Englendingar og Íslendingar jafngamlar þjóðir

Um það bil sem alþingi kom fyrst saman á Þingvöllum, hefðin miðar við árið 930, var í Norður-Englandi háð mannskæð orusta er þykir marka tímamót. Með orustunni verður til þjóðarsaga Englendinga þar sem Aðalsteinn konungur fær sigur og treystir ríki sitt.

Þórólfur og Egill Skallagrímssynir börðust með Aðalsteini á Vínheiði við Vínuskóga og féll Þórólfur en Egill fékk tvær kistur góðmálma frá konungi fyrir liðveisluna, eins og segir í sögunni.

Englendingar kenna orustuna við Brunanburh og er staðurinn týndur. Vegna sögulegs mikilvægis orustunnar ætla Englendingar að finna vettvanginn og skipað starfshóp undir forystu miðaldafræðings til þess arna.

Þjóðir verða ekki til í einni orustu eða með stofnun þjóðarsamkundu. Engu að síður er þokki í þeirri tilhugsunin að Íslendingar verði þjóð með stofnun alþingis á meðan enska þjóðin fæðist í blóðugri orustu og það á sama tíma.

Hagar græða á sterkri krónu

Stórfyrirtækið Hagar eru ráðandi á smásölumarkaði sem einkennist af fákeppni. Verslunin er þekkt fyrir að hækka vöruverð hratt þegar krónan veikist en vera sein til að lækka vöruverð þegar krónan styrkist.

Núna þurfti samfélagslegan hávaða til að fá vöruverð lækkað.

Rekstur Haga umfram áætlanir

Vinstristjórnin og ónýta Ísland

Pólitískir eftirlifendur vinstristjórnar Jóhönnu Sig. 2009-2013 kvarta undan skorti á sannmæli. Björn Valur Gíslason vekur athygli á því að efnahagsbatinn hófst 2010. Björn Valur segir forystu núverandi stjórnar ábyrga fyrir því að ríkisstjórn Jóhönnu Sig. naut ekki afreka sinna.

Þetta er kolrangt hjá Birni Vali. Ábyrgðin liggur alfarið og eingöngu hjá vinstristjórninni sjálfri.

Innbyggt í ríkisstjórn Jóhönnu Sig. var orðræðan um ónýta Ísland, þar sem allt er í kaldakoli og svartnætti framundan að óbreyttu. Ástæðan? Jú, annar ríkisstjórnarflokkanna, Samfylkingin, ætlaði að troða Íslandi inni í Evrópusambandið með pólitískum sleipiefnum. 

Sleipiefnið sem virkaði best í ESB-áróðrinum var að Ísland væri ónýtt og yrði að fá bjargir sínar frá Evrópusambandinu. En einmitt með þessari orðræðu hraunaði vinstristjórnin yfir eigin afrek í efnahagsmálum og eftirhrunstiltektinni.

ESB-umsókn Samfylkingar er einfaldlega vanhugsaðasta pólitíska áætlun Íslandssögunnar og sá til þess að ríkisstjórn Jóhönnu Sig. var þegar í upphafi dæmd til að verða ónýtasta ríkisstjórn lýðveldisins.

Félagssálfræði verðbólgu á Íslandi

Í hagfræði er kennt að verðbólga byggir á væntingum (og verðhjöðnun raunar líka). Ef litið er til verðbólgu á Íslandi verður að nota óhefðbundnari skýringar á verðbólgu en fást klassískri hagfræði.

Fyrir áramót voru gerðir almennir kjarasamningar sem nánast girtu fyrir verðbólguhvata á vinnumarkaði. Úti í heimi er verðhjöðnun og gengi krónunnar verður æ sterkara. Ergó: engar væntingar um hækkanir.

Samt sem áður ætluðu stærstu fyrirtækjasamsteypur landsins að hækka vöruverðið. Hver vegna? Jú, fyrirtækin eru svo vön að stela úr samskotabauk þjóðarinnar að þau héldu að það væri í lagi enn og aftur.

Eina leiðin til að kenna fyrirtækjum samfélagslega ábyrgð er að kaghýða þau opinberlega. Félagssálfræði verðbólgunnar á Íslandi lætur ekki að sér hæða.

Bónus lækkar verð á matvöru

Sjálfsmorð Spron endurskoðað

Spron framdi sjálfsmorð ári fyrir hrun með því að hlutafélagavæðast. Það þurfti ekki fjármálasnilling til að sjá í gegnum græðgisrökin fyrir hlutafjárvæðingunni. Siðblindan sem stýrði sjálfsmorðsáætlun forráðamanna Spron læknaðist ekki við hrunið.

Guðmundur Hauksson, forstjóri sjálfsmorðssparisjóðsins, þverneitaði því ári eftir hrun að hlutafélagavæðingin hefði verið mistök. Guðmundur sagði eftirfarandi í viðtali við Morgunblaðið

Þetta var ekki bara spurning um að stækka til að verða stór. Til þess að sinna þörfum samfélagsins var stækkun nauðsynleg.

Jamm, þarfir samfélagsins, sem Spron hafði þjónað sem sparisjóður í áratugi, voru allt í einu orðnar allt aðrar en þær höfðu verið frá stofnun lýðveldisins. Og stórsnillingar eins og Guðmundur Hauksson og stjórn Spron þekktu ,,þarfir samfélagsins" öðrum betur.

Græðgi, með tilheyrandi heimsku og siðblindu, er ástæðan fyrir því að Spron féll. Einhver ætlar að endurskoða þá sögu. Samkvæmt frétt Viðskiptablaðsins er komin út bók með bloggtitlinum Hugsjónir, fjármál og pólitík og er eftir Árna H. Kristjánsson. Uppsláttur Viðskiptablaðsins er að vond stjórnvöld hafi fellt Spron, ekki hlutafélagavædd sjálfsmorðsáætlun. 

Hver borgar endurskoðun sögu Spron? 

ESB og lýðræði eru andstæður

Til að bjarga hagkerfi Evrópusambandsins og evrunni verður að smíða stór-evrópskt ríkisvald utan um sambandið, sem nú telur 28 þjóðríki. Og það verður ekki gert með þátttöku 500 milljóna íbúa Evrópusambandsins enda kunna þeir ekki að tala sama, hvorki um stjórnmál né annað.

Í Evrópusambandinu eru töluð 24 tungumál. Ógerlegt er að búa til sam-evrópskan stjórnmálavettvang úr þessum tungumálahrærigraut. Almenningur er þess vegna útilokaður frá því að taka þátt í samrunaþróun Evrópusambandsins.

Almenningur í Evrópu sýnir Evrópusambandinu fálæti. Völdin í ESB eru fyrst og fremst hjá embættismannaelítu í Brussel en Evrópuþingið er meira til skrauts, þótt reynt sé að auka virðingu þess. Kosningaþátttaka til Evrópuþingsins hefur á 30 árum fallið úr 61% í 43%.

Elítan í Brussel mun freista þess að setja saman Stór-Evrópu en almenningur tekur ekki þátt. Stór-Evrópska verkefnið skortir lýðræðislegt lögmæti og getur aðeins heppnast ef lýðræðið er lagt til hliðar.

Byggð verði upp Bandaríki Evrópu

Vöruverð ætti að LÆKKA

Krónan hefur styrkst gagnvart dollar, evru og enn meira gagnvart japönsku jeni. Þar af leiðir ætti innflutt vara að lækka í verði.

Samtök atvinnulífsins verða að gera betur en að biðja fyrirtæki að halda aftur af hækkunum. Samtökin eiga vitanlega að knýja á um að innflytjendur lækki vöruverð sem nemur styrkingu krónunnar.

Samtök atvinnulífsins bera siðferðilega ábyrgð á nýgerðum kjarasamningum og geta ekki tekið félagsmenn sína neinum vettlingatökum sem ætla að maka krókinn í skjóli kjarasamninga sem ætlað er að halda aftur af verðbólgu.

Gæti hófs í verðhækkunum

Freki kallinn hans Jóns Gnarr - og sauðirnir

Freki kallinn er í eintölu hjá Jóni Gnarr og þess vegna fáum við ekki að vita hvað gerist, samkvæmt reynslu sitjandi borgarstjóra, þegar freki kallinn hittir sjálfan sig.

Freki karlinn er ekki til í eintölu og hann kemur í báðum kynjum. Ég varð einu sinni vitni að því þegar maður kom grátandi frá samtali við tvær frekar konur sem messuðu yfir honum í skrifstofuherbergi. Þær voru búnar að ljúka sér af þegar ég kom til viðtals og frekjuðust ekki á mér.

Freka fólkið er nauðsynlegt - án þeirra kæmist ekkert í verk enda væru sauðirnir þá allsráðandi.

Sterk króna veikir Samfylkinguna

Samfylkingin gerir út á þá pólitík að krónan sé ónýt. Haustið 2012, þegar Samfylkingin fór með fjármálaráðuneytið, lét Katrín Júlíusdóttir hafa það eftir sér að krónan væri ónýtur gjaldmiðill.

Æ fleiri átta sig á því að án sjálfstæðs gjaldmiðils væri Ísland enn í kreppu með um 15 prósent atvinnuleysi og vafasamar framtíðarhorfur, líkt og Írland.

Krónan er framtíðargjaldmiðill Íslendinga. Verkefnið er að stýra ríkisfjármálum þannig að krónan verði ekki fyrir tjóni af mannavöldum heldur að hún nýtist til sveiflujöfnunar íslenska hagkerfisins.

Samfylkingin mun á hinn bóginn gera allt til að grafa undan tiltrú á krónunni og hagkerfinu.

Sterk króna í upphafi árs

Friðrik Már fattar ekki völd Baugs á tímum útrásar

Hagfræðingurinn Friðrik Már Baldursson segir að ríkisvaldið hefði átti að grípa fyrr í taumana þegar bankarnir komust á heljarþröm 2007 og 2008. Eftirfarandi er haft eftir hagfræðingnum

Hann segir það ekki hafa verið hlutverk Seðlabankans að vera í aðalhlutverki í slíku verkefni, en ef Fjármálaeftirlitið og Seðlabankinn hefðu starfað saman hefði mátt fá svipaða niðurstöðu og fékkst með skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis um hrunið. Þannig hefði t.d. komið upp mynd af kerfislægri áhættu tengdri Baugi, sem Friðrik segir hafa verið orðna ótrúlega mikla.

Baugur, með dyggri aðstoð Samfylkingar og VG, braut á bak aftur ríkisvaldið árið 2004 þegar fyrirtækjasamsteypan kom í veg fyrir að ríkisstjórn og meirihluti alþingis settu lög sem takmörkuðu drottnunarvald Baugs á fjölmiðlamarkaði.

Ríkisvaldið og stofnanir þess voru undir hælnum á þeim auðmönnum sem stjórnuðu landinu á tíma útrásar. Hópurinn í kringum Baug var ósvífnastur og keypti t.d. Samfylkinguna með styrkveitingum á nokkrum kennitölum. Stjórnmálamenn, þó með heiðarlegum undantekningum, stóðu flestir og sátu eins og auðmenn vildu. Undirstofnanir ráðuneyta sögðu ekki múkk þótt lög og reglur væru brotnar af athafnaskáldum útrásarinnar, samanber ólöglegu gjaldeyrislánin.

Í klappliði útrásarauðmanna voru fjölmiðlar, lögfræðingar, endurskoðendur, listamenn og akademían eins og hún lagði sig. Í þessu andrúmslofti þorðu fáir að andæfa yfirgangi útrásarliðsins.

Greining sem ekki tekur mið af ógnarstöðu auðmanna á þessum tíma er einfaldlega ekki marktæk. 

Íslensku bankarnir íhaldssamir