RÚV býr til fréttir en ekkert réttlæti: Framsókn og Samherji

RÚV er bæði ákærandi og dómari í málefnum Framsóknarflokksins og Sigmundar Davíðs, sem kennd eru við Panamaskjölin. Aðrir fjölmiðlar, sem höfðu sama aðgang og RÚV að skjölunum, t.d. Guardian, komust að allt annarri niðurstöðu en fréttamenn á Efstaleiti

Guardian hefur ekki sé neinar sannanir fyrir skattaundanskotum, undabrögðum eða óheiðarlegum ávinningi Sigmundar Davíðs, Önnu Sigurlaugar eða Wintris.(The Guardian has seen no evidence to suggest tax avoidance, evasion or any dishonest financial gain on the part of Gunnlaugsson, Pálsdóttir or Wintris.)

RÚV stakk undir stól fréttum sem staðfestu að engu vanhæfi var til að dreifa hjá Sigmundi Davíð sem forsætisráðherra. Þetta heitir að ljúga með þögninni.

RÚV lítur á sig sem ríki í ríkinu og þess megnugt að deila út sekt og sýknu í stórum málum og smáum. Eyjan segir frá sérkennilegri aðkomu RÚV, svo ekki sé meira sagt, að málefnum sem tengjast rannsókn á meintum gjaldeyrisbrotum Samherja. Útsendari RÚV gengur á milli opinberra embætta með gögn og hvetur til rannsókna á meintum glæpum.

Í aðferðafræði RÚV felst tvöföld hótun. Í fyrsta lagi hótun gagnvart opinberum stofnunum, sem lúta ekki vilja RÚV að rannsaka mál sem fréttamenn á Efstaleiti vilja að verði rannsökuð. Opinberar stofnanir gætu átt á hættu að vera teknar fyrir af RÚV ef þær spila ekki með. Í öðru lagi hótar RÚV þeim sem eru til rannsóknar að beita sér til að virkja almenningsálitið gegn viðkomandi - rétt eins og í tilfelli Sigmundar Davíðs og Framsóknarflokksins.

Allsherjarvantraust almennings eftir hrun á stjórnmálum og stofnunum nýtti RÚV og tók sér stöðu sem Stóridómur almannahagsmuna. RÚV þykist starfa í þágu réttlætis en notar hálfsannleik, ýkjur og lygar til að berja á þeim sem komast í skotlínu Gróu á Efstaleiti. Stóridómur RÚV er siðferðilegt, pólitískt og réttarfarslegt stórslys.

 

 

Sigmundur Davíð í „samráð við RÚV“