Blekkingar í Pakistan og Borgarnesi

Í Pakistan eru flóð vegna manngerðs veðurfars, segja Sameinuðu þjóðirnar. Í Borgarfirði á fólk að sætta sig við vindmyllur í túnfætinum til að bjarga flóðum í Pakistan, segja lukkuriddarar sem sjá sér leik á borði að græða á trúgirni annarra. Þeir tala eins og eitt veðurkerfi ríki á jörðinni. En samt er jökull á Grænlandi en eyðimörk í Sahara. 

Man einhver eftir Nóa-flóðinu í Biblíunni? Borgir sukku í sæ á bronsöld vegna hækkandi sjávarstöðu. Náttúruhamfarir eru eldri en mannkynssagan. Risaeðlur ganga ekki lengur á guðs grænni jörð. Náttúran skapar lífsskilyrðin á jörðinni. Hefur alltaf gert. Og hvað veður áhrærir er aldrei eitt og sama loftslagið um alla jörðina. Það veit hvert barn, sem nennir að gefa þvi gaum.

Manngert veður er skáldskapur samtíma sem glatað hefur tengslum við náttúruna. Fólk ímyndar sér mannskepnuna sem lávarð heims. 

Á miðaldahlýskeiðinu var 1,5 gráðum hlýrra á Grænlandi en í dag. Var það vegna þess að díselvélar víkingaskipanna losuðu koltvísýring?

Fyrir miðaldahlýskeiðið var tímabil sem kennt er við kuldahret síðfornaldar, árabilið 300 til 800. Eldgos 536, 540, 547 og 574, með framhaldi til 660, gerðu illt verra. Á þessum tíma voru þjóðflutningar í Evrópu. Rómarveldi hrundi og stórþjóðir samtímans skutu rótum s.s. Englendingar (Englar og Saxar), Frakkar og Þjóðverjar.

Nýtt er að trúa að maðurinn stjórni loftslaginu. Eina sögulega hliðstæðan er þegar almættið var talið ráða veðrum og vindum. Í stað spámanna og dýrlinga er unglingsstúlkan Gréta Thunberg sett á stall. Þeir upplýstu segja það framför í anda frjálslyndis.

Richard Lindzen er sérfræðingur í loftslagsrannsóknum, menntaður í Harvard og kenndi til áratuga í MIT. Í 50 mín. spjalli ræðir hann bábiljuna og hvernig hún varð til. Hann tekur einnig saman í texta gagnrýni á ráðandi frásögn.

Eftir hundrað á verður ekki talað um loftslagsvá, segir sænski loftslagsvísindamaðurinn Lennart Bengtsson.

Reiknilíkön, sem spá hamfarahlýnun, eru hreinar ágiskanir, segir William Happer loftslagsvísindamaður.

700 vísindamenn og sérfræðingar á sviði loftslagsmála segja í yfirlýsingu enga yfirvofandi hættu af hamfarahlýnun. Í yfirlýsingunni kemur m.a. fram:

• Loftslag jarðarinnar tekur stöðugum breytingum og hefur gert frá ómunatíð
• Litlu ísöld lauk á 19. öld og því eðlilegt að það hafi hlýnað síðan
• Hlýnun er minni en reiknilíkön hafa spáð, enda reiknilíkönin ófullkomnar ágiskanir
• Koltvísýringur, sem sagður er valda hlýnun, er forsenda lífs á jörðinni, aðalfæða plantna
• Ekki hefur verið sýnt fram á að hlýrra loftslag valdi auknum náttúruhamförum
• Loftslagspólitík verður að taka mið af vísindalegum og efnahagslegum staðreyndum

Merkilegasta í loftslagsumræðunni er eftirspurnin eftir fávisku. Fólk stendur í biðröð eftir vitrun frá meintum sérfræðingum sem geta ekkert sagt um veðrið eftir tíu daga en þykjast vita að eftir hálfa öld verði 1,5 gráðum hlýrra.

Loftslag er ekkert annað en uppsafnað veður, hefðbundið er að miða við minnst 30 ár. En ef ekki er hægt að spá veðri í næsta mánuði hvernig er þá hægt að spá loftslagi eftir 50 ár?  Jú, á sama hátt og prestar ólíkra trúarbragða sjá fyrir heimsendi.  

Svo á að heita að við lifum á upplýstum tímum. Það er rangnefni. Blekkingar einkenna samtíma okkar. Stærsta blekkingin er manngerð loftslagsvá.

 

 

 

Mannkynið á rangri braut

Sæunn Axels

Á mánudag fyrir viku var jarðsungin frá Ólafsfjarðarkirkju Sæunn Axelsdóttir. Ég hitti hana einu sinni, dagspart, fyrir þrjátíu árum og tók við hana viðtal. Sæunn festist í minni.

Hún var á gólfinu þegar mig bar að garði, að pakka saltfiski. Við röltum um plássið og skoðuðum fiskverkunina sem hófst með trilluútgerð hennar og þriggja sona, - sá fjórði var þriggja ára.  Móðirin þurfti nýja áskorun. Útgerðin byrjaði sem tómstundagaman rétt fyrir kvótakerfið. Í höndum Sæunnar og fjölskyldu varð gamanið að myndarlegu fyrirtæki.

Eftir á að hyggja er annað ólíklegt en að Sæunni hafi a.m.k. öðrum þræði litið svo á að tómstundaverkefnið væri tilhlaup að öðru og stærra en að drepa tímann. Í henni hefur blundað að standa á eigin fótum. Líkt og margar konur af hennar kynslóð fór hún ung í húsmæðraskóla. Eftir það voru það afgreiðslustörf ásamt heimilisrekstri. Bóndinn var fyrirvinna. 

Ekki var dútlað við færin. Þegar aflaðist ekki á heimamiðum fóru Sæunn og strákarnir út undir Kolbeinsey en þangað er átta tíma stím. Þá var fiskað við Grímsey. Útilegan gat verið þetta tveir þrír dagar. Tómstundaiðjan var ekki stunduð með hangandi hendi. Aflann verkuðu þau sjálf og þar var metnaður Sæunnar síst minni en við handfærin.

Á þessum tíma var SÍF nær einrátt í útflutningi á saltfiski. Sæunn lenti upp á kant við stjórnendur og hóf útflutning á eigin vegum. Þrátt fyrir hrakspár gekk dæmið upp. En það var líka allt lagt í sölurnar. Dirfsku þurfti til og af henni átti Sæunn meira en margur.

Sæunn var í mínum huga kvenkynsútgáfa Bjarts í Sumarhúsum. Sjálfstæðið jaðraði við einþykkni. Ólíkt Bjarti var það ekki hlutskipti Sæunnar að stunda búhokur ævina á enda. Sjálfstæðið færði henni ekki aðeins lífsfyllingu heldur einnig verðmæti sem aðrir nutu góðs af. Manneskjur eins og Sæunn verða hryggjarstykkið í samfélögum sem njóta viðveru þeirra. En ábyggilega er sambandið stundum strítt.

Hún tók tilverunni mátulega hátíðlega. Sagði við mig á þá leið að ef þetta heppnaðist ekki mætti alltaf snúa sér að einhverju öðru. Eftir kynni af Sæunni, þótt stutt væru, sannfærðist maður að áræðni og atorka er ekki alltaf nóg til að framtakið lukkist. Glettni þarf með, til að tvísýnar aðstæður bugi mann ekki.

Blessuð sé minning Sæunnar Axels.

    

Þóra: friðhelgi til að meiða og misþyrma

Þóra Arnórsdóttir á RÚV frábiður sér afskipti lögreglu eða annarra þótt blaðamenn misnoti andlega veikt fólk. Samkvæmt gögnum lögreglu var Þóra í reglulegum samskiptum við verulega veika konu er byrlaði Páli skipstjóra og stal síma hans.

Blaðamenn notuðu skerta dómgreind og bágborið ástand manneskju ,,sér í hag, bæði faglega og fjárhagslega," segir í greinargerð lögreglu.

Þóra og fyrrum samverkamaður hennar, Helgi Seljan, mættu í settið á Fréttavakt Fréttablaðsins. Skötuhjúin stjórnuðu ferðinni, líkt og í fjölmiðlum almennt. Spyrillinn var til skrauts eftir að hann opnaði viðtalið með spurningu um hvort þau hafi eitrað fyrir einhverjum  ,,í dag og stolið síma."

Nærtækara hefði verið að spyrja: hefur einhver vanheill lent í klóm ykkar nýlega sem þið etjið á foraðið til óhæfuverka?

Eftir að Þóra og Helgi tóku yfir prógrammið gekk talið út á að blaðamenn þyrftu hvorki að skeyta um skömm né heiður í vinnu sinni. Allt væri leyfilegt. En blaðamenn yrðu að fá stuðning stjórnmálamanna. Tvíeykinu fannst nokkuð skorta upp á stuðninginn seinni vikur og mánuði og biðluðu ákaft að stjórnmálamenn réttlættu valdníðslu RSK-miðla á minni máttar.

Með tali sínu um stjórnmálamenn vekja Þóra og Helgi athygli á hve pólitík er stór þáttur í starfi þeirra. Blaðamennska er í grunninn til að upplýsa almenning um samfélagið, ekki til að stunda pólitík. RSK-miðlar eru á hinn bóginn ekki í blaðamennsku nema að nafninu til. Fréttir þjóna pólitískum tilgangi þar á bæ. 

Vinkona tilfallandi höfundar vakti athygli á færslu kennara á eftirlaunum, Helga Ingólfssonar, sem skrifaði 18. febrúar, fjórum dögum eftir að vitnaðist um sakborninga í RSK-sakamálinu, eftirfarandi á Fésbók:

Rétt í þessu datt mér í hug bráðskemmtilegt plott að sakamálasögu:

Manni er byrlað eitur á Akureyri, helst af einhverjum nákomnum, til að hægt sé að koma honum lífshættulega veikum á Landspítala í Reykjavík til þess að þar sé hægt að "stela" síma hans um stundarsakir og koma þeim síma yfir í hús í grenndinni, t.d. RUV, til þess að hægt sé að "hakka" þar símann á augabragði fyrir tilstilli yfirmanns á stofnuninni og hinu "stolna" efni síðan komið til annars fjölmiðils (frekar en að fréttastofan nýti sér efnið sjálf), en símanum á meðan laumað aftur á sinn stað.

Í sögunni gæti t.d. leiftursnjall framhaldsskólakennari í Garðabæ vitað mest um og lesið út alla þessa fléttu með hyggjuvitinu einu, þar með talda eiturbyrlunina.

Svo mætti líka láta koma við sögu auðtrúa löggu sem trúir sólarsögunni og hefur jafnframt stjórnmálalega þræði inn í stjórnmálaflokk, sem farið hefur með lögreglu- og dómsmál um áraraðir, og auk þess formaður þess stjórnmálaflokks sem jafnframt er ráðherra (en hefur samt ekkert með þann málaflokk að gera), en þarf að standa sig og vill sýnast duglegur að standa við bakið á sínu fólki.

Tilvalið skáldsagnaefni? Þannig gæti jú sagan teygt sig inn á ólík svið samfélagsins. Jafnvel gæti verið einhver ytri rammi með misjöfnum blaðamönnum, skæruliðadeild og stórfyrirtækjarekstri með eignauppsogi og nýlenduherraarðráni í bakgrunni.

Helgi er rithöfundur, heldur til vinstri í pólitík, og sér plottið sínum augum. Í hans útgáfu vantar aftur tvennt. Í fyrsta lagi ljótleikann sem felst í því að misnota veikt fólk. Í öðru lagi hlut vinstrimanna að erja akurinn. Helga Vala Helgadóttir þingmaður Samfylkingar er prýðisgott dæmi. Eftir að stolnu gögnin voru færð í búning frétta á Stundinni og Kjarnanum skrifaði Helga Vala á Twitter:

#Samherjaskjölin Hef eins og aðrir lesið @stundi og @Kjarninn
um helgina um spillinguna í stjórnendum Samherja. Þetta eru fjölmiðlar sem sjálfstæðismenn segjast hunsa, þeir skrifi falsfréttir og séu ekki að vinna fréttir. Er þakklát fyrir fjölmiðlafólk sem þorir.
Já, og munum að við getum látið fréttir og umfjöllun berast um samfélagsmiðlana sem líka eru fjölmiðlar. Þessi barátta sem nú er háð er um okkar auðlindir og okkar orðspor. Um hagsmuni lítillar eyþjóðar.   

RSK-miðlar starfa í þjónustu vinstriflokka sem vilja halda að almenningi tiltekinni heimsmynd. RSK-miðlar skaffa áróður í formi frétta, sem vinstrimenn og virkir í athugasemdum dreifa út um allar trissur sem heilögum sannleika.

Helgi og Þóra eru þaulvanir fréttamenn. Settið á Fréttavaktinni sýndi aftur taugaveiklun. Handapatið og flöktandi augnaráð kom upp um sjónvarpsstjörnurnar. Helgi og Þóra skynja að hratt fjarar undan þeim. Fólk með snefil af sjálfsvirðingu forðar sér á hlaupum frá fjölmiðlum sem misþyrma þeim er ekki geta borið hönd fyrir höfuð sér. 

Réttlætisriddarar RSK-miðla vilja friðhelgi til að misþyrma og meiða í þágu málstaðarins. En málstaðurinn er ekki betri en aðferðirnar sem beitt er til að afla fylgis við hann. Þegar þarf að beita aðferðum RSK-miðla má öllum vera ljóst að málstaðurinn er forarpyttur ljótleika og lögbrota.

Stjórnmálamenn flýja RSK-miðla unnvörpum. Þeir vilja ekki sogast niður í ræsið með þeim þegar ákærur verða birtar og öll gögn lögreglu opinberast.

Sakborningarnir í RSK-sakamálinu eru á gálgafresti í siðuðu samfélagi. 

Símtal frá blaðamanni Stundarinnar

Ingi Freyr Vilhjálmsson blaðamaður Stundarinnar hringdi í tilfallandi bloggara í gær með eina spurningu: færðu greitt fyrir að skrifa um RSK-sakamálið?

Ingi Freyr kom vel fyrir, var skýr og háttvís eins og hann á kyn til.

Ég svaraði á þá leið að á þeim um 20 árum sem ég hef bloggað, samtals á fjórtánda þúsund færslur, hef ég aldrei fengið eina einustu krónu greidda fyrir tiltækið.

Þá spurði blaðamaður Stundarinnar: en færðu aðrar greiðslur, t.d. fyrir ráðgjöf eða slíkt?

Nei, svaraði ég, ekki heldur. Mér er annt um samfélagið sem ég bý í og blogga um þau mál sem mér eru hugleikin hverju sinni. Stundum er það eitt blogg um eitt mál en bregður fyrir að sum mál fái meiri athygli. Svona eins og gengur.

Áður en við slitum samtalinu spurði ég Inga Frey hvort hann ætlaði að skrifa frétt um málið í Stundina.

Nei, svaraði Ingi Freyr, það er ekki-frétt að þú fáir ekkert borgað.

Lára, RSK-miðlar og veika konan

Í gögnum lögreglu í RSK-sakamálinu er tölvupóstur frá andlega veikri konu dagsettur 3. október í fyrra. Viðtakendur eru Lára V. Júlíusdóttir lögfræðingur, Þóra Arnórsdóttir á RÚV, Aðalsteinn Kjartansson og Ingi Freyr Vilhjálmsson, báðir á Stundinni. Texti tölvupóstsins er eftirfarandi:

Sæl Lára.
Ég gef hér með Þóru Arnórsdóttur og Aðalsteini Kjartanssyni umboð til að ná í símkortin mín til þín ef þau óska eftir því að fá þau í hendur ásamt öðru efni sem þú kannt að hafa frá mér

Lára er skilnaðarlögfræðingur veiku konunnar. Hversu eðlilegt er að skilnaðarlögfræðingur fái símkort skjólstæðinga sinna? Símkortin eru í fleirtölu, konan hafði a.m.k. tvo síma, líklega sinn eigin og afritaðan síma skipstjórans. Hversu algengt er að fólk veiti blaðamönnum að öllu sínu persónulegasta?

Hvorki er þetta eðlilegt né algengt. Andleg veikindi þarf til. 

Veika konan er eins og leir i höndum RSK-blaðamanna sem fá umboð til að hnýsast í einkagögn konunnar, væntanlega til að eyða upplýsingum fyrri samskipti þegar lagt var á ráðin með að byrla Páli skipstjóra, stela síma hans og afrita.

Dagsetningin 3. október er mikilvæg. Samkvæmt greinargerð lögreglu var veika konan í sinni fyrstu yfirheyrslu tveim dögum síðar, 5. október. Slíkar yfirheyrslur eru boðaðar með minnst tveggja daga fyrirvara. Lára og RSK-miðlar vissu um yfirheyrsluna. Innköllun Láru á símkortunum átti að girða fyrir að upplýsingar í sakamáli kæmust til lögreglu.

Blaðamennirnir ætluðu að mæta á lögfræðistofu Láru, allir með umboð, til að fletta upp á fyrri samskiptum við veiku konuna og eyða til að lögreglan sæi ekki aðild þeirra að byrlun og gagnastuldi. Án efa var lögreglan viðbúin og vissi hvers kyns yrði, hún hafði verið með málið í rannsókn frá miðjum maí.

Hver var verjandi veiku konunnar í yfirheyrslu lögreglunnar? Jú, skilnaðarlögfræðingurinn Lára V. Í greinargerð lögreglu segir

X [veika konan] var yfirheyrður 5. október sl. Í þeirri yfirheyrslu viðurkennir X að hafa óskað eftir að fá að skoða síma brotaþola [Páls skipstjóra] og þegar hann neitaði því kveðst X hafa snöggreiðst og farið fram og náð í svefnlyf sem hann vissi ekki hvaða tegund var og sett út í drykk brotaþola. Þegar þarna var komið í yfirheyrslunni greip verjandinn inn í og truflaði yfirheyrsluna með þeim afleiðingum að X tjáði sig ekki frekar.

Lára V. skilnaðarlögfræðingur og verjandi er með öll ráð veiku konunnar í hendi sér. Lára er milligöngumaður um að afhenda RSK-blaðamönnum aðgengi að persónulegu lífi skjólstæðings, símkortunum og ,,öðru efni", og kemur í veg fyrir að konan tjái sig um nánar málsatvik eftir að hún byrlaði Páli skipstjóra. Það er andstætt reglum um stöðu verjenda við yfirheyrslur sakborninga að þeir grípi frammí og stöðvi yfirheyrslur. En Láru lá á að hylma yfir aðild RSK-blaðamanna. Hér var meira í húfi en æra og orðspor fjölmiðlamanna.

(Innan sviga: hér að ofan er játning á glæp sem Þórður Snær ritstjóri segir að hafi ekki verið framinn. Ritstjórinn er sá veruleikafirrtasti norðan Alpafjalla, - en mun ekki vera geðveikur.)

Lára er, eins og áður hefur komið fram, einn af flokkseigendum Samfylkingar. Hún er frá stofnun flokksins innsti koppur í búri valdakjarnans. Þingmenn Samfylkingar voru í startholunum eftir að veika konan stal síma Páls skipstjóra og fór með hann til afritunar á Efstaleiti áður en hún skilað tækinu aftur á sjúkrabeð skipstjórans - til að hann skyldi ekki gruna neitt misjafnt.

Um leið og Stundin og Kjarninn fengu fréttir frá Glæpaleiti, unnar upp úr síma Páls, til að birta samtímis þustu þingmenn Samfylkingar á opinberan vettvang til að blása upp málið um meinta deild Samherja. Þingmenn Samfylkingar höfðu forskot. Skæruliðadeildin átti að verða stóra málið í haustkosningunum í fyrra.

Helga Vala Helgadóttir þingmaður Samfylkingar var fljót til, ,,Er þakklát fyrir fjölmiðlafólk sem þorir," skrifaði hún á Twitter. Þingmaður sem þakkar glæpi ætti kannski að leita sér að öðru starfi. Ef Helga Vala vill vera í návist við fólk sem hún er þakklát gætu verið lausar stöður á Hólmsheiði eða Litla-Hrauni.

Notaði Lára aðstöðu sína sem skilnaðarlögfræðingur að koma á sambandi milli RSK-miðla og veiku konunnar? Lögreglan hefur enn ekki skilað af sér gögnum sem eru eldri en frá ágúst í fyrra. En það var í apríl og byrjun maí sem atlagan að Páli skipstjóra var skipulögð og framkvæmd. Gögn um þá atburðarás eru enn ekki lögð fram, verða mögulega ekki kynnt fyrr en í réttarsal. Með umboðinu sem blaðamenn fengu 3. október til að lúslesa eldri samskipti sín við tilræðismanninn er augljóst að þeir voru verulega áhyggjufullir að sannleikurinn yrði opinberaður. Blaðamenn sem óttast sannleikann eru verr settir en þorskur á þurru landi. Enginn spyr þorsk um heiðarleika.

Stjórnmálaflokkar geta skipt um nafn. En það verður erfiðara fyrir brotamenn RSK-sakamálsins að breiða yfir nafn og númer þegar öll gögn málsins verða lögð fram. Um RÚV og hjáleigurnar, Stundina og Kjarnann, þarf ekki að hafa mörg orð. Fjölmiðlar sem stunda skipulagða glæpastarfsemi eru feigðinni merktir.  

 

 

 

Blaðamenn misnotuðu andlega veika konu

,,Blaðamönnum er umhugað um vernd heimildarmanna sinna. Á móti bendir ákæruvaldið á að fjölmiðlar eru að hagnýta sér viðkvæma stöðu heimildarmannsins."

Tilvitnunin hér að ofan er úr greinargerð lögreglu frá 23. febrúar.

Heimildarmaður RSK-miðla er kona nákomin Páli skipstjóra Steingrímssyni. Hún byrlaði honum og stal síma hans að undirlagi blaðamanna sem nýttu sér ástand konunnar ,,sér í hag, bæði faglega og fjárhagslega," stendur í greinargerð lögreglu.

Páll skipstjóri skrifar um aðfarir blaðamannanna:

Illskan á sér hins vegar engin takmörk hjá þessum hópi og það að misnota fjölskylduharmleik og veikan einstakling með ekkert sjúkdómsinnsæi er það lágkúrulegasta sem ég veit. Viðkomandi er öryggisvistaður á sjúkrahúsi, hefur verið það undanfarna mánuði og verður áfram.

Einstaklingur öryggisvistaður á sjúkrahúsi er hættulegur sjálfum sér og öðrum. Aðeins grafalvarlega veikir á geði eru öryggisvistaðir.

Í siðareglum blaðamanna segir í þriðju grein að blaðamenn ,,forðast allt, sem valdið getur saklausu fólki, eða fólki sem á um sárt að binda, óþarfa sársauka eða vanvirðu."

Veika konan var ekki öryggisvistuð fyrr en í sumar. Í rúmt ár þar á undan fékk konan ekki frið fyrir blaðamönnum RSK-miðla. Börn konunnar reyndu að veita henni skjól fyrir áganginum, skiptu t.d. um símanúmer hennar. En blaðamenn þjörmuðu að henni með kröfum um að hún léti gögn í té, bæri skilaboð til Páls og settu hana til verka, m.a. að afla upplýsinga um bankareikning Páls skipstjóra.

Blaðamenn misnotuðu manneskju sem ekki er heil á geði, skynjar ekki veruleikann eins og heilbrigður einstaklingur. Í sumar bugaðist veika konan og gerði hluti sem leiddu til þess að hún er núna öryggisvistuð á sjúkrastofnun.

Blaðamenn voru bara að vinna vinnuna sína, segir Sigríður Dögg Auðunsdóttir formaður Blaðamannafélags Íslands.

Virkilega, Sigríður Dögg, er þetta málsvörnin?

Formaður BÍ gagnrýnir Bjarna

Alli og Doddi skrifa, bara ekki um Láru

Aðalsteinn Kjartansson á Stundinni og Þórður Snær á Kjarnanum birtu greinar (hér og hér) í gær um RSK-sakamálið þar sem báðir eru sakborningar og bíða ákæru. Alli og Doddi eru eins og Síamstvíburar, birta sama efnið á sama tíma. Fréttir þeirra um meinta skæruliðadeild Samherja birtust báðar 21. maí í fyrra. Daginn áður hringdu þeir á sama tíma í Pál skipstjóra. Allt var þetta samkvæmt skipulagi RÚV.

Aðalsteinn fékk Kastljósþátt i gær til að viðra meint sakleysi. RSK-miðlar standa saman.

í grein sinni útskýrir Aðalsteinn ekki hvernig á því stendur að hann hætti skyndilega á RÚV og söðlaði yfir á Stundina 3 dögum áður en Páli skipstjóra var byrlað og síma hans stolið. Þórður Snær áttar sig á mikilvæginu og fer þá leið að neita því að skipstjórinn hafi orðið fyrir byrlun. Fullfrískur Páll missti meðvitund og fór í öndunarvél ,,af því bara" í hugarheimi ritstjóra Kjarnans. Alltaf með veruleikann á hreinu hann Doddi blaðamaður. Í nóvember skrifaði hann að lögreglurannsókn á glæpnum gegn Páli skipstjóra væri hugarsmíð nafna hans, tilfallandi bloggara.

Stórfrétt gærdagsins var þó ekki greinarskrif sakborninga heldur svar Páls skipstjóra. Fréttin.is, eini miðillinn ekki undir ofurvaldi RSK-miðla, gerði svarinu skil.

Í svari skipstjórans birtist mynd af tölvupósti frá 3. október. Þar ræða sakborningarnir Þóra og Aðalsteinn við Láru V. Júlíusdóttur lögfræðing um aðgang að símkorti mjög veikrar konu sem byrlaði Páli, stal síma hans og kom afrakstrinum til RSK-miðla.

Lára er ekki bara einhver lögfræðingur út í bæ. Hún er helsti trúnaðarmaður forystu Samfylkingarinnar frá stofnun flokksins og hefur sem slík gengt fjölmörgum trúnaðarstörfum á opinberum vettvangi. Lára er til áratuga pólitískur handlangari Samfylkingarinnar.

Þingmenn Samfylkingar mættu á krísufund sumarið 2021 til blása lífi Samherjamálið með RSK-miðlum. Velgengni flokksins og trúverðugleiki RSK-miðla eru tvær hliðar á sömu myntinni. Þingkosningarnar um haustið áttu að snúast um Samherja.

Lára var skilnaðarlögfræðingur veiku konunnar. Hvað var hún að ræða við blaðamenn RSK-miðla um símkort og snúru skjólstæðings síns vikur og mánuði eftir að síma Páls var stolið? Er það svo að blaðamenn RSK-miðla hittu reglulega veiku konuna á skrifstofu Láru til að tappa af afrituðum síma skipstjórans? Var þar lagt á ráðin um að gera Páli skipstjóra sem mestan miska?

Hvað er skilnaðarlögfræðingur og pólitískur handlangari að bralla með blaðamönnum sem vilja upplýsingar úr stolnum síma?

Í grein sinni segir Aðalsteinn, og endurtók það í Kastljósi, að hann þurfti ekki síma Páls til að komast í gögnin. En hvers vegna er hann í tölvupóstsamskiptum um að komast í afritaða símann?

Byrlun Páls, stuldur á síma hans og fréttir um meinta skæruliðadeild eru eitt ferli með orsakasamhengi. Engin byrlun, engar fréttir. RSK-miðlar bera ábyrgð á öllu ferlinu.

Þórður Snær og Aðalsteinn töfðu framgang RSK-sakamálsins í hálft ár með kærum og fjarveru. Engu að síður segjast þeir áfram um að málið fái niðurstöðu sem fyrst. Hljóð og mynd fara ekki saman. Aðalsteinn ætlar núna að kæra málið til Mannréttindadómstóls Evrópu. Rökin eru þau að blaðamenn séu hafnir yfir lög og rétt. Í nafni blaðamennsku megi byrla, stela, brjóta á friðhelgi, stunda stafrænt kynferðisofbeldi og misnota andlega veika. Blaðamennirnir misnotuðu, skrifar Páll skipstjóri, ,,fárveikan einstakling sem hefur hvorki sjúkdómsinnsæi eða veruleikaskyn." Hvað ætli Mannréttindadómstóll Evrópu segi við því?

Þau gögn lögreglu, sem þegar eru komin í umferð lögmanna sakborninga, eru ekki nema hluti málsgagna. Elstu gögnin í pakkanum, sem telur um 400 blaðsíður, eru frá ágúst. Lögreglan hóf rannsókn 14. maí í fyrra þegar Páll skipstjóri kærði byrlun og símastuld. Í þeim gögnum sem eru undanskilin, og birtast sennilega ekki fyrr en með ákæru, er mesta sprengiefnið. Sennilega býður Aðalsteini og Þórði Snæ það í grun og hamast núna á meðan nokkur minnsta von sé til að virkir í athugasemdum trúi samræmdri frásögn Knoll og Tott.

Verðlaunað sakleysi Þóru á Glæpaleiti

Þóra Arnórsdóttir ritstjóri Kveiks á RÚV fékk Eddu-verðlaun á sunnudag. Hún er, ásamt a.m.k. þremur öðrum blaðamönnum RSK-miðla, sakborningur í rannsókn lögreglu á byrlun Páls skipstjóra og stuldi á síma hans. Í ávarpi þakkaði Þóra ,,fagfólkinu" að búa til þann veruleika að hún væri saklaus. Páll skipstjóri var eðlilega ekki sáttur.

Fjölmiðlafólk leikur þennan leik. Þrír blaðamenn, allir sakborningar, fengu verðlaun í vor.

Blaðamenn og sviðslistafólk segja sögur. Þær sögur sem blaðamenn segja skulu byggja á heimildum en ekki skáldskap. Báðir hóparnir eiga að halda sig innan laga og reglna í störfum sínum. Ef misbrestur verður þar á kemur annað fagfólk til sögunnar, lögreglan. Í lögreglurannsókn er hvorutveggja metið það sem horfir til sýknu og sektar. Sakborningur verður aðeins sá sem yfirgnæfandi líkur eru á að sé sekur um refsivert athæfi. 

Blaðamenn RSK-miðla virtu ekki lög og reglur þegar þeir gerðu atlögu að Páli skipstjóra. Af þeirri ástæðu eru þeir sakborningar. Líkamsárás með byrlun, stafrænt kynferðisofbeldi, gagnastuld og brot á friðhelgi einkalífs eru sakarefni, skv. greinargerð lögreglu dags. 23. febrúar. Allir geta kynnt sér gögnin, líka dómnefndarmenn í verðlaunanefndum fjölmiðla og sviðslista.

Eftir að blaðamenn fengu stöðu sakborninga lögðu þeir á flótta undan réttvísinni. Með lagaklækjum og fjarveru töfðu þeir rannsóknina um hálft ár. Á meðan flóttinn stóð yfir var safnað liðið í formi verðlauna, Eddu-verðlaunin á sunnudag og blaðamannaverðlaun í vor. Sú saga var spunnin að verðlaunahafar gætu ekki verið afbrotamenn. Blekkinguna kaupa aðeins þeir sem eru með greindarvísitölu fyrir neðan frostmark, eins og valinkunnur sjómaður segir gjarnan.

Loksins þegar blaðamenn mættu í yfirheyrslu lögreglu í ágúst og september var viðkvæðið: en ég fékk verðlaun. 

Í þakkarræðu sinni sl. sunnudag sagði Þóra að lögreglan hefði krafið sig ,,um nöfn heimildamanna." Þetta er bláköld lygi. Í greinargerð lögreglu frá 23. febrúar segir lögreglan að hún viti hver sé heimildarmaðurinn. ,,Lögreglan veit hver heimildarmaðurinn er," segir orðrétt í greinargerðinni. Þóra þekkir sín hjú og veit að sannleikurinn þvælist ekki fyrir þeim. Ósannar sögur með réttri hugmyndafræði seljast eins og heitar lummur í sumum menningarkimum.

Heimildarmaður Þóru er mjög veik kona sem tók að sér að byrla Páli og stela síma hans. Frá veiku konunni fór síminn á Efstaleiti þar sem Þóra starfar. Þaðan fór efni símans á hjáleigur RÚV, Stundina og Kjarnann, til birtingar. Miðstöðin var á RÚV.

Glæpurinn gegn Páli skipstjóra var framinn 3. maí í fyrra. Veika konan var kölluð í yfirheyrslu 5. október. Gögn sýna að Þóra var í símasamskiptum við konuna tveim klukkustundum fyrir yfirheyrsluna og oftar en 20 sinnum þá um haustið. Tölvupóstar staðfesta aðgangshörku Þóru, hún krafðist m.a. upplýsinga um einkamál skipstjórans. Þær upplýsingar voru notaðar til að hafa í hótunum. Páll hlyti verra af drægi hann ekki kæru um símastuld tilbaka.

Til að bíta höfuðið af skömminni ákvað dómnefnd Eddu-verðlaunanna að Helgi Seljan yrði ,,sjónvarpsmaður ársins." Á síðasta ári þverbraut Helgi siðareglur RÚV, samkvæmt úrskurði siðanefndar ríkisfjölmiðilsins. Hann var látinn taka pokann sinn um áramót. Var gerður samningur um að ef hann færi með góðu hlyti hann verðlaun? Útvarpsstjóri var hátíðlegur þegar hann lét Helga fara til að halda í Þóru sína og sagði:

Hvað Helga Seljan varðar sérstaklega þá er það sigur fyrir íslenska þjóð og blaðamennsku að þessi öflugi blaðamaður haldi áfram sínum störfum.

Þegar útvarpsstjóri lætur þessa umsögn frá sér fara um mann sem þverbrýtur siðareglur RÚV má öllum vera ljóst að Glæpaleiti er vanheill vinnustaður. Eftir höfðinu dansa limirnir. Siðleysi er faraldur í fjölmiðlastéttinni.

 

 

 

 

 

Ragnar Þór og Sólveig splundra ASÍ

ASÍ gerir hvorki kjarasamninga né boðar verkföll. Það gera einstök stéttarfélög. ASÍ er aftur vettvangur verkalýðsfélaga að móta stefnu og áherslur. Þá er ASÍ samráðsaðili Samtaka atvinnulífsins og stjórnvalda.

Allt stefnir í að Ragnar Þór formaður VR og Sólveig Anna formaður Eflingar yfirtaki ASÍ. Bæði eru pólitískir aðgerðasinnar sem nota félagsauð verkalýðshreyfingarinnar að komast til valda og áhrifa. Fyrir fjórum árum vildi Ragnar Þór  ,,mót­mæla stjórn­mála­ástand­inu á Íslandi" og pantaði gul vesti. Sólveig Anna er ásamt Gunnari Smára þekktasta andlit Sósíalistaflokksins.

Helsta mein íslensks samfélags er, að áliti Ragnars Þórs og Sólveigar, að þau sjálf hafa ekki nóg völd.

Þeim er hjartanlega sama um launafólk og almenning. Orðfæri beggja einkennist af tilfinningaþrungnum slagorðavaðli um stéttabaráttu og óréttlæti heimsins. Bæði gera út á að fólk sé fífl. Ísland er eitt mesta jafnlauna land í heimi en samkvæmt Ragnari Þór og Sólveigu Önnu er nær ólíft á Fróni vegna misskiptingar auðs.

Þorri talsmanna launafólks er með báða fætur á jörðinni og vita nógu mikið um mannlífið og vinnumarkaðinn til að ná ásættanlegum málamiðlunum. En á þetta fólk er ekki hlustað. Tvíeykið með stóru yfirlýsingarnar fær fyrirsagnir og við það situr.

ASÍ í höndum aðgerðasinna dæmist úr leik. Engin eftirspurn er í samfélaginu eftir byltingu. Rétt eins og Sólveig stútaði Eflingu fer ASÍ á tjá og tundur. Miðstöð verkalýðsfélagana verður fórnað fyrir valdaskak einstaklinga með hégóma í öfugu hlutfalli við mannvit.

Týpur eins og Ragnar Þór og Sólveig Anna þrífast ekki í heimi málamiðlana. Þau heimta allt eða ekkert. Þannig fer fyrir ASÍ. Skötuhjúin fá ASÍ og ekkert verður eftir af sambandinu sem kennt er við alþýðu. 

Sólveig býður sig fram

Píratar, fagfólk í byltingu

Píratar eru tíu ára. Fólk sem ekki fann sig i hefðbundnum stjórnmálum, og ekki í hversdagslífinu, stofnaði flokkinn. Slíkt fólk er alltaf til, var kallað bóhemar á millistríðsárunum, hippar á áttunda áratug liðinnar aldar. Nær undantekningalaust heldur þetta fólk sem lengst í unglinginn í sjálfum sér, er sveimhuga og festir ekki rætur.

Eftirhrunsárin, með vantrausti á stofnanir og samfélagsgildi, var kjörlendi rótlausra sveimhuga. Fyrir sögulega tilviljun féll hrunið saman við byltingu í samskiptaháttum sem kennd er við samfélagsmiðla. Það skóp tækifæri fyrir þá sem vaka fram á nótt og sofa til hádegis.

Píratar náðu oft stórkostlegum árangri í skoðanakönnunum, voru iðulega næst stærsti flokkurinn, gott ef ekki sá stærsti í einum eð tvennum. Í fyrstu þingkosningum, 2013, fékk flokkurinn fimm prósent og þrjá þingmenn. Í kosningunum þar á eftir, sem má kenna við Panamaskjölin og nýtt allsherjarvantraust, toppuðu Píratar með 14,5 prósent. Ári seinna fór fylgið niður í 9,2% og síðustu kosningar gáfu aðeins 8,6 prósent fylgi. Hæg en örugg hnignun eftir því sem samfélagið normaliserast.

Sögulegt hlutverk Pírata er að gera vinstrimönnum erfitt um vik að ná vopnum sínum. Samfylkingin er á eyðimerkurgöngu frá stofnun Pírata. Gunnar Smári og sósíalistar nota sniðmát Pírata til frekari óskunda. Vinstri grænir komust í skjól frá rótleysinu með ríkisstjórnaraðild frá 2017.

Halldóra Mogensen þingmaður Pírata nefnir helstu áherslumálin: „skaðam­innk­un og af­glæpa­væðingu neyslu­skammta, skil­yrðis­lausri grunn­fram­færslu..."

Sem sagt, að fá frið til að dópa sig á launum frá ríkinu. Bóhemar og hippar hefðu sagt þetta sama. Rótlausir sveimhugar nenna sjaldnast að dýfa hendi í kalt vatn.

En, auðvitað, er til muna snjallara að kenna eigin leti og ómennsku við byltingu. Þeir sem nenna ekki að vinna í sjálfum sér eru þess fljótari að kenna samfélaginu um örbirgð sína og eymd.

Í viðtengdu viðtali segir Jón Þór Ólafsson, einn af stofnendum Pírata að fagfólk stjórni flokknum núna og hann geti rólegur unnið í eigin málum - með hugleiðslu. Á námskeiði.

Í viðtalinu við Jón Þór kemur einnig fram að forystan haldi ,,lokað teiti" í tilefni afmælisins. Fagfólkið í byltingunni er orðið elíta. Gömul saga og ný.

„Vantraust á vald þegar flokkurinn var stofnaður“