Grimm greining Úkraínustríðs

Úkraínustríðið mun standa lengi enn. Hvorugur stríðsaðila er kominn nærri þolmörkum. Sjónarmið í Úkraínu er að friður verði ekki saminn nema í rústum Moskvu. Ráðandi öfl á vesturlöndum styðja harðlínumenn í Kænugarði.

Afstaðan hér að ofan kemur fram í viðtali við Anatol Lieven sem er nýkominn frá Úkraínu, hitti þar mann og annan.

Lieven er hlynntur málstað Úkraínumanna en óttast að harðlínumenn spilli þeim sigri sem þegar hefur unnist. Innrás Rússa, segir Lieven, sameinaði Úkraínumenn, jafnvel þá rússneskumælandi, sem óska einskins frekar en að tengjast vesturlöndum nánari böndum og úthýsa rússneskum áhrifum.

Vandinn liggur í orðræðunni, segir Lieven. Stjórnin í Kænugarði og ráðandi öfl í vestri vilja knýja fram rússneskan ósigur. Það er ekki raunhæft. Friðarsamningar, þar sem Rússar halda t.d. Krímskaga, eru raunsærri. En það eru nánast landráð að ræða vopnahlé í Kænugarði og á vesturlöndum.

Ef greining Lieven stenst varir stríðið á sléttum Garðaríkis mörg ár enn. Sjónarmið Rússa er að tapi þeir séu dagar móðurlandsins taldir. Fyrr grípa Rússar til kjarnorkuvopna.

Átökin í austri eru ekki um hug og hjörtu, líkt og Lieven gerir skóna. Þau hverfast um stórveldahagsmuni. Önnur lögmál gilda en í baráttu um almannahylli. Tilvist ríkja er undir. Ríki nýta sér allar bjargir áður en þau leggja upp laupana. Orðræðan, sem Lieven er tíðrætt um, kemur á eftir valdi.

Evrópa er frá lokum seinna stríðs friðsamleg. Júgóslavíu-stríðin í lok síðustu aldar eru undantekning. Vari Úkraínustríðið í áravís eru líkur að stríðsátök verði samþykkt aðferð til að leysa milliríkjadeilur. Sumarið 1917 var það ríkjandi viðhorf í Evrópu að stríð væri útvegur ef samningar sigldu í strand. Í hönd fór 30 ára kafli í sögu álfunnar sem kenna má við Verdun og Auschwitz.

Ekki vænlegar horfurnar hennar Evrópu. 

Íslensk neðanmálsgrein hildarleiksins í austri er að sumir stjórnmálamenn á Fróni vilja ólmir ganga Evrópusambandinu á hönd. Ógæfan hefur aðdráttarafl.


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 Smámynd: Helga Kristjánsdóttir

Þeir komast nú ekki langt án "föðurlandsins"!?

Helga Kristjánsdóttir, 28.4.2023 kl. 19:06

2 Smámynd: FORNLEIFUR

Þessu hafði ég misst af. Kærar þakkir. Ekki vænlegar horfurnar! Heldur ekki á Íslandi, þar sem sumir blaðamenn fá bandaríska elexírinn beint í æð. Íslendingar eru almennt allt of auðtrúa - börnin falla fyrir litríkum pillum frá US. Það er ástæða til þjóðarsorgar. Ríkisstjórnin, með tvær undarlegar konur í fararbroddi, sér ekki í gegnum hitt moðið frá Washington og peningar streyma bein til þjófa í Kíev og til fundahalda í Reykjavík um þetta stríð. Það eru peningar sem Íslendingar geta ekki verið án. Þessi gjafmildi við þjófóttu stríðherrana í Kænugarði getur orðið Íslandi dýrkeypt.

Það er unun að hlusta á greinanda (blaðamann) sem hefur ekki misst sig í þvælu. Lieven er í algjörlega annarri deild en Luke Harding sem 27. apríl sl. talaði í Úkraínska húsinu í Egtved Pakhus á Christianshöfn í Kbh. Þar hafa Úkraínsk öfgaöfl hafa fengið aðstöðu, fyrir 7,3 milljóna DKK fjárveitingu. Harding, blaðamaðurinn sem enn talaði um fjárstyrk Rússa til Íslands í hruninu, einu ári eftir að sá styrkur var afþakkaður, talaði í svarthvíta stílnum bandaríska. Máttur blaðamanna er mikill eins og Lieven segir, og greinir rétt þessa brenglun sem tröllríður þeirri stétt - t.d. þá blaðamenn sem búið hafa til þættina Skyggekrigen, sem fyrir utan að vera fullir að rugli, er vitnað rangt í á bæði RÚV og á Mbl. Unga fólkið á fjölmiðlum Íslands geta ekki lesið norræn mál sér til gagns. 

FORNLEIFUR, 29.4.2023 kl. 06:09

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband