Díselbílar drápu ekki risaeðlurnar, Katrín

Jörðin er um 4,5 milljarða ára. Á þeim tíma veltur á ýmsu með loftslagið. Einu sinni voru pólarnir skógi vaxnir. Maðurinn kom hvergi nærri. Við erum aðeins 200 þúsund ára tegund. Vísindi sem kennd eru við Darwin segja okkur að tegundir verða til og tortímast yfir laaaaangan tíma. Án loftslagsbreytinga hefði maðurinn sennilega ekki komið fram.

Í tísku eru hjávísindi, kennd við loftslagsvá, sem tröllríða húsum, einkum vinstrimanna og frjálslyndra. Í þeim kreðsum er yfirgengileg löngun í alþjóðalegt yfirvald sem á að kenna okkur að lifa á jörðinni. Einu sinni var það marxismi, síðan kapítalísk alþjóðahyggja og núna dauðaangist vegna veðurfars er réttlætir yfirþjóðlega valdbeitingu.

Heimsendaspámenn úr röðum vísindamanna eru fyrst og fremst tölvunördar sem búa til stærðfræðilíkön, hlaða inn í þau forsendum og fá út endalok mannkyns. Maður þar ekki að kunna mikið í excel til að vita að rusl inn þýðir sjálfkrafa rusl út.

Heimsendaspámenn kunna ekki svarið við einföldustu spurningum um loftslag. Til dæmis: hver er ákjósanlegur lofthiti á jörðinni? Er það meðalhitinn sem var á rómverska hlýskeiðinu, eða miðaldahlýskeiðinu 900 til 1300 eða á litlu ísöld 1300 til 1900?

Nóbelsverðlaunahafinn Kary Mullis gæti verið kjósandi Vinstri grænna. Hann ræðir í 14 mínútur um hjávísindi loftslagssinna og afgreiðir svona: þetta er lélegur brandari.

 


mbl.is Víðtækar breytingar í loftslagsmálum
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Stærsta ekki-fréttin: um óheilindi

Stærsta ekki-frétt vikunnar er skýrsla starfshóps um siðferði í stjórnmálum. Skýrslan var kynnt með blaðamannafundi en fékk sáralitla umræðu, sem er miður. Aðalhöfundur skýrslunnar, Jón Ólafsson, er menntaður í heimspeki og sagnfræði og tekið þátt í stjórnmálaumræðu, einkum á vinstri væng stjórnmálanna.

Jón gerði heilindi, eða skort á þeim, miðlæg í kynningunni, sbr. fyrirsögn á frétt mbl.is: Hægt gengið að tryggja heilindi.

Heilindi verða til - eða tapast - í stjórnmálamenningunni, sem er, þegar að er gætt, tvístofna. Í fyrsta lagi stjórnmálamenn og viðhengi þeirra, s.s. aðstoðarmenn ráðherra, starfsmenn flokka, félagar í stjórnmálasamtökum. Í öðru lagi þeir sem taka til máls um stjórnmál; fjölmiðlamenn, bloggarar, virkir i athugasemdum, höfundar skilaboða á samfélagsmiðlum. Seinni hópinn má kalla álitsgjafa.

Við höfum sem sagt tvo hópa sem móta stjórnmálamenninguna. Stjórnmálamenn og viðhengi þeirra annars vegar og hins vegar álitsgjafa.

Jón Ólafsson og flestir sem taka til máls um siðferði í stjórnmálum láta eins og stjórnmálamenn séu einir um ábyrgðina á heilindum í stjórnmálum. Það er grundvallarmisskilningur, bæði á stjórnmálum og heilindum. Þótt stjórnmálastéttin yrði í einu vetfangi frómari en móðir Theresa yrðu heilindi engu meiri ef álitsgjafar stjórnmálanna tækju ekki til í eigin ranni.

Hömluleysi, í bókstaflegum skilningi, einkennir umræðu álitsgjafanna. Fyrir daga netmiðlunar voru hömlur á hvað hægt var að segja á opinberum vettvangi. Hversdags-Jón, sem hvorki var tengdur stjórnmálum né fjölmiðlum, átti aðeins um tvo kosti að velja í opinberri umræðu. Hann gat mætt á fund og komið áhugamálum sínum á framfæri eð skrifað grein eða lesendabréf og beðið dagblað eða tímarit um birtingu. Það voru sem sagt hömlur á aðild fólks að almannarými umræðunnar.

Samfélagsmiðlar gjörbreyttu opinberri umræðu. Allir geta tekið þátt, orðið fjölmiðill í almennum skilningi orðsins. Dagblöð, ljósvakamiðlar og tímarit, sem áður voru hliðarverðir umræðunnar, fylgdu í humátt eftir og urðu hömlulausir, fóru í samkeppni við blogg, fésbókarfærslur og tíst. Stór hluti frétta hefðbundinna fjölmiðla er samtíningur úr samfélagsmiðlum.

Eyru fýsir illt að heyra, segir gamalt orðtak. Það þarf ekki að fjölyrða um áhrif samfélagsmiðla  á heilindi í stjórnmálum. Umræða um siðferði í stjórnmálum, sem aðeins tekur til stjórnmálastéttarinnar, er eins og samtal um stafsetningu án orða.


mbl.is Hægt gengið að tryggja heilindi
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Vinstrimenn banna bjargvætt Evrópu

Innanríkisráðherra Ítaliu kallar hann bjargvætt Evrópu. Maðurinn er bandarískur og er þakkað að Trump sigraði í forsetakosningunum fyrir tveim árum. Hægrimenn í Evrópu leita til hans í sókn sinni til valda. Vinstrimenn vilja banna hann frá opinberum vettvangi; engin fjölmiðlaumfjöllun - þöggun.

Maðurinn heitir Steve Bannon. Vinstriútgáfan Guardian segir hugmyndin hans hættulegar og réttlætir þar með fjölmiðlabann á Bannon. Kvikmyndagerðarmaður er úthrópaður sem svikari fyrir að setja saman ræmu um fyrrum hugmyndafræðing Trump. Tímaritið New Yorkar fékk á sig áhlaup er það hugðist taka við hann viðtal.

Nú vita allir að enginn einn maður bjargar heimsálfu, jafnvel ekki þjóðríki. (Ok, Sigmundur Davíð fór langt með að vera bjargvættur Íslands, en látum það liggja milli hluta). Bannon bjargar ekki Evrópu fremur en Trump Bandaríkjunum. Svona þegar kurlin koma öll til grafar. Báðir eru þeir engu að síður holdtekjur breytinga í stjórnmálum. Þó ekki meiri en svo að hvorugur boðar byltingu ríkjandi þjóðskipulags. Trump er ekki Lenín,  Bannon enginn Trotský.

Áhugaverðast í þessari umræðu er hve vinstrimönnum er ósárt um tjáningarfrelsið. Á síðustu öld mátti reiða sig vinstrimenn sem málssvara grundvöll mannréttinda; að fá að tala. Ekki lengur. Vinstrimenn eru stoltir ritskoðendur frjálsrar orðræðu. Rökin eru þau að sumar hugmyndir eru of hættulegar til að þær megi ræða.

Þeir sem óttast hugmyndir óttast bæði sannleikann og lýðræðislega málamiðlun. Hvorugt fæst án umræðu. Bjargvættur Evrópu er ekki Ameríkani heldur frjáls orðræða.

 


Bloggfærslur 9. september 2018

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband