Sagan, ESB og Jónas

Jónas Kristjánsson segir að Írum, Spánverjum og Grikkjum sé betur borgið innan Evrópusambandsins og hafnar bloggi undirritaðs þar sem sagði að reynsla þessara þriggja þjóða sýndi að hagkvæmisrök og sjónarmið um aðhald, sem fengist við aðild, væru dautt mál.

Víst er að nefndar þrjár þjóðir fengu lífskjarabót við að ganga í Evrópusambandið. Írar voru teknir inn 1973, Spánverjar og Grikkir áratug síðar  eða þar um bil. Eins og Jónas bendir á voru þjóðirnar aftarlega á merinni í efnahagslegu tilliti og lýðræði stóð veikum fótum hjá Grikkjum og Spánverjum.

Ísland er ekki í sambærilegri stöðu og ofngreindar þrjár þjóðir þegar þær sótt um inngöngu í ESB. Fyrir áratug, þ. e. áður en útrásin hófst, var Ísland velmegunarland skv. venjubundnum samanburði.

Þegar við metum hvort Ísland eigi heima í Evrópusambandinu og ræðum hagkvæmisrök er eðlilegt að spyrja hvort ESB veiti vörn gegn klúðri af svipaðri gerð og útrásin var. Reynsla Íra, Spánverja og Grikkja segir að svo sé ekki; fjármálaklúður er vel mögulegt innan Evrópusambandsins.

Rúsínan í pylsuendanum er að ESB bjargar ekki þjóðum sambandsins sem lenda í fjármálafokki.

 

Athugasemdir

[Gunnar Rögnvaldsson, 17.12.2009 kl. 20:04]

. 

Leyfi mér að benda á:  Sannleikurinn um efnahagsmál Írlands

.