Ísland á uppleið, ESB á niðurleið

Ísland komst hratt og vel frá hruni, býr við hagvöxt og upptakt í efnahagslífinu. Evrópusambandið er á hinn bóginn á efnahagslegri niðurleið, samkvæmt eigin greiningu.

Evrópusambandið getur ekki horfst í augu við rökrétta niðurstöðu tilraunarinnar með evru: annað tveggja er að búa til Stór-Evrópu með sameiginlegum ríkissjóði eða vinda ofan af samstarfinu með því að fækka þeim 18 þjóðum sem nota evru.

Í fyrirsjáanlegri framtíð verður pólitísk óöld ríkjandi í Evrópusambandinu.

Helgi Seljan skilur, Ólafur Stephensen vill ekki skilja

Helgi Seljan fréttamaður RÚV skilur stefnu ríkisstjórnarinnar í Evrópusambandsmálum. Stefnan er líka einföld og skýr: viðræðum við Evrópusambandið um aðild verði hætt og þær ekki hafnar að nýju nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu.

Í Kastljósi RÚV ræddi Helgi við utanríkisráðherra um ESB-umsóknina. Þar fór ekkert á milli mála að báðir stjórnarflokkarnir eru andvígir aðild Íslands að Evrópusambandinu. Þess vegna er búið að slíta viðræðum og ekki á döfinni að taka þær upp að nýju. Þjóðaratkvæðagreiðsla er þess vegna ekki á dagskrá.

Ólafur Stephensen, yfirlýstur ESB-sinni og ritstjóri Fréttablaðsins, vill ekki skilja einfalda og skýra stefnu ríkisstjórnarinnar. Hann skrifar leiðara með eftirfarandi upphafsmálsgrein

Umræður um hver eigi að vera næstu skrefin í samskiptum Íslands og Evrópusambandsins taka æ furðulegri stefnu. Fyrir kosningar voru lykilmenn í báðum núverandi stjórnarflokkum á því að gera ætti hlé á aðildarviðræðunum og efna svo til þjóðaratkvæðagreiðslu um framhald þeirra.

Ritstjórinn lítur hvorki á samþykkta stefnu stjórnarflokkanna né texta stjórnarsáttmálans. Hann klippir saman óskyldum atriðum, að gera hlé á aðildarviðræðum annars vegar og hins vegar að án undangenginnar þjóðaratkvæðagreiðslu verði viðræður ekki hafnar að nýju. Út frá þessum aðgreindu atriðum Ólafur býr sér til forsendur og leggur út af þeim. Ritstjóri Fréttablaðsins endar vitanlega út í móa með sinn málflutning, enda hófst hann þar.

Stefna ríkisstjórnarinnar er að hagsmunum Íslands sé betur borgið utan Evrópusambandsins en innan þess. Af því leiðir er búið að stöðva aðlögunarferlið sem hófst með ESB-umsókn Samfylkingar. Til að undirstrika andstöðu sína við aðild og girða fyrir öll undirmál gaf ríkisstjórnin þjóðinni loforð í stjórnarsáttmála um að ESB-ferlið verður ekki endurvakið án undangenginnar þjóðaratkvæðagreiðslu.

Á meðan ríkisstjórnarflokkarnir breyta ekki um stefnu í Evrópumálum er engin ástæða til að íhuga þjóðaratkvæðagreiðslu.

 

 

 

 

Klíkuveldi VG/Samfó í RÚV - hvað er að frétta?

Í ályktun stjórnar starfsmannasamtaka RÚV segir um stjórnunarhætti ríkisstjórnar Jóhönnu Sig. gagnvart stofnuninni

Undanfarin ár hefur ríkt  pukur  í stjórnkerfinu varðandi málefni RÚV og lítið sem ekkert samráð haft við starfsfólk. Dæmi um slíkt var í kringum smíði frumvarpsins um RÚV á síðasta kjörtímabili þegar „skuggahópur“ fyrri ríkisstjórnar stýrði öllum helstu málum á bak við tjöldin.

Hér eru á ferðinni alvarlegar ásakanir sem fréttastofa RÚV hlýtur að taka til umfjöllunar. Það verður að fletta ofan af ,,skuggahópnum" og ábyrgð fráfarandi menntamálaráðherra á pukrinu.

Vinstriflokkarnir stærðu sig af því að pólitísk stýring væri ekki lengur á RÚV í gegnum útvarpsráð. Starfsmannasamtök RÚV gera því skóna að ólýðræðislegar klíkur hafi tekið völdin og vélað um stofnunina.

Ekki er hægt að sópa þessum ásökunum undir teppið og það væri síðasta sort er fréttastofa RÚV léti hjá liða að efna til ítarlegrar fréttameðferðar á málinu.

 

Framhjáhaldið er til að auka vinsældirnar

Forseti Frakkklands býr til drama í kringum einkalíf sitt til að auka vinsældir sínar. Samkvæmt könnun, sem Guardian segir frá, telja aðeins 31 prósent Frakka Hollande hæfan forseta en heil 56 prósent að maðurinn Hollande sé geðugur.

Opinberun á framhjáhaldi forsetans með ungri leikkonu eykur vægi persónunnar Hollande í umræðunni. Og hann vill umfram allt vera á persónulegum nótum í opinberri umræðu. Vel sviðsett innlögn sambýliskonu forsetans á sjúkrahús kitlar grátaugar fransks almennings og eykur samúðina með forsetaparinu.

Framhjáhaldið er djörf tilraun til að láta dramatík í einkalífinu yfirskyggja stjórnmálin. Við erum að tala um Frakkland.

Hollande hreinsi andrúmsloftið

RÚV smíðar ESB-sinnum vígstöðu

Um helgina bjó RÚV til fréttaspuna til að styrkja stöðu ESB-sinna, sem heita raunar núna viðræðusinnar. Fréttaspuninn byrjaði með viðtali við forsætisráðherra í hádeginu á sunnudag þar sem hann var þýfgaður um sérstakt áhugamál RÚV - þjóðaratkvæðagreiðslu um framhald ESB-umsóknarinnar sem Samfylkingin fékk samþykkta naumlega á alþingi 16. júlí 2009.

Um kvöldið spann RÚV þráðinn áfram með viðtölum við stjórnarandstöðuna undir þeim formerkjum að forysta ríkisstjórnarinnar væri komin í vanda. Að vanda tók RÚV stjórnarandstöðuna silkihönskum, spurði t.d. ekki Katrínu Jakobs hvort VG væri orðinn ESB-flokkur eða Guðmund Steingríms í Bjartri framtíð hvernig hægt væri að vera hlynntur ESB-aðild án þess að samningur lægi fyrir en segja í hinu orðinu að ekki væri hægt að taka upplýsta ákvörðun nema samningur lægi fyrir.

Kostulegast var þó viðtalið við Árna Pál Árnason formann Samfylkingar. Árni Páll sagði

Það er ekkert land í Evrópu sem hefur byrjað á því að spyrja þjóðina hvort hún vilji inn, enda væri slíkt land í skelfilegri samningsstöðu. Ef viðsemjandinn vissi að það væri búið að ákveða að ganga inn, nú þá fengum við ekkert í samningum.

Allar þjóðir, sem hafa gengið inn í Evrópusambandið, hafa ákveðið það fyrirfram með því að kjósa til valda stjórnmálaflokka sem hafa aðild á stefnuskrá. Þannig gengur lýðræðið fyrir sig; stjórnmálaflokkar boða stefnu sem almenningur tekur afstöðu til í kosningum.

Það þarf foráttuheimskan eða óvenju ósvífinn stjórnmálamann til að halda því fram að það sé ,,skelfileg samningsstaða" fyrir þjóð að sækja um aðild að Evrópusambandinu á grundvelli lýðræðislegrar niðurstöðu. Skelfingin er vitanlega öll hjá Árna Pál og Samfylkingunni, sem fékk 12,9 prósent stuðning í síðustu kosningum.

Í öðru lagi lítur Árni Páll svo á að það sé eitthvað annað að fá í samningum en aðild að Evrópusambandinu. Evrópusambandið veitir viðtöku nýjum aðildarríkjum með ferli sem heitir á ensku ,,accession process" og er þýtt sem aðlögunarferli. Í enskri útgáfu ESB á ferlinu segir á bls. 9

The term "negotiation" can be misleading. Accession negotiations focus on the conditions and timing of the candidate's adoption, implementation and application of EU rules - some 100,000 pages of them. And these rules (also known as the acquis, French for "that which has been agreed") are not negotiable.
Á íslensku: Hugtakið ,,viðræður" getur verið misvísandi. Aðildarviðræður eru með áherslu á skilyrði og tímasetningar á því hvernig umsóknarríki aðlagar sig að reglum ESB - sem telja 100 þúsund blaðsíður. Og þessar reglur (einnig kallaðar acquis, sem er franska og þýðir ,,það sem hefur verið samþykkt) er ekki hægt að semja um.

Árni Páll vill ekki skilja einföldustu atriði ESB-ferlisins og klifar á því í tíma og ótíma að hægt sé að fá samning til að skoða. Það er einfaldlega ekki hægt. Evrópusambandið býður aðeins upp á eina leið inn í sambandið og það er leið aðlögunar.

Evrópusambandið gerir ráð fyrir að stjórnmálaumræða umsóknarríkis hafi leitt fram þjóðarsamstöðu áður en umsókn er lögð fram. Ekkert slíkt gerðist á Íslandi. Á veikum grunni knúði Samfylkingin í gegn ESB-umsókn á alþingi sumarið 2009 en það fór illa fyrir þeirri vegferð.

Kjörtímabilið 2009 til 2013 reyndi Samfylkingin að halda uppi aðlögunarferli inn í Evrópusambandið, en það strandaði vegna þess að ekki var þingvilji og enn síður þjóðarvilji til inngöngu. Þorsteinn Pálsson, sem er yfirlýstur ESB-sinni, útskýrði á síðasta kjörtímabili hvernig aðlögunarferlinu vindur fram:

Aðildarsamningurinn verður til smám saman. Samkvæmt þingræðisreglunni getur utanríkisráðherra ekki gengið frá lokun einstakra kafla nema að baki sérhverri slíkri ákvörðun sé vís meirihlutastuðningur á Alþingi.

Aðlögunarferlinu var einfaldlega slitið í þingkosningunum síðast liðið vor þegar eini ESB-flokkurinn galt afhroð. Þingið sem þjóðin kaus er á móti aðild Íslands að Evrópusambandinu og getur ekki haldið haldið ESB-ferlinu áfram.

Með fréttaflutningi sínum í ESB-málinu reynir RÚV ítrekað að blekkja almenning með því að fela mikilvægar staðreyndir um ferlið inn í Evrópusambandið. Spunafréttir RÚV eru ekki samboðnar almenningsútvarpi.

 

 

 

Kynjamisrétti Bílastæðasjóðs

Bloggari fór síðdegis með dóttur sína á Leifsstöð. Eins og jafnan áður var bílinn stöðvaður á til þess merkt stæði, töskurnar teknar út og fjölskyldan fór með dótturina inn í Leifsstöð til að kveðja. Um tíu mínútum síðar skyldi haldið heim á leið en viti menn var þá ekki tveir vaskir menn, annar með myndavél, búnir að skrifa stöðubrot á bíl bloggara.

Bloggari tók stöðumælaverðina tali, þeir starfa hjá Bílastæðasjóð Sandgerðisbæjar, og spurði hvernig í veröldinni væri hægt að skrifa stöðubrot þegar hvergi væri tekið fram hve lengi mætti hafa bílinn á svæðinu merkt ,,losun" án þess að tímamörk séu tiltekin. 

Á meðan bloggari útskýrir mál sitt fyrir starfsmönnum Bílstæðasjóðs dundar annar sér við að skrifa nýja sekt á bíl sem hafði staðið jafn lengi á stæðinu og bíll bloggara. Ung kona kemur aðvífandi og segir að þetta sé misskilningur hjá stöðumælavörðum, hún eigi ekki að fá sekt. Þeir bukta sig og beygja og sá með myndavélina biður um að fá að taka mynd af konunni við bílinn, - sennilega til að eiga til minja.

Bloggari býðst til að leyfa myndatöku af sér við bílinn gegn því að sleppa við stöðumælasekt, líkt og unga konan. Stöðumælaverðir hafna þessu tilboði umsvifalaust. Unga konan sýnir bloggara samúðarbros, ekur á brott án stöðumælasektar en bloggari, miðaldra karlmaður, situr uppi með fimm þúsund króna sektarmiða.

Hér er vitanlega gróft dæmi um kynja- og aldursmisrétti þar sem miðaldra karl fær aðra og miklu verri meðferð en ung kona í fullkomlega sambærilegu máli.

Núna þegar málið er orðið opinbert hlýtur Bílastæðasjóður Sandgerðis að sjá að sér, fella niður stöðubrot bloggara og biðja hann afsökunar á misréttinu.

Borgarastyrjöld í Evrópusambandinu

Borgarastyrjöld geysar í Evrópusambandinu þar sem borgarar efnaðri velferðarríkja í norðri verjast ásókn fátæklinga úr austri, einkum Rúmeníu og Búlgaríu. 95 þingmenn annars af tveim stjórnarflokkum í Bretlandi krefjast þess að breska þingið taki sér heimild að hafna lögum og reglum frá Brussel.

Kemur ekki til greina, segir forseti Evrópuþingsins og kandídat til forseta framkvæmdarstjórnarinnar, Þjóðverjinn Martin Schulz. Hann segir frjálsa för vinnuafls hornstein Evrópusambandsins.

Vinnuafl er eitt en annað er að setjast upp á velferðarþjónustuna. Lífskjör í Rúmeníu og Búlgaríu eru svo langt fyrir neðan það sem tíðkast í Norður-Evrópu að það borgar sig fyrir fólk að færa sig um set innan ESB til að njóta bóta í norðri (á Íslandi er þetta kallað Reykjanesbæjarsyndrómið).

Framkvæmdastjórn ESB keyrir Evrópu í gjaldþrot, segir Die Welt, um velferðartúrisma innan sambandsins. Borgarastríðið í Evrópusambandinu mun standa yfir á meðan lífskjör eru jafn misjöfn innan sambandsins og raun ber vitni. Evrópusambandið fær ekki þrifist til frambúðar með þennan ójöfnuð. Þess vegna mun Brussel finna leiðir til að jafna lífskjörin, taka frá þeim ríku í norðri og fær þeim fátæku í austri og suðri. Samtímis mun miðstjórnarvald Brussel stóraukast.

Borgarastyrjöldin í Evrópusambandinu mun standa yfir næstu áratugina og allar líkur á að hún gangi að sambandinu dauðu.

AA-samtök fyrir efnishyggjufólk

Því meiri peningar, því betra líf er ósagða lífsmottó okkar kapítalíska samfélags. Lífsgæði eru mæld í peningum og hamingjan fæst með góðum mánaðarlaunum. DV birtir viðtal við mann sem lét stjórnast af efnishyggju að því marki að hann missti bæði konuna og lífshamingjuna.

Íslendingar eru næmir á undirstrauma lífsmenningarinnar DV gæti hafa hitt á sprænu er verði að stórfljóti innan tíðar. Nokkurrar lífsþreytu gætir með hálaunaaðalsins á Íslandi sem boða hófsemi í öll mál, einkum í launakröfum. Þá vekja félagsfræðiprófessorar athygli á því að misréttið sem fylgir efnishyggjunni sé beinlínis ónáttúrulegt.

Beinast liggur við að stofna AA-samtök fólks þjakað af efnislegri ofgnótt og óhamingjunni sem fylgir.

Al Capone, Al Thaní-málið og verjandinn Brynjar

Al Capone var innsti koppur í búri mafíunnar á bannárunum í Bandaríkjunum. Mafían starfaði hvorttveggja í lögleysulandi en var jafnframt með starfsemi í lögmætum rekstri. Í Al Thaní-málinu var réttað yfir fjármálafurstum sem voru innsta hring íslensku fjármálamafíunnar sem lögðu efnahagskerfið í rúst.

Alríkisyfirvöld í Bandaríkjunum og fylkisyfirvöld reyndu með ýmsum ráðum að koma lögum yfir Al Capone en gekk illa framan af. Al Capone var sekur eins og syndin en lögfræðingum hans tókst einatt að finna skjól fyrir glæpamanninn í reglum réttarríkisins. Fjármálaráðuneytið bandaríska kom loksins lögum yfir mafíumanninn vegna þess að hann sveik undan skatti.

Íslenska fjármálamafían er sek eins og syndin og ber ábyrgð á fjármálahruninu. Í Al Thaní-málinu tókst að kom lögum yfir nokkra af helstu fjármálafurstunum.

Brynjar Níelsson er lögmaður og var verjandi einstaklings sem var grunaður um aðild að lögbrotum í Al Thaní-málinu. Þegar lögmaður tekur að sér mál skjólstæðings fylgir að hann lítur á lögin frá sjónarhorni skjólstæðingsins og með hagsmuni hans í huga. Brynjar kynnti sér Al Thaní-málið í öndverðu sem lögmaður sakbornings í málinu og það hlýtur að lita alla afstöðu lögmannsins til málsins.

Ef Al Capone hefði fengið Brynjar Níelsson sem lögmann þá hefði Brynjar veitt ítalska mafíósanum alla þá lögfræðiþjónustu mögulegt var að veita, þar með talið að setja upp sirkussýningu í réttarsal eins og verjendur gerðu í Al Thaní-málinu og töfðu vísvitandi réttarhöldin.

Lögin eru í þágu samfélagsins og eiga að tryggja réttlæti. Óhugsandi er annað en að lögum verði komið yfir helstu gerendur íslensku fjármálamafíunnar á tímum útrásar. Öllum tiltækum meðölum réttarríkisins á að beita til að svo verði. Það væri einfaldlega ekkert réttlæti í því að fjármálafurstarnir myndu spígspora  frjálsir menn um götur og torg eftir þá sviðnu jörð sem þeir skildu eftir sig.

Fyrir utan fornafnið eiga mál Al Capone og Al Thaní-málið það sameiginlegt að sakborningarnir voru ekki sakfelldir fyrir höfuðglæpi sína en sakfelldir engu að síður.

Gull, fasteignir og myntheimska ESB-sinna

Gull var til skamms tíma öruggasta geymsla verðmæta sem völ var á. Gullverð hækkaði um 500% frá árinu 2000 til 2012 og hefur síðan lækkað um 30%. Gull, sem sagt, lýtur ekki lögmálum stöðugleika heldur er góðmálmurinn undirorpinn markaðssveiflum.

Geta má nærri að þegar gull tekur slíkar dýfur þá eru gjaldmiðlar enn veikari fyrir sveiflum og inngripum stjórnvalda. Á síðasta ári voru reglulegar fréttir um ,,gjaldeyrisstríð" á alþjóðlegum vettvangi. Gjaldmiðlastríð er lýsing þróunarríkja á þeim viðbrögðum iðnríkja við kreppunni 2008, einkum Bandaríkjanna og Japan, að stórauka peningaframboð með lágum vöxtum og heildsölukaupum seðlabanka á skuldabréfum. 

Markmið iðnríkjanna var að koma efnahagskerfum sínum á skrið með því að auka peningaframboð. Hluti peninganna fór til þróunarríkja og stuðlaði þar að verðbólgu, sem hélst lág í iðnríkjum þrátt fyrir aukið peningamagn í umferð. Rannsóknir á afleiðingum róttækra aðgerða seðlabanka Bandaríkjanna og Japans eru skammt á veg komnar. Reynslurökin gefa til kynna að hagkerfi þessara tveggja iðnríkja séu að taka við sér þar atvinnuleysi minnkar og hagvöxtur eykst.

Evru-svæðið fór vægar í sakirnar í beinum aðgerðum til að auka peningaframboð. Aðgerðir Seðlabanka Evrópu juku engu að síður veltuna í hagkerfinu, þó að atvinnuleysi sé enn í hæstu hæðum og hagvöxtur saman og enginn.

Fæstir binda sparnað sinn í gulli, en fjarska margir í fasteignum. Þegar farsæl stjórnun peningamála og hagkerfis helst í hendur ætti það að sjást í þróun fasteignaverðs. Í töflu Economist um breytingar á fasteignaverði frá 2008 er óhætt að segja að evru-ríkin fái hörmulega útreið. Fasteignaverð hefur hrunið á Írlandi um 45 prósent, á Spáni um 30 prósent, í Hollandi um 19 prósent og í litlu sætu Danmörku um 16 prósent. Danir eru raunar ekki með evru en fasttengja krónuna við ESB-gjaldmiðilinn. Frændur okkar eru líka með lífið í lúkunum og bíða þess sem verða vill á evru-svæðinu - eins og lömb á leið til slátrunar.

Íslenski ESB-sinnar tala aldrei um gjaldmiðla og verðlag í útlöndum. Samkvæmt heimsmynd ESB-sinna er allt fínt og frábært í gjaldmiðlamálum erlendis, og þó sérstaklega á evru-svæðinu. ESB-sinnar reyna að telja okkur trú um að eina sem við þurfum í hagstjórn sé ,,alþjóðlegur gjaldmiðill" og eiga þá við evruna.

Hrun gulls, gjaldeyrisstríð og stórkostlegt verðfall á fasteignum eru birtingarmyndir vanda hagstjórnar og peningamálastefnu í alþjóðlegu samhengi, - þar sem stærstu gjaldmiðlar heims eru ráðandi. Það heitir myntheimska, og er séríslenskt fyrirbrigði ESB-sinna, að telja efnahagsvanda þjóðar stafa af gjaldmiðli.

Það er ekkert samhengi á milli ,,alþjóðleika" gjaldmiðla og efnahagsstjórnar. Litlir gjaldmiðlar geta verið traustir og stöðugir, eins og reynsla Norðmanna sýnir, og gjaldmiðlar stórríkja sveiflast um tugi prósenta á fáum misserum, samanber japanska jenið.

Á hinn bóginn er það sjálfstæður efnahagsvandi þegar heilir stjórnmálaflokkar, líkt og Samfylkingin, níða niður þjóðarmyntina. En það er ekki heimska heldur óþverraháttur. 

   

Verðmæti gullforðans lækkar um 46%