Hvort er Jakob raðfantur eða raðauglýsingin mín?

Ef bloggið hér vekur deilur, sem það gerir sjaldnast, má treysta því að blaðamaðurinn Jakob Bjarnar gerir deilunum skil og þó heldur þannig að bloggið líði fyrir.

Máni Pétursson útvarpsmaður er óhress með blogg á þessum vettvangi og skrifar fb-færslu. Jakob Bjarnar rennur á slóðina og bregst ekki frekar en fyrri daginn:

Megn óánægja með Pál Vilhjálmsson sem kennara í Garðabæ

Máni kann að vera magnaður samstarfsmaður Jakobs Bjarnar en hann er ekki ,,megn".

En Jakobi tekst að búa til raðóánægju úr Mána. Snyrtilega gert.

Hvernig þekkir þú raðfanta?

BHM málar sig út í horn

Opinberir starfsmenn geta ekki lagt línuna um kaup og kjör i landinu. Það er ávísun á efnahagslegt stórslys. Raunhagkerfið sker úr um hvað er til skiptanna.

Ef atvinnurekendur semja um hærri laun en reksturinn leyfir fara þeir á hausinn. Ríkið býr ekki við slíkt aðhald og getur ekki leyft sér að fara fram úr raunhagkerfinu.

Nýlegar launahækkanir í raunhagkerfinu eru brattar og BHM býðst að skrifa undir sambærilega samninga.

Kröfur BHM um að fá umframhækkanir standast engin rök. Ef forysta BHM er svo skyni skroppin að hún skilur ekki stöðuna þá verður að setja lög á verkfallið.

 

„Lög eru versta niðurstaðan“

Femínisminn fellur á eigin bragði - tilfellið Hildur L.

Ein algengasta baráttuaðferð femínista er að finna dæmi um kvenfyrirlitningu, vekja athygli á dæminu og segja það sýna hve karllægt samfélag komi illa fram við konur. Hildur Lillendahl notaði þessa aðferð kerfisbundið í verkefninu ,,Karlar sem hata konur" og hlaut lof fyrir frá femínistum.

Hildur er margverðlaunaður femínisti. Í starfi sínu í þágu femínisma skýtur Hildur stundum yfir markið, stundum reyndar svo langt að hún er eiginlega ekki á vellinum þegar hún tekur skotið.

Þegar svo ber undir,t.d. þegar hún óskar sér að nauðga konu með tjaldhæl eða fullyrðir að sjómenn séu drykkfelldir ofbeldismenn sem berji konur, heyrist fjarska lítið frá femínistum. Það er eins og femínistar hugsi með sér 'æi, nú stendur illa á hjá Hildi, blessaðri.'

Aðrir benda á að skot Hildar yfir markið séu engin tilviljun og ekki misskilningur heldur hluti af hugmyndafræði femínismans. Jafnvel eru til þeir femínistar sem stíga opinberlega fram og segja hingað og ekki lengra: ég er ekki lengur femínisti. 

En þorri femínista þegir. Og bíður eftir því að Hildur finni nýtt dæmi um skelfilega kvenfyrirlitningu í karllægum heimi.

 

 

 

Katrín vill svipu, Karl kylfu

Katrín Júlíusdóttir þingmaður Samfylkingar vill svipu með sinni gulrót en Karl Garðarsson þingmaður Framsóknarflokksins kylfu með kanínufóðrinu.

Þá er að setja sér fyrir sjónir að þau Katrín og Karl, hvort í sínu lagi, auðvitað, hitti erlendu kröfuhafana.

Hvort ætli gagnaðist þjóðinni betur?

Töluðu um „svipur og gulrætur“

Opinberir starfsmenn: aumingjar eða hysknir?

Ef ekki er hægt að útskýra tvöfalt meiri fjarveru opinberra starfsmanna en starfsfólks í einkageiranum með breytum eins og aldri eða kyni liggur beint við að álykta að annað tveggja eru þeir heilsulitlir vesalingar eða svikulir.

Hvort heldur sem er geta opinberir starfsmenn ekki farið fram á sömu laun og starfsfólk á almennum vinnumarkaði.

Aumingjagæska leiðir til ófarnaðar með líkum hætti og í orðtakinu um að kálfurinn launi ekki ofeldið.

Til að stemma stigu við aumingjavæðingunni er nærtækt að setja á fót launakerfi hjá hinu opinbera sem verðlaunar iðna starfsmenn - t.d. þá sem mæta í vinnu.

 

Veikindi tvöföld hjá hinu opinbera

Konum leyfist, körlum ekki

,,Hún seg­ir nokkra karl­menn hafa reynt að fá aðgöngu í hóp­inn en að þeim sé sparkað öf­ug­um út enda sé það ein af grund­vall­ar­regl­um hóps­ins að þar séu aðeins kon­ur."

Tilvitnunin hér að ofan er í konu sem stofnaði félagsskap fyrir konur að ræða sín mál. Fréttin er með á þriðja hundrað ,,læk" og enginn andmælir með bloggi um að framtakið sé kvenrembulegt og andjafnréttissinnað.

Þegar konur stofna til samtaka um sín hugðarefni þykir það hið besta mál.

En þegar karlar gera sér félagsskap um sín málefni eru þeir einatt sakaðir um ójafnrétti ef ekki beina kvenfyrirlitningu.

Þetta er mótsögn. Og konur eiga auðvelt með að lifa við mótsagnir, einkum ef þær eru þeim í vil, en karlar síður, þótt þær kynnu að hygla þeim.

Gráta og láta menn verða ástfangna

Obama og ferlið frá morði til stríðs

Fyrir rúmri öld hófst fyrri heimsstyrjöld í kjölfar þess að krakkakjánar skutu ríkisarfa Austurríkis-Ungverjalands. Sumum finnst ódæðið hetjudáð. Bókin sem þykir best lýsa ferlinu frá morði til stríðs heitir Svefngenglar. Bókin tíundar dómgreindarskort ráðandi einstaklinga í stærstu ríkjum Evrópu í þær fáu sumarvikur þar sem örlög Evrópu réðust fyrir hundrað árum.

Orð Obama um að Pútin Rússlandsforseti ætli sér að endurreisa Sovétríkin eru dómgreindarlaus. Pútín getur ekki endurreist Sovétríkin. Þau byggðu á kommúnisma og forseti Rússa býr ekki að neinni þeirri hugmyndafræði sem er stærri en hann sjálfur. Pútín er maður en ekki hugmyndafræði.

Morð eru framin í Úkraínu þessa dagana. Vesturlöndum er betur þjónað með skilningi á eðli morðanna og samhengi þeirra við öryggishagsmuni Austur-Evrópu en vanþekkingu Obama forseta Bandaríkjanna. Sagan kennir að ferlið frá morði til stríðs getur verið stutt.

Obama harðorður í garð Pútín

Makríllinn og öfund klædd réttlæti

Makríllinn sýnir sig ekki í landhelginni það sem af er ári. Sagt er að þessi flökkstofn komi ekki í ár vegna sjávarkulda. Undirskriftarsöfnun stendur yfir sem mótmælir úthlutun kvóta til útgerða sem mynduðu veiðireynslu á makríl.

Rökin fyrir undirskriftasöfnuninni eru réttlæti. Þjóðin á réttinn til auðlindarinnar, segja talsmenn söfnunarinnar. Jú, jú og það eru íslenskar útgerðir og íslenskir sjómenn sem veiða og íslensk landvinnsla sem vinnur marílinn. En það er ekki nóg, segja undirskrifendur, það verður að bjóða upp veiðiréttinn, það er eina réttlætið.

En mæti makríllinn ekki á uppboðið, hvað verður þá um réttlætið? Varla getur réttlætið horfið með einni fisktegund.

Ef réttlæti er fyrst og fremst uppboð á afmarkaðri atvinnustarfsemi, hvers vegna er uppboði ekki beitt á öðrum vettvangi sameiginlegra hagsmuna okkar. Hvers vegna er ekki uppboð á rekstri leikskóla, grunnskóla, framhaldsskóla og háskóla? Hvers vegna er heilbrigðisþjónustan ekki boðin upp?

Svarið við þessum spurningum er að uppboð er hvorki réttlæti né felur það í sér réttlæti. Í tilfelli makríls er uppboð aðferð til að hirða af þeim útgerðum ábatann sem þær einar bjuggu til með því að hefja veiðar á þessari fisktegund.

Ef enginn hefði veitt makrílinn þegar hann fyrst kom inn í landhelgina væri makríllinn ekki auðlind heldur glatað tækifæri.

Öfund býr hvorki til verðmæti né eykur hún réttlæti.

Einstakt afrek: allir glaðir þegar milljarðar skipta um hendur

Kröfuhafar eru ánægðir að fá að greiða ríkissjóði nokkur hundruð milljarða króna; stjórnarandstaðan, sem annars er aldrei ánægð, er sátt og hlutabréfamarkaðurinn sýnir ánægjuna með prósentustökkum.

Ríkisstjórn Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks tekist hið ómögulega með áætlun um losun hafta:

Að gera alla ánægða þegar hundruð milljarðar króna skipta um eigendur.

Lækkar skuldir ríkissjóðs um 30%

Vont kynlíf er ekki nauðgun - strákasjónarhorn

Í blaðamannaskóla í Noregi var fyrir mörgum árum tekið fyrir siðferðilegt álitamál sem tengdist nauðgun. Málavextir voru þeir að kona kærði mann fyrir nauðgun. Á meðan réttarhöldunum stóð var upplýst að konan og sá ákærði höfðu stundað kynlíf eftir nauðgunina.

Konan neitaði að draga ákæruna tilbaka enda stóð hún á því fastari en fótunum að maðurinn hefði nauðgað sér og engu breytti þótt hún síðar ætti samfarir ótilneydd við meintan nauðgara. Siðferðilega álitamálið sem nemarnir í blaðamennsku glímdu við laut að sjónarhorni á fréttina. Var þetta dæmi um rangar sakagiftir eða er eðlilegt að kona stundi valfrjálst kynlíf með manni sem áður hefur nauðgað henni?

Fyrir fáum árum var sýnd stuttmynd í framhaldsskólum á Íslandi um kynlíf unglinga. ,,Fáðu já áður en samfarir hefjast" voru meginskilaboðin. Skilaboðin voru skýr og ótvíræð og myndin faglega unnin. Hængurinn er sá að ,,já" er ekki alltaf tjáð með já-i. Fólk samþykkir oft án þess að nota já, hvort heldur á vettvangi kynlífs eða í öðrum samskiptum.

Umræðan sem nú stendur yfir um nauðgun gefur sér að nauðgun sé afmarkað fyrirbæri sem ýmist er fyrir hendi í kynlífi eða ekki. Allir sem stundað hafa kynlíf, og hér er átt við valfrjálsu gerðina, vita að kynlíf er margrætt. Áður en kynlífsathöfnin hefst gefa væntanlegir iðkendur frá sér margvísleg skilaboð sem sum eru skilin og önnur misskilin. Í athöfninni sjálfri kemur við sögu vöðvaafl, ákefð og iðulega frumstæð hljóð sem túlka má á ýmsa vegu.

Tilbúið dæmi:

Kona sem ákveður af frjálsum vilja að taka þátt í kynlífi en snýst hugur í miðjum klíðum án þess að karlmaðurinn hætti fyrr en hann hefur lokið sér af gæti sem hægast upplifað reynslu sína sem nauðgun. En er það nauðgun?

Annað skáldað dæmi:

Kona sem fús leggjast með manni, en án þess að segja já, finnst samfarirnar óþægilegar vegna þess að maðurinn er handsterkur og grípur þannig í konuna að hún fær mar. Ein með sjálfri sér rifjar konan upp að hún sagði aldrei já og þar sem hún er líka marin þá hlýtur henni að hafa verið nauðgað. Eða er það ekki?

Nauðgun er ekki eitt afmarkað fyrirbæri sem annað hvort er eða er ekki. Víst eru til mörg skýr og afdráttarlaus dæmi um nauðgun. En umræðan stefnir í þá átt gera nauðgun valkvæða af hálfu kvenna: ef konu finnst henni hafa verið nauðgað, þá hefur henni verið nauðgað.

Guðbjörg Jóhannesdóttir lauk predikun sinni um nauðgun með þessum orðum:

Guð gefi okkur hugrekki og visku til þess að ala upp drengi sem elska en meiða ekki.

Kynlíf getur meitt, bæði á sál og líkama. En vont og meiðandi kynlíf er ekki endilega nauðgun.

Ef Guðbjörg vill vera viss um að drengirnir hennar meiði aldrei í kynlífi er gelding nærtækt úrræði.

 

Drengirnir okkar sem nauðga