Stórsókn ríkisstjórnarflokkanna

Sjálfstæðisflokkurinn er stærsti flokkur landsins á ný, með 27 prósent fylgi, og Framsóknarflokkurinn nær vopnum sínum, bætir við sig 4 prósentustigum skv. Þjóðarpúlsi Gallup og er með 11 prósent fylgi.

Ríkisstjórnin bætir stöðu sína, fer úr 34 prósent í 37 prósent stuðning kjósenda.

Hagvaxtarskeið, sem nú stendur yfir, gefur ríkisstjórnarflokkunum byr í seglin.

Af stjórnarandstöðunni er það að frétta að Vinstri grænir eru orðnir helmingi stærri en Samfylking, með yfir 18 prósent fylgi, á meðan samfóistar mælat með 8 prósent. Píratar eru með 26 prósent fylgi og fer minnkandi.

ASÍ spáir kraftmiklum hagvexti

Fylgismenn Guðna þvinga Andra Snæ til að hætta við

Fylgismenn Guðna Th. Jóhannessonar hvetja Andra Snæ Magnason til að draga forsetaframboð sitt tilbaka. Rökin eru þau að Guðni Th. sé líklegri til að fella sitjandi forseta, Ólaf Ragnar Grímsson.

Þessi afstaða fylgismanna Guðna Th. er ólýðræðisleg. Í afstöðunni felst að forsetakosningar snúist um að fella sitjandi forseta. En það er blekking sem andstæðingar Ólafs Ragnars halda á lofti.

Forsetakosningar snúast um að kjósa forseta. Punktur.

Litlu munar á Ólafi og Guðna

Danskir kratar og sjálfstæðiskommar - vandi vinstrimanna

,,Það er eitt einkenni íslensks samfélags – og mein – að hér skuli stéttastjórnmál ekki hafa náð að þroskast eins og í nágrannalöndum svo að fyrir vikið urðu flokkar alþýðu ekki jafn sterkir og annars staðar í Evrópu..."

Tilvitnunin hér að ofan er í pistil Guðmundar Andra Thorssonar. Stéttastjórnmál að norrænni fyrirmynd voru boðuð hér á landi. Alþýðuflokkurinn var stofnaður 1916 og Kommúnistaflokkur hálfum öðrum áratug síðar. Þar með var borðið dekkað fyrir norrænt stjórnmálakerfi þar sem Alþýðuflokkurinn væri með 40 prósent fylgi, kommúnistar 5 til 10 prósent og mið- og hægriflokkar skiptu með sér rest.

Stéttastjórnmál urðu ekki til hér á landi af tveimur ástæðum. Í fyrsta lagi vegna þess að hér var ekki stéttskipting, nema þá í skilningi starfsgreina. Við vorum öll bændur þangað til við urðum verkamenn, iðnaðarmenn, verslunarmenn, kennarar, læknar, embættismen o.s.frv.

Í öðru lagi réðu sjálfsstæðisstjórnmál ferðinni. Í vitund almennings skipti fullveldið og stjórnmálalegt og menningarlegt sjálfstæði meira máli en margt annað. Þar klofnuðu vinstrimenn. Kratar héldu tryggð við danska yfirvaldið, vildu ekki stofna lýðveldi 1944, en kommúnistar voru harðastir sjálfstæðismanna.

Afstaðan til hersins á Miðnesheiði klauf vinstrimenn í góðum anda sjálfstæðisstjórnmála. Kratar voru kanadindlar og fengu aðgang að hermangi, bæði sem iðnaðarmenn og tollarar, en kommúnistar stóðu einarðir gegn úrkynjuninni.

Sjálfstæðisstjórnmál trompuðu önnur stjórnmál þegar við höfnuðum ESB-umsókn Samfylkingar á kjörtímabili vinstristjórnarinnar. Þannig er nú það.