Ingimar Karl leggst lágt

Það er ómerkilegt af Ingimari Karli Helgasyni að blanda fimm ára dóttur sinni í ritdeilur við Björn Bjarnason. Ingimar Karl botnar bloggfærslu sína með þessum orðum

Það er napurt að gamall valdakall skuli senda þá kveðju á afmæli lítillar stelpu að pabbi hennar missi vinnuna.

Björn gagnrýndi ritstjórn Ingimars Karls fyrir pólitískar áherslur og vék hvergi að persónu hans eða fjölskyldu.

Björn gaf ekkert tilefni til að Ingimar Karl blandaði dóttur sinni í ritdeiluna.

Sjálfstæðisflokkurinn er orðinn náttröll

Styrkur Sjálfstæðisflokksins öll lýðveldisárin er að þeir ópólitísku kusu flokkinn; maður þurfti að hafa pólitíska afsökun að kjósa ekki móðurflokk íslenskra stjórnmála. Stærð Sjálfstæðisflokksins og víðtæk skírskotun, samanber slagorðið ,,stétt með stétt", var aðdráttarafl sem dró til sín miðjufylgið.

Hrunið breytti stöðu Sjálfstæðisflokksins. Í fyrstu kosningum eftir hrun steyptist flokkurinn af stalli, varð meðalflokkur í fylgi, með um 25 prósent atkvæða og þar er flokkurinn fastur. Leiðandi bakland flokksins, viðskiptajöfrar, féllu í ónáð eru margir núna á sakamannabekk.

Ung fólk er í gegnum tíðina líklegast til að láta til leiðast að kjósa þekkt vörumerki, þ.e. sá hluti sem ekki er pólitískur. Styrmir Gunnarsson, sem kann að lesa í pólitík, segir stórflótta ungs fólks frá Sjálfstæðisflokknum kalla á gagngera endurskoðun innan flokks á stöðu og horfum.

Ef dýfa Sjálfstæðisflokksins væri bundin við hrunið ætti það ekki lengur að gilda þegar bráðum sex ár eru liðin. Hrunið er ekki lengur afsökun.

Gnarr-faktorinn misgreining?

Sigur Besta flokksins fyrir fjórum árum var greindur þannig að kjósendur beittu grínistanum Jóni Gnarr til að löðrunga starfandi stjórnmálaflokka. Núna er Jón Gnarr ekki lengur í boði og Besti flokkurinn orðinn að Bjartri framtíð sem um 30 prósent Reykvíkinga ætla að kjósa í vor.

Gangi þetta eftir er Björt framtíð orðin valdablokk í landsmálum vegna þess að stærsti stjórnmálaflokkurinn í höfuðborginni er í þeirri stöðu að gefa pólitíska tóninn.

Þessi könnun dregur upp þá mynd að varanleg breyting sé að verða á íslenskum stjórnmálum. Björt framtíð leggur áherslu á að vera viðkunnanleg og helst ekki með afgerandi skoðun í neinu máli. Út á það og þokkalega frammistöðu í rekstri borgarinnar er flokkurinn að skora stórt - án Jóns Gnarr.

 

 

Sjálfstæðisflokkur með 25%

Skuggi athafnamannsins

Af fréttum að dæma er Róbert Guðfinnsson orðin stoð og stytta Siglfirðinga. Sterkir athafnamenn rífa upp sjávarpláss eins og dæmin sanna frá síðustu öld, t.d. Bolungarvík og enn fyrr Bíldudal. Það eru tvær hliðar á athafnamanninum sem verður ráðandi í litlu samfélagi.

Athafnarmaðurinn skapar störf og aukin umsvif í plássinu og verður leiðtogi hvor sem hann fer með formleg völd í sveitarstjórn eða ekki. Ráðum er ekki ráðið nema með því að bera undir athafnamanninn.

Í annan stað getur skuggi athafnamannsins orðið svo dimmur að ekkert grær þar sem hann stendur. Frumkvæði heimamanna verður ekkert, þeir venjast því að leiðtoginn taki af skarið. Þegar athafnamaðurinn hverfur úr plássinu er sjálfsbjörg heimamanna í dróma og plássið fer í órækt.

En við skulum trúa því að Róbert og Siglfirðingar efli í sameiningu sjávarbyggðina sem átt hefur sína glæsitíma en þess á milli fallið í niðurníðslu.

Selja eignir sínar á Siglufirði

Framhjáhald og morð í frönskum stjórnmálum

Framhjáhald Frakkalandsforseta vekur meiri fjölmiðlaathygli en ömurlegur efnahagur landsins sem ógnar evrunni, hornsteini Evrópusambandsins. Fyrir hundrað árum stóð Evrópa frammi fyrir stríðsógn. Franskur almenningur var þó ekki upptekinn af stórveldapólitík, heldur framhjáhaldi stjórnmálamanns og ástríðumorði.

Joseph Caillaux var fyrrum forsætisráðherra Frakklands og einn þekktasti stjórnmálamaður landsins á vinstri væng stjórnmálanna. Caillaux var líkt og núverandi forseti Frakklands ekki við ein fjölina felldur í ástarmálum. Hann tók upp samband við Henriettu áður en hann skildi við fyrri konu sína.

Af hægrimönnum var Caillaux talinn of mikill friðarsinni og hallur undir Þjóðverja. Frakkar voru í nánu bandalagi við Rússa sem beinlínis gekk út á það að ráðast að Þjóðverjum samtímis úr vestri og austri og knésetja þýska keisaradæmið, sem varð til eftir sigur Bismarcks á Frökkum 1871.

Til að grafa undan trúverðugleika Caillaux hótaði ritstjóri Le Figaro, Gaston Calmette, að birta leynilegar skeytasendingar sem farið höfðu á milli Caillaux og þýskra stjórnvalda. Og til að jafna enn betur um Caillaux ætlaði Calmette að birta ástarbréf skrifuð í framhjáhaldi Caillaux og Henriettu.

Caillaux tókst að koma í veg fyrir að Le Figaro birti samskipti hans og Þjóðverja. En ástarbréfin voru enn í vörslu Gaston Calmette ritstjóra. Þá greip Henrietta Caillaux til sinna ráða. Hún fékk áheyrn hjá Calmette ritstjóra en í stað þess að rökræða við orðsins mann gataði hún hann með marghleypu í mars 1914.

Drápið á ritstjóra Le Figaro og réttarhöldin yfir Henriettu Caillaux yfirskyggðu alla opinbera umræðu í Frakklandi síðasta friðarsumarið fyrir einni öld. Drápið á ríkisarfa Austurríkis-Ungverjalands, Frans Ferdínand og Sofíu eiginkonu hans, í lok júní fékk litla umfjöllun í Frakklandi. Í bók Christopher Clark, Svefngenglar, hvernig Evrópa fór í stríð 1914, segir á bls. 406 að ástríðumorð Henriettu ýtti fréttum af ríkisarfamorðinu í neðanmálsumfjöllun stórblaða Frakka.

Henrietta fór fyrir dóm í júlí. Kviðdómur sýknaði hana af morðákærunni enda glæpurinn framinn af ástríðu. Sama dag, 28. júlí 1914, lýsti Austurríki-Ungverjaland yfir stríði gegn Serbíu og fyrri heimsstyrjöldin hófst - fyrir vangá og sauðshátt að margra mati.

Það skyldi þó aldrei vera að evran verði lögð niður í kjölfar framhjáhalds Hollande? Til evrunnar var jú stofnað af vangá og sauðshætti - um það er ekki deilt.

Hélt framhjá stóru ástinni

Stalín og Hitler, samanburður

Fórnarlömb Stalíns og Hitlers eru talin í tugmilljónum og einræðisherrarnir eru þar með mestu fjöldamorðingjar sögunnar. Fjandvinirnir létu til sín taka á fyrri hluta síðustu aldar og dóu með fárra ára millibili um miðja öldina. Engum dytti í hug að reisa styttu af Hitler í Berlín en ráðgert er að Stalín fái styttu af sér í Moskvu.

Siðfræðingurinn Peter Singer veltir fyrir sér hvers vegna það sé til KGB-bar í New York og í sömu borg veitingastaður með sovét-þema en enginn Gestapó-bar og ekki heldur neinn veitingastaður í nasískum stíl.

Hluti skýringarinnar er að Hitler tapaði stríðinu en Stalín vann. Annar hluti er að í kommúnisma Stalíns er vísun í alþjóðlegan almannahag, þótt praktíkin væri önnur, en nasismi Hitlers var eingöngu ætlaður Aríum en öðrum ætluð önnur og verri vist.

Engu að síður finnst Singer óviðkunnanlegt að reisa sovétleiðtoganum minnismerki. Hægt er að taka undir það.

Vextir, trú og vitleysa

Vextir og trú eiga meira sameiginlegt en vextir og sanngirni. Vextir eiga sér meira en fjögur þúsund ára sögu og öll stærstu trúarbrögð heims búa að aldalöngum deilum um trúarlegt réttmæti vaxta.

Í samtímanum er litið á ákvörðun vaxta sem þátt í peningastjórnun hagkerfa. Vextir eru nálægt núlli í flestum stærstu hagkerfum heims og verið það í nokkur ár. Fæstir tala um sanngirni eða ósanngirni í því samhengi, þótt afleiðingin sé sú að efnahagslegt misrétti sé meira í heiminum núna einmitt vegna núllvaxtastefnu helstu seðlabanka heims.

Hér á Íslandi er talað um verðtryggingu eins og hún sé eitthvað allt annað og verra en vextir. Svo er vitanlega ekki. Verðtrygging er aðeins aðferð til að ákveða vexti, að þeir skuli hækka samkvæmt vísitölu.

Á hinn bóginn verðum við að viðurkenna að verðtryggingin gefur færi á að auka vitleysuna í umræðunni. Að því leytinu þjónar verðtryggingin sama hlutverki og kölski sértrúarhópum. Söfnuðurinn þrífst á meðan hann trúir að djöfulinn leiki lausum hala. Verðtryggingarandstæðingar trúa á vaxtadjöfulinn í verðtryggingarmynd og sú trú er undirstaða tilveru safnaðarins.

 

Verra fyrir þá sem eru í erfiðari stöðu

Krónuhatur, gjaldmiðlaheimska og pólitískur vilji

Ef ,,Íslandshrun" verður í kínverska hagkerfinu mun enginn segja að ástæðan sé þjóðargjaldmiðill Kína, júan. Enginn mun halda því fram að ef Kína væri aðeins með dollar sem gjaldmiðill þá væri engin umræða um yfirvofandi hrun þar í landi, hvað þá ,,Íslandshrun."

Gjaldmiðlar eru ekki sjálfstæð orsök kreppu. Ekki er til vitneskja um hagkvæmustu stærð myntsvæða, hvort það sé bæjarfélag eins og Garðabær eða Evrópusambandið. Við getum ekki flett upp í hagbókmenntum og komist að því hvaða myntsvæði væri hagkvæmast að tilheyra og í framhaldi valið mynt: dollar, júan, jen, evru, norska krónu, kanadískan dollar, svissneskan franka eða hvaðeina sem ,,fræðin" mæltu með.

Það er einfaldlega ekki til uppskrift að hagkvæmum gjaldmiðli. Á útlensku heitir það ,,dollarization" þegar eitt hagkerfi ákveður að taka upp gjaldmiðils annars hagkerfis. Vanalega er það svo að smáþjóð skiptir út þjóðarmynt og tekur upp gjaldmiðil stærra myntsvæðis, t.d. dollar. Um aldamótin gaf Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn út stutta samantekt á kostum og göllum þess að skipta á gjaldmiðli. Aftur er sama niðurstaðan: ekki er hægt að gefa uppskrift að því fyrir neina þjóð hvort heppilegt sé að hún búi við eigin gjaldmiðil eða gjaldmiðil stærri þjóðar. Á endanum er þetta spurning um pólitískan vilja viðkomandi þjóðar.

Evran er stærsta ,,dollarization-verkefni" sögunnar. Núna búa 18 þjóðir við evru sem lögeyri. Á evru-svæðinu hefur verið kreppa í meira en fimm ár. Á meðan önnur hagkerfi, t.d. Bandaríkjanna og Bretlands, eru komin upp úr kreppunni eru evru-ríkin þar föst. Evran deilir kreppunni ekki jafnt á öll 18 hagkerfin. Þýskaland er í fínum málum en Suður-Evrópa býr við 25 prósent atvinnuleysi og ömurlegar framtíðarhorfur.

Leiðtogar Evrópusambandsins segjast hafa pólitískan vilja til að halda saman evru-svæðinu. Á hinn bóginn fjölgar þeim sífellt sem segja drauminn um Stór-Evrópu löngu orðinn að martröð.

Hér á Íslandi er hópur manna sem þreytist ekki á því að kenna krónunni um nærfellt allt sem aflaga fer í hagkerfinu. Síðasta útspilið er að segja þá sem hlynnta eru krónu þjást af Stokkhólmseinkenninu, að elska kvalara sinn. 

Krónuhatrið birtist í sinni nöktustu lágkúru þegar fjármálaráðherra úr röðum Samfylkingar, Katrín Júlíusdóttir, sagði gjaldmiðil íslensku þjóðarinnar ónýtan.

Gjaldmiðlar eru spurning um pólitískan vilja, eins og Mario Draghi bankastjóri Seðlabanka Evrópu, sagði í viðtali við Wall Street Journal fyrir skemmstu.

Íslendingar lýstu yfir sínum pólitíska vilja þegar þeir veittu miðstöð krónuhatara, Samfylkingunni, aðeins 12,9 prósent stuðning í þingkosningunum síðast liðið vor.

„Íslandshrun“ framundan í Kína?

Bréf Gestapó-Himmlers koma í leitirnar

Persónuleg bréf Heinrich Himmler, eins valdamesta nasista í hirð Hitlers, eru komin i leitirnar 69 árum eftir sjálfsmorð höfundar. Bréfin voru geymd í Ísrael í áratugi og eru staðfest höfundarverk Himmlers, samkvæmt dagblaðinu Welt, sem birtir á næstu vikum fréttaröð um fundinn.

Himmler var yfirmaður SS-sveitanna sem voru helsta verkfærið í útrýmingarherferðinni gegn Gyðingum. Þá var hann einnig Gestapó, öryggislögreglu þriðja ríkisins. Ásamt Göring og Göbbels hélt Himmler æðstu völdum í Hitlers-Þýskalandi frá 1933 til 1945.

Flest bréfin eru til Mörgu eiginkonu Himmlers og þykja varpa ljósi á manninn sem ábyrgur var fyrir ,,Lokalausninni" en það hét áætlun Þjóðverja um útrýmingu Gyðinga. Um sex milljónir Gyðinga létu lífið í dauðaherferð nasista í seinna stríði.

Bakland ríkisstjórnar algerlega á mót ESB-aðild

Nær enginn stuðningur er við aðild að Evrópusambandinu meðal stuðningsliðs ríkisstjórnarinnar. Af þeim sem tóku afstöðu í könnun MMR og studdu ríkisstjórnina voru 13,1% hlynnt því að Ísland gangi í ESB Jafnvel stuðningslið stjórnarandstöðunnar gat rétt munstrað  52,0% stuðning við ESB-aðild.

Aðeins 9,2% þeirra sem styðja Framsóknarflokkinn vilja ESB-aðild og 11,8% þeirra sem styðja Sjálfsstæðisflokkinn eru fylgjandi aðild Íslands að Evrópusambandinu.

Helmingur þjóðarinnar er andvígur aðild en þriðjungur, 32,3%, er hlynntur. Tæpur fimmtungur er hvorki né.

Málatilbúnaður ESB-sinna, um að víðtækur stuðningur sé við ESB-aðild í ríkisstjórnarflokkunum, er kveðinn í kútinn með þessari könnun.

Fleiri hlynntir inngöngu í ESB