Hagvöxtur, ódýrt vinnuafl og samfélagsfriður

Kennisetningar um hagvöxt boða frjálsa för vinnuafls enda fæst það ódýrast þannig. Það gleymist að vinnuaflið er fólk sem tekur sér búsetu þar sem annað fólk er fyrir á fleti.

Um alla Evrópu er vaxandi andóf gegn frjálsri för vinnuafls.

Hagvöxtur byggður á ódýru vinnuafli stuðlar að samfélagsófriði.

Fleiri telja áhrif innflytjenda neikvæð

Hagfræðin hættir að virka

Gamalt lögmál hagfræðinnar er uppnámi. Lögmálið segir að ef framboð á vöru eykst þá muni varan að öðru jöfnu lækka í verði. Þetta lögmál gildir einnig um peninga: aukið peningamagn í umferð lækkar verð þeirra - verðlækkunin heitir verðbólga.

Nei, segir Nóbelsverðlaunahafinn Paul Krugman, þegar samdráttur er í hagkerfinu er allt í lagi að prenta peninga eins og enginn sé morgundagurinn; reynsla síðustu sex ára sýnir það.

Jú víst, segir Ambrose Evans-Pritchard: seðlabankar sem búa til óhóflega mikið af peningum framleiða verðbólgu þegar kurlin koma öll til grafar.

Baksvið deilu tvímenningana er að Bandaríkjamenn og Bretar unnu bug á kreppunni með blöndu af niðurskurði ríkisútgjalda og peningaprentun. Krugman og Evans-Pritchard eru sammála um engilsaxnesku meginstefnuna en þá greinir á hvenær skuli hætta peningaprentuninni.

Krugman telur óhætt að prenta meira af peningum, sem kallað er ,,quantative easing" en sá breski að nóg sé að gert. Mælikvarðar tvímenningana eru ólíkir, þeir mæla peningamagn i umferð ýmist með M1 sem er þröngur kvarði eða M3 sem tekur langtímafjármagn með í reikninginn.

Ágreiningur um grundvallarmál í hagfræði endurspeglar að kreppan sem hófst 2008 og þó sérstaklega viðbrögðin við henni eru fordæmalaus. Peningaútgáfa seðlabanka Bandaríkjanna og Bretlands (raunar Japans sömuleiðis) togar hagkerfin úr kreppu en menn vita ekki enn hver kostnaðurinn verður.

Krugman, sem þykir vinstrisinni á engilsaxnesku, virðist ekki gera sér rellu út af stórauknum ójöfnuði sem peningaútgáfan elur af sér. Þeir ríku hirða mest af nýjum peningum en brauðmolarnir hrjóta af borðum til þeirra efnaminni. Evans-Pritchard er hægrimaður sem kemur með tillögur sem eru til vinstri við hagspeki Krugman.

Vinstrimenn sem boða brauðmolakenninguna og hægrimenn sem vilja ríkisafskipti af atvinnulífinu eru talandi dæmi um að hagfræðin, eins við þekkjum hana, er hætt að virka.

 

 

ASÍ vill að ríkið haldi uppi fyrirtækjum

Samtök atvinnulífsins eru komin með öflugan bandamann að herja á ríkissjóð: Alþýðusamband Ísland krefst þess að ríkið útvegi þeim lægst launuðu ódýrt húsnæði til að fyrirtækin þurfi ekki að hækka launin.

ASÍ er óðum að verða handlangari forstjóraveldisins sem krefst þess að arður fyrirtækjanna gangi fyrir launagreiðslum til almennra starfsmanna. Þá fá eigendurnir sitt, sem oft eru lífeyrissjóðir, og æðstu stjórnendur fá auðvitað sitt en ríkissjóður á að halda almennum stafsmönnum góðum.

Ríkisstjórnin á vitanlega að segja forseta ASÍ, á kurteisan hátt, að éta skít.

Setja úrslitakosti

Fjölmenningarstefna er rasismi

Aðskildir en jafnir, var fjölmenningarstefna í Bandaríkjunum á síðustu öld sem fól í sér að hvítir og þeldökkir bjuggu ekki í sömu hverfum og notuðu ekki sömu opinberu þjónustuna nema að takmörkuðu leyti. Bandaríska fjölmenningarstefnan er ónýt, eins og sést á óöldinni þar nú um stundir.

Í Evrópu var fjölmenningarstefna reynd á eftirstríðsárunum sem leiddi til þess að innflytendur hrúguðust samfélagslega afkima með tilheyrandi útskúfun. Fjölmenningarstefnan er fordæmd af Angelu Merkel, kanslara Þýskalands, einnig af Cameron forsætisráðherra Bretlands og sömuleiðis af fráfarandi forseta Frakklands, Sarkozy.   

Fjölmenningarstefna er rasísk í eðli sínu vegna þess að hún aðskilur menningarhópa og úthýsir minnihlutahópum sem búa við verri aðstæður efnahagslega, félagslega og menningarlega.

Atlaga vinstrisinna að þjóðmenningu Íslendinga er undir formerkjum fjölmenningarstefnu. Líf Magneudóttir, varaborgarfulltrúi Vg, segir fullum fetum:

Við erum að stefna hérna að fjölmenningarsamfélagi 

Vinstrimenn á Íslandi standa sem sagt fyrir innflutningi á rasisma sem búið er að hafna í Ameríku og Evrópu.

Íslenskir vinstrimenn eru sérlega illa heppnað pólitískt fyrirbrigði; það er varla til sú ömurlega hugmynd sem þeir falla ekki fyrir.

 

RÚV hótar alþingi og þjóðinni

RÚV er með 3,5 milljarða kr. á fjárlögum og býr ekki við neina skerðingu. Engu að síður hótar valdaapparatið RÚV þingi og þjóð að ef fjárkúgun stofnunarinnar nær ekki fram að ganga þá hljótist illt af.

DV undir forystu RÚV-arans Hallgríms Thorsteinssonar er látið koma hótuninni á framfæri:

Þeir sem muna tímana tvenna í pólitíkinni segja að þá sannist það, sem vitað var áður, að pólitískar herferðir gegn RÚV svara aldrei pólitískum kostnaði.

RÚV ætlar sér sem fjölmiðill að vega að þingi og þjóð. Stofnun sem hagar sér svona á vitanlega ekki að vera á opinberu framfæri. Hendum RÚV á markaðinn og látum kvikindið spjara sig þar.

 

 

Svíar vilja ESB án evru - tvöföld mótsögn

Svíar láta sér ekki til hugar koma að taka upp evru, sem leiðir ómældar hörmungar yfir þau 18 af 28 þjóðríkjum Evrópusambandsins sem nota gjaldmiðilinn. Engu að síður vill meirihluti Svía vera áfram í Evrópusambandinu.

Það er tvöföld mótsögn í þessari afstöðu Svía.

Í fyrsta lagi vegna þess að Evrópusambandið krefst þess að þjóðir taki upp evru, sem er gjaldmiðill sambandsins. Um hríð geta þjóðir komist hjá þessari kvöð með efnahagstæknilegum undanþágum en það varir ekki lengi, - sjáið bara Litháa.

Í öðru lagi þá verður evrunni ekki bjargað nema með stóraukinni miðstýringu á ríkisfjármálum evru-ríkjanna. Og án evrunnar er ekkert Evrópusamband, það hefur Merkel kanslari Þýskalands sagt.

Svíar munu ekki lengi eiga þess kost að vera í Evrópusambandinu en án evru.

Vilja vera í ESB en ekki evruna

Öfgavinstrimenn í kúltúrstríði

Þingmaður Samfylkingar, Sigríður I. Ingadóttir,tekur undir með atlögu Lífar Magneudóttur á kristna þjóðmenningu Íslendinga.

Hófsamir vinstrimenn, til dæmis Guðmundur Andri Thorsson, vara við því að gera trúmál að pólitískum vígvelli.

Öfgavinstrimenn munu ekki láta segjast enda liggur það í eðli öfganna að taka ekki sönsum.

Trú er einkamál, kristni er þjóðmenning

Kristni er hryggstykkið í þjóðmenningunni. Trú, á hinn bóginn, er einkamál hvers og eins og þarf ekki að koma kristni við frekar en vill.

Kristni er forsenda þess að skilja íslenskt samfélag. Þeir sem hatast við samvinnu skóla og kirkju í menntamálum ganga erinda sértrúarhópa sem vilja þröngva pólitískum rétttrúnaði minnihlutahópa upp á íslenskan almenning.

Vinstriflokkarnir eru heimili pólitíska rétttrúnaðarins. Verkefni næstu ára er að takmarka möguleika vinstriflokkanna að grafa undan þjóðmenningunni.

 

Olía, gjaldmiðlastríð og heimsátök

Japan prentar peninga til að lækka gengi jensins, keyra upp verðbólgu og auka útflutning. Ásamt kerfisbreytingum er þetta efnahagsstefna Abe, sem vann stórsigur í þingkosningum. Kínverjar og Kóreumenn eru á hinn bóginn ekkert kátir með stærri markaðshlutdeild japanskra iðnfyrirtækja og gætu gripið til ráðstafana.

Ambrose Evans Pritchard í Telegraph telur að japanska efnahagstilraunin gæti farið úr böndunum, jenið lækkað stjórnlaust og að asískt gjaldmiðlastríð leiði yfir heiminn efnahagsleg ragnarök. Pritchard vitnar í skýrslu HSBC-bankans sem er þekktur fyrir næmni á kínverska hagsmuni.

Ódýr olía heldur efnahagstilraun Abe enn á floti. Arabaþjóðir, á hinn bóginn, eru á barmi efnahagslegs öngþveitis vegna hruns hlutabréfamarkaða í kjölfar sílækkandi olíuverðs. Die Welt segir að arabískir olíusjóðir eiga stóra hluti í þýskum bönkum og iðnfyrirtækjum. Verðrun á evrópskum hlutabréfamarkaði er ekki óhugsandi verði olíusjóðirnar að selja bréfin. Welt minnir einnig á að ríkisgjaldþrot Dubai snemma 2008 var fyrirboði fjármálakreppunnar sem reið yfir heimsbyggðina þá um haustið.

Ódýr olía grefur einnig undan Rússlandi sem á í vök að verjast á vesturlandamærum sínum vegna ágengrar utanríkistefnu Evrópusambandsins. Veikari efnahagsstaða Rússa eykur líkurnar á að hernaðarmáttur þeirra tali sterkari rómi.

Fjármálavesírinn Mohamed A. El-Erian spáir gliðnun í alþjóðahagkerfinu á næsta ári og að stjórnmálamenn standi frammi fyrir stórum áskorunum. Í gjaldmiðlastríði tapa peningar gildi sínu enda slíkt stríð háð með gengisfellingum.

Þegar peningarnir verða að gjalti eykst vopnaskakið.

 

 

 

Abe vann öruggan sigur

Húmor gegn menningarhatri

Hatursorðræðan gegn kristinni menningu, sem birtist í aðfinnslum við því að börn sæki kirkju, eins og þar gæti farið fram eitthvað annað en menntun í kristni, má ekki festa rætur og breiða úr sér.

Húmor gagnast vel gegn menningarhatri sértrúarhópa sem hreiðra um sig í mannréttindaráði Reykjavíkurborgar.

Heims-um-ból athugasemd forsætisráðherra hittir í mark.

Sigmundur hnýtir í mannréttindaráð