Persónuhatur í verkó - rök bíta ekki

Vinstrimönnum hættir til, í meira mæli en hægrimönnum, að persónugera pólitísk átök. Löng hefð er fyrir persónuóvildinni. Karl Marx, sem varð 200 ára um daginn, hataðist við nær alla - nema þá sem gáfum honum pening til að skrimta og skrifa um draumaríkið.

Verkalýðshreyfingin er til vinstri í sögunni. Þegar velferðaríkið náði þroska, eftir seinna stríð, urðu mjúkir kratar, stundum kallaðir tæknikratar, ráðandi í hreyfingunni. Tæknikratar, eins og hægrimenn, sjá meginlínur í þróuninni. Ef kaupmáttur vex, atvinnuleysi er lítið og hagvöxtur lofandi eru allir sáttir.

Nema, auðvitað, róttæklingarnir sem sjá auðvaldið í hverju horni, hvort heldur í Hörpu eða húsakynnum ASÍ. 

Rök bíta ekki á róttæklinga. Þeir búa í öðrum hagtöluheimi en fólk flest. Þegar rökin þrýtur er farið í manninn.

Vill vantraust á Gylfa

Rússland fær Úkraínu, Ísrael Sýrland

Áður en Benjam­in Net­anya­hu forsætisráðherra Ísraels fyrirskipaði árás á Írani í Sýrlandi skaust hann til Moskvu að hitta Pútín. Net­anya­hu skreytti sig með Georgsslaufunni við heimsóknina, segir í Spiegel, en Rússum er slaufan kær. Hún er tákn um sigur Rússa yfir Þjóðverjum í seinna stríði.

Georgsslaufan er líka tákn rússneskra uppreisnarmanna í Úkraínu, sem njóta stuðnings Moskvu til að koma í veg fyrir að Úkraína verði Nató-ríki. Net­anya­hu er læs á pólitík. Þótt Ísrael eigi engan hlut í Úkraínudeilunni á ísraelski forsætisráðherrann það sem Pútín skiptir máli, sem er aðgangur að Trump Bandaríkjaforseta.

Uppsögn Trump á samkomulagi um kjarnorkuafvopnun Íran gerbreytir pólitískri stöðu mála í miðausturlöndum. Í augum Bandaríkjanna er Íran orðið Norður-Kórea miðausturlanda. Bandaríkin einsetja sér að knésetja Íran, líkt og Norður-Kóreu.

Íran ætlaði sér stóra hluti í heimshlutanum með stuðningi við Assad Sýrlandsforseta. Sýrland er stökkpallur inn í Ísrael og lykilatriði fyrir gyðingaríkið að Íran fái ekki aðstöðu í Sýrlandi. Linnulausar hótanir klerkanna um gereyðingu Ísraels eru skýr vitnisburður um ætlan þeirra.

Rússar eru bakhjarlar bæði Assad og klerkastjórnarinnar í Teheran. Ástæðan fyrir því að Rússar beittu sér í þágu Assad heitir Úkraína. Ef Bandaríkin fallast á tilslökun gagnvart Rússum í Úkraínu er möguleiki að Pútín gefi eftir í Sýrlandi. Á þetta veðjar Benjam­in Net­anya­hu.

Úkraína og Sýrland eru bæði ónýt ríki vegna innanlandsófriðar. Þau verða skiptimynt í stórveldaslag. Norður-Sýrland verður áhrifasvæði Tyrkja, sem er Nató-ríki en í bandalagi við Rússa. Suður-Sýrland verður afvopnað í þágu Ísraels. Hvort pláss verður fyrir Assad er undir hælinn lagt.

Úkraínu verður skipt upp í sjálfsstjórnarhéruð samkvæmt Minsk-samkomulaginu er felur í sér að Austur-Úkraína verður rússneskt áhrifasvæði en vesturhlutinn hallar sér að Evrópusambandinu.

Í dramatík alþjóðastjórnmála þarf einhvern óþokka. Obama Bandaríkjaforseti gerði Pútín að illmenninu. Trump færir hlutverkið, fyrst yfir á Norður-Kóreu en núna á klerkana í Íran. Þeir eru meira en viljugir að taka að sér hlutverkið, sýndu það með því að kveikja í bandaríska fánanum í þinghúsinu í Teheran. 

Tákn eru öflug vopn í stjórnmálum, hvort heldur Georgsslaufan í Moskvu eða brenndur Bandaríkjafáni í Íran.

„Íranir fóru yfir strikið“