ESB-sinni gefst upp á evru; Stór-Evrópa er dauð

Evran var metnaðarfull tilraun til að auka samrunaþróunina í Evrópu, en við sambandssinnar verðum að horfast í augu við það að tilraunin mistókst. Og áður en evru tilraunin eyðileggur Evrópusambandið verðum við að vinda ofan af gjaldmiðlasamstarfinu. Á þessa leið skrifar stjórnmálafræðingurinn François Heisbourg í grein sem núna fer víða um lönd.

Heisbourg stýrir alþjóðlegri hugveitu Institute for Strategic Studies (IISS) og er yfirlýstur stuðningsmaður samrunaferlisins í Evrópu. Hann var áður embættismaður í franska utanríkisráðuneytinu.

Heisbourg bendir á að öll orka Evrópusambandsins fari núna í að verja evru-samstarfið frá falli. Og þrátt fyrir alla þá vinnu sem lögð er í að bjarga evrunni gerir gjaldmiðillinn ekkert annað en að auka á eymd og vandræði Evrópusambandisns.

Í evru-ríkjunum, segir Heisbourg, er orðin til ,,týnda kynslóðin", ungt fólk sem ekki fær vinnu þegar það lýkur námi og mun þess vegna ekki verða hluti af vinnumarkaðnum; týnda kynslóðin lærir að vera utan atvinnulífsins, annað hvort á félagslegum bótum eða í svarta hagkerfinu.

Þar fyrir utan er Evrópusambandið að klofna vegna evrunnar. Ástæðan fyrir því að Bretland er á leiðinni út úr ESB er evran. Sterk lönd eins og Pólland og Svíþjóð, ásamt Bretlandi, vísa veginn fyrir þjóðríki að þrifast vel utan gjaldmiðlasamstarfins.

Til að núverandi evru-samstarf ætti minnstu möguleika á að heppnast yrði miðstýring frá Brussel að vera langtum meiri en hún er á sviði ríkisfjármála og með millifærslum á milli ríkari og fátækari hluta ESB líkt og gerist innan Bandaríkjanna, Indlands og Brasilíu. Hængurinn er sá að enginn pólitískur vilji er til þess meðal þjóðríkjanna sem mynda ESB að auka miðstýringuna.

Umræðan í Bretlandi er þannig að Evrópusambandið með evru er talið liðin tíð,  spurningin er aðeins hvernig verður undið ofan af misheppnuðu tilrauninni, hvort það verði gert skipulega eða með hvelli.

Heisbourg segir að það verði alltaf erfitt að afbyggja evru-samstarfið. Alger forsenda sé að Frakkland og Þýskaland verði samstíga og verði bakhjarlar að tillögum um að taka upp að nýju gjaldmiðla þjóðríkja og afnema evru sem lögeyri 18 ríkja af 28 ríkjum ESB.

Greining Heisbourg er í tóni og takti við samstöðu sem er að myndast meðal fræðimanna í Evrópu um að evran fær ekki staðist nema með ríkisvaldi Stór-Evrópu annars vegar og hins vegar að engar pólitískar forsendur eru fyrri Stór-Evrópu. Óhjákvæmileg niðurstaða af þessum tveim forsendum er að evran mun ekki halda velli og hugmyndin um Stór-Evrópu er dauð.

Það er hjákátlegt en engu að síður staðreynd að umræðan í Evrópu hefur ekki borist til eyrna íslenskra ESB-sinna. Þeir tala enn eins og evran sé gjaldmiðill framtíðarinnar og að Stór-Evrópa sé á teikniborðinu.

Vanhugsuð ummæli - en ekkert meira

Nasismi er ekki eitthvað sem á að fleipra með og allra síst í íþróttaþætti. Ummæli Björns Braga eru jafn ámælisverð og þau eru vanhugsuð. En maðurinn baðst afsökunar á ummælum sínum í beinu framhaldi og ætti að eiga leiðréttingu orða sinna.

Það er óþarfi að gera meira úr þessu máli en efni standa til.

Biðst afsökunar á ummælum sínum

Hrunið er líkið í dómssalnum

Verjendur auðmanna, bæði lögfræðingar og önnur aðkeypt þjónusta, fullyrða að ekki sé búið að færa sönnur á tjónuð sem auðmennirnir eru ábyrgir fyrir. Lögfræðingarnir láta eins og verjendur í morðmáli þar sem líkið vantar og spyrja með sakleysissvip hvort ekki sé full geyst farið í saksókninni.

En það er hrunið sjálft sem er líkið í dómsalnum þegar réttað er fyrir auðmönnum sem bera ábyrgð á gjaldþroti fjármálakerfisins á Íslandi haustið 2008.

Auðmennirnir svifust einskins þegar þeir tæmdu fjárhirslur bankanna kortéri fyrir hrun. Með þessum peningum kaupa þeir núna mann og annan að telja þjóðinni trú um sakleysi sitt.

Almenningur galt dýru verði fjármálamisferli auðmannanna og almenningur krefst réttlætis.

Menntamálaráðuneytið er vöggustofa ríkisins

Í menntamálaráðuneytinu ríkir hugmyndafræði vöggustofunnar sem gerir ráð fyrir að fólk verði aldrei sjálfráða heldur eigi ríkið að leiða einstaklinginn frá vöggu til grafar. Dæmi um vöggustofuhugsun er viðleiti til að láta kennara meta siðvitund nemenda og hversu þeir eru tilbúnir að bera ábyrgð á eigin velferð.

Annað dæmi um forræðishyggju menntamálaráðuneytisins er að þar á bæ ætla menn sér að ákveða hvort framhaldsskólanemar taki þrjú, fjögur eða fimm ár að ljúka stúdentsprófi.

Undarlegast er þó að það er ráðherra Sjálfstæðisflokksins sem keyrir áfram hugmyndafræði vöggustofunnar um að einstaklingurinn skuli ekki bera ábyrgð á sjálfum sér heldur skuli það vera ríkisvaldið.

IPA-styrk til áróðurs haldið til streitu

Allir IPA-styrkir voru afturkallaðir af Evrópusambandinu þegar það rann upp fyrir embættismönnum í Brussel að Ísland ætlaði ekki inn í sambandið. Einn IPA-styrkur var látinn standa., til að reka Evrópustofu, sem aftur er með það hlutverk að fegra ásýnd Evrópusambandsins.

IPA-styrkir eru notaðir til að fjármagna aðlögun umsóknarríkis að Evrópusambandinu, en eins og margsinnis hefur komið fram er það eina leiðin inn í sambandið. Jafnvel formaður Samfylkiningar er hættur að þræta fyrir aðlögun, - en selur núna aðlögunina sem afturkræfa.

Sumpart er rökrétt að Evrópustofa sé síðasti móhíkani Brusselvalsins á Íslandi; ESB-ferlið hófst með einfeldingslegum áróðri og ferlinu lýkur með sama hætti.

Einu IPA-verkefni haldið áfram

Árni Páll: Ísland yrði kaffært með ESB-aðild

Formaður Samfylkingar notar líkingarmál úr náttúruvernd vegna uppistöðulóna þegar hann segir engar ,,óafturkræfar" breytingar gerðar í aðlögunarferli Íslands inn í Evrópusambandið. Uppistöðulón drekkja landi, eins og menn vita.

Ísland, samkvæmt Árna Páli, þarf ekki að gera óafturkræfar breytingar á meðan aðlögunarferlinu stendur.

Það felst í orðum Árna Páls að þegar Ísland er komið inn í Evrópusambandið þá er um ,,óafturkræfar" breytingar að ræða. Við inngöngu inn í ESB yrði Íslandi drekkt til allrar framtíðar í uppistöðulón með höfuðstöðvar í Brussel.

Gott að fá þetta staðfest hjá formanni Samfylkingar, Árna Páli Árnasyni.

Engin „óafturkræf“ aðlögun að ESB

DV pönk og saksóknari ríkisins

Ritstjórin DV vill gott svigrum fyrir sjálfan sig og blaðið til að segja fréttir og frásagnir - og um það má lesa í dómsmálum. Þegar Reynir ritstjóri Traustason er gagnrýndur fyrir frammistöðuna grípur hann símann og hellir sér yfir fólk.

Reynir Trausta er til á ,,rekord" þar sem hann segir sumar fréttir drepnar af fjárhagsástæðum útgáfunnar en stundum sé ástæða til að ,,pönkast" á fólki.

DV pönkast nú á innanríkisráðherra og fær til þess stuðning frá ríkissaksóknara sem virðist nota DV pönk sem leiðsögn í starfi.

DV pönk er ekki framför fyrir réttarríkið.

„Þá færi hann í mig“

Þorsteinn Pálsson, auðmenn og afsláttur MP-banka

Þorsteinn Pálsson er stjórnarformaður MP banka, sem grunaður er um að njóta sérkjara hjá ríkisstjórninni.

Þorsteinn er fyrrvarandi formaður Sjálfstæðisflokksins, varð sendiherra og gekk síðan í þjónustu Jóns Ásgeirs Jóhannessonar og Baugs. Þorsteinn stýrði Fréttablaðinu í þágu sjónarmiða útrásarinnar sem endaði með hruni.

Núna er Þorsteinn kominn í vinnu hjá öðrum auðmanni, Skúla Mogensen, aðaleiganda MP-banka.

Og já, Þorsteinn er einnig aðaltalsmaður samfylkingardeildar Sjálfstæðisflokksins og vill sem slíkur ESB-aðild Íslands.

Þorsteinn sýnir trausta dómgreind þegar hann velur sér menn og málefni að berjast fyrir.

Ríkið býr ekki til hamingju

Ríkið getur ekki að því gert að hjónafólk skilji og að börnin verði í framhaldi afskipt. Ríkið getur heldur ekki forðað fólki frá því að sæki sér lífsfyllingu í hverfisknæpum í íðnaðarhverfum.

Grunnt er á því viðhorfi að ríkið eigi að leiðrétta ákvarðanir einstaklinga um það hvernig þeir haga lífi sínu. Það er ekki og getur ekki verið hlutverk hins opinbera að redda fólki frá afleiðingum af persónulegu vali.

Ríkisvæðing einkalífsins er þegar orðin hættulega mikil. Haldi svo fram sem horfir verðum við fangar hamingjuríkisins þar sem okkur er skömmtuð tilvera eftir uppskrift sérfræðinga.  

Treysta ekki fyrrverandi maka

Írar verða æ fátækari - þökk sé evru

Laun í Írlandi hækka ekki en lífsnauðsynjar eins og eldsneyti, fargjöld með opinberum samgöngum, kostnaður við heilsugæslu og menntun auk húsnæðis hækka svo nemur tugum prósenta. Írar urðu fyrir bankahruni á sama tíma og Íslandi en á eyjunni grænu er evran lögeyrir og hún tryggir varanlega eymd.

Hagfræðingurinn David McWilliams segir Meðal-Jóninn á Írlandi enn ekki sjá til lands eftir svokallaðar ,,björgunaraðgerðir" Evrópusambandsins. Uppskriftin að ,,endurreisn" Írlands var lægri laun og hærri skattar.

Atvinnuleysi er stöðugt á Írlandi í kringum 15 prósent og tugþúsundir Íra eru eftir hrun landflótta í Bretlandi, Bandaríkjunum og Ástralíu.

McWilliams bendir á að tilgangur hagkerfa sé að skaffa sem flestum sem best laun. Evru-hagkerfið vinnur einfaldlega ekki þannig. Á Írlandi býr evru-hagkerfið til mikið atvinnuleysi og lág laun.