Trú, pólitík og kosningar

Um áttatíu prósent Íslendinga á kosningaaldri gengu í kjörklefa á laugardag að játa trú sína með X-i á atkvæðaseðil. Játning kjósenda er gefin út á loforð frambjóðenda um betri jarðvist. Ekkert er í hendi, aðeins loforð ókunnugra.

Ásamt trú á betri kjör, fái réttur flokkur framgang, er önnur meginástæða kjörsóknar siðferðislegrar ættar. Siðaboðið ,,þú skalt kjósa" er virt af átta af hverjum tíu Íslendingum eldri en 18 ára. Fá siðaboð njóta slíkrar hylli. Grunngildi eins og ,,þú skalt ekki stela" og ,,ekki meiða eða myrða" standa ofar góðu heilli. Aftur er ólíklegt að 80 prósent landsmanna virði siðaboðskapinn um að drýgja ekki hór og að segja satt.

Það krefst umstangs að mæta á kjörstað að fara með trúarjátninguna. Til samanburðar er ríflega helmingur þjóðarinnar skráður í þjóðkirkjuna. Einungis örfáir mæta í kirkju yfir kjörtímabilið - fermingar, jarðafarir og giftingar ekki taldar með.

Kjörsóknin sýnir trúna á lýðræðið, gæti einhver sagt og bætt við: það er ljótt að líkja kjörfundi við trúarathöfn. Má vera. Trú á lýðræðið er á hinn bóginn aðeins yfirlýsing um að maður vilji fyrirkomulag þar sem skipt er um löggjafa og ríkisstjórn að siðaðra manna hætti. Ekkert meira. Að meginþorri kjósenda mæti á kjörstað til að færa lýðræðinu blótfórn með atkvæði sínu er ekki trúverðug tilgáta.

Hitt er sennilegra að kjósendur almennt og yfirleitt líti á það sem borgaralega skyldu að eiga aðild að landsstjórninni með atkvæði sínu. Sú hugsun er náskyld siðaboðinu hér að ofan; ,,þú skalt kjósa." Göfugar tilfinningar báðar tvær og gott að búa í samfélagi með þær í hávegum.

Líkindin milli trúariðkunar og stjórnmála eru sláandi. Æðstuprestarnir sex, formenn flokkanna, mæta á lokaða einkafundi með forseta á Bessastöðum og segja véfréttir. Þorgerður og Kristrún hafa talað saman og telst til frásagnar. Í andakt gleyma fréttamenn að vekja máls á að þær stöllur hafa ekki meirihluta. 

Við kjósendur krossleggjum fingur og vonum að helgisiðirnir feli ekki myrkraverk. 

 

 

Ákall Samfylkingar 1,4% stærra en íhald Sjálfstæðisflokks

Kristrún formaður segir fylgisaukningu Samfylkingar ákall um breytingar. Flokkurinn fékk 20,8% atkvæða. Kjósendur verðlaunuðu Sjálfstæðisflokkinn með litlu minna fylgi, 19,4%. Sjálfstæðisflokkurinn er með 11 ára samfellda sögu í ríkisstjórn, frá árinu 2013.  

Krafa um breytingar sem er 1,4 prósent stærra en ósk um óbreytt ástand, íhald, er ósannfærandi, svo ekki sé dýpra í árinni tekið.

Kristrún sagðist vera með ,,plan". Aðeins einn af hverjum fimm kjósendum kusu krataplanið - hvað sem það nú annars er. 80 prósent kjósenda sögðu nei, takk, við höfum ekki áhuga.

Verkefni Kristrúnar og Samfylkingar er ekki að breyta Íslandi. Niðurstaða kosninganna í fyrradag er krafa um óbreytt ástand. Öfgaflokkar, þ.e. Píratar, Sósíalistar og Vinstri grænir fengu háðulega útreið. Engan þingmann kjörinn.

Kjósendur, í visku sinni, létu sér ekki nægja að slátra öfgaflokkum heldur gættu þeir þess að dreifa atkvæðum sínum á þá flokka sem hlutu náð fyrir augum þeirra í anda meðalhófsins. Tveir flokkar eru stærstir, án þess að vera stórir, Samfylking og Sjálfstæðisflokkur. Þar á eftir koma þrír millistórir flokkar með 12-16 prósent fylgi; Viðreisn, Flokkur fólksins og Miðflokkurinn. Lestina rekur elsti stjórnmálaflokkur landsins, sem íhaldssamir kjósendur leyfðu að hökta með til að slíta ekki sögulega samfellu. Framsókn fékk 7,8%.

Skilaboð kjósenda er að þeim hugnist best hófstillt miðhægristjórn.

Verkefni Kristrúnar formanns er að draga réttar ályktanir af vilja kjósenda annars vegar og hins vegar að leggja sitt af mörkum til ábyrgs meirihluta á alþingi, sem líklegur er til að halda út kjörtímabilið.

Kristrún innbyrðir ekki kosningasigurinn fyrr en hún myndar trausta meirihlutastjórn. Áherslan er á traust. Samstjórn Samfylkingar, Viðreisnar og Flokks fólksins er dautt mál. Eldhúsflokkur Ingu Sæland er uppreisnarlið, ótækt í ríkisstjórn. Besti kosturinn er stjórn Samfylkingar, Sjálfstæðisflokks og Miðflokks. Sé Miðflokkurinn ekki nógu hugþekkur krötum er Framsókn næst besti kosturinn.  Þriðji raunhæfi kostur Kristrúnar er samstjórn Samfylkingar, Sjálfstæðisflokks og Viðreisnar. En sjálfstæðismenn græfu eigin gröf í þeirri ríkisstjórn.

Kristrún hefur ekki langan tíma, nokkra daga. Sjálfstæðisflokkur, Viðreisn og Miðflokkur gætu myndað meirihlutastjórn. Þorgerður Katrín yrði drottningin en Kristrún glimmerdaman sem enginn bauð upp á ballinu.

 

 

 

Kristrún fyrst á fund forseta

Tveir turnar litlir og óstjórntækur þingflokkur

Inga Sæland, einn af þrem sigurvegurum kosninganna, sagði í tvígang í leiðtogaumræðum í nótt að hún hefði stofnað Flokk fólksins í eldhúsinu heima hjá sér. Eldhúsflokkur Ingu er óstjórntækur enda hægt að leggja hann niður með líkum hætti og til hans var stofnað. Þingmannalið Ingu er ekki þess eðlis að þeir bæti upp formanninn m.t.t. kjölfestu er þingflokkur verður að hafa til að teljast stjórntækur.

Kjósendur skiluðu tveim litlum turnum á alþingi, Samfylkingu og Sjálfstæðisflokki. Hvor flokkur er með um 20 prósent fylgi. Næsta ríkisstjórn verður þriggja flokka hið minnsta.

Nærtækt er að Samfylking og Sjálfstæðisflokkur myndi ríkisstjórn. Þriðja hjól undir vagni yrði annað hvort Miðflokkur eða Viðreisn. Líklega kýs Samfylkingin að fá Viðreisn sem þriðja hjól en Sjálfstæðisflokkur Miðflokkinn.

Samfylkingin er ekki með neinn flokk sér til vinstri alþingi. Sjálfstæðisflokkurinn er aftur með Miðflokkinn og vill síður gefa honum sóknarfæri. Útgjaldaminna er fyrir Samfylkinguna að samþykkja Miðflokkinn í ríkisstjórn en Sjálfstæðisflokkinn að taka inn Viðreisn.

Sjálfstæðisflokkur, Miðflokkur og Viðreisn gætu myndað ríkisstjórn með naumum meirihluta. Það gæti hjálpað Samfylkingu að ganga til samstarfs við Miðflokk og Sjálfstæðisflokk.

Málamiðlun milli litlu turnanna er að taka Framsókn með sér í ríkisstjórn. Ólíkir flokkar stæðu utan stjórnar, Viðreisn og Miðflokkur, sem auðveldar stjórninni lífið enda með nauman meirihluta. Þá væri agavald yfir Framsókn að hvor um sig Viðreisn og Miðflokkur gætu með lítilli fyrirhöfn leyst flokkinn af hólmi í tveggja turna stjórninni.

Stærstu tíðindin í þessum þingkosningum er að þjóðin af visku sinni ákvað að hleypa ekki á alþingi óreiðuflokkum sósíalista, pírata og vinstri grænna. Niðurstaða kosninganna eykur manni tiltrú á lýðræðið og er það vel að morgni 1. desember. 

Tvö vók-mál steindauð, kjósum rétt

Helstu álitamál kosninganna varða heilbrigði, skatta, útlendinga, samgöngur og húsnæði. Hálfdauð mál eru atvinna (enda ekkert atvinnuleysi), stjórnarskrá (gamalt hrunmál) og ESB (dautt hross í boði Viðreisnar). Sjávarútvegur telst einnig til hálfdauðra máli enda fátt um fína drætti á Namibíu-deild RÚV fyrir þessar kosningar.

Félagsvísindastofnun kannaði og greindi hvaða mál voru á dagskrá kjósenda, hver illa eða alls ekki. Tvö stór vók-mál komust ekki einu sinni á listann og hafa þó á liðnum árum verið frek til fjörsins í opinberri umræðu.  

Steindauðu vók-dagskrárliðirnir eru loftslagsmál og trans. Í báðum tilfellum aktívistamál síðustu tíu til 15 ára. Vinstriflokkarnir gerðu út á loftslagsdauða mannkyns á næstu árum og vildu fyrir alla muni að fólk hrykki ekki upp af í sínu meðfædda kyni. Vertu lík af öðru kyni, er slagorðið sem sameinar trans og hamfaratrú.

Málaflokkarnir loftslag og trans eru þó ekki dauðir úr öllum æðum. Enn leynist líf í hjárænunni. Í gær var sagt frá sjö félagasamtökum sem krefjast fangelsisdóma yfir þá sem kaupa ekki vókið og leyfa sér að andmæla. Kven­rétt­inda­fé­lag Íslands, Barna­heill, Trans Ísland, Stíga­mót, Geðhjálp, UNICEF og Samtökin 78 eru öll á ríkisspena. Undir yfirskini mannúðar boða samtökin bábiljur um að hægt sé að fæðast í röngum líkama. Vei þeim sem taka ekki gilda og góða fáviskuna.   

Á kjördegi er rétt að hafa í huga að hatrömmustu andstæðingar frjálsrar orðræðu eru vinstrimenn og flokkar þeirra. Tryggjum tjáningarfrelsið og kjósum til hægri.

Sjö félagasamtök gegn tjáningarfrelsi

Oddviti Lýðræðisflokksins á Norðurlandi eystra, Eld­ur Smári Krist­ins­son, formaður Sam­tak­anna 22, er boðaður á lögreglustöð í dag, degi fyrir kosningar, þar sem stendur til að ákæra hann fyrir hatursorðræðu. Kærandi er Samtökin 78.

Í viðtengdri frétt skrifa sjö félagasamtök upp á yfirlýsingu um að ólýðræðislegt sé að andmæla vók og trans. Vók er almenna heitið á pólitískum rétttrúnaði sem m.a. kennir transhugmyndafræði. Hornsteinn þeirrar hugmyndafræði er trúarsetningin að sumir fæðast í röngu kyni. En það er óvart ómöguleiki. Meðvitund og líkami nýbura er óaðskiljanleg heild. Enginn fæðist í röngu kyni og kynin eru aðeins tvö.

Eitt er að trúa á bábiljur, annað er krefjast að andmæli gegn trúarkreddunni séu bönnuð að viðlagðri refsingu.

Félagasamtökin sem standa að yfirlýsingunni um að banna skuli frjálsa orðræðu til að móðga ekki sértrúarhóp eru Sam­tök­in 78, Kven­rétt­inda­fé­lag Íslands, Barna­heill, Trans Ísland, Stíga­mót, Geðhjálp og UNICEF. 

Tilfallandi var ákærður fyrir mánuði vegna þess að hann andmælti trans í skólum. Ákæran sem Eldur Smári stendur frammi fyrir er af sama toga. Tilfallandi veit til þess að a.m.k. einn annar hefur verið kallaður í yfirheyrslu lögreglu af sama tilefni.

Ef þessi aðför að tjáningarfrelsi borgaranna heppnast er andrými til frjálsra skoðanaskipta stórum skert. Skrefin í átt að lögregluríki eru kannski hænuskref, en skref samt.

„Grafalvarlegt að logið sé að kjósendum“

Innfluttur heilbrigðisvandi - og fátækt

Meginþorri kjósenda er með heilbrigðismál sem mikilvægasta málaflokkinn, samkvæmt viðtengdri frétt. Stórt vandamál í heilbrigðisgeiranum er útlendingar sem hingað koma á fölskum forsendum. 

Útlendingar sækja í velferðarkerfið hér á landi. Innviðir eins og heilbrigðisþjónustan eru ekki gerðir fyrir óheft aðstreymi útlendinga í íslenska velferð. Frétt í gær, um innflutning á fátækt, á einnig við um heilbrigðismál. Innfluttur heilbrigðisvandi er þegar æ fleiri sækja í þjónustu sem vex ekki í takti við aukna eftirspurn.

Kjósendur sem telja heilbrigðismál mikilvægasta málaflokkinn ættu ekki að greiða stjórnmálaflokkum atkvæði sem tala fyrir opnum landamærum og óheftu aðstreymi útlendinga í íslenska velferð. Atkvæðinu er betur varið til stjórnmálaflokka sem vilja virkt landamæraeftirlit og koma í veg fyrir misnotkun á velferðaþjónustunni.

Heilbrigðismálin eru efst á blaði

Segir Þórður Snær af sér þingmennsku, nái hann kjöri?

Þórður Snær Júlíusson, sem skipar 3. sætið á lista Samfylkingar í Reykjavík norður, gerði sjálfum sér og meðframbjóðendum sínum þann greiða að tilkynna að hann tæki ekki sæti á alþingi jafnvel þótt hann nái kjöri. Hneykslunarmál Þórðar Snæs komu upp eftir að hann framboðslistar voru staðfestir af kjörstjórn og ekki hægt að taka hann af framboðslista.

Í yfirlýsingu sem Þórður Snær sendi frá sér kemur ekki skýrt fram hvort hann ætli að segja af sér þingmennsku nái hann kjöri eða bíða um stund með að taka sæti á alþingi. Orðrétt segir Þórður Snær í yfirlýsingunni frá 16. nóvember:

Þess vegna tilkynni ég hér með að ég mun ekki taka þingsæti hljóti ég slíkt í kosningunum eftir tvær vikur heldur eftirláta næstu konu á listanum sæti mitt.

Orðalagið ,,ekki taka þingsæti" þýðir ekki það sama og að segja af sér þingmennsku. Fái Samfylkingin fylgi fyrir þrem þingmönnum í Reykjavík norður er Þórður Snær orðinn þingmaður. Hann yrði þingmaður þangað til hann segði af sér þingmennsku.

Þórður Snær hefur ekki gefið það út að hann ætli að segja af sér þingmennsku, nái hann kjöri, aðeins að hann taki ekki þingsæti. Verulegur munur er þar á. Þórður Snær fær sjálfkrafa kjörbréf sem þingmaður, hljóti hann kosningu. 

Samflokksmaður Þórðar Snæs, Víðir Reynisson, segir að  það sé ,,und­ir Þórði komið hvort að hann snúi aft­ur í stjórn­mál seinna."

Seinna getur þýtt nokkrar vikur eða mánuðir. Þá gæti Þórður Snær mætt galvaskur á alþingi og tekið sæti sem þingmaður, fái Samfylking þrjá menn kjörna í Reykjavík norður eða að þriðja sætið verði jöfnunarsæti. Á meðan heldur varaþingmaður sæti Þórðar Snæs volgu.

Hvorki Þórður Snær né Samfylkingin eiga að komast upp með tvímælin. Fyrir kjördag þarf að liggja skýrt fyrir hvort Þórður Snær segi af sér þingmennsku fari svo að hann nái kjöri. Loðin yfirlýsing Þórðar Snæs gefur til kynna að brögð séu í tafli.

Könnun: Fleiri ánægðir með ákvörðun Þórðar

Hægri eða vinstri, fullveldi eða ESB

Línur skýrast fyrir þingkosningarnar eftir fjóra daga. Margir flokkar eru í boði en valkostir aðeins tveir. Vinstristjórn eða hægristjórn.

Vinstriflokkarnir, Samfylking og Viðreisn í fararbroddi, boða ríkisstjórn með ESB-aðild Íslands á dagskrá. 

Tilfallandi hefur áður útskýrt hvers vegna ESB-aðild er glapræði:

Síðast þegar reynt var að véla Ísland inn í ESB, í tíð vinstristjórnar Jóhönnu Sig. 2009-2013, logaði samfélagið í ófriði. Tvennt kom til, afleiðingar hrunsins annars vegar og hins vegar ESB-umsóknin sem vinstristjórnin sendi til Brussel sumarið 2009.

Langsótt var að Ísland yrði ESB-ríki fyrir fimmtán árum. Evrópusambandið er félagsskapur meginlandsríkja Evrópu. Ísland er eyríki á miðju Atlantshafi. Eftir að Bretland gekk úr ESB, með Brexit 2016, varð enn fjarlægara að Ísland ætti erindi í félagsskapinn. [...]

Hagsmunum Íslands er best borgið fjarri þeirri orrahríð sem fyrirsjáanleg er næstu ár og áratugi í Evrópu. Ekki eigum við aðild að átökunum og engir lífsnauðsynlegir hagsmunir Íslands eru þar í húfi.

Þeir sem greiða vinstriflokkunum atkvæði sitt á laugardag skrifa upp á nöturlega framtíðarsýn fullveldisframsals inn í ESB-óreiðu.

Best er að kjósa til hægri.

Vill Pírata í stjórn með Viðreisn og Samfylkingu

Aftrans og afeitrun

Þeir sem skipta um kyn fara úr sínu náttúrulega ástandi í ónáttúrulegt. Sveinbarn fæðist með XY-litninga og meybarn með XX-litninga. Manneskja sem breytir um kyn er áfram með litningana sem hún fæddist með. Ásýndin verður önnur enda gengur umbreytingin út það að líkjast kyninu sem viðkomandi er ekki. Eftirlíking stendur aldrei framar frumútgáfunni.

Viðtengd frétt er um mann sem aftransaði sig, þ.e. hann var fæddur sem drengur, gerðist kona um tíma en er orðinn karl á ný. Fréttin sat í efsta sæti mest lesið-lista Mbl.is í gær. Það gefur til kynna að eftirspurn sé eftir sannfréttum um hætturnar af trans.

Aftrans, á ensku detrans, er ferli þeirra sem kynbreyta sér en sjá sig um hönd. Margvíslegar hörmungar, líkamlegar og andlegar, fylgja ónáttúrulegu ástandi. Kynbreyting felur í sér lyfjameðferð og skurðaðgerðir í fleirtölu.

Aftrans byrjar með afeitrun hugans, hætta að trúa ómöguleika. Enginn fæðist í röngu kyni. Meðvitundin fæðist með líkamanum og getur ekki án hans verið. Að því marki sem meðvitundin er ekki hlutlæg og líkamleg er hún huglæg. Hugsunin er óefnisleg og þar af leiðandi kynlaus. Líkami er áþreifanlegur, hægt er að mæla hann og sundurgreina niður í einstakar frumur. Annað gildir um hugsun. Hún er óáþreifanleg og verður ekki smættuð niður í frumeindir sínar. Meðvitund í röngum líkama er í senn líffræðilegur og röklegur ómöguleiki.

Meðvitundin getur tileinkað sér ranghugmyndir, hætt að greina á milli ímyndunar og veruleika. Forn-Grikkir áttu til orð um það ástand, oneirataxia. Langt leiddir í ranghugmyndum geta talið sér trú um að vera í líkama af röngu kyni. Þeir geta líka sannfærst að vera af rangri tegund, uppi á röngum tíma eða ættaðir utan úr geimnum. Ímynduninni eru engin takmörk sett. Líkaminn er aftur hlutlægur veruleiki með takmörkunum; fæðist, eldist og deyr.

Í umboði íslenskra stjórnmálaflokka og fræðsluyfirvalda er Samtökunum 78 hleypt inn í leik- og grunnsókna með þann boðskap að sumir séu fæddir í röngu kyni. Boðskapurinn gerir engum gagn en veldur óbætanlegum skaða þeim sem taka ímyndun fram yfir veruleika, breyta náttúrulegu ástandi sínu í ónáttúrulegt. 

 

 

Skiptir aftur um kyn

Lögregluvald, óæskilegar skoðanir og frjáls umræða

Tjáningarfrelsið er varið í stjórnarskrá til að tryggja að opinbert vald skipti sér ekki af umræðu borgaranna. ,,Allir eru frjálsir skoðana sinna og sannfæringar," er fyrsta setningin í 73.gr. stjórnarskrárinnar, sem fjallar um tjáningarfrelsið. Síðasta efnisgreinin bannar afskipti löggjafans af frjálsri umræðu með eftirfarandi orðum:

Tjáningarfrelsi má aðeins setja skorður með lögum í þágu allsherjarreglu eða öryggis ríkisins, til verndar heilsu eða siðgæði manna eða vegna réttinda eða mannorðs annarra, enda teljist þær nauðsynlegar og samrýmist lýðræðishefðum.

Þrátt fyrir að stjórnarskráin leggi bann við að skorður séu settar á frjáls skoðanaskipti eru í gildi lög sem veita ríkisvaldinu heimild að grípa með harðri hendi inn í umræðuna og hóta borgurum allt að tveggja ára fangelsisvist hafi þeir í frammi skoðanir sem ákæruvaldið telur ekki við hæfi. Hér er átt við gr. 233 a almennra hegningarlaga. Kjarninn:

Hver sem opinberlega hæðist að, rógber, smánar eða ógnar manni eða hópi manna með ummælum eða annars konar tjáningu [...] skal sæta sektum eða fangelsi allt að 2 árum.

Pétur Gunnlaugsson útvarpsmaður var fyrir sjö árum ákærður fyrir brot á lagagreininni. Pétur var sýknaður og sagði að dómurinn væri gott varnarskjal fyrir tjáningarfrelsið. Betur að svo hefði verið. Dómurinn varð þáverandi dómsmálaráðherra, Sigríði Andersen, tilefni að loka þeirri glufu sem var í hegningarlögum og nýtt var af hálfu ákæruvaldsins til að ákæra Pétur. Sigríður, sem nú er frambjóðandi Miðflokksins, kynnti á alþingi árið 2017 frumvarp til að koma í veg fyrir misnotkun ákæruvaldsins á gr. 233 a hegningarlaga. Í umræðu á alþingi sagði Sigríður:

Með 233. gr. a almennra hegningarlaga er gengið langt í takmörkun tjáningarfrelsisins og raunar mun lengra en nauðsyn krefur til verndar þeim hópum sem ákvæðið fjallar um fyrir því sem nefnt hefur verið hatursorðræða. Verður ekki fram hjá því litið í því sambandi að um refsiákvæði er að ræða sem getur varðað allt að tveggja ára fangelsi. Það er þess vegna sem ég legg til þá breytingu að sú háttsemi sem 233. gr. a lýsir verði einungis refsiverð að hún sé til þess fallin að hvetja til eða kynda undir hatri, ofbeldi eða mismunun. 

Breytingatillaga dómsmálaráðherra var aðeins ein setning: ,,Við 233. gr. a laganna bætist: enda sé háttsemin til þess fallin að hvetja til eða kynda undir hatri, ofbeldi eða mismunun." Frumvarp Sigríðar sofnaði í nefnd, varð ekki að lögum. Tillagan þótti kannski of sjálfsögð. Það þyrfti ekki að tryggja betur frjálsa tjáningu. Því miður er svo ekki.

Ákæruvaldið nýtir sér möguleikann að stefna borgurum fyrir dóm fyrir óæskilegar skoðanir. Tilfallandi var ákærður fyrir fjórum vikum fyrir brot á grein 233 a hegningarlaga. Tilefnið er andmæli við trans-áróðri Samtakanna 78 í leik- og grunnskólum. Pétur á Sögu var ákærður fyrir sama andófið fyrir sjö árum.

Ef frumvarp Sigríðar þáverandi dómsmálaráðherra hefði orðið að lögum væri annarri Sigríði, Friðjónsdóttur ríkissaksóknara, ekki stætt á að ákæra tilfallandi fyrir ranga skoðun. Nú skal þess freistað, árið 2024, að fangelsa mann í allt að tvö ár fyrir að segja álit sitt í opinberri umræðu.

Stundum virkar Ísland eins og Kjánaland í höndum aktívista.