Gössur slúðrar til ófriðar í ríkisstjórnarflokkum

Gísli Baldvinsson, öðru nafni Gössur, er blogglúður Össurar Skarphéðinssonar. Í kvöld slúðrar Gössur, samkvæmt heimildum Gróu á Leiti, um seðlabankastjóra.

Niðurlagið í slúðrinu er hannað til að valda úlfúð í röðum þingflokka ríkisstjórnarinnar. Þar segir

Heimildir segja einnig að það eigi eftir að fjalla um þetta í þingflokkum stjórnarflokkana einungis þröngur hópur viti um handsalið.

Þegar þingmenn og helsta stuðningslið stjórnarinnar fá ávæning af plotti af þessari gerðinni eru gemsarnir rifnir upp til að afla frétta og taugatitringur vex.

Snjallt hjá Gössuri.

20-júlí samsærið gegn Hitler 70 ára

Eineygur og einarma ofursti í þýska hernum, Claus von Stauffenberg, stóð fyrir tilræði gegn Adolf Hitler á þessum degi fyrir 70 árum. Stauffenberg skildi eftir tösku hlaðna sprengiefni í herráðsherbergi Hitlers í Austur-Prússlandi. Einhver flutti tösku ofurstans á bakvið sveran eikarfót fundarborðs og varð það einræðisherranum sennilega til lífs.

Stauffenberg og félagar hans í samsærinu voru skotnir í portinu á Bendler-Block í Berlín en þar voru höfuðstöðvar hersins. Bendler-Block stendur enn enda varð byggingin ekki fyrir skaða í styrjöldinni. Forseti Þýskalands hélt minningarræðu um Stauffenberg og 20-júlí samsærismennina. Hann sagði þýska herinn standa í ævarandi þakkarskuld við þá sem gripu til vopna gegn órétti nasismans.

Sonur Stauffenberg, Berthold, var tíu ára þegar þegar faðir hans reyndi að drepa Hitler. Berthold gerðist líkt og faðir sinn atvinnuhermaður. Í tilefni af tilræðinu ræðir BBC við son bæklaða ofurstans sem freistaði þess að binda endi á þriðja ríki Hitlers tæpu ári áður en það féll fyrir óvinaherjum.

Frjálshyggja, samfélag og áfengi

Frjálshyggja í merkingunni lágmarksríkið sem tryggir eignaréttinn en fátt meira er í mótsögn við samfélag. Hvort heldur litið er til sögulegra dæma eða röklegs samhengis gengur frjálshyggja ekki upp í samfélagi.

Í samfélagi verða til lög og reglur um viðurkennd samskipti. Eftir atvikum eru lögin rædd og túlkuð. Meðal forn-grískra borgríkja var umræðan um hvað væri leyfilegt í samskiptum bandamanna og óvina í stríði, samkvæmt frásögn Þúkídídesar af Pelópsskagastríðinu.  Fyrir rúmum þúsund árum var á alþingi Íslendinga tekist á um hvort tvennir siðir og tvenn lög mættu gilda í landinu. Málamiðlun milli kristni og heiðni er lögð Þorgeiri Ljósvetningagoða í munn. Lykilsetning Þorgeirs  er eftirfarandi

miðlum svo mál á milli þeirra, að hvorir tveggju hafi nakkvað síns máls, og höfum allir ein lög og einn sið

Málamiðlun Þorgeirs vísar til samfélags þar sem margvísleg lög og reglur setja mönnum hömlur og mæla fyrir um hvernig skuli halda friðinn. Þó var ekkert ríkisvald á Íslandi á þjóðveldisöld og lifnaðarhættir fábrotnir í samanburði við nútíma.

Ef Þorgeir hefði verið frjálshyggjumaður myndi hann hafa sagt eitthvað á þá leið að ef heiðnir og kristnir gætu sameinast um að virða eignaréttinn og um helstu reglur um verslun og viðskipti mætti hver hafa sína trú.

Þorgeir var trúlaus í boðskap sínum, sagði að Íslendingar skyldu kristnir að nafninu til en leyfa iðkun heiðni, en hann var raunsær í áherslu sinni að lög og reglur halda samfélaginu saman. 

Kjarninn í klassískri frjálshyggju er eignarétturinn. Hversdagsleg reynsla segir að önnur gæði eru okkur ofar í huga en eignarétturinn, s.s. öryggi og heilbrigði. Við sættum okkur við margvíslegar takmarkanir á eignaréttinum. Bifreiðaeigendur mega til dæmis ekki aka bílum sínum hraðar en 30 km á klst. nærri skólum og við takmörkum skotvopnaeign.

Frjálshyggju og einstaklingsfrelsi er oft splæst saman og látið eins og þar falli flís við rass. En það er rangt. Frjálshyggjan snýst um eignaréttinn en ekki einstaklingsfrelsi. Eignarétturinn er skilgreindur af samfélagi; einn maður eyðieyju þarf ekki á eignarétti að halda.

Endrum og sinnum gýs upp umræða um að þessi og hin lögin takmarki einstaklingsfrelsi. Einatt eru frjálshyggju- og frelsisrök þar tvinnuð saman. Þessa dagana eru það áhugamenn um að dagvöruverslanir fái leyfi til að selja áfengi sem eru háværustu frjálshyggjumenn landsins.

Áfengi er vara sem hvorttveggja snertir gæði eins og öryggi, sbr. umferðaröryggi, og heilbrigði. Við búum við fyrirkomulag í áfengisverslun sem er þrautreynt til áratuga. Fyrirkomulagið tryggir aðgengi neytenda að áfengi en einnig samfélagslegt eftirlit og öryggi, t.d. með því að takmarka aðgang barna og unglinga.

Frjálshyggjurökin í áfengisumræðunni undirstrika málefnafátækt frjálshyggjumanna í tvennum skilningi. Í fyrsta lagi lítilmótlegar hugsjónir frjálshyggjumann - brennivín í búðirnar - og í öðru lagi fyrirlitningu frjálshyggjumanna á almennt viðurkenndum gæðum samfélagsins um öryggi og heilbrigði.