Snákaást Árna Þórs á lýðræði

Þingmenn Vg fengu kosningu vorið 2009 á grundvelli stefnuskrár þar sem sagði að hag Íslands væri betur borgið utan Evrópusambandsins en innan þess. Árni Þór Sigurðsson og nokkrir aðrir þingmenn Vg sviku kjósendur sína nokkrum vikum síðar þegar þeir samþykktu á alþingi að umsókn skyldi send til Brussel.

Málsvörn Árna Þórs er í dag að hann vilji að þjóðin fái að kjósa um aðild að Evrópusambandinu eftir að lög og reglur sambandsins hafa verið tekin upp og Ísland orðið aðlagað ESB-ríki. Fái Árni Þór að ráða mun þjóðin standa frammi fyrir orðnum hlut þegar kemur að þjóðaratkvæðagreiðslu. Það kallar Árni Þór lýðræði.

Árni Þór gerir stjórnmál að siðlausri blekkingariðju. Með framferði sínu grefur hann undan tiltrú fólks á alþingi og landsstjórninni.

Verri kostur að hætta núna

ESB býður aðlögun, ekki viðræður

Evrópusambandið breytti reglum um inntöku nýrra ríkja í byrjun aldarinnar, áður en ríki Austur-Evrópu fengu inngöngu. Ferlið heitir accession process eða aðlögunarferli þar sem ríki í reynd eru jafnt og þétt tekin inn í sambandið á nokkurra ára tímabili. Aðlögunin felur í sér að umsóknarríki breyti stofnunum sínum, lögum og reglum til samræmis við kröfur Evrópusambandsins.

Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra viðurkennir óbeint að Ísland sé í aðlögunarferli þegar hann lýsir yfir að ferlið taki lengri tíma en áður var talið.

Þegar alþingi samþykkti að sækja um aðild, þann 16. júlí 2009, var það á þeim forsendum að fara ætti í viðræður, ekki aðlögun. Forsendubrestur hefur orðið á umsókninni og því ber að draga hana tilbaka.

Kominn tími til að segja stopp

Spurningin um Jón Ásgeir

Frétt um að Jón Ásgeir sé í persónulegum ábyrgðum fyrir skuldum er nýmæli þar sem hann hefur gortað sig opinberlega af því að vera ekki í slíkum ábyrgðum. Í fréttinni er sagt að ákveðið verði á fundi þrotabúsins í vikunni hvort reyna eigi á ábyrgð Jóns Ásgeirs og viðskiptafélaga.

Ætla mætti einboðið að skiptastjóri þrotabús geri allt sem í hans valdi stendur til að styrkja stöðu búsins þannig að kröfuhafar fái sem mest í sinn hlut.

Kannski er Jón Ásgeir tekinn út fyrir sviga og fái sérmeðferð líkt og Landsbanki og Arion veita.

Skulda milljarð vegna hlutafjárkaupa í Baugi

Aðildarsinni viðurkennir ósigur

Ísland og Noregur eru jaðarríki Evrópu og búa bæði að reynslu af yfirgangi meginlandsþjóða. Noregur var þvingaður til Svía á 19. öld og Íslendingar þekkja ráðsmennsku Dana og togstreituna við Breta og fleiri um yfirráð landhelginnar. Af sjálfu leiðir að Noregur og Ísland hafa fullan fyrirvara á íhlutun sameinaðarar Evrópu í innanríkismálefni þeirra.

Norðmenn hafa í tvígang afþakkað tilboð um að ganga í Evrópusambandið, 1972 og 1994. Íslendingar létu sér aldrei til hugar koma að sækja um aðild fyrr en Samfylkingunni tókst hvortteggja að ljúga því að þjóðinni að hægt væri að fara í óskuldbindandi aðildarviðræður og knýja Vg til að svíkja kosningaloforð um að halda Íslandi utan Evrópusambandinu.

Samfylkingunni hefnist fyrir lygina og svikin og stendur einangruð með handónýtt Evrópuupplegg.

Norskir aðildarsinnar hafa viðurkennt ósigur. Hvenær kemur að þeim íslensku?

Andstæðingar illra afla

Magma dregur víglínur stjórnmála

Magma-málið er spurning hvort gamla spillingarliðið stjórni Íslandi með sérgæsku að leiðarljósi eða hvort almannahagsmunir verði í fyrirrúmi. Spillingaröflin eru enn með tökin á lykilstofnunum, t.d. Íslandsbanka þar sem orkudeildin skipuleggur braskið og Reykjanesbæ þar sem útrásarrekstur íþyngir sveitarfélaginu. Á hinn bóginn er vaxandi þungi á bakvið kröfuna um að ríkisstjórnin sýni að útrásartímabilinu sé lokið.

Ríkisstjórnin talar tveim tungum í málinu. Steingrímur J. fjármálaráðherra segir að undið verði ofan af sölu á HS - Orku til Magma. Katrín Júlíusdóttir iðnaðarráðherra vill ólm að salan nái fram að ganga og sænsk-kanadíska skúffufyrirtækið eignist hluta af orkuauðlindum landsins.

Andstaðan við kaup Magma er víðtæk í samfélaginu og málið vekur sterkar kenndir í brjóstum fólks. Engin málamiðlun er möguleg.

Vilja þjóðaratkvæði um Magma

Umboðslaus aðlögun að ESB

Hvorki þjóðin né alþingi hafa veitt ríkisstjórninni heimild til að aðlaga stjórnkerfið að kröfum Evrópusambandsins. Umboðslaus upptaka laga og reglna Evrópusambandsins sýnir villigötur ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttir. Helsta ráð utanríkisráðherra er að bjóða þjóðinni mútufé frá Brussel í þeirri von að kaupa fylgi við feigðarflanið.

Alþingi ber að taka hið fyrsta á dagskrá fyrirliggjandi þingsályktunartillögu um að umsókn Íslands um aðild að Evrópusambandinu verði dregin tilbaka.

 Umræðan um hvort Ísland ætti að sækja um var öll í skötulíki þar sem aðildarsinnar blekktu fólk til að halda að í boði væru óskuldbindandi viðræður.

ESB leggur milljarða í aðlögun Íslands að stofnana- og regluverki þess

VR íhugar Magma-brask

Magma var stofnað fyrir tveim árum af kanadískum raðbraskara sem kann ekkert og veit ekkert um jarðvarma. Sérstök orkuútrásardeild Glitnis/Íslandsbanka skipulagði aðkomu raðbraskarans Ross Beaty að íslenskum auðlindum. Kaupin á HS - Orku af gjaldþrota Geysi Green eru raðbrask frá upphafi til enda og hönnuð með það eitt í huga að græðgisvæða almannaeigur.

Magma segist vera búinn að kaupa HS - Orku en vill samt selja stóran hluta frá sér strax aftur, ýmist til Bjarkar söngkonu, ríkisins eða lífeyrissjóða. Yfirtaka á kúluláni frá Reykjanesbæ er helsta greiðslan. Til að kóróna sköpunarverkið er HS - Orka ekki til nema að nafninu. Hitaveita Suðurnesja er ein heild en tvö nöfn; með einn forstjóra, sama starfsfólkið, sama húsnæði og innviði. 

RÚV segir að VR lífeyrissjóður íhugi að taka þátt í braski sem er geðbilaðra en mörg útrásarvitleysan. Þeir sem borga iðgjöld í VR ættu að finna sér annan lífeyrissjóð hið snarasta.

Rangar skoðanir bannaðar

Bjarni Karlsson prestur krefst þess að starfsfélagi hans, Geir Waage, verði rekinn þar sem Geir er uppvís að rangri skoðun. Auk þess að vera prestur er Bjarni í trúfélagi Samfylkingarinnar og var í framboði til borgarstjórnar í vor. Umræðan í dag er heldur að þyngjast í þá átt að reka eigi Geir. 

Vinstriflokkarnir tóku við völdum í landinu vorið 2009 með lúðrablæstri um að fyrsta hreina vinstristjórnin hafi verið mynduð. Heitstrengingar voru hafðar í frammi um að Samfylkingin og Vg litu á valdatökuna sem langtímamál.

Ríkisstjórnarflokkarflokkarnir ætlast til að vinstrisjónarmiðum sé gert hærra undir höfði í samfélaginu en áður og málaflokkum sem vinstriflokkunum eru kærir verði meira áberandi. Af því leiðir óþol gagnvart öðrum hugmyndum sem ekki falla í kramið hjá vinstrivaldinu.

Umræðan um að reka eigi Geir Waage sýnir að vinstriflokkarnir og liðið í kringum þá veldur ekki upphefðinni sem því hlotnaðist eftir síðustu þingkosningar.

 

 

 

 

Vöggustofufasismi samfylkingarréttrúnaðar

Samfylkingarrétttrúnaðarkirkjan boðar vöggustofufasisma þar sem ein ásökun réttlætir þá næstu enda felst sönnunarfærslan í múgsefjun. Samfylkingarpresturinn Bjarni Karlsson þvælir saman ásökunum á látinn biskup um barnaníð við algjörlega óskylt mál sem er trúnaðarsamband prests og sóknarbarns.

Vöggustofufasismi þrífst á dómgreindarbilun manna eins og Bjarna sem þjakaðir eru af frelsunaráráttu og sjá viðbjóð og óhroða í hverju horni. Það er segin saga að þegar gaurar eins og Bjarni fá vettvang til að predika á verður heimurinn ljótari vegna þess að forsenda Bjarna er að níðingsskapur tröllríði húsum. Sektin er fyrirfram gefin.

Bjarni kynnir vöggustofufasisma undir fölskum formerkjum frjálslyndis. En það er ekkert frjálslegt við rétttrúnaðarsamfélag Bjarna. Rétttrúnaðurinn elur á hugsunarhætti nornaveiða þar sem krafan er að menn sanni sakleysi sitt en ekki að ásakendur sanni mál sitt.

„Nú þarf Geir Waage að hætta“

Áfengi, prestar og umræðan

Þjóðfélagsumræðan sýnir gildismat í upplausn. Ríkjandi viðhorf fyrstu ár aldarinnar, og áttu sér lengri forsögu, voru efnahagslegt og félagslegt frjálslyndi sem teygðu sig yfir í óhóf og taumleysi á útrásarárum. Hrunið kippti fótunum undan viðteknum lífsviðhorfum. Efnahagslegur og félagslegur veruleik eftirhunsins hefur enn ekki ofið skilningsþræði lífsgilda fyrir breytt samfélag. Tvö óskyld umræðuefni varpa ljósi á skilin sem orðið hafa á andlegu lífi þjóðarinnar.

Eftir verslunarmannahelgi var efnt til áfengisumræðu undir þeim formerkjum að verðlag væri komið úr böndum og stórskaðaði ferðamannaþjónustu og hafi í för með sér önnur neikvæð áhrif. Umræðan bar þess merki að vera skipulög og hrint í framkvæmd af hagsmunaaðilum. Ef allt hefði verið með felldu, þ.e. óbreytt frá tímum útrásar, hefði í kjölfarið komið umræða um að auka aðgengi að áfengi, t.d. selja vín í matvöruverslunum, og þrýstingur á stjórnvöld að hækka ekki álögur á áfengi. En ekkert slíkt gerðist. Þótt Fréttablaðið reyndi sitt ítrasta að halda á lofti áfengum sjónarmiðum fjaraði undan þeim og enginn stuðningur reyndist við málið í samfélaginu.

Prestar hafa síðustu daga stundað opinberan leðjuslag þar sem undir er þagmælska presta, kynhegðun þeirra og ásakanir barnaníð. Stóru höggin eru ekki spöruð enda stéttin þjálfuð í samskiptum. Geistlegu átökin sýna algjöran skort á samstöðu innan stéttarinnar og endurspegla togstreitu milli frjálslyndra viðhorfa og íhaldssamra. Deilur af þessu tagi eru jafngamlar kirkjunni. Óvanalegt er aftur á móti að prestar kappkosta að stunda umræðuna opinberlega. Deiluaðilar telja að sannfæring almennings sé komin á flot og freista þess að beina henni í farveg.

Við lifum á áhugaverðum tímum.