ESB-kosningar í desember

Ríkisstjórnin er klofin í stærsta málinu sem hún fæst við, afstöðuna til aðildar að Evrópusambandinu. Steingrímur J. Sigfússon formaður Vg tók af öll tvímæli í liðinni viku um að umsóknin sem liggur hjá ESB um aðild Íslands er ekki á vegum ríkisstjórnarinnar. Þegar aðeins hluti ríkisstjórnarinnar, þ.e. ráðuneyti Samfylkingar, sækir um aðild er málið ónýtt.

Jóhanna Sigurðardóttir ætti að nota tækifærið þegar þingið kemur saman í næstu viku og rjúfa það og efna til kosninga í desember.

Stjórnmálaflokkar sækja sér nýtt umboð frá kjósendum og án efa verður ESB-málið eitt þeirra sem skilgreina flokka. Ef tiltölulega skýr þingmeirihluti myndast fyrir umsókn er hægt að halda ferlinu áfram. Ef ekki er málið dautt í bili.

Þjóðin þarf kosningar, stjórnmálaflokkar þurfa kosningar og við eigum þess vegna að efna til kosninga. 

 

 

Vill afgreiða tillögu um ESB-viðræður

Aðlögunarferlið stenst ekki

Þorsteinn Pálsson og Mörður Árnason eru ekki oft sammála um pólitísk álitamál. Báðir telja þó að aðlögunarferlið sem Ísland er komið í gagnvart Evrópusambandinu fái ekki staðist. Þorsteinn Pálsson skrifar í Fréttablaðið og Mörður tekur undir í bloggi að þingsályktunartillaga um að Ísland eigi að draga tilbaka umsóknina skuli fá hraðmeðferð.

Evrópusambandið býður aðeins upp á eina leið inn í félagsskapi. Það er leið aðlögunar þar sem umsóknarríki tekur jafnt og þétt upp samþykktir ESB jafnhliða sem samið er um tímasetningar og tæknilega útfærslu.

Umboðið sem alþingi veitti ríkisstjórninni 16. júlí 2009 var aðeins til að sækja um og hefja viðræður við Evrópusambandið um hugsanlega aðild Íslands. Alþingi veitti ekki umboð til aðlögunarferlis.

Af þessu leiðir að alþingi ber að draga tilbaka umsóknina um aðild Íslands að Evrópusambandinu.

Ríkissósíalismi suður með sjó

Sjálfstæðisflokkurinn í Reykjanesbæ gæti verið útnesjadeild í Kommúnistaflokki Sovétríkjanna þegar þau voru og hétu. Stóriðjuvæðing í austurvegi var framkvæmd með tilskipunum að ofan og fjármunum almennings veitt í verksmiðjurekstur. Stundum var kappið slíkt að verksmiðjuhús voru byggð áður en nokkur vissi hvort og hvaða framleiðslu ætti að stunda þar.

Sjálfstæðisflokkurinn í Reykjanesbæ er langt kominn með að byggja álver án þess að orka sé fyrir hendi sem gerir fyrirhugðu álveri mögulegt að starfa. Bæjarstjórinn í Reykjanesbæ, Árni Þór Sigfússon, hefur veðsett fjárhagslega framtíð bæjarbúa með sósíalískum vinnubrögðum þar sem almannasjóðir standa í ábyrgð fyrir stóriðjudraumum sem eru að breytast í martröð.

Ríkissósíalismi Sjálfstæðisflokksins í Reykjanesbæ reyndi sem þrautalendingu að gera bandalag við kanadískan braskara um að kaupa almannaveitur, HS-Orku, og hleypa nýju lífi í stóriðjudraumana. Árni Þór var svo umhugað um að fá braskarann til liðs við sig að hann lánað úr nærri gjaldþrota bæjarsjóði fúlgur fjár.

Sjálfstæðisflokkurinn þarf að þvo hendur sínar af Árna Þór og félögum suður með sjó.

Gagnsókn glæpamanna

Auðmenn Íslands og glæpir þeirra á útrásartíma náðu inn í flesta kima samfélagsins. Genginslánin eru dæmi um víðtæka glæpamennsku þar sem fjármálalífið tók höndum saman um að brjóta lög sem voru skýr og ótvíræð. Ríkisvaldið var undir hæl glæpamannanna og gat sig hvergi hrært enda ráðherrar forsöngvarar útrásarinnar.

 Vegna þess hversu lögbrotin voru stórtæk og margir högnuðust á þeim, auðmennirnir sjálfur þó sýnu mest, er freistandi fyrir glæpamennina og meðhlaupara þeirra að gera allt samfélagið meðsekt.

Á næstunni munu birtast viðtöl í útgáfum sem eru ýmis í eigu auðmanna eða á framfæri þeirra s.s. Fréttablaðið og pressan.is þar sem borið er blak af fjármálaglæpum útrásar. Reynt verður að læða því að þjóðinni að hún sé samsek og þess freistað að vekja samúð með forkólfum útrásarinnar.

Forsíða Fréttablaðsins í dag er aðeins byrjunin.

Hækkun sem hæfir glæpnum

Auðrónadeildir Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks létu greipar sópa um OR og voru nærri búnar að selja auðmönnum orkuauðlindir almennings. Alfreð Þorsteinsson, Björn Ingi Hrafnsson, Vilhjálmur Vilhjálmsson og Guðlaugur Þór Þórðarson eru nöfn sem ætti að letra með svörtu á hvítt skilti undir yfirskriftinni: Auðrónar kosta almenning fúlgur.

Til að fá almenning að umbera tæplega 30 prósent hækkun ættu borgaryfirvöld að strengja þess heit að í framtíðinni verði almenningsveitur fyrir almenning og leggi ekki út í áhætturekstur. Það er ekki hlutverk opinberra fyrirtækja að stunda áhætturekstur og aldrei í samkrulli við einkaframtak. 

 

28,5% hækkun á gjaldskrá

Lögbrot ESB í skjóli ríkisstjórnarinnar

Evrópusambandið ætlar að setja 100 milljónir króna í að aðlaga umræðuna á Íslandi um sambandið. Aðlögunin felst í því að opna upplýsingaskrifstofur og efla útgáfu um kosti Evrópusambandsins. Nánast ótakmörkuð fjárráð Evrópusambandsins andspænis smáþjóðum gerir sambandinu auðvelt með að yfirgnæfa umræðuna með auglýsinga- og áróðursherferðum.

Með fyrirhugaðri áætlun, sem fær blessun ríkisstjórnarinnar, eru þverbrotin íslensk lög um bann við íhlutun erlendra aðila í íslenska umræðu. Lögin eru frá 1978 og afdráttarlaust banna útgáfur af því tagi sem sendiráð Evrópusambandsins skipuleggur hér á landi. Þar stendur skýrum stöfum í 1. grein

Þá er erlendum sendiráðum á Íslandi óheimilt að kosta eða styrkja blaðaútgáfu í landinu.

 

Áður en ríkisstjórnin gengur af löggjafavaldinu dauðu verður alþingi að grípa í taumana og draga tilbaka umsóknina um aðild að Evrópusambandinu.

Rúmar 100 milljónir í upplýsingamiðlun um ESB

Valdið er ekki fyndið

Jón Gnarr ásamt félögum bjó til stjórnmálabrandara sem sló í gegn í kosningum. Í stað þess að hætta leiknum þá hann hæst stóð, og láta aðra um að fara með völdin, gerði brandaraliðið bandalag við Samfylkinguna um valdatöku í borginni.

Það er hægt að draga dár að valdinu, eins og Jón Gnarr hefur oft gert, en valdið sem slíkt er ekkert fyndið. Í besta falli er það hversdagslegt en þegar verst lætur étur það lífsgleði og hamingju þeirra sem ekki kunna að fara með það.

Jón Gnarr borgarstjóri kann hvorki né getur farið með vald. Hæfileikar hans og kunnátta liggja á öðrum sviðum. Dagbókarfærslur Jóns um að hann sýni auðmýkt en fái í staðinn hörku eru vísbending um að sambýli uppistandara og stjórnmálamanns gangi ekki sem best.

Vænisýki á það sameiginlegt með valdinu að vera ekki fyndin. 

Sýni auðmýkt en fæ töffaragang á móti

Kúgun, kvenfyrirlitning eða heimska

Samfylkingin þykist í orði kveðnu jafnréttissinnaður flokkur. Efndirnar eru á hinn bóginn heldur síðri. Árni Páll félagsmálaráðherra fékk á sig ágjöf fyrir að gera hæfa konu afturreka í nýrri stofnun umboðsmanns skuldara til að ráða vanhæfan flokkshest. Málið ónýttist ráðherra en brotaviljinn var sterkur.

Pólitískt má Árni Páll ekki við öðru ráðningarhneyksli þar sem hæfri konu er fórnað fyrir karl. Engu að síður lætur Árni Páll vaða og ætlar að tryggja bankamanni starf framkvæmdastjóra Íbúðalánasjóðs þótt kona með reynslu, hæfni og traust standi til boða. Aftur birtist einbeittur brotavilji ráðherra þar sem formreglum og réttri stjórnsýslu er varpað fyrir róða til að troða ,,réttum" karli í embætti.

Hvers vegna? Hefur Árni Páll andstyggð á konum í ábyrgðastöðum? Sætir ráðherra kúgun vegna upplýsinga um fjármálabrall hans á útrásartímum sem eru notaðar til að stýra embættisverkum hans? Varla er Árni Páll svo djöfull heimskur að ata sig sjálfur tjöru og fiðri kvenfyrirlitningar.

Ásta dregur umsókn til baka

Aðildarsinnar ýkja sig í samfylkingarfylgi

Evrópuvaktin birti laukrétta frétt um að aðeins 19% Íslendinga telja ESB-aðild til bóta. Aðildarsinnar í Sterkara Íslandi (nei, þetta eru ekki fasistasamtök) birtu ,,leiðréttingu" á fréttinni þar sem þeir kreistu stuðning við aðild upp í samfylkingarfylgi eða heil 29%. Hans Haraldsson tók Sterkara Ísland á kné sér og útskýrði fyrir þeim að frétt Evrópuvaktarinnar hafi verið rétt en leiðréttingin röng.

Fyrirsögnin á ,,leiðréttingu" Sterkara Íslands er eftirfarandi: Staðreyndavaktin - 76% Dana kampakátir í ESB.

Íslendingar þekkja það af 500 ára sögu sem hjálenda Dana að ánægja þeirra var ekki endilega okkar. 

Össur tekur menn í sófann sinn

Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra, já þessi sami og ætlar að aðlaga Ísland að vönduðum og gegnsæjum stjórnsýsluháttum ESB, vill síður hafa formlega fundi um alvörumál, skrifar helst ekki minnisblöð af slíkum fundum og er meira fyrir sófalega nánd en siðað málefnasamband.

Hér stuttur úrdráttur úr bráðskemmtilegri frétt af Visi.is þar sem Magma-málið og aðild Össurar er kannað meðal annars sagt frá fundum og tölvupóstum milli forkólfa Magma og ráðherra.

Einn þeirra er um fund Ross Beatys, forstjóra Magma og fleirum með Össuri. Þar lýsir Kristján, ráðuneytisstjóri, því í tölvupósti til Ásgeirs að best sé að þeir séu ekki of margir því Össuri líki best að „taka menn í sófann til sín." 

Í samanburði við Össur er Jón Gnarr alvarlega þenkjandi stjórnmálamaður.