Trú, von og græðgi

Fjármálaelítan sem hér réð ríkjum í áratug átti sér einfalda sannfæringu sem gekk út á græðgi í nafni almannahags. Græðgi átti samkvæmt kenningunni að gera alla betur setta en áður. Þegar rennur upp fyrir alþjóð að græðgin hélst í hendur við ábyrgðarleysi, lygi og spillingu verður spurningin áleitin hvernig næsta útgáfa lífsspeki forréttindaliðsins mun hljóma.

22 fengu 23,5 milljarða að láni

Athugasemdir

[Kolbrún Hilmars, 3.7.2009 kl. 22:24]

Páll, innilega sammála þessu, en það sem þú nefnir ekki hér er sú einfalda staðreynd að fégræðgin er ópólitísk. 

Þar af leiðandi fer allt of mikil orka allt of margra í gagnkvæmar pólitískar ásakanir  sem kemur í veg fyrir þá samstöðu sem þarf til þess að stoppa græðgispúkana af.   

[Sigurður Þorsteinsson, 3.7.2009 kl. 22:57]

Páll ég veit ekki hvort ég get tekið undir það hjá þér nema að litlum hluta að græðgin hafi verið endilega í nafni almennahags. Trúin á hinn endalausa vöxt var einhvers konar hugsunarskekkja. Siðleysið var að taka fjármagn frá hlutafjármarkaðnum, frá lífeyrissjóðunum til eigin þarfa. Gambla með eigur annarra án siðferðis. Þeir aðilar settu hag sinn i fyrsta sæti, almannahagur skipti þá engu.

[Páll Vilhjálmsson, 4.7.2009 kl. 12:40]

Það rann upp fyrir mér í morgunkaffinu að nýja elítan hefur eftirfarandi möntru: Trú, von og ESB.