Samfylkingin bíður eftir skýrslu

Taugakerfi Samfylkingarinnar lamaðist þegar forseti sendi Icesave-frumvarpið i þjóðaratkvæði. Ósjálfráðráð spunaviðbrögð voru að finna foráttu í öðrum ranni og um tíma virtist ætla að takast að búa til fléttu um að formaður Sjálfstæðisflokksins væri ekki fylgjandi þjóðaratkvæði. Lítið varð úr þeirri reykbombu og nú blasir blákaldur veruleikinn við.

Þjóðin vill ekki Icesave, ekki Evrópusambandið og ekki Samfylkinguna. Hvað gerir Samfylkingin. Jú, hún bíður eftir næsta tækifæri til að þyrla upp reyk. Dagsetningin er komin, það er 1. febrúar sem skýrsla rannsóknanefndar alþingis verður gerð opinber. Spunalið Samfylkingarinnar er þegar minna á væntanlega útgáfu.

Vika er sögð langur tími i pólitík, þrjár vikur nálgast það að vera eilífð.  Á meðan Samfylkingin bíður eftir hrunskýrslunni gæti ýmislegt ánægjulegt gerst, til dæmis að ein ríkisstjórn falli og önnur tæki við.

Steingrímur J. situr með Svarta-Pétur

Steingrímur J. rekur Icesave-málið frá upphafi sem innanríkispólitískt mál. Hann sagði að málið væri meira og minna frágengið í tíð ríkisstjórnar Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar. Ríkisstjórn Jóhönnu væri aðeins að ganga frá útfærsluatriðum, eins og samningin við Breta og Hollendinga.

Þegar Steingrímur J. var spurður í sumar á þingi hvað liði samningum um Icesvave sagði hann á mánudegi að ekkert væri að frétta, aðeins könnunarviðræður færu fram. Tveim dögum síðar var samningur tilbúinn og þann samning ætlaði Steingrímur J. að keyra í gegnum þingið.

Þjösnaskapur Steingríms J. hér heima er í hróplegri andstöðu við gunguhátt hans erlendis þar sem hann lyppast niður fyrir ofríki gömlu nýlenduveldanna.

Steingrímur J. ætti að þakka fyrir sig.

 

„Ekki einhliða innanríkismál“

Svartur sunnudagur Samfó og Vg

Málefnastaða Icesave-flokkana Samfylkingar og Vinstri grænna er steindauð og dó endanlega sunnudaginn 10. janúar. Í vikunni birtust greinar í erlendum fjölmiðlum eftir sérfræðinga sem tóku undir málstað meirihluta þjóðarinnar um að fyrirvarar eigi við skuldbindingar okkar á Icesave-reikningunum.

Í Silfri Egils í dag mættu Joly og Lipietz og héldu fram málstað Íslands með rökum sem ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttir reynir að þagga.

ESB-RÚV skrapar botninn í hádegisfréttum og dubbar höfund kosningastefnuskrár Samfylkingarinnar, Aðalstein Leifsson, sem óháðan sérfræðing og vitnar hann um meintar skelfilegar afleiðingar þess ef þjóðin breytir rétt og hafnar Icesave-frumvarpinu.

Ríkisstjórnin er búin að vera en ætlar ekki fremur en fyrri daginn að horfast heiðarlega í augu veruleikans. Stjórn Jóhönnu verður dregin út úr stjórnarráðinu blóðug og limlest fyrir vorið.

Ekki sérmál Íslands heldur allrar Evrópu

Skotkreppan 2006; fíflin skilin eftir

Veturinn 2006 og fram á sumar var hörð erlend gagnrýni á íslensku bankana. Gagnrýnin beindist að áhættusækni bankanna, krosseignatengslum og hröðum vexti. Morgunblaðið veitti erlendu umræðunni farveg hér heima og hlaut bágt fyrir, bankar hótuðu auglýsingabanni og sökuðu blaðið um skemmdarverk.

Styrmir Gunnarsson segir í bókinni Umsátrið frá kátbroslegum aðferðum bankanna til að sýna fram á vonsku Morgunblaðsins. Bankarnir létu flokka Morgunblaðsfréttir um fjármálastofnanir í tvo flokka, góðar og slæmar. Þegar bankarnir sendu út fréttatilkynningu um taprekstur og tilkynningin birtist óbreytt í Morgunblaðinu var hún flokkuð sem neikvæð og frekari rökstuðningur fyrir hlutdrægni.

Fréttablaðið var gaggandi útrásarhæna enda safnaðist þangað auðkeyptasta lið íslenskar blaðamennsku sem gagnrýnislaust endurvarpaði lygum greiningardeilda bankanna.

Háskóli Ísland, viðskiptadeildin, var með rannsóknaráætlun árið 2006 sem átti að útskýra hvers vegna Íslendingar væru snillingar í viðskiptum.

Árið 2006 stóð ákæruvaldið í ströggli við að koma að ákærum á hendur sakborninga í Baugsmálinu á meðan hamast var á opinberum starfsmönnum og þeir sagðir hlaupatíkur Davíðs Oddssonar og Björns Bjarnasonar. Samfylkingin gaf áburðinum trúverðugleika í Borgarnesræðum og á þingi.

Nei, það var ekki vinnandi vegur að breyta rás viðburðanna árið 2006. Fjármálafurstarnir voru vaxnir stjórnvaldinu yfir höfuð og vóru með öll ráð í hendi sér.

Árið 2006 var búið að tvinna saman aðskiljanlegustu hagsmunum þjóðfélagsins; fjölmiðlar, listamenn, háskólar voru á bankaspena og stærsti hluti stjórnmálakerfisins sömuleiðis.

Lítt rannsökuð hliðaratburðarás fór af stað um þetta leiti. Stórir hópar almennings tóku að draga úr áhættusækni sinni og huga betur að fjármunum sínum. Af þeirri ástæðu eru um 80 prósent íslenskra heimila í þokkalegu standi. 

Skotkreppan 2006 skildi fíflin eftir í foraðinu.

Hefði átt að stöðva bankana

Einstaklingar, þjóðin og ábyrgðin

Ef Björgólfur Thor væri félagsmaður í rússnesku mafíunni frá bjórverksmiðjudögum sínum í Pétursborg væri íslenska þjóðin ábyrg? Er íslenska þjóðin ábyrg fyrir sviðinni jörð sem Jón Ásgeir Jóhannesson skilur eftir sig í Danmörku og London? Nei, vitanlega ekki. Tvímenningarnir eru einstaklingar og hafa frelsi og ábyrgð sem slíkir - kemur þjóðerni þeirra ekkert við.

Björgóflur Thor var ásamt föður sínum aðaleigandi Landsbankans sem bauð almenningi í Bretlandi og Hollandi betri vexti en gekk og gerðist undir vörumerkinu Icesave. Feðgunum leyfðist þetta vegna evrópskra reglna sem gerðu engan greinarmun á einkabanka í eigu manna með vafasama fortíð og einkabanka með langa og trúverðuga sögu. Í ljósi reynslunnar eru Evrópureglurnar í endurskoðun.

Hávaxtareikningar Icesave reyndust glópska þar sem bankinn fór í þrot. Stjórnvöld í Bretlandi og Holland hefðu getað sagt við sparifjáreigendur; sko, svona fer þegar þið leggið inn á hávaxtareikninga, þið takið áhættu sem getur leitt til taps. En stjórnirnar í London og Haag sögðu ekkert slíkt vegna þess að allt bankakerfi álfunnar lék á reiðiskjálfi haustið 2008. Sparifjáreigendum var bættur skaðinn í samræmi við evrópsku reglurnar. 

Víkur sögunni aftur til Íslands þar sem kemur til valda stjórn skipuð ráðamönnum blautum á bakvið eyrun, vart mælandi á erlend mál. Þessir ráðamenn ákváðu að bukta sig og beygja fyrir Alþjóða gjaldeyrissjóðnum vegna efnahagshrunsins. Þegar Bretar og Hollendingar kröfðust endurgreiðslu á útlögðum kostnaði vegna Icesave voru íslensku ráðamennirnir óðara tilbúnir að krjúpa. Einn þeirra sagði meira að segja upphátt að það stefndi í ,,glæsilega niðurstöðu" í samningum við Breta og Hollendinga.

Icesave-samningurinn er upp á 200 - 700 milljarða króna og fellur í gjalddaga þegar ráðherrarnir sem skrifa undir eru komnir á eftirlaun.

Til að undirstrika siðblindu sína stóðu ráðherrarnir að frumvarpi til laga um að gagnaver Björgólfs Thors fái sérstaka skattameðferð.

Í þjóðaratkvæðagreiðslu fáum við tækifæri að segja álit okkar ríkisstjórninni sem kann ekki skil á alþjóðlegum samskiptum og þeim grundvallarmun sem er á ábyrgð einstaklinga og þjóðar.

Hversu lengi fylgja Vinstri grænir Steingrími J.?

Steingrímur J. tekur sér stöðu með fjármagninu gegn almannahagsmunum í Icesave-deilunni. Hann stendur með Bretum og Hollendingum gegn þjóð sinni. Umpólun Steingríms J. gerðist ekki á einni nóttu heldur verður formaður Vinstri grænna fyrir raðbilun í dómgreind.

Á flokksráðsfundi í byrjun desember 2008 reyndu Steingrímur J. Sigfússon formaður og nánasti samverkamaður hans, Árni Þór Sigurðsson, að milda afstöðu flokksins til Evrópusambandsins. Þeir voru gerðir afturreka og ályktun fundarins var fremur snautleg en tiltölulega skýr. „Hagsmunum Íslands er best borgið utan ESB," stóð þar. Ekkert meira en heldur ekkert minna.

Starfsstjórn Samfylkingar og Vg hafði eðli málsins samkvæmt ekkert annað á dagskrá sinni en að bregðast við aðsteðjandi vanda veturinn og vorið 2009. Engum blandaðist hugur um að Samfylkingin myndi gera umsókn að Evrópusambandinu að höfuðmáli fyrir kosningar og gekk það fram.

Formaður Vg þurfti að skapa sér möguleika að semja við Samfylkinguna og líkindi að hann hafi átt viðræður um málið við forystumenn þar á bæ. Á landsfundi var Árni Þór enn gerður út af örkinni og honum tókst að fá eftirfarandi samþykkt um Evrópumál.

 Vinstrihreyfingin - grænt framboð telur nú sem fyrr að hagsmunum Íslands sé best borgið utan Evrópusambandsins.  Sjálfsagt er og brýnt að fram fari opin og lýðræðisleg umræða um samskipti Íslands og sambandsins. Landsfundur VG leggur áherslu á að aðild íslands að ESB eigi að leiða til lykta í þjóðaratkvæðagreiðslu. Landsfundur telur mikilvægt að fyrirkomulag þjóðaratkvæðagreiðslu fái rækilega umræðu og að hliðsjón verði höfð af væntanlegum stjórnarskrábreytingum og hvað eðlilegt getur talist þegar afdrifaríkar ákvarðanir eru teknar um framsal og fullveldi.

Textann er hægt að klippa til og fá út að landsfundurinn hafi opnað á að leggja inn aðildarumsókn til Evrópusambandsins. Þegar Steingrímur J. reyndi að afsaka svik flokksins við hornstein róttækra vinstristjórnmála alla lýðveldissöguna snyrti hann textann svona til, í bréfi til flokksmanna 17. júlí.

Þannig er þessi niðurstaða vel samrýmanleg landfundarályktun í mars síðastliðnum sem lögð var fram í kjölfar mikils starfs innan flokksins sem allir flokksmenn gátu tekið þátt í.

Vinstrihreyfingin - grænt framboð telur nú sem fyrr að hagsmunum Íslands sé best borgið utan Evrópusambandsins. Sjálfsagt er og brýnt að fram fari opin og lýðræðisleg umræða um samskipti Íslands og sambandsins. Landsfundur VG leggur áherslu á að aðild íslands að ESB eigi að leiða til lykta í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Vissulega voru uppi hugmyndir um leiða málið til lykta á annan hátt og mörgum innan okkar raða er það óljúft að standa yfir höfuð að nokkurri hreyfingu málsins í þessa átt. Ég dreg enga dul á að þetta mál hefur verið erfitt fyrir mig eins og okkur öll enda hefur flokkurinn frá upphafi tekið afstöðu gegn aðild Ísland að sambandinu. Þessi leið varð hins vegar niðurstaða stjórnarmyndunarviðræðna við Samfylkinguna

 

Steingrímur J. veit upp á sig klækjapólitíkina og vill dreifa ábyrgðinni á flokksmenn. Ekki aðeins fórnaði hann stefnuyfirlýsingunni um að Ísland stæði utan Evrópusambandsins heldur líka varnaglanum um þjóðaratkvæðagreiðslu. Til að þjóðaratkvæðagreiðsla verði bindandi þarf að breyta stjórnarskrá og þar með boða til kosninga. Sitjandi ríkisstjórn ætlar sér framhjá þeirri hindrun með því að hafa þjóðaratkvæðagreiðsluna ráðgefandi.

Orð Steingríms J. afhjúpa að hann lagði drög að svikunum löngu fyrir stjórnarmyndunarviðræður við Samfylkinguna. Hann fékk samþykktan texta á landsfundi sem mætti lesa, væri maður andskotinn með biblíu í hendi, þannig að það sé allt í lagi að hefja undirbúning að inngöngu Íslands í Evrópusambandið. Í framhaldi sendi formaðurinn þingmannsefni sín út á meðal fólks með þau skilaboð að traust væri lykilorðið. Vg væri treystandi. Sjálfur stóð hann keikur að kveldi síðasta dags kosningabaráttunnar og sagði Vg stefnufastan flokk. Í tugþúsundavís voru kjósendur blekktir. Þeim var talin trú um að Vg stæði gegn aðild að Evrópusambandinu.

Steingrímur J. hóf fyrir löngu óheillaferð. Á eftir ESB kom Icesave. Þegar dómgreindin bilir hjá málafylgjumönnum eins og  Steingrími J. verða styrkleikar þeirra að veikleikum. Aðeins munaði hársbreidd að Steingrímur J. steypti þjóðinni að  nauðsynjalausu ofan í skuldafen. Ígrundun og yfirvegun var nauðsynleg í samskiptum við Breta og Hollendinga. Steingrímur J. hafði hvorugt.

Ætla félagsmenn Vg að láta formanninn teyma flokkinn út í kviksyndi?

 

 

 

 

 

Fjármálaterror og þjóðaratkvæði

Þjóðaratkvæði á Íslandi um greiðslu á Icesave-skuldum er að snúast upp í lýðræðislegt andóf gegn alþjóðakapítalinu, eða bankaterrorisma eins og sumar kalla það. Fyrir utan kómíkina í því að róttækasta aflið í íslenskum stjórnmálum, Vinstri grænir, ætlar að mæla með undirlægjuhætti gagnvart erlendum fjármálastofnunum þá er augljóst að verulega mikið er í húfi í útlöndum.

Þegar við höfnum í þjóðaratkvæði að greiða skuldir sem stofnast af fjármálafurstum er í skjóli óskýrra lagaverndar bjóða sjóræningjavexti til almennings sendir það skilaboð um víða veröld að lögmál fjármagnsins má brjóta á bak aftur. Fjármálastofnanir austan hafs og vestan munu ekki líta hýru auga til stjórnvalda í London og Haag fyrir að setja fjármálaskuldbindingar í uppnám.

Ísland mun ekki um langan aldur stunda önnur bankaviðskipti en þau hversdagslegu. London og Amsterdam eru aftur á móti fjármálamiðstöðvar á alþjóðavísu. Þrýstingurinn verður á þarlend stjórnvöld að semja við Íslendinga áður en við höfnum Icesave-skuldum í þjóðaratkvæði.

 

 

60% andvíg Icesave-lögunum

Menningarleg mishröðun vinstrimanna

Áhrifamaðurinn Sigmundur Ernir Rúnarsson fór fyrir þeim vinstrimönnum sem tóku andköf þegar forseti vísaði Icesave-frumvarpi til þjóðarinnar.

Forseti Íslands gæti komist í sögubækurnar fyrir annaðtveggja; að fella fyrstu hreinu vinstri stjórnina í sögu landsins, eða vera sá forseti í sögu lýðveldisins sem fyrstur þarf að segja af sér embætti.  

Þórunn Sveinbjarnardóttir þingmaður og fyrrum ráðherra Samfylkingar tók í sama streng og sagði slaginn standa á milli vinstristjórnar og forseta.

Þótt Þórunn sé of ung og Sigmundur Ernir of takmarkaður til að þekkja það á eigin skinni eru miðaldra vinstrimenn fangar orðræðu kaldastríðsins sem markaðist af tvennu. Í fyrsta lagi endalausum innbyrðisátökum og í öðru lagi takmörkuðum völdum sem fengin voru fyrir náð og miskunn Sjálfstæðisflokksins.       

Ríkisstjórn Jóhönnu átti að breyta þessu. Leitt er fyrir vinstrimenn að uppgötva að flokkar þeirra keppast við að gera tvennt sem liðnir vinstrimenn fyrirlitu; fjárhættuspil í anda Icesve og fórn fullveldis með ESB-umsókn.

Vinstripólitík á Íslandi birtist meðal annars í tillögu ríkisstjórnar Jóhönnu að setja lög til að Björgólfur Thor ,,Icesave" Björgólfsson fái tækifæri til að græða pínu meira á fávísum mörlöndum.

 

 

RÚV skuldar skýringar

Kvöldfréttatími RÚV miðvikudaginn 6. janúar var nær samfelld árás á heilbrigða skynsemi. Öllu var tjaldað til að telja áhorfendum trú um að endalok Íslands væru nærri. Fréttamenn á vakt og yfirmenn eru jafnframt sekir um grófa misnotkun á fjölmiðli í opinberri eigu þegar þeir stungu undir stól hluta af niðurstöðum skoðanakönnunar, þ.e. þeim hluta sem ekki samræmdist þeirri heimsmynd sem RÚV kýs að halda að áhorfendum.

Fréttatíminn var undirlagður þeirri sannfæringu að neitun forseta á undirskrift Icesave-frumvarpsins myndi leiða yfir landið meiri hörmungar en þjóðin hefur mátt þola síðan Móðuharðindin leið.

Fréttmat úr öllum tengslum við veruleikann og fagleg afbrot hljóta að leiða til aðgerða af hálfu þeirra sem eru ábyrgir fyrir rekstri RÚV.

Hagsmunir Steingríms J. og þjóðarinnar eru andstæðir

Steingrímur J. lýsti því margoft yfir að ekki væri hægt að fá betri samning við Breta og Hollendinga en þann sem forsetinn hafnaði. Steingrímur J. getur ekki fyrir hönd Íslands leitt undirbúning að nýjum samningum þegar hann er fyrirfram með tapaða stöðu í málinu.

Vinstrimenn eru í afneitun á grunneðli stjórnmála ef þeir halda að núverandi ríkisstjórn geti haldið áfram, burtséð hvort þjóðaratkvæði fari fram eða ekki.

Það mun þjóna pólitískum hagsmunum sitjandi stjórnar að fá jafnlélega eða verri samninga en þá sem fara í þjóðaratkvæði. 

Svekkelsi vinstrimanna er svo rosalegt með að vinstrimaður í forsetastól afhjúpaði erindisleysu samsullsins í íslenskan samtíma að þeir sjá ekki að ríkisstjórnin er búin að vera. Kátbroslegur andskoti.