Velsældin og hlaðborð óánægjunnar

Á Íslandi er meira kynjajafnrétti og meira launajafnrétti en víðast í henni veröld. Á Íslandi er nær ekkert atvinnuleysi og lífskjör með því allra besta sem bjóðast í alþjóðlegum samanburði.

En samt er einhver hluti þjóðarinnar svo sársvekktur að hann mætir á Austurvöll á ,,hlaðborð óánægjunnar".

Íslendingar, sumir hverjir, eru orðnir svo góðu vanir að þeir eru hættir að gera kröfu til sjálfs sín og heimta því meira af öðrum. 

Velsæld mælist á Íslandi

Mótmælin, ég og byltingin

Ef maður er óánægður þá á maður að mótmæla. Að fara út og hitta aðra óánægða; öskra, veifa spjöldum og gera hávaða með barningi er leið til að fá útrás fyrir ömurlegt líf sem er sneisafullt af ófullnægju og vanmetakennd.

Þegar maður er kominn í hópinn finnur maður styrkinn af sameiginlegu skipbroti. Volæðið breytist í hópfullnægju með því að óánægjan finnur sér sameiginlegt viðfang; ríkisstjórn Íslands.

Ónýta lífið manns fær tilgang, markmið. Adrenalínið sem fylgir því að öskra, steyta hnefa og lemja girðingar fær mann til að gleyma ömurlega hversdagsleikanum. Hver veit nema hægt sé að búa til þjóðfélagsástand óánægjunnar þar sem við vanmennin náum að stigmagna ástandið, skapa óreiðu sem leiðir til ofbeldis.

Það er aldrei að vita nema að við aumingjarnir förum með sigur af hólmi.

 

 

 

„Hvar á ég að byrja?“

Er Dagur B. að mótmæla á Austurvelli?

Vinstrimeirihlutinn í Reykjavík er í harðvítugri launadeilu við tónlistarkennara, sem fjölmenntu á Austurvöll á hlaðborð mótmælanna.

Sást til Dags B. Eggertssonar borgarstjóra á mótmælafundinum?

Nokkur þúsund manns á Austurvelli

Ríkið á að gera mig hamingjusaman

Ef launin mín hrökkva ekki til að ferðast til útlanda eða kaupa miða á jólatónleika, greiða fyrir áskrift að fjölmiðlum og fara reglulega út að borða þá á ríkið að bæta mér það upp. Annað er ósanngjarnt.

Vegna þess að sumir aðrir eiga meiri peninga en ég þá á að skattleggja þá til helvítis svo að ég geti fengið eitthvað meira gefins frá ríkinu.

Ég á hvorki að leita mér að betur borgaðri vinnu né auka yfirvinnuna þegar ég vil auka tekjurnar. Það er ósanngjarnt. Ríkið á að sjá mér fyrir lífsins gæðum.

Ég ætla sem sagt að mótmæla í dag.

Og ef mótmælin bera ekki árangur þá ætla ég að stofna stjórnmálaflokk.

Ríkishamingjuflokkinn. 

 

Breytt ESB án Bretlands

Án Bretlands stendur Evrópusambandið einangrað á meginlandinu með Rússa í austri og múslíma í suðaustri og með verri tengsl en áður við Bandaríkin. Á evrópskan mælikvarða er Bretland stórveldi sem myndaði svæði frá Ermasundi og allt til norðurskautsins þar sem ríki utan ESB (Færeyjar, Ísland og Noregur) réðu ferðinni.

Í Brussel er lengi búið að ræða sem sjálfgefin hlut að Bretland yfirgefi Evrópusambandið. Bresk stjórnskipunarhefð leyfir ekki endalaust framsal fullveldis til meginlandsins. Söguleg nauðhyggja, um ESB sem verkfæri friðar, sem er Frökkum og enn frekar Þjóðverjum nánast í blóð borin er Bretum framandi.

Þegar Merkel kanslari Þýskalands segir upphátt að komið gæti til þess að Bretland yfirgefi Evrópusambandið er hún nánast að staðfesta orðinn hlut. Það á bara eftir að ganga frá útfærslunni á útgöngu Bretlands.

Merkel ræðir mögulegt brotthvarf Breta

Kjarni Samfylkingarinnar

Vefmiðillinn Kjarninn er með gjaldkera Samfylkingarinnar og varþingmann flokksins, Vilhjálm Þorsteinsson, sem stærsta hluthafa. Ágúst Ólafur Ágústsson, fyrrum varaformaður flokksins, er meðal helstu hluthafa.

Kjarninn er ESB-sinnað vefrit og birtir reglulega formælingar um krónuna í samfylkingaranda.

Þegar harðnar á dalnum hjá 365-miðlum verður samfylkingarfólk að finna sér nýjan samastað.

Vilhjálmur stærsti hluthafi Kjarnans

Múslímar kúga konur

Stúlkur í múslímaríkjum taka helmingi minni arf en drengir, samkvæmt kóraninum. Vitnisburður kvenna fyrir múslímskum rétti vegur helmingi minna en vitnisburður karla. Samkvæmt sharia-lögum eru manngjöld fyrir konu helmingi lægri en fyrir karlmann.

Til að kona geti sannað nauðgun fyrir dómstólum í Pakistan þarf að leiða fram fjóra karlmann með gott orðspor sem sverja að þeir hafi orðið vitni að nauðguninni og séð með berum augum fullframda nauðgun.

Dæmin hér að ofan eru fengin úr grein í Time frá árinu 2001 um stöðu  kvenna í múslímskum ríkjum. 

Fangelsuð fyrir að vilja horfa á blak

Reiða fólkið; vinstrimenn eða hægri?

Eftir hrun bar töluvert á reiðu fólki í samfélaginu. Reiða fólkið efndi til ofbeldiskenndra mótmæla þar sem kastað var eggjum, grjóti og saur á sameign okkar, alþingi og lögreglu. Vinstrimenn voru þar í meirihluta en flestir hægrimenn sátu heima, sumir hnípnir en aðrir höfðu einfaldlega ekki áhuga á mótmælum.

Því er þetta rifjað upp að vinstrimenn reyna að skrifa reiði inn í sálarlíf hægrimanna, t.d. Snæbjörn Brynjarsson rithöfundur. Ef hægrimenn voru reiðir síðasta kjörtímabili, þegar vinstristjórn réð hér ríkjum, þá fóru þeir fjarska vel með þá reiði. Mótmælin sem ríkisstjórn Jóhönnu Sig. fékk á sig voru til muna hófstilltari en ofbeldismótmælin veturinn 2009.

Flokkar hægrimanna, Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur, eru að upplagi hægfara og íhaldssamir. Þeir eru elstu starfandi stjórnmálaflokkar landsins og eru almennt skipaðir borgaralega sinnuðu fólki hlynnt hefðum og stofnunum.

Flokkar vinstrimanna, Samfylking, Vinstri grænir og Björt framtíð, eru nýir flokkar sem standa á róttækum merg sósíaldemókrata og kommúnista. Grunnt er á byltingarhugsjóninni og andúðinni á gömlum gildum og hefðum.  

Og liggur þá ekki í augum uppi hvar reiða fólki á heima?

Árni Páll hatar ekki Ísland (lengur)

Haldið ykkur fast, en Árni Páll Árnason formaður Samfylkingar sagði þetta í dag, skv. heimasíðu Samfylkingar

Mikilvægasta verkefnið andspænis vonleysi og vantrú er að gera lýðveldisbygginguna að hjartfólgnu heimili okkar allra. Til þess þurfum við sóknarstefnu fyrir sjálfstætt Ísland. 

Maðurinn sem helst er þekktur fyrir að tala um ónýta Ísland með ónýtu krónuna (stöðugasta mynt í heimi nú um stundir) og vildi íslenskt fullveldi feigt í faðmi Brussel segir núna ,,Við getum ekki gefist upp á Íslandi."

Jæja, Árni Páll, viðurkenndu að ESB-umsóknin frá 16. júlí 2009 var mistök og sýndu stuðning við að afturkalla hana formlega. Þá skulum við tala saman.

 

 

 

Markmiðið er að skemma

Forystukreppunni á Íslandi er lokið

Eftir hrun var Ísland algerlega forystulaust, ef frá er skilinn Ólafur Ragnar Grímsson sem stóð forsetavaktina. En nú er forystukreppunni lokið.

Leiðtogar vinstriflokkanna sem mynduðu ríkisstjórn vorið 2009, þau Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur J. Sigfússon, stóðu hvorugt undir nafni sem forystumenn. Til þess voru þau of lítilsigld og þrætugjörn. Hvorugt skynjaði megindrættina í samfélaginu og létu hanka sig ítrekað á yfirgengilegu dómgreindarleysi, samanber Icesave-málið og ESB-umsóknin.

Eftir kosningarnar 2013, þegar þjóðin afþakkaði með afgerandi hætti leiðsögn vinstriflokkanna, birtust á stóra sviði þjóðmálanna tveir forystumenn sem báðir eru til þess fallnir að finna stóru samnefnara þjóðarinnar. 

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson forsætisráðherra og Bjarni Benediktsson fjármálaráðherra eru ungir stjórnmálamenn sem læra fljótt og eru með alla burði til að komast í flokk sannra landsfeðra. Vel fer á því að þeir starfi saman í fyrstu ríkisstjórninni eftir vinstrióreiðuna 2009-2013.

Aðildarviðræðurnar á endastöð