Samráð um svik, eða þjóðarsátt?

Stjórnarandstaðan ætti að fara varlega í samskiptum við ríkisstjórn Jóhönnu sem var mynduð um svik við kjósendur Vinstri grænna og Icesave-málarekstur sem gengur í berhögg við þjóðarhagsmuni.

Prófsteinn á það hvort ríkisstjórnin ætli að sjá að sér og leita sátta í þjóðfélaginu er hvort ESB-umsóknin verði dregin tilbaka.

Hlaupi stjórnarandstaðan undir Icesavebagga stjórnarinnar án sýnilegra sinnaskipta ráðherra eru framsóknarmenn og sjálfstæðismenn að láta nota sig.

Ef ríkisstjórnin er farin að átta sig á að þjösnaskapur á þingi og yfirgangur í samskiptum sé ekki rétt aðferðafræði í eftirhrunsþjóðfélaginu ber að þakka fyrir. Yfirbótin verður að koma fram í verkum stjórnarinnar.

Þverpólitísk nefnd um Icesave

Sundurlyndisstefna Samfylkingar veit ekki á sátt

Samfylkingin er aðalhöfundur að sundurlyndi íslenskra stjórnmála seinni ára. Samfylkingin gaf ósvífnasta meiði útrásarinnar, Baugsveldinu, trúverðugleika og var málssvari Baugs í opinberum sakamálum. Samfylkingin ber höfuðábyrgð á eineltisvæðingu í stjórnmálum þar sem fæð flokksins á Davíð Oddssyni teygði sig lengra en hófi gegndi.

Sundurlyndisstefna Samfylkingarinnar náði hámarki í vor þegar flokkurinn með frekju og yfirgangi þvingaði samstarfsflokkinn, Vinstri græna, til að samþykkja aðildarumsókn að Evrópusambandinu.

Samfylkingin fékk innan við 30 prósent atkvæða í síðustu kosningum og er eini flokkurinn sem vill fyrirvaralausa inngöngu í Evrópusambandið. Það er ótækt að Samfylkingin leggi línurnar í jafn veigamiklu máli.

Eitrið í Icesave-málinu stafar ekki síst af þingsályktuninni frá 16. júlí þegar þingmenn Vinstri grænna voru með ofbeldi þvingaðir til að ganga á bak orða sinna gagnvart kjósendum sínum og samþykkja aðildarumsókn til ESB.

Samfylkingin þarf að sýna sáttarhug sinn með því að samþykkja að aðildarumsóknin til Brussel verði dregin tilbaka.

Jóhanna: Skynsamlegra að leysa án þjóðaratkvæðagreiðslu

Hrunuppgjörið og sérleyfi á fákeppni

Tvær meginástæður eru fyrir nauðsyn uppgjörs við stóru útrásarfyrirtækin sem mesta ábyrgð bera á hruninu. Í fyrsta lagi verður ekki friður innanlands fyrr en búið er að ljúka uppgjörinu og í öðru lagi er forsenda fyrir endurreisn á tiltrú íslensks efnahagslífs erlendis að við þvoum hendur okkar af útrásarviðrinum.

Af fréttum að dæma er lokahnykkur á Exista í vændum, félagið verður leyst upp og eignir dreifast á lánadrottna. Gott mál.

Hagar, sem er sá hluti Baugsveldisins sem feðgarnir Jón Ásgeir og Jóhannes Jónsson komust yfir rétt fyrir hrun, er í reynd í eigu Arion banka sem á stærstu lánin.

Arion banki er í þeirri stöðu að geta selt með Högum sérleyfi til fákeppni á matvörumarkaði. Sérleyfið er mörg hundruð milljóna virði.

Ef til væri eitthvað hér á landi sem héti virkt samkeppniseftirlit myndi Arion banki ekki komast upp með að selja Haga í heilu lagi.

Arion banki segir líklega nei

Halló, hvar er kreppan?

Stjórnmálin eru gíruð inn á Icesave með tilheyrandi heimsendapælingum og samtímis eykst sala á sólarlandaferðum um þriðjung. Atvinnuleysi mælist minna en að meðaltali í Evrópu og bílasalar sjá fram á aukna eftirspurn.

Er hugsanlegt að kreppan sé ekki í raunhagkerfinu heldur fyrst og fremst í hugmyndakerfinu? Og getur verið að Icesave-málið allt, forsetaneitun meðtalin, sé nauðsynlegt viðfangsefni fyrir opinbera umræðu til þess að stjórnvöld og fjölmiðlar fari ekki að fokka í raunhagkerfinu sem tikkar ágætlega?

Er hugsanlegt að raunhagkerfið standi þokkalega, þrátt fyrir fyrirsjáanlegar afskriftir og gjaldþrot? Var þykkt smurt á krepputalið?

Íslendingar sem ætla að sleikja sólina á Kanaríeyjum vita svarið.

Ríkisstjórnin býður upp á samsekt

Jóhönnustjórnin óskar eftir stuðningi stjórnarandstöðu til að sitja áfram. Með því að falast eftir slíkum stuðningi er stjórnin óbeint að viðurkenna að hún hafi ekki umboð til að fara með landsstjórnina þegar forsetinn hefur tekið hana úr höndum ráðherra.

Varaáætlun ríkisstjórnarflokkanna er að spinna þá sögu að stjórnarandstaðan sé með stuðningi við andófið gegn Icesave-samningunum að koma ríkisstjórninni frá.

Stjórnarandstaðan á vitanlega að krefjast afsagnar ríkisstjórnarinnar enda er það forsenda fyrir því að Bretar og Hollendingar semji við okkur upp á nýtt.

Minnihlutastjórn Vinstri grænna á að taka við völdum - mínus Steingrímur J. sem er krossfestur á Icesave.

Stjórnarliðar buðu til samráðs

Ímyndarkreppa og raunkreppa

Atvinnuleysi á Íslandi er minna en það er að jafnaði í ESB-löndum og langtum minna en í kreppuríkjum ESB s.s. Írlandi, Lettlandi og Spáni þar sem atvinnuleysi er mælt í tveggja stafa tölu. Spár gerðu ráð fyrir meiri og harðari samdrætti hjá okkur en raun hefur orðið á.

Margir þættir hafa áhrif á atvinnuleysi og samdrátt í efnahagsstarfseminni. Ekki verður á móti mælt að íslenska krónan er haukur í horni við þessar aðstæður. Krónan er réttefndur jafnaðarmaður Íslands. Hún gefur eftir og eykur útflutning á vöru og þjónustu.

Ógnarorðræðan sem heyra má í opinberri umræðu gefur til kynna að kreppan sé meiri en mælingar staðfesta. Ímyndarkreppan sem þjóðin glímir stafar ekki nema að hluta til af kreppu raunhagkerfisins. Meginástæða ímyndarkreppunnar er sú að margir ánetjuðust hjárænulegu útrásartrúarbrögðunum og hófu á stall bjána.

Nokkur áskorun er að rífa sig úr heimi sjálfsblekkingar.

12 þúsund án atvinnu undir lok árs

Ríkisstjórnin tekur þjóðina í gíslingu

Jóhönnustjórnin er í herkví, ekki þjóðin eins og Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra vildi vera láta í Sjónvarpinu í kvöld.  Þjóðin hafnar eindregið og afdráttarlaust niðurlægjandi samningum sem ríkisstjórnin gerði við Breta og Hollendinga um uppgjör á Icesave samningum. 

Ríkisstjórnin ætlar sér að halda þjóðinni í gíslingu á meðan hún bíður eftir kraftaverki. Bretar og Hollendingar hafa enga ástæðu til að setjast að samningaborði við ríkisstjórn Jóhönnu. Samningurinn frá í sumar var gerður við núverandi stjórn og hún hefur margklúðrað málinu.

Til að minnsta von sé til að Bretar og Hollendingar semji upp á nýtt þarf ríkisstjórnin að víkja.

Sáttatilboð frá ríkisstjórn skapar sóknarfæri

Ríkisstjórnin er á öndverðum meiði við þjóðina í Icesave-málinu og stendur ráðþrota. Forsetaneitun Ólafs Ragnars breytti í einni hendingu pólitískri stöðu hér á landi. Í stjórnmálum er pattstaða þar sem spjótin standa á ríkisstjórninni. Bakland stjórnarinnar í Samtökum iðnaðarins og verkalýðshreyfingunni er að bresta.

Við þessar aðstæður er hægt að sitja með hendur í skauti og láta veröldina hrynja ofan á sig. Það er líka hægt að meta aðstæður upp á nýtt og spyrja sig hvernig má reyna að snúa taflinu sér í vil. Til þess þarf pólitíska aðgerð sem er djörf og sýnir breyttan skilning á stöðu mála.

Hörmungarganga ríkisstjórnarinnar hófst 16. júlí í sumar þegar umsókn um aðild Íslands að Evrópusambandinu var nauðgað í gegnum alþingi. Icesave er pólitískt og efnahagslegt gjald sem þarf að greiða fyrir inngöngu sem aðeins Samfylkingin hafði á stefnuskrá sinni í kosningunum í vor.

Ríkisstjórnin getur rétt þjóðinni sáttarhönd með því að draga tilbaka umsóknina um aðild að Evrópusambandinu. Með slíkri fórn segði ríkisstjórnin við almenning að forgangsmál væri velferð þjóðarinnar og sértrúarmálefni yrði að leggja á hilluna. Jafnframt væru vopn slegin úr höndum Breta og Hollendinga sem telja sig hafa tak á okkur vegna umsóknarinnar.

Ríkisstjórnin gæti fengið almenning i lið með sér ef hún er tilbúin að hefja sig yfir flokkshagsmuni Samfylkingarinnar.

RÚV falsar ummæli

Eftirfarandi mátti lesa á ruv.is

 

Fyrst birt í flokknum Málaflokkar þann 11.01.2010 22:37Síðast uppfært: 11.01.2010 22:40

Staðan gæti versnað dragist Icesave

Hagfræðiprófessor segir að vextir lækka ekki, hagvöxtur aukist ekki og ekki verður unnt að fjármagna stórframkvæmdir á næstunni ef lausn Icesave-málsins dregst á langinn. Við þetta sé íslenska ríkið og fyrirtæki komin í slæma stöðu.

Franski hagfræðingur Alain Lipietz hefur lýst því yfir að það séu Bretar og Hollendingar sem beri ábyrgð á IceSave-skuldinni. Það séu því ríkisstjórnir þessara landa sem eigi að endurgreiða breskum og hollenskum innistæðueigendum. Icesave-skuldin var til umræðu í Kastljósi í kvöld. Þar kom fram að bíði Íslendingar með að ganga frá málinu kunni þeir að tapa á því.

Prentað af www.ruv.is

Af fréttinni er ekki annað að ráða en Alain Lipietz hafi sagt stöðu okkar versna ef við gerðum ekki upp Icesave-skuldina. Ekkert slíkt hefur komið úr munni Lipietz.

 

Besti vinur fjármagnsins er Vg

Í útlöndum taka róttæklingar ofan fyrir Íslendingum að þráast við að borga fjármálasukk bankanna eins og það birtist í Icesave-skuldum sem Bretar og Hollendingar telja sig eiga inni hjá okkur. Útlendu róttæklingarnir fögnuðu þegar forseti Íslands, með vinstri fortíð, vísaði Icesave-frumvarpinu til þjóðarinnar.

Vinstri grænir eru á Íslandi helstu bandamenn gamla nýlenduauðvaldsins í London og Haag sem fyrir hönd kapítalísks fjármagnsskipulags krefst uppgjörs hjá Íslendingum.

Vinstri grænir ættu kannski íhuga nafnabreytingu. Frjálshyggju-grænir.