Blaðamaður með æru

Hljóðritað samtal milli Reynis Traustasonar og blaðmanns DV geymir þessa gullmola:

Björgólf­ur Guðmunds­son á prent­smiðjuna. Og ég svo sem er ekk­ert nojaður yfir því. Ég bara berst við þann djöf­ul og hann mun, þú veist ... við mun­um taka hann niður og þá verður allt miklu heil­brigðara en það var.

og

Þú verður að at­huga að það eru svo marg­ir áhrifa­vald­ar á líf okk­ar. Björgólf­ur Guðmunds­son með ann­ars veg­ar veð í bréf­un­um og hins veg­ar prent­un á blaðinu. Á meðan hann er með ... eitt­hvert lífs­mark er með hon­um mun hann reyna að drepa okk­ur. En við höf­um svo sem pönk­ast á hon­um út í það óend­an­lega.

Tilefni samtalsins var að Reynir, þáverandi ritstjóri DV, drap frétt blaðamannsins vegna hótana um að blaðinu yrði lokað.

Tólf ár eru frá samtalinu. En það er sígilt dæmi um hvernig sómakær blaðamaður á EKKI að tala. Blaðamennska er ekki ,,taka menn niður" og heldur ekki ,,pönkast" á fólki ,,út í það óendanlega".

Þegar Reynir sakar aðra um ærumeiðingar er skörin komin upp í bekkinn.

„Nokkuð persónulegt“ hjá Reyni og Vilhjálmi