Lýðræði í ESB er upp á punt

Evrópuþingið er skipað 736 þingmönnum sem ýmist funda í Brussel eða Strassborg í Frakklandi með tilheyrandi bruðli og kostnaði. Ísland fengi fimm þingmenn eða 0,7 prósent áhrif á þinginu.

Í Evrópu nenna fæstir að kjósa til Evrópuþingsins. Árið 1979 var fyrst kosið til þingsins og var kosningaþátttaka rúm 60 prósent. Í fyrra var síðast kosið og var kosningaþátttaka 43 prósent.

Hallærislegast við Evrópusambandsþingið er þó að þingmenn þar mega ekki leggja fram lagafrumvörp. Einkaréttur á framlagningu lagafrumvarpa er í höndum framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins. Og þá stjórn hefur enginn kosið.

Samfylkingin ritskoðar ESB-umræðuna

Fyrir hönd Samfylkingarinnar og aðildarsinna krefst formaður þingflokks Vinstri grænna, Árni Þór Sigurðsson, að orðið ,,aðlögunarferli" verði ekki notað í fyrirspurn það ferli sem Ísland er í gagnvart Evrópusambandinu. Samfylkingin og Árni Þór vilja kalla það ,,umsóknarferli".

Evrópusambandið kallar ferlið ,,accession process." Rétt þýðing er aðlögunarferli enda gerir ferlið ráð fyrir aðlögun umsóknarríkis að lögum og reglum Evrópusambandsins.

Samfylkingin vill ritskoða umræðuna um Evrópusambandið til að halda á lífi þeirri blekkingu að um óskuldbindandi viðræður sé að ræða. Vill Samfylkingin ekki bara kalla ferlið ,,kaffiboð í Brussel"?

Vilja ekki ræða um aðlögun

Sjálfstæðir nafnlausir fjárfestar í skelfingu

Frétt Morgunblaðsins um skelfingu sjálfstæðra fjárfesta og tap þeirra 22. september leynir kjarnaatriði og verður þess vegna óskiljanleg. Sjálfstæðu fjárfestarnir eru nafnlausir og af því leiðir veit lesandinn ekkert um ,,meinta" braskara sem Seðlabankinn stútaði.

Í fréttaskýringunni er sagt að krafa fjárfesta sé að Seðlabankinn sé fyrirsjáanlegur. Það er annað orðalag yfir brask. Þeir sem véla með verðbréf vilja hafa Seðlabankann í vasanum.

Seðlabankar eiga annað slagið að taka hart á braski með því að gera eitthvað óvænt.

Skelfingarástand á markaði

Gríska evran er ónýt, hvað með þá þýsku?

Evran er gjaldmiðill sextán af 27 ríkjum Evrópusambandsins. Gríska útgáfan af evrunni, í merkingunni grískt efnahagslíf, er ónýt og verður að afskrifa fyrr heldur en seinna. Ef gríska útgáfan af evrunni fer ekki hratt og vel í gjaldþrot skapast hætta fyrir þýsku evruna.

Þýska evran stendur á grunni þýska marksins sem var alvöru gjaldmiðill í öflugu iðnveldi. Fréttir um að Angela Merkel kanslari Þýskalands hringi í dauðans ofboði í leiðtoga annarra ESB-ríkja sýna áhyggjur Þjóðverja.

Þýskaland krefst þess að Lissabon-sáttmálanum verði breytt til að ónýt efnahagskerfi, eins og það gríska, geti farið í gjaldþrot án þess að hagkerfi allrar álfunnar komist í uppnám. Auðvitað átti að ganga frá svona atriðum áður en evran var gerða að lögeyri.

Evran var ekki búin til með hagfræði að leiðarljósi heldur um pólitíska draumsýn um samruna Evrópu - sem nú er að breytast í martröð. Og auðvitað vill Samfylkingin á Íslandi verða hluti af þeirri martröð.

Grískt greiðslufall óumflýjanlegt

Aðlögun án umboðs, innlimun án kosninga

Hvorki alþingi og enn síður þjóðin hafa veitt ríkisstjórn Jóhönnu Sig. umboð til aðlögunar Íslands að Evrópusambandinu. Í aðdraganda þess að alþingi samþykkti aðildarumsókn 16. júlí 2009 voru skipulagðar blekkingar hafðar í frammi um að Ísland færi í óskuldbindandi viðræður við Evrópusambandið.

Evrópusambandið býður ekki upp á óskuldbindandi viðræður, aðeins aðlögun sem felur í sér að umsóknarríki tekur jafnt og þétt upp lög og regluverk sambandsins, samtals 90 þúsund blaðsíður. Í útgáfu Evrópusambandsins segir ótvírætt hvað aðlögun felur í sér.

First, it is important to underline that the term “negotiation” can be misleading. Accession negotiations focus on the conditions and timing of the candidate’s adoption, implementation and application of EU rules – some 90,000 pages of them. And these rules (also known as “acquis”, French for “that which has been agreed”) are not negotiable. (bls. 9, annar dálkur).

Ef ríkisstjórninni helst á því að afsala fullveldi þjóðarinnar til Evrópusambandsins án þess að hafa umboð er komið fordæmi fyrir innlimun Íslands í Evrópusambandið án kosninga.

 

Krafa um víðtæka aðlögun

Verðhjöðnun í neyslusamfélaginu? Ólíklegt.

Verðhjöðnun er andhverfa við verðbólgu. Í verðhjöðnun lækkar verð á vöru og þjónustu þar sem framboð er meira en eftirspurn. Í Bandaríkjunum og Evrópu er óttinn við verðhjöðnun meiri en hræðslan við verðbólgu. Skýringin liggur í því að af reynslu þykjast hagfræðingar vita að kreppa vegna verðhjöðnunar er erfiðara að glíma við en verðbólgu.

Verðhjöðnun verður þegar almenningur dregur saman seglin í útgjöldum og væntir stöðugt lægra verðlags. Þroskuð iðnaðarsamfélög eiga verðhjöðnun á hættu við tilteknar kringumstæður. Íslendingar þekkja slík samfélög aðeins af afspurn.

Rangt væri að segja að neyslan sé Íslendingum í blóð borin því við þekktum sult og seyru í þúsund ár áður en utanríkisverslunin komst á það stig að glingur varð almennt á boðstólum. Einmitt vegna þess að það er svo stutt síðan að við urðum neytendur er fjarska lítil hætta á verðhjöðnunarþrýstingi hér á landi.

Frétt RÚV og aðvörunarorð hagfræðings um hættu á verðhjöðnun er fyndin tilgáta.