Vinstrimenn í vanda með skjól guðs og homma

Viðbrögð íslenskra vinstrimanna við Parísaródæðum eru undarleg. Egill Helgason gaf þeirri skoðun vængi að dauður lagabókstafur á Íslandi um guðlast væri á einhvern hátt skyldur fjöldamorðum í París.

Samkvæmt Agli sýndi Ísland samstöðu með þeim myrtu af við felldum dauða bókstafinn úr gildi.

RÚV, sem er næmt á vinstristrauma þjóðfélagsins, flytur fréttir í kvöld sem setja vinstrimenn í klemmu. Það kemur á daginn, segir RÚV, að lög á Íslandi verja ekki aðeins guð við lasti, háði og spotti heldur líka homma.

Næstu daga munu vinstrimenn á Íslandi reyna að greiða úr þeim vanda sem blasir við þegar guð og hommar njóta hvorir tveggja skjóls í lögum lýðveldisins. Verði gefið út sérstakt skotleyfi á guð, í nafni samstöðu við tjáningarfrelsið, verða vinstrimenn berir að hræsni. Og taki vinstrimenn vörnina sem hommar njóta í lögum verður spurt hvort vinstrimenn séu haldnir hómófóbíu.

Sér grefur sér gröf þótt grafi.

Lög gegn guðlasti hættuleg

Þorvaldur, lýðræðið og mistök Jóhönnustjórnarinnar

Til að bylta stjórnskipun lýðveldisins og koma á róttækum breytingum á íslensku samfélagi átti ríkisstjórn vinstrimanna, Jóhönnustjórnin, að reka embættismenn og setja inn nýtt fólk í stjórnkerfið.

Á þessa leið gagnrýnir Þorvaldur Gylfason prófessor Jóhönnustjórnina 2009-2013 og segir:

Hér er kominn hluti skýringarinnar á því, hvers vegna gamlir hrundólgar og vinir þeirra gera sig æ breiðari á Íslandi sex árum eftir hrun bæði í stjórnmálum og viðskiptum og þykjast geta haft þjóðina undir í hverju málinu á eftir öðru og trampað á lýðræðinu.

Afstaða þjóðarinnar til Jóhönnustjórnarinnar kom fram í kosningunum 2013, þegar Samfylkingin fékk 12,9 prósent fylgi og Vg tveim prósentum minna, 10,9%.

Ef Jóhönnustjórnin hefði farið að ráðum Þorvaldar, skipað sitt fólk í helstu embættin, bæði í innanríkisráðuneytinu, í lögreglunni og í dómstólum og á öðrum valdsviðum þá hefðu kosningarnar vorið 2013 eflaust farið á annan veg - ef þær hefðu á annað borð verið haldnar.

Heimskan sigrar á Íslandi

Hvergi nema á Íslandi er umræðan um ódæði múslímskra öfgamanna í París tengt úreltum lögum um guðlast, líkt og Egill Helgason gerir.

Ódæðið í París var fjöldamorð í nafni trúar, lög um guðlast á Íslandi gera engum mein.

Ódæðið í París dregur þá staðreynd fram að milljónir múslíma vilja að trúarsetningar þeirra, t.d. um að bannað sé að hafa spámanninn að háði og spotti, njóti forgangs umfram vestræn mannréttindi eins og tjáningarfrelsið.

Á Íslandi er engin þjóðfélagshreyfing fyrir því að lögum um guðlast sé beitt gegn þeim sem gagnrýna eða deila á guð - þann kristna eða aðra guði.

Lögin um guðlast eru svo gott sem dauður bókstafur. Og nokkur munur er á dauðum bókstaf og dauðu fólki.

 

„Heimskan mun ekki hafa sigur“