Áslaug fórnar íslenskunni fyrir alþjóðahyggju

Dómsmála-Áslaug ætlar að fórna íslenskri mannanafnahefð, sem er jafngömul byggð í landinu, í nafni frelsis.

Tveir litlir og léttvægir hópar munu njóta góðs af. Í fyrsta lagi dómgreindarlaust fólk sem velur skrípanöfn á ómálga börn s.s. Mikki Mús, Hrossabrestur, Samfólína og Vér Fáviti. Í öðru lagi þeir sem vilja taka upp erlendan sið og festa sér ættarnöfn.

Íhaldsflokkar um allan heim snúa baki við alþjóðahyggju og kjána-frjálslyndi. Sjálfstæðisflokkur arkar blindur á báðum út í fúafenið sem þjóðhyggjufólk hefur snúið baki við. Frelsið í fúafeninu er hvorki mannbætandi né eykur það tiltrú á flokki sem einu sinni var tákn sjálfstæðis.

Engar „stórkostlegar breytingar í frjálsræðisátt“

Aðskilnaður ríkis og RÚV tímabær

RÚV er ríki í ríkinu. Á meðan aðrir fjölmiðlar lepja dauðann úr skel fitnar RÚV eins og púkinn á fjósabitanum. Formaður stjórnar RÚV er fyrrum fréttastjóri stofnunarinnar. Stjórnin að öðru leyti er skipuð fulltrúum stjórnmálaflokka sem eiga allt undir að starfsmenn RÚV hleypi þeim að hljóðnema og í myndver.

RÚV fer ekki að lögum nema þegar það hentar. RÚV leggur leyndarhjúp yfir umsækjendur um stöðu útvarpsstjóra. Þannig skapast svigrúm til baktjaldamakks um að handvelja einhvern þægan í taumi stjórnenda og starfsfólks á Efstaleiti.

Einokunarstaða RÚV skekkir fjölmiðlun á Íslandi og skaðar frjálsa umræðu. Dagskrárvaldi er iðulega misbeitt þar maður og annar eru teknir af lífi með ásakanaherferðum RÚV.

Almenningur er látinn borga, getur ekki valið sig frá því að styðja RÚV. Við erum ekki með greiðsluskyldu að neinu nema kirkjugarðsgjaldi og RÚV. Allir deyja einn góðan veðurdag. En lifandi eigum við ekki að búa ævina langa við skattgjald Gróu á Efstaleiti.

Ákvörðunin í skásta falli heimskuleg