnir það.

Frekjuhundar í transbúningi ofsækja heilbrigða skynsemi. Það er kjarni málsins. 

Sólveig Anna gegn Katrínu forsætis

Sólveig Anna formaður Eflingar fékk sínu framgengt og nýr sáttasemjari var skipaður til að leysa deilu hennar og SA. Niðurstaðan var sú sama. Sólveig Anna og sósíalistar vilja ófrið hvað sem tautar og raular. Kjaradeilur eru aðeins verkfæri til að skapa úlfúð og óeirðir í samfélaginu. Í andrúmslofti andstyggðar þrífast róttæklingar best.

Sólveig Anna og félagar eru ekki aðeins í stríði við atvinnurekendur. Efling kaupir auglýsingar í fjölmiðlum sem gagnrýna kjarasamninga Starfsgreinasambandsins, segja þá ekki nægja fyrir framfærslu. Fáheyrt er að eitt verkalýðsfélag grafi undan tiltrú á öðru stéttafélagi. Enda er það svo að Alþýðusamband Íslands er lamað. Þingi ASÍ var frestað. Verkalýðshreyfingin er stjórnlaust rekald.

Með allsherjarverkbanni á Eflingu hyggst SA gera tvennt. Í fyrsta lagi slá vopnin úr hendi sósíalista sem nota skæruliðaverkföll til að lama viðkvæmar starfsgreinar s.s. orkuflutninga og taka þar með almannahagsmuni í gíslingu. Í öðru lagi er verkbannið áskorun til almennra félagsmanna Eflingar að láta ekki sósíalista nota sig í stéttastríði.

Stríð Sólveigar Önnu og sósíalista gegn auðvaldinu er háð á tvennum vígstöðvum. Í fyrsta lagi á vinnustöðum þar sem spurt er um hollustu félagsmanna við sósíalisma almennt og formanninn sérstaklega. Í öðru lagi í almannarými, fjölmiðlum og samfélagsmiðlum. Þar er Sólveigu Önnu stillt upp sem kvenkyns Davíð gegn Golíat.

Eftir boðað verkbann flyst kjaradeila sósíalista yfir á vettvang stjórnmálanna. Þar munu öll spjót standa á Katrínu forsætis. Til þess var leikurinn gerður. Sólveig Anna gegn Katrínu. Sú kona sem fær betur heldur embættinu. Hin ekki.

 

Leggja til verkbann á Eflingu

Pútín má ekki sigra, gerir það samt

,,Ímyndið ykkur að Pútín hringdi í Biden og segði honum að ef Bandaríkin framseldu ekki Alaska til Rússlands yrði rússneskum kjarnorkuvopnum beitt. Biden myndi hlægja og segja rússneskum starfsbróður að hringja aftur þegar hann væri orðinn edrú."

Tilvitnunin hér að ofan er í grein Stephen M. Walt í Foreign Policy. Punkturinn er að Alaska er margfalt meira virði Bandaríkjamönnum en Rússum, sem þó áttu einu sinni Alaska. Um Úkraínu gildir að hún er margfalt meira virði Rússum en Bandaríkjunum og vestrinu. 

Walt er af raunsæisskólanum í bandarískum alþjóðastjórnmálum. Hann hefur áður komið við sögu tilfallandi athugasemda. Greinin hans í ber yfirskriftina Það sem Pútín gerði rétt.

Úkraína sem Nató-ríki stefndi tilvist Rússlands í hættu. Eftir að Bandaríkin buðu Úkraínu og Georgíu aðild að Nató vorið 2008 réðust Rússar inn í Georgíu og sögðu jafnframt að Úkraína yrði aldrei Nató-ríki. Eftir stjórnarbyltinguna í Kænugerði árið 2014, að undirlagi vesturlanda, var leynt og ljóst undirbúið að Úkraína yrði Nató-ríki. Ekki lengur.

Fyrir ári réðust Rússar inn í Úkraínu og stjórna um fimmtungi landsins. Her þeirra er fjölmennari en sá úkraínski. Aðdrættir Rússa, vopn og vistir, eru tryggari en Úkraínumanna. Að óbreyttu munu þeir sigra, þótt það taki nokkur ár. Eina sem gæti breytt fyrirséðum sigri Rússa er að Nató-hermenn tækju upp vopn við hlið Úkraínuhers. Rússar fengju þar með réttlætingu að beita kjarnorkuvopnum, sem þeir myndu nýta sér færu þeir halloka á vígvellinum.

88 skriðdrekar áttu að fara til Úkraínu frá evrópskum Nató-ríkjum i sumar og haust. Talan er komin niður í 60, segir Die Welt og fækkar jafnvel enn. Skotfæri í þungavopn eru af skornum skammti, segir Jens Stoltenberg framkvæmdastjóri Nató. Pútín sigrar vesturlönd í framleiðslu skotfæra, staðfestir breskur sérfræðingur.

75 prósent af mannfalli á vígvellinum er af völdum stórskotaliðs, segir Douglas Macgregor, bandarískur ofursti.  Talað er um að í sumar, um það bil sem skriðdrekarnir eiga að skila sér, verði skotfæraþurrð í Úkraínu. Stórskotalið án skotfæra er gagnslaust.

Með meira stórskotalið drepa Rússar fleiri Úkraínumenn en úkraínski herinn Rússa. Hrátt vald og geta til að að beita því yfir lengri tíma sigrar stríð, segir breski ofurstinn Rchard Kemp. Án Nató-hermanna tapar Úkraína, það er eins víst og nótt fylgir degi. Nató-hermenn fara aftur ekki til Úkraínu nema vesturlönd séu tilbúin í kjarnorkustríð. Þau eru það ekki.

Svo vísað sé í tilvitnunina hér að ofan. Bandaríkin og ESB hafa í áratug verið á valdafylleríi í Úkraínu. Vesturlönd eru núna með svæsna timburmenn, berja höfðinu við steininn og segja Pútín ekki mega sigra. En sigra mun hann samt. Allir edrú sjá ástæðuna. Úkraína varðar ekki tilvist vesturlanda en mjög svo Rússlands. 

Sagt með öðrum orðum. Tapi Rússland Úkraínustríðinu er úti um rússneska ríkið. Stjórnendur í Moskvu, Pútín og félagar, vita þetta og ráðamenn á vesturlöndum einnig. Pútín mun neyta ítrustu úrræða til að forðast ósigur.

Rússar undirbúa sig undir margra ára stríð. Vesturlönd eru að hugsa um að auka skotfæraframleiðsluna til að fóðra úkraínska herinn fram yfir sumarið. Eftir því sem stríðið dregst á langinn verða yfirburðir Rússa augljósari. Vesturlönd eru ekki tilbúin að breyta efnahagsbúskap sínum í hernaðarhagkerfi. Rússar eru þegar í þeirri umbreytingu. 

Vesturlönd veðjuðu á að Pútín léti yfir sig ganga að Úkraína yrði Nató-ríki. Vestrið tapaði veðmálinu 24. febrúar í fyrra, þegar rússneski herinn réðst inn í Úkraínu. Ári seinna eru ráðamenn á vesturlöndum í delerium tremens, haldnir ofskynjunum og neita að horfast i augu við veruleikann. Á meðan er Úkraínu tortímt, bæði landi og þjóð.

 

 

Óttast að Rússar fái sömu meðferð og Kína

Hatursfé Katrínar forsætis

Hötuðustu hóparnir í samfélaginu eru eftirfarandi 1. Andstæðingar bólusetninga 2. Andstæðingar fóstureyðinga 3. Raunsæisfólk í loftslagsmálum. Þessir hópar búa við 50 til 60 prósent hatur samkvæmt könnun Fjölmiðlanefndar. Fréttin greinir frá.

Engin félagasamtök þeirra hötuðustu fá stuðning frá ríkinu hennar Katrínu forsætis. Transhópurinn Samtökin 78 fær á hinn bóginn 55 milljónir árlega til ,,að vinna gegn bak­slagi gegn hinseg­in fólki í sam­fé­lag­inu," segir í meðfylgjandi frétt.

Hvaða bakslag?

Samkvæmt könnun Fjölmiðlanefndar, sem er opinber stofnun, býr transfólk aðeins við 5, segi og skrifa fimm, prósent hatur. Hatrið er svo léttvægt að varla tekur að nefna það; einstakir bloggarar eru duglegri að afla sér haturs.

Til samanburðar glíma stuðningsmenn Miðflokksins við 25 prósent hatur í samfélaginu, fimmfalt á við transfólk. Til að gæta jafnræðis ætti Katrín að veita fótgönguliðum Miðflokksins 275 milljónir króna til að verjast ,,bakslagi."

En auðvitað gerir Katrín ekkert slíkt. Hún tekur Sturgeon á þetta. Grefur sig ofan í woke-holu með 5 prósent hatrinu og finnur sig heima þar. Forsætisráðherra er með sömu fylgistölu, 5%. Mínus fimm prósent og plús fimm prósent gerir eitt stórt núll. Gildir bæði um transhugmyndafræði og hatursfræði Katrínar forsætis.

Samtökin '78 fá aukinn styrk

Finnur Þór og Ingi Freyr: bræður í glæpum

Finnur Þór Vilhjálmsson er saksóknari hjá embætti ríkissaksóknara. Ingi Freyr bróðir hans er blaðamaður á Stundinni, nú Heimildinni. Báðir þjösnast þeir áfram í Namibíumálinu, sem var búið til af Inga Frey og félögum á RSK-miðlum (RÚV, Stundin og Kjarninn) sumarið og haustið 2019.

Arna McClure lögfræðingur Samherja er með stöðu sakbornings eftir að Finnur Þór tók við gögnum frá bróður sínum og RSK-miðlum um ætluð brot útgerðarinnar í Namibíu. Arna átti engan hlut að máli og ekkert hefur komið fram sem réttlætir að hún sé grunuð um glæp.

Arna höfðaði mál til að fá aflétt stöðu sinni sem sakborningi. Málflutningur var í gær. Í frétt RÚV er haft eftir héraðssaksóknara að ,,fjarstæða" sé að það þyki óeðlilegt að bræðurnir saksæki sömu einstaklingana hvor á sínum vettvangi, annar sem handhafi ákæruvaldsins en hinn sem blaðamaður með dagskrárvald fjölmiðla að baki sér.

Fjarstæðan er ekki meiri en svo að embætti ríkissaksóknara tók til rannsóknar háttsemi bræðranna í sambærilegu tilviki. Bræðurnir unnu báðir að máli systkinanna í Sjólaskipum. Ingi Freyr skrifaði ákærufréttir í fjölmiðla en Finnur Þór vélaði um sem saksóknari.

Ríkissaksóknari tók til rannsóknar samvinnu bræðranna en hætti rannsókninni án skýringa.

Málarekstrinum gegn systkinunum í Sjólaskipum var endanlega hætt síðasta sumar en hafði þá staðið yfir í rúm 12 ár. Systkinin voru sakborningar að ósekju. Enginn fannst glæpurinn. En í áravís skrifaði Ingi Freyr sakamálafréttir og Finnur Þór saksótti. Málið var allt handónýtt. Byggt á falsfréttum. Finnur Þór gafst upp og Ingi Freyr varð að éta ofan í sig glæpafréttirnar ósönnu.

Hversu mikil áhrif hafði það á dómgreind saksóknara að bróðir hans átti bæði faglega og starfstengda hagsmuni að Sjólaskipamálið myndi leiða til ákæru en í versta falli dragast á langinn? Blaðamaðurinn gat ,,skúbbað" aðra fjölmiðla trekk í trekk. Í störfum blaðamanna eru tengsl við fréttalindir mikils metnar.

Hvaða réttlætis njóta sakborningar, sem reynast saklausir? Þeir verða fyrir tvöfaldri saksókn, í fjölmiðlum og af hendi saksóknara. Þegar saksóknari fellir málið niður standa fréttirnar eftir, öllum aðgengilegar á netinu. Í fréttum segir að glæpur hafi verið framinn en svo var alls ekki.

Þrem mánuðum eftir lok Sjólaskipamála taka bræðurnir aftur höndum saman. Ingi Freyr og félagar á RSK-miðlum setja saman Namibíumálið og Finnur Þór tekur við málinu sem saksóknari. Þetta gerist 2019. Sama fyrirkomulagið og í málum systkinanna í Sjólaskipum sem máttu þola tvöfaldan opinberan málarekstur í rúm 12 ár. Veigamesti hluti Namibíurannsóknarinnar, sá sem sneri að skattamálum, hefur þegar verið felldur niður.

Ingi Freyr er iðinn við kolann að birta sakamálafréttir á Stundinni/Heimildinni og RÚV endurbirtir. í huga almennings eru sakborningar sekir áður en ákæra liggur fyrir. Dagskrárvald fjölmiðla sér til þess. Finnur Þór tryggir hæga málsmeðferð til að RSK-miðlar fái tíma að birta raðfréttir um ósannaðar ásakanir og telja almenningi trú um að glæpir hafi verið framdir.  

Samspil embættis héraðssaksóknara og fjölmiðla að búa til ásakanir á hendur einstaklingum er ekki í samræmi við meginreglur réttarríkisins um sjálfstæði ákæruvaldsins og hlutlæga málsmeðferð.

Þegar Finnur Þór tekur ákvarðanir sem saksóknari, t.d. um réttarstöðu einstaklinga, eru í húfi hagsmunir bróður hans blaðamannsins. Það sjá allir í hendi sér, sem nenna að gefa málinu gaum, að þetta verklag réttarkerfisins er ólíðandi. Það mætti allt eins útvista ákæruvaldinu til einkaaðila. Bræður í glæpum ehf.

  

Kynjahopp, trans og afsögn Sturgeon

Transkonan Isla Bryson felldi Sturgeon forsætisráðherra Skota. Isla hét áður Adam Graham og nauðgaði tveim konum. Adam komst undir manna hendur og skipti óðara um nafn og kyn. Skosk lög leyfa kynjahopp og Adam vildi í kvennabúr, afsakið, kvennafangelsi sem Isla.

Samkvæmt transhugmyndafræðinni er kyn ekki spurning um líffræði heldur hugarfar. Sturgeon gleypti transið hrátt og sat uppi með Adam undir nafni Islu á leið í sérrými kvenna að þjóna eðli sínu.

Skotar brjáluðust. Fæstar konur í kvennafangelsum sitja inni fyrir kynferðis- eða ofbeldisglæpi. En nú átti að hleypa tvöföldum nauðgara inn á varnarlausar konur. Ríkið færir geranda fórnarlömb á færibandi.

Transkonur eru konur, sagði Sturgeon í sjónvarpsviðtali, en ... 

Þetta ,,en" kostaði Sturgeon forsætisráðherraembættið.

Sumt í lífinu er bæði og. Sumt annað hvort eða. Enginn er smávegis karl og svolítil kerla, nema í yfirfærðri merkingu. Hjá Sturgeon var transkona aðeins kona ef hún var ekki nauðgari. Hvað með ofbeldisfulla transkonu, sem lætur þó hjá líða að nauðga? Er hún kona? Hvar liggja mörkin ef það er hugarfar sem ræður kyni en ekki líffræði? 

Transhugmyndafræðin stóð á berangri sem óverjandi þvættingur. Eftir að rökleysa hugmyndfræðinnar varð öllum ljós reyndi Sturgeon að bera í bætifláka fyrir transið. Hún sagði efnislega að kyn væri bæði og. Óvart er það aðeins annað tveggja, kvenkyns eða karlkyns.

Kynjahopp gengur í lokuðum félagsskap, hjá þeim sem hafa gaman af hlutverkaleikjum. Hver og einn má vera hvað sem er í huga sér; karl eða kona, köttur eða mús. En samfélagið hættir að virka ef við látum eins og kyn sé hugarfar. Fall Sturgeon staðfestir að þeir sem víkja skarpt frá veruleikanum enda út í mýri.

Sturgeon segir af sér