Pútín verður fyrirmynd Þjóðverja

Þjóðverjar draga fram rauða dregilinn fyrir Pútin Rússlandsforseta. Die Welt segir Pútin stofuhæfan á ný eftir að Bandaríkin og Evrópusambandið reyndu að gera Rússa að hornkerlingu vegna Úkraínudeilunnar.

Ástæðan fyrir stóraukinni velvild Þjóðverja til Pútín er holskefla múslímskra flóttamanna sem skellur á meginlandi Evrópu frá mið-austurlöndum, einkum Sýrlandi. Bandaríkin eru að stórum hluta ábyrg fyrir borgarastyrjöldinni í Sýrlandi og Írak,  sem er afleiðing af innrás Bandaríkjanna í Írak árið 2003.

Aukinn hernaðarviðvera Rússa í Sýrlandi gefur evrópskum stjórnmálamönnum von um stöðugleika í þessum heimshluta sem gæti dregið úr flóttamannastraumnum til Evrópu.

Eftir því sem vegur Pútín vex í Evrópu gætir meiri tortryggni gagnvart Bandaríkjunum. Ekki aðeins klúðruðu Bandaríkin mið-austurlöndum heldur líka Úkraínu-málinu. Bandaríkin keyrðu áfram þá þróun að Úkraína yrði Nató-land sem fyrst - en rákust þar á rússneskan vegg. Í framhaldi var búið til lítt ígrundað viðskiptabann á Rússa, sem smáríki eins og Ísland bera hitann og þungann af.

Næstu nágrannar Rússa í Evrópu, til dæmis Eystrassaltsríkin, eru ekki alltof kát með vaxandi pólitískan styrk Pútíns og Rússa. Greinendur með þann bakgrunn leggja áherslu á hve hættulegt það er bandarískum og evrópskum hagsmunum að Rússar styrkist.

Tilraunir til að setja ,,rétt" sjónarhorn á fyrirætlanir Rússa í Sýrlandi leiða til skrítinna fyrirsagna, eins og Rússar gætu hjálpað Ríki íslams ætlunarverk sitt, að stofna kalífadæmi, með því að styðja Assad Sýrlandsforseta, sem er svarinn andstæðingur Ríkis íslam.

Í stóra samhenginu er lykillinn að öflugri Pútín veik og sjálfri sér sundurþykk Evrópa annars vegar og hins vegar ráðleysi Bandaríkjanna í alþjóðamálum.

Hafa farið eftirlitsflug yfir Sýrland

Krónusamsæri forstjóranna

Íslenskir forstjórar komast upp með það trekk í trekk að skenkja sjálfum sér ósjálfbær laun. Launaskrið forstjóranna fer niður í millistjórnendur.

Þegar, seint og um síðir, launaskriðið nær til almennra starfsmanna stökkva forstjórarnir til og heimta gengisfellingu krónunnar. Forstjórakórinn syngur einum rómi þar sem tóninn er sleginn í höfuðstöðvum þeirra í Borgartúni.

Forstjórarnir læra ekki sína lexíu fyrr en fyrirtækin þeirra fara á hausinn vegna ósjálfbærrar launastefnu.

Í stað gengisfellingar eigum við að fara gjaldþrotaleiðina. 

„Aldrei aftur haftalaus króna“

Corbyn og Árni Páll

Andstæðingar nýkjörins formanns breska Verkamannaflokksins, Jeremy Corbyn, eiga að bíða eftir úrskurði almennings, um að flokksinn sé ekki hægt að kjósa, og í framhaldi að velta Corbyn úr sessi.

Þetta skrifar náinn samstarfsmaður Tony Blair fyrrverandi formanns Verkamannaflokksins, Peter Mandelson, í minnisblaði sem gengur manna á meðal í flokknum og Guardian birtir.

Ólíkt hafast þeir að í Verkamannaflokknum breska og Sammfylkingunni íslensku. Kjósendur eru fyrir löngu búnir að afskrifa flokkinn undir forystu Árna Páls. Með fylgi undir tíu prósentum hjakkar Samfylking í sama farinu, útjöskuð, lífvana og ókjósanleg.

Bandarísk hermennska í 70% ríkja heims

Bandaríkin eru með hernaðarviðveru í 135 ríkjum í heiminum, en það eru um 70 prósent af öllum ríkjum jarðarkringlunnar. Tölfræðin birtist í grein í dag í Nation, þar sem fjallað er um hernaðaríhlutun Bandaríkjanna.

Viðfangsefni greinarinnar er starfsemi sérsveita, Special Operations Command (SOCOM), sem Bandaríkin beita fyrir sér án þess að hafa hátt um það.

Hernaðarviðvera þarf ekki að þýða vopnaskak sérsveitanna, en felur alltaf í sér hernaðarviðbúnað í einu formi eð öðru.

Bandaríkin eru réttnefnd heimslögga. Önnur spurning er hversu áhrifarík þessi alheimslögga er.

 

Samherji kaupir umfjöllun

Á fésbók birtist texti í þágu Samherja sem almannatengslafyrirtækið KOM kaupir. Textinn auglýsir Samherja sem fórnarlamb í deilum við Seðlabanka. Í Viðskiptablaðinu, en þaðan eiga eigendur KOM rætur sínar, er grein sem rekur raunir Samherja.

Þessi aðferð, að kaupa sér stöðu á fjölmiðlamarkaði í deilum við yfirvöld, er ættuð úr smiðju Jóns Ásgeirs Jóhannessonar. Hann og Þorsteinn Már forstjóri Samherja voru viðskiptafélagar í Glitni og e.t.v. fleiri útrásarævintýrum.

Samherjamenn una því ekki að vera teknir til rannsóknar. Þeir vilja vera ríki í ríkinu, hafnir yfir lög og rétt. Í Samherjalandi eru sumir jafnari en aðrir, rétt eins og á tímum útrásar. Við vitum öll hvernig fór fyrir þeirri sjóferð.

Úrásin kenndi okkur klíkuauðvald er vond tegund auðvalds. Útrásin kenndi okkur líka að veikar stofnanir eru ávísun á alræði auðmanna. Við afþökkum Samherjaland.

Bölvun Íraks-stríðsins

Beint samhengi er á milli flóttamannavanda mið-austurlanda, uppgangs Ríki íslams og lamaðs öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna annars vegar og hins vegar Íraks-stríðsins 2003.

Bandaríkin og Bretland höfðu forystu um að steypa Saddam Hussein einræðisherra af stóli. Yfirskinið var að Hussein ætti gereyðingarvopn - sem aldrei fundust.

Eftir fall Hussein gekk í garð borgarastyrjöld, sem leysti úr læðingi öfgaöfl eins og Ríki íslam. Borgarastyrjöldin í Írak smitaði út frá sér og Sýrland varð fórnarlamb.

Bandaríkin vilja gjarnan taka Hussein á Assad Sýrlandsforseta í öryggisráðinu og fá alþjóðlega samþykkt fyrir aðgerðum. Bölvun Íraks-stríðsins hvílir eins og mara á alþjóðasamfélaginu, og vestrænum almenningi, og Bandaríkin komast hvorki lönd né strönd.

Bandaríkin eru nógu öflug að steypa ríkisstjórnum af stóli en of veik til að setja saman lífvænleg samfélög eftir fall einræðisherra. Þá skortir Bandaríkin dómgreind til að skilja hvenær stórveldi ætti að halda að sér höndunum fremur en að grípa til aðgerða.

 

Trúverðugleikinn í hættu

Vinstrifrjálshyggja Samfylkingar og Corbyn-áhrifin

Sigur sósíalistans Corbyn í formannskjöri breska Verkamannaflokksins er uppreisn gegn vinstrifrjálshyggju Tony Blair. Samfylkingin var stofnuð í anda vinstrifrjálshyggju, reyndi m.a. að koma sér upp sínum eigin auðmönnum,  Jón Ólafsson og Jón Ásgeir Jóhannesson, til að borga ferðalag háskólaelítunnar til fyrirheitna landsins, ESB.

Róttækir vinstrimenn í Bretlandi eru í uppgjöri við málpípur vinstrifrjálshyggjunnar, Guardian og Observer, svo dæmi séu tekin. Ef Corbyn væri íslenskur ætti hann heimilisfestu í Vinstri grænum.

Össur Skarpéðinsson, machiavellistinn sem hann er, veit hvert vötnin falla. Um aldamótin gekk hann rösklega fram að gæta þess að Alþýðubandalagið kæmi ekki í heilu lagi inni í Samfylkinguna. Núna sér Össur þann kost vænstan að Samfylkingin verði lögð inn i Vinstri græna.

 

Samfylking og VG í eina sæng?

Baráttan um söguþráðinn í pólitíkinni

Pólitík snýst að stóru hluta um söguþráðinn. Pólitískur söguþráður er að tengja óskylda hluti í samfellu. Á síðasta kjörtímabili reyndu vinstriflokkarnir að spinna þann söguþráð innviðir stjórnkerfisins væru ónýtir á Íslandi, þess vegna yrði Ísland að fá nýja stjórnarskrá og ganga í ESB.

Vinstrimenn misstu tökin á söguþræðinum með því að þráðurinn um ónýta Ísland hitti þá sjálfa fyrir. Afleiðingin var stórtap í þingkosningunum 2013.

Í Ísraelsmáli borgarstjórnar vinstriflokkanna töpuðu vinstrimenn söguþræðinum þegar í upphafi, skrifar verseraður blaðamaður úr þeirra röðum, Atli Þór Fanndal. 

Atli Þór vill pólitískt höfuð Dags og félaga á fati með þessum rökum:,,Lúserar eru bara ekki aðlaðandi."

Ráðlegging Atla Þórs er að Dagur og vinstrimenn hefðu betur haldið til streitu viðskiptabanni Reykjavíkur á Ísrael. Í herfræðilegu samhengi er það sambærilegt að Bretar hefðu barist til síðasta manns í Dunkirk.

Til að spinna söguþráð þarf eftirlifendur úr síðustu pólitísku orustu.

 

Stjórnmál ekki grínþáttur eða uppistand

Ofurkapp Guðjóns að dæma í máli Jóns Ásgeirs

Hvers vegna leggur Guðjón St. Marteinsson héraðsdómari slíkt ofurkapp á að sitja í sæti dómara yfir Jóni Ásgeiri Jóhannessyni og félögum?

Slíkt ofurkapp að einn tiltekinn dómari dæmi í einu tilteknu dómsmáli er ekki traustvekjandi. Þvert á móti virðast persónulegar en ekki málefnalegar ástæður ráða ferðinni.

Til dómstóla á að ríkja traust.

Guðjón víkur ekki sæti

Tilraun til að lögmæta gyðingahatur hnekkt

Með afturköllun borgarstjórnar á tillögu um viðskiptabann á Ísrael var hnekkt tilraun vinstrimanna að gera gyðingahatur lögmætt. Engin rök standa til þess að velja Ísrael sérstaklega til að herja á vegna deilna sem þeir eiga við nágranna sína.

Einfaldur samanburður, líkt og Hans Haraldsson gerir, sýnir svo ekki verður um villst að hvatirnar að baki tillögunni voru ekki virðing fyrir mannréttindum eða mannelska heldur hrátt hatur á fólki sem evrópsk hefð er fyrir að hata.

Í skjóli umræðuleysis eiga hatursfullir einstaklingar greiða leið að stjórnkerfum hér á landi. Einkum þegar um er að ræða einfeldninga eins og þá sem mynda meirihluta í borgarstjórn Reykjavíkur.

Umræðan afhjúpaði viðrinishátt vinstrimeirihlutans í Reykjavík.

Samþykktu að draga tillöguna til baka