Síðkapítalismi, nýsósíalismi og ESB

Tveir pólar vestrænnar hugmyndafræði síðustu hundrað árin eru kapítalismi og sósíalismi. Rússneska byltingin fyrir sléttri öld bauð upp á valkost við kapítalisma sem ríkjandi hugmyndafræði.

Fall Sovétríkjanna 1991 virtist rothögg á sósíalismann. Síðkapítalismi átti sviðið; Bergsveinn Birgisson skrifar upp einkenni hans í Kjarnanum. En þótt sósíalisminn liggi eins og hráviði um víða veröld, frá Venúsela til Norður-Kóreu, er hann hvergi nærri dauður úr öllum æðum.

Bernie Sanders gerði gott mót í forkosningum demókrata í Bandaríkjunum á sósíalískum forsendum. Jeremy Corbyn leiðtogi Verkamannaflokksins í Bretlandi kynnir nýsósíalíska stefnuskrá fyrir þingkosningarnar í næsta mánuði. Þar er meðal annars að finna þjóðnýtingu og fleira fínerí frá dögum Leníns og Stalíns.

Evrópusambandið var stofnað til að vera aflvaki nýrrar hugmyndafræði um yfirþjóðlegt vald annars vegar og hins vegar samfélagsskipunar þvert á pólana tvo, kapítalisma og sósíalisma.

Kosningasigur Macron í Frakklandi leysir úr viðjum hugmyndir um Stór-Evrópu þeirra þjóðríkja sem nota evru sem gjaldmiðil. Ráðandi maður í þýskum stjórnmálum, Wolfgang Schäuble fjármálaráðherra, segist hlynntur stefnu um sameiginleg fjárlög evru-ríkja og sameiginlegt fjárlagavald í nýju sambandsþingi evrulanda.

Stór-Evrópa evrulandanna yrði himnaríki síðkapítalísks nýsósíalisma þar sem stórkapítalið réði ferðinni í efnahagsmálum en skriffinnar í Brussel stjórnuðu daglegu lífi fólks. Hreint helvíti á jörðu.

Sósíalistaflokkurinn kominn að fótum fram

Athugasemdir

[Hrossabrestur, 11.5.2017 kl. 08:34]

Er þetta ekki Soviet í nýrri birtingarmynd?