Þjóðarsvik Vg vofa yfir

Óskrifað samkomulag er að við þingkosningar sé lýðræðis gætt með því að almenningur greiði atkvæði um valkosti stjórnmálahreyfinga sem bjóða fram. Í aðdraganda kosninga er opinberum fjármunum varið til þess að stjórnmálahreyfingar fái tækifæri til að kynna málefni og stefnu.

Þegar niðurstöður kosninga liggja fyrir er skylda Alþingis að setja saman starfhæfan meirihluta. Í reynd hefur það farið þannig fram að tvö eða fleiri framboð koma sér saman um málefnasamning sem byggir á þeim stefnuyfirlýsingum sem almenningur gerði upp á milli í kosningum.

Eftir nýafstaðnar kosningar kom upp sú staða að Samfylkingin, sem einn flokka lagði áherslu á að sótt yrði um aðild Íslands að Evrópusambandinu án skilyrða, fékk tæp 30 prósent atkvæða. Bæði aðildarsinnar og andstæðingar eru sammála um að aðild að Evrópusambandinu er stærsta pólitíska úrlausnarefni síðari tíma stjórnmálasögu.

Með innan við 30 prósent fylgi hafði Samfylkingin um tvo lýðræðislega kosti að velja. Að leita hófanna hjá Framsóknarflokknum, sem hafði stefnu um að sækja um aðild að ESB með skýrt skilgreindum fyrirvörum, og Borgarahreyfingunni sem hafði sent óljós skilaboð til kjósenda að umsókn kæmi til greina. 

Seinni lýðræðislegi kostur Samfylkingar var að segja; því miður við náðum ekki lengra í þessari atrennu með stóra málið okkar, umsókn að ESB, og þar með ætlum við að standa utan stjórnar.

Samfylkingin valdi þriðja kostinn sem seint verður kallaður lýðræðislegur. Flokkurinn gerði samning við Vinstri græna um þeir skyldu svíkja sína kjósendur, sem hafði verið lofað að Vg myndi standa gegn aðild Íslands að Evrópusambandinu.

Samfylkingin er meðsek svikum en það eru þingmenn Vinstri græna sem svíkja ef þeir á morgun samþykkja þingsályktun um að Ísland sæki um inngöngu í Evrópusambandið.

Svik Vinstri grænna eru ekki aðeins við sína kjósendur heldur við lýðræðið og lýðræðislega stjórnarhætti. Gangi þessi svik fram eru undirstöður fyrir siðuðu stjórnmálalífi brotnar.

Þingmenn Vinstri grænna standa á þröskuldi og stígi þeir skrefið inn í veröld fláttskapar og siðleysis er skammt í meiri svívirðu þar sem torvelt verður að stunda orðræðu stjórnmálanna eins og hún hefur þekkst. Vinsamlega takið skrefið tilbaka og standið við gefin fyrirheit.

 

 

Alþýðuhetjur stíga fram

Ég er ekki grátgjarn maður en mér vöknaði um augu þegar ég las bréf norðlensku stuðningsmanna Vg þar sem þeir stíga hnarreistir fram og halda á lofti fullveldi og forræði Íslendinga andspænis svikulum stjórnmálamönnum sem halda að þeir geti ráðstafað opinberum völdum til að svala eigin metnaði.

Ég hvet fólk til að lesa bréfið sem fylgir fréttinni og taka ofan fyrir alþýðuhetjunum.

Steingrímur „ómerkingur orða sinna“

Ingibjörg Sólrún og Icesave

Fréttamiðillinn AMX sagði frá því um daginn að Ingibjörg Sólrún Gísladóttir fyrrum formaður Samfylkingarinnar og utanríkisráðherra hrunstjórnarinnar hafi átt fund niðrá Alþingi með fyrrum félögum sínum. Engar fréttir hafa borist af efni fundarins.

Jón Helgi Egilsson bloggar um stöðu Ingibjargar Sólrúnar í Icesave-málinu og segir eftirfarandi:

Þá kemur einnig í ljós hvort t.a.m. fyrrum utanríkisráðherra Íslands og þáverandi formaður Samfylkingarinnar gerðist brotlegur við lög og/eða skapaði þjóðinni ábyrgð með yfirlýsingum sínum fyrir og eftir hrunið. Ábyrgð sem ljóst er að þjóðin stendur ekki undir ef á reynir. Þarf einhver að hræðast niðurstöðuna? Er það kannski hin raunverulega ástæða mótstöðunnar við að fara dómsstólaleiðina?

Er ekki komin ástæða fyrir utanríkisráðherra hrunstjórnarinnar að útskýra mál sitt?

Ríkisstjórn kúgunar

Júdas J. Sigfússon hótar þingmanni sínum sem vill ekki svíkja stefnuskrá Vg og kjósendur. Jóhanna Sigurðardóttir forsætisráðherra hótar stjórnarslitum ef þingmenn Vg leggjast ekki eins og hundar fyrir framkvæmdavaldinu. Eðlilegt framhald er að liðþjálfi Júdasar, Árni Þór Sigurðsson, krefjist undirgefni af embættismönnum og það þeir komi með rétta pólitíska línu í skýrslum sínum. Árni Þór lærði til verka í Moskvu á sínum tíma og veit mætavel hvernig á að tukta fólk til að halda því á línu stjórnvalda.

Ríkisstjórn kúgunar og hótana er ekki líkleg til að fá almenning með sér til endurreisnar.

 

Ekki formleg umsögn Seðlabanka

Andleg leti, útrásin og ESB

Stjórnvöld voru fangar hugmyndafræði í aðdraganda hrunsins sem lofaði að markaðurinn myndi gera alla ríka og leysa flest vandamál samfélagsins. Í áravís var unnið að því að koma óorði á rikisrekstur, samvinnurekstur og opinbert eftirlit. Hugsuðir á borð við Hannes Hólmstein Gissurarson léku lausum hala og skilja eftir sig vísdóm eins og þennan; sjálfstæðismaður hefur ekki áhuga á pólitík, á daginn vill hann græða en grilla á kvöldin.

Eina pólitíkin sem var rædd var nokkurs konar jaðarpólitík, eiturlyf og umhverfisvernd, svo dæmi séu tekin.

Útrásin óx í skjól andlegrar leti samfélagsins. Eftir hrun er kominn annar villigróður í stað útrásarinnar og hann heitir aðild að Evrópusambandinu. Rétt eins og frjálshyggjuútrásin er aðild að ESB ætlað að gera okkur efnuð og vera allra meina samfélagsbót.

Ef við tökum okkur ekki taki og snúum af þessari braut mun kannski einn afkomandi okkar enn með rænu líta yfir farinn veg, benda á eitthvert löngu dautt samfylkingarfífl, sem sagði; samfylkingarmaður vill sofa fram að hádegi, fara síðan í tölvuleik en láta útlendinga um forræði lands og þjóðar.