Vinstrimeirihlutinn og verktakar: grafa flugvöllinn í burt

Bandalag vinstrimeirihlutans í Reykjavík og verktaka felst í því að grafa innanlandsflugvöll þjóðarinnar í burt með því að byggja íbúðarbyggð sem kemur í veg fyrir notkun neyðarbrautar.

Vinstrimeirihlutinn í Reykjavík lætur sér í léttu rúmi liggja að skurðgröfturinn er í brot á breiðu pólitísku samkomulagi um að flugvöllurinn yrði látinn í friði á meðan Rögnunefndin svonefnda starfaði.

Alþingi ætti að grípa í taumana og færa skipulagsvald flugvalla ásamt helgunarsvæði frá sveitastjórnum yfir til innanríkisráðuneytisins.

Framkvæmdir hafnar á Hlíðarenda

Sigmundur Davíð hugsar stórt; góða fólkið þolir það ekki

Góða fólkið, sem lifir samkvæmt forskriftinni í laginu litlir kassar á lækjarbakka, er þrælar vanahugsunar með beyg fyrir öllum sem hugsa út fyrir rammann.

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson forsætisráðherra sýnir ítrekað að hann sér lengra og víðar en samferðamenn hans á alþingi. Skemmst er að minnast leiðréttingarinnar í því samhengi. Vinstrimann, á alþingi og víðar, töluðu sig hása gegn leiðréttingunni á opinberum vettvangi en einir með sjálfum sér settust vinstrimenn niður við tölvurnar sínar og sóttu um leiðréttinguna og viðurkenndu þar með forsjá framsóknarmanna.

Eins og í málefnum leiðréttingarinnar sér forsætisráðherra skóginn fyrir trjánum þegar hann leggur til stöðugleikaskatt sem megináfanga í afnámi hafta.

Góða fólkið veit innra með sér að forsætisráðherra hefur rétt fyrir sér, alveg eins og hann hafði rétt fyrir sér í skuldaleiðréttingunni og afturköllun ónýtu ESB-umsóknarinnar. Viðbrögð góða fólksins eru líka fyrirsjáanleg, það brjálast.

Sumarþing ekki útilokað

Valkvæð heimska stjórnarandstöðunnar

Stjórnarandstaðan þykist ekki vita um fyrirætlun ríkisstjórnarinnar til losunar hafta einfaldlega til að þurfa ekki að taka afstöðu til málsins.

Eðlilega lætur ríkisstjórnin stjórnarandstöðuna ekki fá áætlun um losun hafta í smáatriðum enda talar stjórnarandstaðan eins og hún sé á launum hjá erlendum kröfuhöfum.

Í skjóli þess að fá ekki allar upplýsingar frá ríkisstjórninni þykist stjórnarandstaðan ekkert vita um afnám hafta. Þessi valkvæða heimska er liður í skotgrafahernaði og er ekki í þágu þjóðarhagsmuna.

Segir stjórnarandstöðuna upplýsta

Valdaframhjáhald

Eftir Örlygsstaðabardaga, þar sem feðgarnir Sturla og Sighvatur féllu fyrir Kolbeini unga og Gissuri Þorvaldssyni, átti Þórður kakali Sighvatsson að svara í ættarstríðinu sem kennt er við þá Sturlunga.

Þórður kom hingað út 1242 og átti óhægt um vik. Frændur hans á Vesturlandi sóru Kolbeini hollustu eftir Örlygsstaðafund og voru tregir i taumi að veita stuðning foringja með tvísýna framtíð. Gissur fór utan til Noregs eftir bardagann við Örlygsstaði og skóp þar með Þórði tækifæri.

Völd voru þá eins og nú nátengd persónum. Ef valdamaður, goði eins og þeir hétu á þjóðveldisöld, var ekki á staðnum til að ástunda valdið var talið sjálfsagt að halda framhjá honum. Bændur á Suðurlandi, þar sem Gissur réði, sömdu um sættir við Þórð kakala með þessum skilmálum

Bændur skyldu í engum mótferðum vera við Þórð þar til Gissur kæmi til Íslands. Skyldi þá lokið sættum með þeim Þórði og bændum ef Gissur kæmi til en haldast ella.

Eftir sættir sunnlenskra bænda við Þórð gat hann einbeitt sér að Kolbeini unga. Sem hann og gerði með þeim árangri að Kolbeinn lét ríki sitt í hendur Þórðar.

Þórður Snær tortímir auðmannavörn Kristínar

Þórður Snær Júlíusson er fyrrverandi fréttamaður á Fréttablaðinu og veit af beinni reynslu að ritstjórnarstefnan er rekin í þágu eigandans, Jóns Ásgeirs Jóhannessonar fyrrum Baugsstjóra.

Þórður Snær tekur í sundur leiðara Kristínar Þorsteinsdóttur í Fréttablaðinu þar sem hún ver grímulausa auðmannavörn 365 miðla með því að kalla hana fréttamennsku.

Þeir sem kunna blaðamennsku vita að engin frétt er betri en heimildin fyrir henni. Þórður Snær rekur heimildarmenn Kristínar fyrir ,,fréttum" blaðsins og annarra 365 miðla s.s. Stöðvar 2 og Bylgjunnar

Í fréttaflutningi sínum af málinu hafa miðlar 365 rætt við eftirfarandi sérfræðinga til að gefa fréttinni vængi: Bjarnfreð Ólafsson (sem var til rannsóknar í Al Thani-málinu, kom að gerð fléttunnar, var skattaráðgjafi Ólafs Ólafssonar og stjórnarmaður í Kaupþingi), Brynjar Níelsson (sem var lögmaður grunaðs manns í Al Thani-málinu sem var á endanum ekki ákærður og hefur tjáð sig ítrekað opinberlega um að honum þyki niðurstaða dómstóla í málinu röng), Þórólfur Jónsson (fyrrum framkvæmdastjóri fyrirtækjaráðgjafar Kaupþings og lögmaður Ólafs Ólafssonar), Jón Steinar Gunnlaugsson (sem vann greinargerð fyrir Ólaf Ólafsson þar sem Al Thani-dómurinn er rengdur) og Ragnar H. Hall (fyrrum verjandi Ólafs Ólafssonar). Allir þessir menn eru auðvitað frjálsir af skoðunum sínum og mega tjá þær að vild. En samhengið og tengslin skipta máli þegar skoðanir þeirra eru notaðar sem andlag frétta.

Heimildir Fréttablaðsins og 365 miðla eru sérvaldar til að draga upp þá mynd að auðmenn séu ofsóttir af réttvísinni. Fréttablaðið/365 miðlar stunda ekki blaðamennsku heldur almannatengslaþjónustu í þágu auðmanna.

Menntun er lífsgæði - ekki sósíalískt verkefni

Allir Íslendingar án tillits til efnahags eiga kost á skólagöngu fram á þrítugsaldur. Sumir nota skólagönguna til að mennta sig, aðrir að afla sér starfsréttindina (þetta tvennt getur farið saman) og enn aðrir nota tímann til að slæpast.

Samfélagið býður öllum skólagöngu en það er einstaklinganna að nýta sér tækifærið og afla sér hæfni og færni til að glíma við líf og starf að loknu námi.

Það er engin leið að vita hvers konar hæfni og færni verður metin í atvinnulífinu eftir fimm til 15 ár. Það er einfaldlega ágiskun út í loftið. Við vitum þetta vegna þess að efnahagsspár, sem eru til lengri tíma en þriggja til fimm ára, eru marklausar. Enginn býr yfir hæfni til að sjá lengra fram tímann.

Ef ríkisvaldið myndi leggja línurnar um hvaða eftirspurn yrði eftir lögfræðingum, hagfræðingum, félagsráðgjöfum og kennurum eftir fimm til 15 ár væri það ígildi þess að tilteknum fjölda fólks með þessar prófgráður væri lofað störfum.

Slíkt fyrirkomulag heitir sósíalismi. Tilraunir með sósíalsima voru gerðar í Austur-Evrópu eftir seinna stríð. Heildarniðurstaðan var að tilraunirnar skiluðu ekki lífvænlegu samfélagi.

 

Lítil þörf fyrir hópa menntafólks

Framsóknarflokkurinn er hinn turninn

Tveir turnar íslenskra stjórnmála eru Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur. Í kringum þessa turna þrífst ýmis lággróður, kenndur vinstrimennsku og nördapólitík.

Vinstrimenn eru óðum að átta sig á því að Framsóknarflokkurinn er lykill þeirra að stjórnarráðinu. Vinstriflokkarnir biðla ákaft til framsóknarmanna í gegnum vefmiðla og bloggara. Vinstrimenn vilja öllu fórna, m.a. ESB-umsókninni, til að komast í kallfæri við turninn.

Framsóknarflokkurinn ætti ekki að hlusta á óreiðuöflin sem efndu til óaldar eftir hrun þar sem samfélagshópum var att saman og landshlutum sömuleiðis í ömurlegu ati vinstristjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur.

Sniðmegi Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks er stórt og þekur breiða millistétt landsmanna. Landsstjórn þessara flokka er farsæl og getur fyrirsjáanlega orðið langæ. En menn verða að vanda sig og sýna gagnkvæma tillitssemi.

Við þurfum á samstöðu turnanna tveggja að halda til að skapa samfélagslegan stöðugleika og leggja nýjar meginlínur eftir hrun og vinstrióstjórn.

Mikilvægt að „tapa ekki gleðinni“

200% bankabónusar og séríslenskir bankamenn

Í frétt Viðskiptablaðsins segir

Samkvæmt núgildandi reglum má hlutfall kaupauka ekki vera hærra en 25% af föstum árslaunum starfsmanns en í tilskipun ESB getur hlutfallið verið 100% af föstum starfskjörum auk þess sem hluthafafundi fjármálafyrirtækis er heimilt að hækka það upp í 200%. Ekki er gert ráð fyrir að hlutfallinu verði breytt í frumvarpinu.

Bankafólk er hvað hæstlaunaði launþegahópur á Íslandi. Bankar eru jafnframt í þeirri lykilstöðu að búa til peninga með útlánum og setja allt efnahagslífið í uppnám riði þeir til falls, líkt og gerðist í hruninu.

Rök bankamanna fyrir því að fá allt að 200 prósent bónus ofan á rífleg laun er að ekki megi setja ,,séríslenskar" reglur um kjaramál bankafólks.

Líklega vegna þess að séríslensku bankamennirnir eru svo eftirsóttir erlendis og það yrði samfélagsskaði að missa þá úr landi.

Eða þannig.

 

 

Framsóknarflokkurinn er lykilflokkur stjórnmálanna

Framsóknarflokkurinn er að upplagi félagslega sinnaður hægriflokkur og stendur sem slíkur jafn styrkum fótum í velferðarsamfélaginu og markaðshagkerfi.

Auk jafnvægis milli félagshyggju og einstaklingshyggju gætir Framsóknarflokkurinn að jafnvægi milli landsbyggðar og þéttbýlis og gerir það betur en aðrir flokkar.

Þrátt fyrir miðlæga stöðu á vettvangi stjórnmálanna verður ekki sagt um Framsóknarflokkinn að hann aðhyllist miðjumoð. Frá flokknum koma róttækar hugmyndir um skipan peningamála. Þegar rök standa til er Framsóknarflokkurinn tilbúinn í uppstokkun þótt eðli flokksins sé íhaldssamt.

Framsóknarflokkurinn leiðir sitjandi ríkisstjórn og gerir það með farsælum hætti sem er því eftirtektarverðara að forysta flokksins og þinglið er skipað ungu fólki sem á eftir að setja mark sitt á íslensk stjórnmál næstu áratugina.

Tillögur Framsóknar til flokksþings

Óli/Óli-málið og löggan hans Jóns Ásgeirs

Lögreglumaður hjá sérstökum saksóknara tók upp á því einn góðan veðurdag að vitna í þágu Jóns Ásgeirs Jóhannessonar, sem gjarnan er kenndur við Baug. Lögreglumaðurinn fann hjá sjálfum sér hvöt að bera sannleikanum vitni.

Vitnisburður lögreglumannsins er ómetanlegur í þágu málsvarnar Jóns Ásgeirs og var kynnt á forsíðu Fréttablaðsins. Óli/Óli-málið er einnig kynnt á forsíðu Fréttablaðsins til að veita öðrum auðmanni hjálparhönd.

,,Nú taka fjölmiðlarnir við," skrifaði ritstjóri og útgefandi Fréttablaðsins í leiðara í von um að lesendur væru ókunnugir þeirri staðreynd að Jón Ásgeir er eigandi blaðsins.

Auðmenn frá tímum útrásar eiga þeirra sameiginlegu hagsmuna að gæta að lenda ekki í fangelsi. Fjölmiðlar á vegum auðmanna sjá um að klæða þessa hagsmuni í trúverðugan búning lögreglumanna og lögfræðinga.