Iðrun, fyrirgefning og auðmenn

Helstu auðmenn landsins komust undir manna hendur og fengu dóma fyrir lögbrot á tímum útrásar. Réttarkerfið vann sína vinnu og skilaði niðurstöðu. Undir venjulegum kringumstæðum ætti málið að vera afgreitt.

En það er öðru nær, eins og kemur fram í skoðanaskiptum eiginkonu eins auðmannsins, Ingibjargar Kristjánsdóttir, og Guðmundar Andra Thorssonar, sem lesa má um í Vísi.

Ein helsta ástæða fyrir skrifum í líkingu við grein Guðmundar Andra er að þótt auðmennirnir hafi fengið dóma sjást engin merki um betrun. Ekki örlar á iðrun meðal auðmannanna. Þeir tala iðulega eins og framið hafi verið á þeim dómsmorð og að samfélagið ætti að skammast sín fyrir meðferðina á þeim.

Auðmönnum finnst kannski eins og þeir hafi greitt skuld sína með afplánun. Strangt tekið er það rétt. En þegar auðmenn krefjast fyrirgefningar gleyma þeir veigamiklu atriði. Iðrun er forsenda fyrirgefningar.